Vəliməmmədov H.
Babagil türbəsi
Lerik tarixi abidələrlə zəngin diyardır. Dağ kəndlərində 200-dən artıq tarixi abidə qeydə alınmışdır. Bunların 42-si ölkə əhəmiyyətlidir.
Abidələrin öyrənilməsi, bərpası və mühafizəsi ümumxalq
işinə çevrilmişdir.
Yurdun ulu daşlarının tarixi barədə materiallar toplanmış, şəkilləri çəkilmiş,
hər birinə qorunma lövhəsi vurulmuşdur.
Lerik memarlıq abidələri
sırasında dini-tarixi
abidələr mühüm yer tutur. Bunun başlıca
səbəbi orta əsrlərdə bu bölgədə İslam
dininin güclü təsir qüvvəsinə
malik olmasıdır.
Belə müqəddəs yerlərdən
biri olan Babagil türbəsi ölkədə ən məşhur ziyarətgahdır.
Abidə
Lənkəran-Lerik yolunun
40-cı kilometrliyində, çayın
sağ sahilindədir.
Burada onlarca qədim palistik sənətkarlıq
nümunələri qeydə
alınmışdır.
Qədim qəbristanlıqda məqbərə
ucalır. Məqbərəni daş qoç
fıqurları, günbəz
və günəş
şəkilli başdaşları
dövrəyə alır.
Başdaşları dörd cürdür.
Bir qismində çevrə içərisində günəşin
təsviri verilmişdir.
İkinci növ başdaşlarında
ox, əmud, xəncər
təsvir olunmuşdur.
Bu alətlər qəbirlərdə
dəfn olunanların iş və əməllərindən xəbər
verir.
Üçüncü növ daşlarda daraq şəklinin təsviri vardır. Bu da qəbirlərdə qadınların dəfn olunduğu ehtimalını
yaradır. Dördüncü cür qəbirlər dini şəxsiyyətlərindir.
Bəs türbədə dəfn olunmuş Babagil adlı şəxs kimdir? Tarixi qaynaqlardan bəlli
olur ki, Babagil tayfa ağsaqqalı,
çox nüfıızlu
şəxs olmuş, Kəslərdən köçərək
Astaranın Asnaqaran (Osnakəran) kəndində
məskunlaşmışdır.
Tarixçi Tağı Musəvinin
1965-ci ildə nəşr
edilmiş "Orta əsr Azərbaycan tarixinə dair fars dilində yazılmış sənədlər"
kitabından öyrənirik
ki, Babagilin əsl adı Nizaməddin Əmirə Şahsevər Gilanı Kəskəridir. O, I Təhmasibin
dövründə yaşamışdır.
Əbdül Fəttah Fumanın
"Tarixi Gilan" adlı əsərində
Əmirə Şahsevərin
1578-ci ildə Biyəpuş
qoşunu ilə vuruşma zamanı öldürüldüyü qeyd
edilir.
T.Musəvinin fıkrincə, "Babagil"
sözünün mənası
"Gilanlı baba"
deməkdir. Sənətşünaslıq
elmləri doktoru Nəsir Rzayev "Əsrlərin səsi"
(1974) kitabında Babagil
sözünü belə
izah edir: "Babagil-babaların torpağı,
babaların yaşadığı
yer deməkdir"
Bizim fikrimizcə,
"Babagil" sözü
belə yaranmışdır:
Babagil öz yeddi qardaşı - Baba Məhəmməd, Baba Həsən,
Baba Davud, Baba Peyda, Pir Baba, Baba İsa, Baba Rəhman və tayfası ilə birlikdə Babagil adlandırılmışdır. "Baba" sözü "gil" cəm şəkilçisi qəbul
edərək bu ifadəni əmələ
gətirmişdir. Buna görə də yeddi qardaşa və tayfasına xitabən onların başçısının adı
ilə Babagil deyərmişlər.
Sənətşünas N.Rzayev
yazır: "Bu qədim
qəbristanlıqda babalar
dəfn edilmiş və onların günəş ayinliyi ilə yaxınlığını
qəbir daşlarına
həkk edilmiş günəş təsvirləri
sübut edir. Qəbristanlıqda Babagil adlı
müqəddəs şəxs
dəfn edildiyi üçün bu qəbristanlıq müqəddəs
yer hesab edilir. Əslində isə, bunun
səbəbi daha qədim ənənələrin
indiyə kimi qorunub-saxlanılmasıdır. O ənənə qədim babalara, onların ayininə olan hörmət və pərəstişkarlıqdan ibarətdir."
Ehtimala görə, burada XII-XV əsrlərdə böyük
tikinti kompleksi olmuşdur. Bunlar əsasən xatirə-türbələrindən
ibarət imiş.
Türbələr digər tarixi
abidələrə xas
olan bütün keyfiyyətləri özlərində
birləşdirir. Məqbərələr ətrafında məscid, xanagah, ziyarətxana yaradılaraq kompleksə çevrildi. Təəssüf ki, bu abidələr
zaman keçdikcə dağılmış, yalnız
izləri qalmışdır.
Babagil haqqında müxtəlif zamanların tarixçiləri
və təzkirəçiləri
öz əsərlərində
məlumat vermişlər. Bu məlumatlar Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Tarix İnstitutunun arxivində
6 sənəd toplusunda
saxlanılır. Sənədlər orta əsr tariximizin
və sənətkarlığımızın
öyrənilməsi baxımından
böyük əhəmiyyət
kəsb edir.
Türbə və başqa arxeoloji abidələrimizin öyrənilməsi,
bərpası sahəsində
son illər xeyli iş görülmüşdür.
2002-ci ildə Babagil türbəsində
bərpa işləri
aparılmış, burada
Şərq üslubunda
məqbərə ucaldılmış,
ziyarətgaha 2 km. məsafədən
bulaq suyu çəkilmişdir. Bu yaxınlarda
türbənin bir hektara yaxın sahəsi ağ
daşdan hasara alınmışdır. Ziyarətə gələnlərin dincəlməsi
üçün lazımi
şərait yaradılmışdır.
Onlar abidə barədə əməkdaşlardan ətraflı
məlumat alır, bu bölgənin tarixi keçmişi və bu günü
ilə ətraflı
Mədəniyyət.- 2007.- 24 avqust.- S. 7.