Səfərov İ.
On beş pyes
Əli
Əmirli hələ Azərbaycan Dövlət
Universitetində tələbə ikən “İrs”,
“Görüş” “Qağayı” kimi hekayələri ilə
ədəbi aləmə atılmışdır.
O, Ağdamın 1 saylı orta məktəbini bitirdikdən
sonra Bakıda elektrik maşınqayırma zavodunda
fəhləlik etməklə yanaşı, ADU-nun filologiya
fakültəsinin axşam şöbəsində təhsil
almışdır. Onun ədəbiyyata olan marağı
zavodun çoxtirajlı “Elektrik” qəzetində kiçik
oçerk və hekayələrdə əksini
tapmışdır. İlk irihəcmli “Meydan” romanı 1992-ci
ildə “Azərbaycan” jurnalında dərc olunmuşdur.
Doğrudur, Əli Əmirli buna qədər artıq
işıq üzü görmüş dörd kitabın
müəllifi idi. Onun “Bir qış günü”, “Yeddi
hekayə”, “İtkin ər” və
“İldırımötürən” kitablarına hekayə
və povestləri daxil edilmişdir.
“Axirətdən qabaq gəzinti” kitabındakı romanda
müəllif bir elmi-tədqiqat institutunun timsalında
durğunluq dövründəki idarələrin
ümumiləşdirilmiş modelini yaratmağa
çalışmışdır.
“Haram” kitabına “Köhnə bağ” romanı və “Haram”,
“Bir il” povestləri daxil edilmişdir.
.
“Köhnə bağ” romanı Azərbaycan kəndinin
sosial-iqtisadi inkişafındakı yanlış və
zərərli meyllərə qarşı mübarizəni
əks etdirir. Azərbaycanı başdan-başa üzüm
plantasiyasına çevirmək və absurd dövlət
planını ödəmək üçün milli abidə
timsalında olan qədim bağları buldozer qabağına
verənlər düşmən adlandırılır.
Ədəbi yaradıcılığa nəsrlə
gəlmiş Əli Əmirli 1990-cı ildən başlayaraq
teatr dramaturgiyası ilə məşğuldur. Dramaturqun
Azərbaycan teatrının çoxunda tamaşaya qoyulmuş
pyeslərinin böyük bir hissəsi yenicə işıq
üzü görmüş “15 pyes” kitabına daxil
edilmişdir. Onun bu kitaba salınmamış “Ərizə”
adlı pyesi 1990-cı ildə Dövlət Gənc
Tamaşaçılar Teatrında, “Səhnədə
məhəbbət” lirik komediyası 2000-ci ildə
Dövlət Musiqili Komediya Teatrında, “Müqəddəs
Valentin günü” komediyası İrəvan Dövlət Dram
Teatrında tamaşaya qoyulmuşdur.
“15 pyes” kitabına daxil edilmiş əsərlər 1990-2005-ci
illərdə Bakı və digər şəhərlərin
teatrlarında oynanılmışdır.
Əli Əmirlinin qısa bir müddətdə bir-birinin
ardınca, bir-birindən maraqlı, məzmun və məna
etibarilə bir-birindən seçilən, mövzu
cəhətdən həm müasir, həm tarixi
hadisələri işıqlandıran kitabının sonunda,
şəklinin altında belə bir avtoqraf vardır: “Hər
dəfə növbəti pyesimi yazmağa başlayanda
istəyinə və zövqünə kökləndiyim
hörmətli tamaşaçıya təşəkkür
hisi ilə Ə.Əmirli”.
Bəli, Əli Əmirli oxuculara, özünün
qədirbilən tamaşaçılarına müraciət
edərkən onların istəyinə və
zövqünə köklənən bir yazıçı
olduğunu nümayiş etdirir.
“Meydan” pyesi 1992-ci ildə Ə.Əmirlinin “Azərbaycan”
jurnalında dərc edilmiş romanı əsasında
yazılmış və elə həmin ildə Dövlət
Gənclər Teatrında Hüseynağa Atakişiyevin
quruluşunda tamaşaya qoyulmuşdur. Kitaba “Tiran və Aktyor”
adı ilə daxil edilmiş pyes 1992-ci ildə həmin teatrda
“Cəza” adı ilə tamaşaçılara
göstərilmişdir.
