Qismətoğlu F.
Təlatüm
Bu o vaxtiar idi ki, onda məmləkətimizin əksər rayonlarında dərəbəylik, özbaşınalıq baş alıb gedirdi. Ayrı-ayrı kriminal ünsürlər qanunlara tabe olmur, silahlı dəstə yaradaraq qarət, quldurluq və digər ağır cinayətlər törədirdilər. 1993-cü ilin may, iyun aylarında tək bir rayonda deyil, bir çox rayonlarda bu cür hadisələr baş verirdi.
Elə bədii televiziya filmində də bu məsələlər önə çəkilmiş, qanunu saya salmayan, haqq-ədaləti ayaq altına atan, hətta özlərinə yuxarılarda havadarlar tapan cinayətkar dəstənin əməlləri ifşa olunur.
Ənvər Seyidovun ssenarisi əsasında ekranlaşdırılan və quruluşcu-rejissor Məhərrəm
Bədirzadənin, musiqi
tərtibatçısı Firudun Bağıroğlunun, operatorun əməyi ilə ərsəyə gələn
bədii televiziya filmi bu günlərdə
AzTV-də nümayiş etdirildi. Süjet xəttindən göründüyü kimi, Azərbaycanın rayonlarının
birində ağır cinayət hadisəsi baş verib. Qoca bir qadın öldürülüb və bunun müqabilində
müxtəlif vaxtlarda iki dəfə qəsddən adam öldürən Kamil (Əjdər Həmidov) həbs edilib. Üçüncü dəfə
adamöldürmə maddəsi ilə Kamilə məhkəmə hökm
çıxartsa, o güllələnəcək. Əsl həqiqətsə, odur ki, Kamil
qoca arvadı öldürməmiş, onun evindən pulları götürmüşdü. Elə
istintaqın da əsas məqsədi budur ki, bu işi
məhkəmədən keçirə bilsin. Ancaq cinayət işi böyük
səs-küyə səbəb olduğuna görə, onun baxılması Ali
Məhkəmənin təcrübəli hakimi İlyas Şahdağlıya həvalə
edilir. Təbii ki, hakim rayona gələn gündən
təzyiqlərə məruz qalır. Ona nə desən təklif
olunur: pul, gözəl qadınlar və eyş-işrət. Bütün bunlarla hakimi ələ ala bilməyəndə
ona
şər, böhtan atmaqdan, hətta sui-qəsd etməkdən belə
çəkinmirlər.
Rayon prokuroru Səməd Məmmədli (xalq artisti Rafael Dadaşov), milis rəisinin müavini (əməkdar artist Ramiz Məmmədov) və digərləri heç cürə hakimi təsir altına sala bilmirlər. Belə olanda isə hətta hakim mənəvi və psixoloji təzyiqlərə məruz qalır. Bütün bunlara baxmayaraq, saf, təmiz və namuslu adam olan Ali məhkəmənin üzvü İlyas Şahdağlı (Xalq artisti Nurəddin Məmmədli) qanunun aliliyini hər şeydən üstün tutur.
Bədii televiziya filminə "Təlatüm"
adı təsadüfən seçilməyib. Çünki həmin rayonda da özbaşınalıq şahə qalxırdı. Rayon sanki qəzəblənən
və təlatümə gələn dənizə bənzəyirdi. Belə ki, Ali məhkəmənin
üzvü İlyas Şahdağlı
rayona daxil olan
kimi, silahlıların və maskalıların təzyiqi ilə üzləşir. Elə burdan da təcrübəli
hüquqşünas hər şeyi anlayır. Bilir
ki, məhkəmə prosesini ədalətli aparmaq onun üçün
asan olmayacaq. Buna görə də bütün çətinliklərə
hazır olan hakim heç nədən çəkinmədən işə
başlayır.
Hər addım rayon prokurorunun və milis rəisi müavininin təzyiqlərinə, təsirlərinə məruz qalan hakim ancaq, daxili saflığına və haqq-ədalətə
söykənir. Tamaşanın sonuna qədər də bu elementlər özünü daha qabarıq
əks elətdirir.
Var-dövlətə aludə
olub,
anasının ölmünə
xeyir-dua verən və bundan sonra rahat yaşayacağını düşünən Nəcibə, eləcə
də
onun havadarı Həmid ifşa olunur. Düzdür, rayon prokuroru ciddi-cəhdlə
onları
müdafiə eləməyə
çalışsa da, son anda Nəcibənin vicdanı
oyanır. Bütün bu cinayəti Həmidin sifarişi ilə törətdiyini etiraf edir. Bundan sonra isə
məhkəmə
istintaqında məlum olur ki, Nəcibənin anasını qətlə yetirən Kamil yox, Həmid və onun dostları
olub.
Elə məhkəmə
zalından da bu adamlar həbsə
alınır. Həmin dövrlərdə
hüquq-mühafizə
orqanlarında vəzifələrə
bir
çox təsadüfi adamlar da təyin edilmişdir. Amma bu o demək deyil ki, o dövrdə
vicdanlı
prokurorlar,
milis rəisləri yox idi. Azərbaycanda qanun aliliyinə
hörmət edən, çox savadlı
və
ziyalı
prokurorlar olub. Təəssüf ki,
onların arasında bəzən zəiflik
göstərən və
silahlı
dəstələrdən, təzyiqlərdən çəkinən Səməd Məmmədli kimi prokuror da olub.
Ancaq o da nəzərə alınmalıdır ki,
həmin dərəbəylik dövründə ölkədə
hüquq-mühafizə
orqanında çalışan bir neçə vəzifə sahibləri cinayətkarlar tərəfindən qətlə
yetirilmişdi. Aydındır ki, bu cür təsirlər də
hüquq-mühafizə
orqanlarından yan keçmirdi.
Tamaşanın müəllifi Ə.Seyidov bizimlə
söhbətində bildirdi ki, Azərbaycanın qəhrəmanlıq salnaməsinə
adları
şərəflə yazılmış
çox prokurorlar var. Onlar həmişə qanunun aliliyinə şərəflə qoruyublar. Mənim təsvir
etdiyim prokuror və milis rəisinin
müavini isə rayonlardan birində olan vəzifə sahibləridir. Ona görə
də bunu bütün prokurorlara və eləcə də hüquq-mühafizə orqanları əməkdaşlarına
şamil etmək olmaz.
Televiziya tamaşasında xalq artisti Rafiq Əzimov,
əməkdar artist Mehriban
Xanlarova, İrəvan teatrının aktyoru Mütəd Aydın çox maraqlı obrazlar
yaradıblar. M.Aydının oynadığı Həmid
obrazı daha yadda qalandır. Çünki bu aktyor Həmidin
bütün iyrənc sifətlərini, əməllərini
canlandıra bilib.
Bədii televiziya tamaşası çox uğurlu bir
sonluqla bitir; İlyas Şahdağlının əyləşdiyi avtomobil hündür və yaşıl ağacların əhatəsi ilə şütüyür. Bu vaxt radioda
diktorun səsi eşidilir. Ulu öndərimiz Heydər
Əliyev Bakıya qayıdır. Böyük öndərin gəlişi
ilə ölkədə hərc-mərcliyə, dərəbəyliyə
və özbaşınalığa son qoyulur. Azərbaycan özünün sakit.
rahat və
firəvan həyatını yaşayır.
Ədalət.- 2006.- 15 noyabr.- S. 10.