Babayeva T.
Yuxular
gerçəkləşməyə başlayıb
Bu gün
ənənəvi incəsənətlə birgə, müasir
incəsənət də cəmiyyətin ayrılmaz
hissəsinə çevrilib. "Müasir
incəsənət" anlayışı milli
mədəniyyətimizə yaxınlarda daxil olsa da, artıq
bu sahədə nəzərəçarpacaq
irəliləyişlər var. Ötən həftə
Bakıda Müasir İncəsənət Biennalesinin
keçirilməsi də buna əyani sübutdur.
"Alüminium" adlanan, sayca III olan sənət
bayramında yerli rəssamlarımız və Kanada, Fransa,
Gürcüstan, Almaniya, Böyük Britaniya, İsrail,
İtaliya, Qazaxıstan, Koreya, Niderland, Portuqaliya, Rumıniya,
Rusiya, Sloveniya, İsveçrə, Türkiyə, Ukrayna,
ABŞ, Özbəkistandan olan sənətçilər əl
işlərini nümayiş etdirirdilər. Mədəniyyət
və Turizm Nazirliyinin təşkil etdiyi
üçgünlük biennalenin açılışı
isə İçərişəhərdəki Şirvanşahlar
Sarayında baş tutdu. Tədbirlə bağlı olaraq,
söhbətləşdiyimiz Mədəniyyət və Turizm
Nazirliyi Təsviri və dekorativ sənət sektorunun müdiri
Leyla Axundzadə qədim abidənin təsadüfən
seçilmədiyini dedi.
- Müasir İncəsənət Biennalesinin
Şirvanşahlar Sarayında keçirilməsi
təsadüfi deyil. Bu, qədimliyi və müasirliyi
birləşdirmək, onların gözəl ahəngini
yaratmaq məqsədi daşıyırdı. Dünyanın bir
çox ölkələrində eyni təcrübədən
istifadə olunur. Məsələn, Almaniyada, İtaliyada
qədim kilsələrdə, binalarda son dərəcə
müasir sərgilər təşkil olunur. Qərara aldıq
ki, burada da oxşar mənzərə yaradaq. Bundan başqa,
Şirvanşahlar Sarayı istənilən eksperimentlərin
keçirilməsi üçün əlverişli
məkandır. Sarayın boş divarları, arkaları,
tağları, onun labirint quruluşu müasir incəsənət
əsərlərinin sərgilənməsi üçün
uyğun yerdir.
- Biennalenin adı da maraq doğurdu. "Yuxugörmənin
reallıqları" tamaşaçının
reallığa baxışını dəyişdirməli
idi?
- İnsan tarix boyu reallığın digər
üzünü görmək istəyində olub. Müasir
dövrdə isə gerçək həyatda baş
verənlər o qədər qeyri-real görünür ki, adam
bütün bunların həqiqətdə mövcud
olmadığını, hər şeyin yuxuda baş verdiyini
düşünür. Bu gün müasir texnologiyalar
vasitəsilə ağlasığmaz yeniliklər edilir.
İncəsənətdə də ciddi dəyişikliklər
baş verib. Əvvəllər bizim yuxu, xəyal kimi
təsəvvürümüzə gətirdiklərimiz
gerçəkliyə çevrilib. Yuxular
gerçəkləşməyə başlayıb. Elə bil,
yuxu və reallıq arasındakı sərhəd silinir.
Biennalenin adı da bu təəssüratdan yaranıb.
- "Alüminium" Müasir İncəsənət
Biennalesi ilk dəfə 2003-cü ildə keçirilib. Bu
illər ərzində hansı dəyişiklikləri
müşahidə etmisiniz?
- Dörd il bundan öncə birinci dəfə biz bu
layihəni həyata keçirəndə on ikiyə yaxın
ölkə iştirak etsə də, müasir
incəsənət bizim üçün yeni bir anlayış
idi. Amma buna baxmayaraq, müasir incəsənət elə ilk
vaxtdan maraq doğurmağa başladı. Yenilik
həmişə hamını cəlb edir. O zaman bizim
üçün müxtəlif ölkələrdən olan
rəssamların sənətini burada nümayiş etdirmək
vacib idi. Bunun bizim rəssamlara böyük köməyi oldu.
Çünki müasir incəsənətdə görmək,
bütün dünyada baş verənləri izləmək,
başlıca tendensiyalardan xəbərdar olmaq
önəmlidir. Bir müddətdən sonra isə artıq
bizim rəssamlar digər ölkələr üçün
maraqlı olmağa başladılar. Rəssamlarımız
müxtəlif ölkələrə dəvət edildilər.
Onlar Türkiyə, Fransa, Yunanıstan və İtaliyada
keçirilən beynəlxalq sərgilərdə iştirak
ediblər və proses davam edir. Ölkələr arasında
incəsənət mübadiləsi aparılmalıdır.