1993-cü ildə yazdığı “Bala bəla
sözündəndir?” komediyası əməkdar artist
Ağaxan Salmanovun quruluşunda tamaşaya qoyulmuşdur. 1995-ci
ildə Azərbaycan Dövlət Televiziyası bu pyes
əsasında “Bala-başabəla” adı altında
teletamaşa hazırlamış, martın 22-də ilk
dəfə efirə verilmiş və böyük uğur
qazanmışdır. Dəfələrlə Dövlət
Televiziyası ilə göstərilən bu teletamaşa ANS
və Lider TV-ləri ilə də nümayiş etdirilmişdir.
Sonralar pyes Mingəçevir, Şəki Dövlət
Teatrlarında, habelə Cəlilabadın xalq teatrında
tamaşaya qoyulmuşdur.
1997-ci ildə komediya müəllifin tərcüməsində
“Ne xoçu stat jenşinoy” adı altında Dövlət
Gənc Tamaşaçılar Teatrının rus truppası
tərəfindən tamaşaçılara təqdim
olunmuşdur.
1993-cü ildə yazılmış “Ağqoyunlular və
Qaraqoyunlular” pyesi Əli Əmirlinin Akademik Milli Dram Teatrında
tamaşaya qoyulmuş ilk əsəridir. 1995-ci ilə
təsadüf edən bu dramın quruluşunu Bəhram Osmanov
vermişdir. Lakin dramaturqun quruluşçu-rejissor
Hüseynağa Atakişiyevlə
əməkdaşlığı daha çox nəzərə
çarpır. Belə ki, “Xoşbəxt gün” pyesinin
“İyirmi ildən sonra” melodramasının, bir teatr
mövsümündə 47 dəfə oynanmış “Onun iki
qabırğası” komediyasının, “Yeddi məhbusə”
əsərinin, “İtkin ər və ya ufoloji ehtiraslar”,
“Varlı qadın”, “Kişi və qadın”
komediyalarının səhnə həllinin müəllifi
Hüseynağa Atakişiyevdir.
Müəllifin Bəhram Osmanovla yaradıcılıq
əlaqələri də təqdirəlayiqdir. Bəhram Osmanov
ilk dəfə 1993-cü ildə Ə.Əmirli
yaradıcılığına müraciət etmiş və
“Ağqoyunlular və Qaraqoyunlular”ı, “Köhnə ev”i,
“Varlı qadın”ı və nəhayət, iki hissəli
ailə dramı “Mesenat”ı tamaşaçılara təqdim
etmişdir.
Yüksək sənətkarlıqla və tarixi faktlar
əsasında yazılmış “Mesanat” pyesi
tamaşaçılar tərəfindən
rəğbətlə qarşılanmışdır.
Xeyirxah işləri və mesenatlığı ilə
xalqın dərin hörmətini, böyük
məhəbbətini qazanmış Hacı Zeynalabdin
Tağıyevin ailə dramına həsr edilmiş bu
əsər 2001-ci ildə yazılmış və 2005-ci
ildə Akademik Milli Dram Teatrında tamaşaya qoyulmuşdur.
Bu, mədəniyyət tariximizdə böyük bir hadisə
idi. Çünki Hacı buna layiq idi. Hələ 1995-ci
ildə akademik Ziya Bünyadov “Ədəbiyyat qəzeti”ndə
“Allah sənə rəhmət eləsin, Hacı”
sərlövhəsi məqaləsində yazmışdı:
“27 mart 1920-ci ildə milyoner H.Z.Tağıyev 28 aprel 1920-ci ildə
başlanan talan həftəsi günlərində və
aylarında başqa milyonerlərimiz kimi dilənçi
halına salındı, general-leytenant Balakişi bəy
Ərəblinskinin qızı, milyoner H.Z.Tağıyevin
həyat yoldaşı Sona xanım və övladları
Bakı və Mərdəkandakı mülklərindən qovuldular.
