Akifqızı S.

Hər qaranlıq gecənin bir işıqlı sabahı var

İnsan zamanın ağuşunda illəri bir-birinin ardınca yola salır. Geridə qoyduqları isə yaşanan ömrün xatirələrə dönməsi, dünənin əzabını, sevincini doğmalarına yaşatmasıdır. Sabahın ümidləri isə ömrünün dərdlə dolu pıçıltılarını unutdurması, davam edən yaşamına bir sevinc pəncərəsinin açılmasıdır. Hərdən də qəlbinə hakim kəsilən, olumla ölüm arasında yaşanan anlar onun üçün bir yuxudur. Bu yuxudan gerçəyə qayıdan, hardasa Tanrının ikinci şans verdiyi respublikanın əməkdar artisti, sevilən müğənnimiz Baloğlan Əşrəfovdur.
Bəlkə də ömür yoluna daha yaxından bələd olduğum üçün bu məqamda ondan müsahibə götürmək bir qədər ağır və çətin olsa da , müğənninin iç dünyasını, bu gün keçirdiyi hissləri onu sevənlərə çatdırmaq mənim üçün də maraqlıdır.
B. Əşrəfov 1951-ci il oktyabrın 8-də Masallının Bədəlan kəndində, müəllim ailəsində dünyaya göz açıb. Tərəzi bürcündəndir. Sevdiyi yemək plov, gül-qızılgül, fəsil-yaz, rəng-yaşıl, rəqəmsə 8-dir.
Martın 8-i. Bütün dünya qadınları üçün ələmətdar olan bu gün B.Əşrəfovun anasını, övladlarını, həyat yoldaşını möhkəm sarsıtmışdı. Müğənninin ağır xəstəlik xəbəri nəinki yaxınlarını, həmçinin pərəstişkarlarını da qorxutmuşdu. O özü də ağlına gətirə bilməzdi ki, Tanrı onu belə bir ağır sınağa çəkib imtahandan üzüağ çıxaracaq. Bu “imtahan”n onun dünyaya baxışlarını dəyişdirdiyini müğənni özü də etiraf etdi.
-Baloğlan müəllim, sizcə gəlimli-gedimli dünyada necə yaşamalıyıq ki, sonda peşmançılıqla üzləşməyək?
-Doğrudan da həyat fanidir, hər kəsə yaxşılıq etməyə çalışmalı, heç kimin qəlbinə dəyməməlisən. Elə yaşamalısan ki, adın yalnız xeyir işlərdə çəkilsin.
- İnanardınız ki, başınıza belə bir hadisə gələcək?
-Həyatdır, hər şey ola bilər. Mən də belə bir qəfil hadisəni həyatımda yaşadım. Yenə də şükürlər olsun ki, hər şey yaxşı qurtardı.
-Allahın qəzavü-qədərinə inanırsınız?
-Bu qədər haqq-hesabdan sonra deyirsiniz inanmayım?!
-Bugünkü yaşamınız üçün kimə minnətdarsınız?
-Allahıma və həmyerlim Mübariz Məsimova. Allah mənə əcəldən möhlət ayırdı. M.Məsimov isə məni öz şəxsi təyyarəsində vaxtında Türkiyəyə çatdırmasaydı kim bilir, bu gün mən bəlkə də həyatda yox idim.
-Bəs sizin üçün təmənnasız donorluq etmiş o şəxsə necə...
-Mən bütün xalqıma, məni sevənlərə, “yaşayacaq” xəbərimi gözləyən hər kəsə və əlbəttə ki, mənə yenidən ömür bəxş edən o insana borcluyam-bütün qəlbimlə minnətdaram.
-Baloğlan müəllim, deyirlər ki, bu əməliyyat səsinizə təsirsiz ötüşməyib?
-Bəziləri hələ də yaxşı bilmir ki, qaraciyərin funksiyası nədən ibarətdir. Bu əməliyyatın səsimə heç bir təsiri olmayıb. Əksinə, səsim daha da açılıb.
-Yəqin ki, Türkiyədə olduğunuz vaxtlar Vətən üçün çox darıxırdınız.
-O qədər. İnanın məni dəbdəbəli evlərdə qonaq saxlasalar da, yenə də bura üçün burnumun ucu göynəyirdi.
“Dünya içrə bir dünya var,
Əsl adı Azərbaycan!”
Bax mən də Azərbaycanım, doğmalarım, məni sevən insanlar üçün darıxmışdım.
-Xəstəliklə mübarizə apardığınız o ağır günlərdə “əməkdar artist” fəxri adı almağınız barədə bir şad xəbər də eşitdiniz. O an hansı hissləri keçirdiniz?
-Düzü, təltifi eşidəndə qulaqlarıma inanmadım. Görünür “hər qaranlıq gecənin bir gündüzü var” deyiminin mənə də birbaşa aidiyyatı varmış.
-İnsan arzuları tükənməzdir. Siz “ikinci yaşam”ınızda hansı diləklərinizin həyata keçməsini istərdiniz?
-Ürəyimdə qalan arzularımın gerçəkləşməsini istərdim. İstərdim ki, sevilən mahnılar yazıb-oxuyum. Bilirdim ki, xalqım məni sevir. Amma bu dərəcədə çox sevildiyimi bilmirdim. Ona görə də xalqıma elə nəğmələr bəxş etmək istəyirəm ki, onların mənə olan məhəbbəti sonsuz olsun.
-Şair Qəni yazır ki,
Əzizinəm dərdi var,
Dərd çəkənin dərdi var,
Yumruq boyda ürəyin
Dünya boyda dərdi var.
Bəs sizin dərdiniz nədir?
-Hamı kimi mənim də torpaqlarımızın hələ də işğal altında qalmasından başqa dərdim yoxdur. Allahdan torpaqlarımızın azad olunmasını və xalqıma cansağlığı arzulayıram.
-Bəs bu qoca dünyadan kam almısınızmı?
- Nə nemət veribsə, dadmışam. Hazırda Allahın verdiyi ömrü şükür edərək yaşayıram.
- İndi ömür karvanınızın sarvanı sizi hara doğru aparır?
-Yalnız irəliyə və gələcəyə...

İki sahil.-2007.- 15 avqust.-S.6.