Həmid E.
Qədim Şəmkir
şəhəri tədqiq olunur
Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti cənab İlham Əliyevin mədəni irsimizə
göstərdiyi qayğı sayəsində son illərdə
tarix və mədəniyyət abidələrinin
araşdırılmasına diqqət artırılmışdır.
1400 ildən çox yaşı olan qədim Şəmkir
şəhərinin Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi
tərəfindən daha dəqiq öyrənilməsinə
xüsusi diqqət göstərilir. Respublikamızda fəaliyyət
göstərən Regionların lctimai İnkişafı
Birliyinin dəstəyi və Şəmkir Rayon İcra
Hakimiyyətinin köməyi ilə Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyasının Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutunun
arxeoloji ekspedisiyası Şəmkir şəhərində
arxeoloji qazıntılar aparır və torpaq altından
qədim şəhərin tarixi baş qaldırır. Bu
barədə məlumat verən tarix elmləri doktoru, professor
Tarix Dostiyev bizimlə söhbətində dedi:
- Orta əsrlərdə
Şəmkir şəhəri Azərbaycanın mühüm
iqtisadi, hərbi-inzibati və mədəni mərkəzlərindən
biri olmuşdur. IX-X əsrlərin yazarları
Azərbaycanın abad, böyüklükdə bir-birinə
bənzər, müxtəlif növ nemətlərlə
zəngin şəhərlərini sadalayarkən Beyləqan,
Gəncə, Şabran şəhərləri ilə
yanaşı, Şəmkirin də adını
çəkirlər. Bərdə-Tiflis karvan yolunun
üzərində yerləşən bu şəhərdə
vaxtilə qaynar həyat olmuş, çoxsaylı
sənətkar emalatxanalarında çeşidli sənət
məmulatı istehsal edilmiş, şəhər bazarlarında
yerli və əcnəbi tacirlər ticarət əməliyyatları
aparmışlar.
Orta əsr Şəmkir
şəhəri düzən ərazilərdə
salınmış şəhərlərin plan
quruluşuna xas olan
əlamətləri özündə təcəssüm
etdirir. Dövrün hərbi memarlığının
inkişaf səviyyəsinə uyğun olaraq şəhər
dördbucaqlı plan quruluşuna malik, Narınqala,
Şəhristan və Rabaddan (Bayır şəhər) ibarət
olub. Şəhristan və Narınqala qala divarları ilə
əhatə olmuşdur. Qala divarlarının şimal və
cənub istiqamətində genişləndiyini qeyd etmək
olar. Bu ilki tədqiqatlar nəticəsində müəyyən edilmişdir ki,
şəhərin qala divarları içərisindəki
ərazisi əvvəllər hesab olunduğu kimi 21 hektar deyil,
28 hektardır və bu fakt bizə Şəmkir
şəhərini Azərbaycanın orta dərəcəli
şəhərləri sırasına daxil etməyə
əsas verir.
Şəmkir şəhərinin
xarabalıqları alimlərin diqqətini hələ XIX
əsrdən cəlb etsə də, burada arxeoloji
qazıntılara 2006-cı ildən başlanılıb.
Düzdür, keçən əsrin 70-80-ci illərində
şəhər xarabalıqlarında memarlar tədqiqat
işləri aparmış və Nannqala divarlarının
bərpasına cəhd göstərilmişdir.
Şəhər
xarabalıqlarında geniş arxeoloji qazıntıların
aparılması isə bu il Mədəniyyət və Turizm
Nazirliyinin qayğısı, Regionların İctimai İnkişaf
Birliyinin yardımı və Şəmkir Rayon icra Hakimiyyətinin
dəstəyi nəticəsində mümkün olmuşdur. Hazırda
Azərbaycan MEA Arxeologiya və Etnoqrafiya institutunun
ekspedisiyası Narınqalada geniş arxeoloji qazıntılar
aparır.
Bu ilki tədqiqatlar
zamanı arxeoloqların qarşıya qoyduğu başlıca
vəzifələrdən biri Narınqalanın torpaq
qalaqları altında qalmış şərq divarını
qazıntılarla açaraq təmizləmək, onun
konstruktiv xüsusiyyətləri, inşaat texnikası,
bədii tərtibatı ilə bağlı suallara aydınlıq
gətirmək idi. Belə ki, Narınqalanın şimal,
qərb və cənub-qərb divarlarını aydın seyr
etmək mümkün olduğu halda, şərq divarı torpaq
qalaqları altında itmişdi. Hazırda arxeoloji
qazıntılarla Narınqalının şərq divarı 80
metr uzunluqda torpaq qalaqlarından təmizlənmişdir. Təmizlənmiş
divarların hündürlüyü 4,5-5 metr, bəzi
yerlərdə isə 5,5 metr təşkil edir. Divar Arran memarlıq
məktəbi üçün səciyyəvi olan polixrom,
qarışıq hörgü ilə inşa olunmuşdur. Onun
ucaldılmasında çay daşı, yerli ağ-puç daş
(Zəyəm daşı) və bişmiş kərpicdən
yüksək peşəkarlıqla istifadə olunmuşdur.
Aparılmış
arxeoloji qazıntılar zamanı əldə
olunmuş tapıntılar müxtəlif
təyinatlı əmək alətlərindən,
məişət avadanlığı
nümunələrindən,
bəzək əşyalarından, mis pullardan ibarətdir. Saxsı qəlyan
başlıqlarının
çoxluğunu xüsusilə
qeyd etmək lazımdır. Puç daşdan yonulmuş qəlyan başlığı
nümunəsi də tapılmışdır. Artıq bir
neçə gündür ki, Narınqalanın daxilində,
onun şərq tərəfində 400 kvadratmetr sahədə
qazıntılara başlamışıq. Mikrorelyef qeyd olunan sahədə
tikililərin sıx olduğunu
düşünməyə əsas verirdi. Doğrudan da,
elə 2-ci təpkeşdə
bişmiş kərpic və çay daşından
hörülmüş tikili kompleksi aşkara
çıxarıldı. Divarlarının qalınlığı bir
metrdən artıq olan həmin
kompleks iki otaq və bir dəhlizdən ibarətdir. Otaqlardan
birinin zirzəmisi qalmışdır. Digər otağın
döşəməsi bişmiş kərpiclərlə
döşənmişdir. Dəhlizin də
döşəməsi bişmiş kərpiclə
döşənib.
Ümidvarıq ki,
tədqiqat nəticəsində Azərbaycanın orta
əsrlər tarixinin aktual problemlərinin həllinə
işıq saçacaq yeni tapıntılar, qiymətli
materiallar əldə olunacaqdır.
Respublika.- 2007.- 18 avqust.- S. 6.