Sona xanım ruhi xəstəliyə tutuldu və bu gün
İstiqlal küçəsi adlanan küçədə
dilənçilik etdi... Qızı Sara nə qədər ki,
ayaqlarında taqət, gözlərində nur vardı,
atasının hüquqları uğrunda mübarizə
apardı. Atasının büllur kimi saf, Günəş kimi
parlaq adının bərpasına çalışdı”.
H.Z.Tağıyev 1908-ci il fevralın 12-də “Təzə
həyat” qəzetində yazmışdı: “Kasıb
olduqlarından ata-anam mənə sevgi, məhəbbət,
nəvazişdən başqa heç nə verə
bilməyiblər, məndə olan bütün yaxşı
cəhətlər üçün onlara — məhəbbət
və nəvazişlərinə borcluyam. Şübhəsiz,
bu da Allah-taalanın iradəsi ilə olub. Bütün
işlərimlə yanaşı, fikrim-zikrim xalqımı xoşbəxtliyə
çatdırmaqdır. Buna görə gecə-gündüz
əlləşirəm, məqsədə çatmaq
üçün çoxlu məktəb açmaq
lazımdır. Çoxlu kitab, məcmuə və qəzet
çap etdirib, hər yerə — uzaq kəndlərə də
göndərilməlidir”.
Bax, budur yazıçı-dramaturq Əli Əmirlinin “Mesenat”
pyesinin leytmotivi, əsərin məna və məzmunu,
yüksək vətəndaşlıq ruhu bundan
bəhrələnmişdir.
“Mesenat” pyesinin personajlarından biri Nəriman Nərimanov
H.Z.Tağıyevə həsr etdiyi “Hacı Zeynalabdin
Tağıyevin əlli illik məişət və
cəmiyyətə xidmətləri” adlı
əsərində yazırdı: “Ümumi xeyirdən
ötrü bu əsəri — hazırda insafımız rəva
görmüyor ki, cənab H.Z.Tağıyevi
nəzərimizdən keçirməyək, ta gələcəkdə
millətin balaları bu cənabın millətə
qeyrətini, vətənə məhəbbətini, insana
himmətini və həmiyyətini tarixdə oxuyub,
gözləri rövşən və qəlbləri şad
olsun”.
Şübhəsiz ki, yazıçı Ə.Əmirli
Hacının obrazını yaradarkən bu cür
mənbələrdən bəhrələnmişdir.
Ə.Əmirlinin hələlik son əsəri “Bütün
deyilənlərə rəğmən və ya Ağa
Məhəmməd şah Qacar” tarixi dramıdır.
Əsər Cəlaləddin Rumidən götürülmüş
“İnsan bir-birinə zidd olan elə əməllərdən
rəsm edilib ki, bəzən xeyir mələyi onun
saflığına həsəd aparır, bəzən də
şeytan onun tutduğu əməllərə
mat-məəttəl qalır” — sözlərlə
başlanır. Pyes 2005-ci ildə yazılmış və
hələlik heç bir teatra təqdim olunmamışdır.
Oxucular məhz əsərlə “15 pyes” kitabından
tanış ola bilərlər.
Hazırda Azərbaycan Dövlət Milli Dram Teatrında
“Mesenat” və “Varlı qadın” tamaşaları
oynanılır.
Azərbaycan Dövlət Musiqili Komediya Teatrı “7
məhbusə”ni tamaşaya hazırlayır. Baş rolda
Azərbaycan Respublikasının xalq artisti Afaq
Bəşirqızı çıxış edir.
Lənkəran Teatrında “Köhnə ev” tamaşası
hazırlanır. İctimai televiziya “Cənnətin
qapıları” televiziya tamaşasının
çəkilişinə başlayıb. “Azərbaycan”
jurnalının 2006-cı il dekabr sayında “Əli və
Nino” pyesi oxuculara təqdim olunub. Əli Əmirli hələ
bundan sonra da özünün çox-çox məzmunlu
pyesləri ilə oxucuları və
tamaşaçıları sevindirəcəkdir.
Ədəbiyyat
qəzeti.-2007.-13 aprel.-S.6.