Bütün dünyada istər yaşlı, istərsə
də gənc rəssamlar digər ölkələrdə
təcrübə keçirlər. Sənətdə
ideyaların yeniləşməsi prosesi əsas
göstəricidir.
- Leyla xanım, yerli rəssamlarımız müasir
incəsənətin daha çox hansı növlərinə
üstünlük verirlər və onların işləri
necə qarşılanır?
- Bizim rəssamlar müasir incəsənətin əsasən
video-art, istallyasiya və fotoqrafiya ilə bağlı
növlərinə üstünlük verirlər. Onların
işləri isə xarici ölkələrdə çox
maraqla qarşılanır. Bu ilin yayında biz ilk dəfə
olaraq Venesiyada keçirilən dünyanın ən nüfuzlu
müasir incəsənət sərgisində iştirak etdik.
Bizim pavilyonun mərkəzdən bir az kənarda qurulmasına
baxmayaraq, əsərlər çox böyük maraqla
qarşılandı, mətbuatın da diqqətini cəlb
etdi. Fransanın ən nüfuzlu qəzetlərindən biri
"Le mond"da bizim pavilyon barəsində məqalə
çap olundu. Müxtəlif ölkələrin
nümayəndələri yaxınlaşıb bizdən kataloq
istəyir, rəssamlarımız haqda məlumat
toplayırdılar.
- Müasir incəsənətin beşiyi sayılan Avropanı
nə ilə cəlb edə bilmişdiz?
- Sözsüz ki, onları özümüzə məxsus
xüsusiyyətlər cəlb edirdi. Çox vaxt millilik
deyəndə, buta, aypara kimi milli elementlər
nəzərdə tutulur. Amma milliliyi daha geniş anlamda
götürmək lazımdır. Hər birimiz milli geyimdə
olub-olmamağımızdan asılı olmayaraq, milliliyin
daşıyıcılarıyıq. Biz əzəldən bu
ölkədə doğulmağımızla, bu mühitdə,
şəhərdə böyüməyimizlə,
müəyyən ictimai və siyasi vəziyyətdə
yaşamağımızla bu milliliyin
daşıyıcılarına çevrilirik. Ona görə
də millilikdə konkret bir şey axtarmaqla onu
məhdudlaşdırmaq lazım deyil. Əcnəbilər
üçün bizim dünyagörüşümüz
maraqlıdır. Necə ki, bizim üçün başqa
xalqın milli geyimi yox, fərqli düşüncəsi maraq
kəsb edir.
- Bu biennalini keçirməklə qarşınıza
qoyduğunuz məqsədə çata bildinizmi?
- Sərginin məqsədi insanların diqqətini müasir
incəsənətə cəlb etmək idi. Bilirsiniz, dünyada
müasir incəsənət əsəri neçəyə
satılır? Məsələn, məşhur rəssam Demien
Xörst ölmüş heyvanların cəsədlərini
akvariumlarda sərgiləyir. Onun sonuncu işi "Akula"
adlanırdı. O, öldürülmüş akulanı
altı min dollara alıb, formalinə salıb və
şüşə qutuda sərgiləyib. Həmin iş 140
milyon dollara satılıb. İndi müasir
incəsənətə böyük məbləğdə pul
qoyulur. Ümumiyyətlə, müasir incəsənət
bütün Avropa ölkələrində və Amerikada maraq
doğurur. Hər bir böyük şəhərdə
müasir incəsənət muzeyi fəaliyyət
göstərir. Bizdə də bu sahədə
irəliləyişlər var. Biz çox şadıq ki,
Prezident İlham Əliyev müasir incəsənət muzeyinin
açılması ilə bağlı sərəncam
imzalayıb. Biz bu muzeyin tikilməsini səbirsizliklə
gözləyirik. Qafqazda və bizə yaxın
ölkələrin əksəriyyətində belə bir muzey
yoxdur. Və onlar bu baxımdan bizə qibtə edirlər. Bu
muzeyin son dərəcə müasir binası olacaq və o,
bizdə müasir incəsənətin inkişafında
əsaslı rol oynayacaq.
- Bəs, bizdə müasir incəsənətlə
məşğul olan rəssamlarımız
əsərlərini sata bilirlərmi?
- Əvvəlki illərlə müqayisədə təsviri
sənətə olan münasibət yaxşılığa
doğru xeyli dəyişib. İncəsənət artıq
pul qoyula biləcək obyekt kimi qəbul olunur. Bizdə zəngin
adamlar əsasən mənzilə, torpağa, brilyanta pul
qoyurlar. Qərbdə isə sadalananlarla yanaşı,
sənət əsərləri də alırlar.
