İradə
«Arzu edirəm ki, əvvəlki Azərbaycan mədəniyyətinin 50 faizini görmək mənə nəsib olsun»
Roza Cəlilova: «Adi
tamaşaçı görür ki, mən 50 ilə yaxındır səhnədəyəm və mənim əməyimə qiymət verilmir, haqqımı ala
bilmirəm»
Respublikanın əməkdar artisti, tanınmış rəqqasə Roza Cəlilova Azərbaycan mədəniyyətinin və incəsənətinin hazırkı durumu ilə bağlı qəzetimizə açıqlama verib. Roza xanım
Azərbaycan mədəniyyətinin bu gününə nəzər
salmazdan öncə, Polad
Bülbüloğlunun mədəniyyət naziri olduğu vaxtlarda gündən-günə uçuruma yuvarlanan
dövrünə toxundu. Roza Cəlilova bizimlə söhbətində bildirdi ki, onun sabiq nazir haqqında
deyəcəyi sözü heç kəs «arxadan atılan daşa»
bənzətməsin:
«Çünki mən həmişə onu açıq şəkildə tənqid
etmişem. Mən və digər tanınmış sənət adamları keçmiş
mədəniyyət nazirləri Əhəd
Bayramovdan, Məmməd Qurbanoğlundan, Rauf Hacıyevdən, Zakir Bayramovdan
böyük hörmət və ehtiram
görmüşük, bizə
onlar həmişə yol açıblar. Harda «aş olub», biz orada
«baş» olmuşuq. Amma Polad Bülbüloğlu nazir olandan
sonra Rəşid Behbudovun
ailəsinə, Arif Məlikova və başqa sənətkarlara ögey
münasibət göstərdi. Arif Məlikovun «Məhəbbət əfsanəsi»
baleti bütün dünyanı gəzdiyi və şöhrət
qazandığı halda, opera teatrında qoyulmadı. Bizim
görkəmli sənətkarlarımız Lütfiyar
İmanova, Habil Əliyevə ehtiramla yanaşmadı. Fidan və
Xuraman Qasımova bacılarını işdən
çıxartdırdı. Halbuki, bu sənətkarların
hamısı bizim fəxrimizdir. Bu sənətkarlar gələcək
nəsil üçün böyük məktəbdir. Görəndə
ki, bizdə belə sənətkarlara qiymət yoxdur, ata-analar
öz uşaqlarını incəsənət sahəsinə
getməyə qoyarmı? Dəfələrlə eşitmişəm
ki, hansısa balaca qız rəqqasə olmaq istəyir, amma
valideyni ona deyir ki, Roza Cəlilova olacaqsan? Adi
tamaşaçı görür ki, 50 ilə yaxındır səhnədəyəm
və mənim əməyimə qiymət verilmir, haqqımı
ala bilmirəm. Təkcə mən yox, respublikanın əksər
görkəmli mədəniyyət və incəsənət
xadimləri həmişə Polad Bülbüloğludan
narazı olub. Hər bir görkəmli sənətkar yaşa
dolduqdan sonra daha da hörmətli olmalıdır. Siz bilirsiz, mən
Polada nəyi irad tutdum? Mən hələ həyatımda
hansısa bir mədəniyyət nazirinin səhnədə
oynadığını görməmişəm. Onlar
ağır, sanballı insanlar idilər. Toyda, şənlikdə
oynamaq olar, yoxsa sən səhnəyə çıxıb
oynayırsan. Sən nazirsən. O, mənim bu sözümdən
incidi və mənimlə ədavət aparmağa başladı.
Mənə məktub gəldi ki, guya nazirlikdən mənə
mütəmadi yardım göstərilib. Mən də bunun
ağ yalan olduğunu yuxarılara yazdım. Sən niyə
öz köməkçini yalan yazmağa vadar edirsən? Mən
onsuz da sənətdə öz yerimi tutmuşam, mənə
Heydər Əliyev prezident təqaüdü verib. Mən indi
haqqımı almamışam, onu Allah bilər. O, 20 il mədəniyyət
naziri oldu, 60, 70 illik yubileyim keçirildi, mənimlə ədavət
apardığına görə yubileyimə gəlmədi».
Roza Cəlilova Polad
Bülbüloğlunun nazir olduğu dövrlə Əbülfəs Qarayevin mədəniyyət
ve turizm naziri təyin edildiyi qısa bir dövrü müqayisə
edərək bildirdi ki, artıq Azərbaycan mədəniyyətinin
taleyindən narahat deyil: «Ona görə narahat deyiləm ki, mədəniyyətə
daxili mədəniyyəti olan nazir rəhbərlik edir.
Düzdür, mən onunla görüşməmişəm. Amma
eşidirəm ki, yaşlı nəslə qayğı
göstərir, gənclərlə görüşlər
keçirir, onlara meydan verir. Mədəniyyətimiz
yavaş-yavaş dirçəlir, mədəniyyət sahəsində
islahatlar başlanır. Mən ağa ağ, qaraya qara deyən
adamam. Müşahidələrim nəticəsində görürəm
ki, Əbülfəs Qarayev mədəniyyətə
can yandırır. Fikir
vermisinizmi, artıq ara oxuyub-oynayanları televiziyalardan uzaqlaşır.
Arzu edirəm ki, heç olmasa əvvəlki Azərbaycan
mədəniyyətinin 50 faizini bu gün görmək mənə nəsib olsun».
Roza xanım
onu ağrıdan digər bir məsələyə-indiki rəqqasələrin
ifasına da toxundu: «İndikilər oynaya bilmirlər ki, onlar atılıb-düşürlər.
Rəqs insanın qəlbinin dərinliyindən gələn bir hissdir. Amma indi
toylarda pulla oynayırlar. Mən heç toylara
da getmirəm ki, onların hərəkətlərini
görüm və qanım qaralsın.
Bu yaxınlarda mənim
tələbəmin toyu oldu və
mən o toydan razı qaldım. Bir vaxtlar milli rəqslərimizə
oynayırdılar. İndi milli rəqslərimiz
arxa plana keçib. Xalq rəqsilə
musiqi vəhdət təşkil edir, möhtəşəm
bir poema yaradır. Bu rəqslər xalqın zövqünü
oxşayır. O rəqqasələrə
demək istəyirəm ki, sənəti pulla ölçməsinlər.
Çünki incəsənət, rəqs nə satılan, nə də
alınan bir məfhumdur. İncəsənət
incəsənətdir,
rəqs gözəlliyə, zərifliyə, milliliyə xidmət edir».