İncəsənət də gələcək gəlir
mənbəyi hesab olunur. Çünki incəsənət
əsərlərinin qiyməti ildən-ilə artır. Buna
görə də insanların incəsənəti kapital
qoyuluşu vasitəsi kimi qəbul etməsi vacibdir. Bundan
başqa, Avropada, Amerikada müxtəlif fondlar, zəngin insanlar
incəsənətə böyük məbləğdə
maddi vəsait ayırır, köməklik
göstərirlər. Bu, orada nüfuz göstəricisinə
çevrilib. İncəsənətə kömək
etməklə həmin insan cəmiyyətdə
çəkisini, statusunu artırır. Bizdə,
əlbəttə ki, incəsənətə əsasən
dövlət, Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi
himayədarlıq edir. Amma bizdə də son illər bir
sıra şirkətlər incəsənət
tədbirlərinə sponsorluq edirlər. Bizim sərginin
keçirilməsində də ölkənin böyük
şirkətləri öz köməklərini
əsirgəməyiblər. Müraciət etdiyimiz
qurumların heç biri bizə yardımçı olmaqdan
imtina etməyiblər. Biz sponsorlarımıza çox
minnətdarıq. Keçirdiyimiz sərgilərdən sonra
müəyyən qədər əsərlər
satılır. Amma bu yöndə əsaslı
dəyişiklik üçün formalaşmış
müasir incəsənət bazarı olmalıdır.
Bizdə isə bu, xaotik formadadır. Hətta ənənəvi
incəsənət nümunələri də ucuz
qiymətə satılır. Düzdür, son vaxtlar
qiymətlərin artımı müşahidə olunur.
Məncə, proses artıq başlayıb,
istər-istəməz cəmiyyət inkişaf edir,
zövqlər dəyişir. Zövqdən söz
düşmüşkən, onu da deyim ki, Avropa
ölkələrində zəngin insanlar əsərləri
öz zövqlərinə əsaslanıb almırlar.
Çünki zövqləri onları aldada bilər. Onlar bu
işə kuratorları, incəsənət sahəsində
tanınmış mütəxəssisləri cəlb
edirlər. Bu ekspertlər onlar üçün kolleksiya
təşkil edir, nəyi almaq lazım olduğunu,
gələcəkdə hansı əsərlərin prestijli
sayıla biləcəyini məsləhət edirlər. Bizim
zəngin insanlar da peşəkarların fikrinə
əsaslansalar, uduzmazlar.
- Müasir gənclərin təsviri sənətə
marağı nə dərəcədədir? Bu baxımdan
problem yoxdur ki?
- Əksinə, tələbələr Rəssamlıq Akademiyasına
qəbul olunmaq üçün böyük
müsabiqədən keçməli olurlar. Əminəm ki,
Mədəniyyət və İncəsənət
Universitetində də eyni vəziyyətdir. Gənclər
əsasən, moda, dizayn, reklama maraq
gösətərsələr də, bütün
fakültələrə tələbat çoxdur. Müasir
incəsənətə gəlincə isə, bu, bizdə
ayrıca fənn kimi tədris olunmur. "Zamanın
qanadları" Yaradıcılıq Birliyində bir
neçə dəfə treninqlər təşkil etmişik.
Müxtəlif ölkələrdən dəvət olunmuş
rəssamlar Rəssamlıq Akademiyasında,
Mədəniyyət və İncəsənət
Universitetində müasir incəsənətlə
bağlı ustad dərsləri keçiblər. Bizdə
təsviri sənət sahəsində təhsil
ənənəvi - realistik məktəb üzərində
qurulub. Bu, təməldir və çox vacibdir. Amma müasir
incəsənətə aid xüsusi fənlər yoxdur.
Məsələn, başqa ölkələrdə
tələbə ənənəvi və ya müasir incəsənətlə
məşğul olmaq istəyindən asılı olaraq,
fakültə seçə bilir. Bizdə isə ümumi
sistemdir. Yəni, bu sistem əsasında da istiqaməti müəyyənləşdirmək
olar. Müəyyən bilgilər alandan sonra hər kəs
istədiyi sahəyə üz tutur. Əsas odur ki, bu
baxımdan tələbəyə heç bir qadağa,
məhdudiyyət qoyulmur. Tələbə öz
seçimində azaddır. Ona görə də bu gün
müasir incəsənətlə məşğul olan bir
sıra gənc rəssamlarımızın adlarını
çəkmək olar. Babi Bədəlov demək olar ki,
dünyada tanınmış rəssama çevrilib. Orxan
Hüseynovun yaradıcılığı çox
böyük maraqla qarşılanır. Əli Həsənov,
Səbinə Şıxlinskaya da istedadlı
rəssamlarımızdandırlar. Getdikcə müasir incəsənətlə
məşğul olan rəssamların sayı artır.
Xəzər.- 2007.- 8 dekabr.- S. 18.