Qocayeva A.
Ömrün müdrik çağında
Müsahibimiz Teatr Xadimləri
İttifaqı İdarə Heyətinin sədri, xalq artisti, professor Azərpaşa Nemətovdur
A. Nemətov 1947-ci ildə Bakıda anadan olub. 1965-ci ildə Teatr İnstitutuna (indiki
Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinə)
daxil olub və 1970-ci ildə oranı bitirib. 11 ildən
artıq Gənc Tamaşaçılar Teatrında (GTT)
fəaliyyət göstərib və paralel olaraq Teatr
İnstitutunda dərs verib. 1973-1978-ci illər arasında
təkmilləşmə kursu keçmək
məqsədilə Sankt-Peterburqa gedib və bir müddət
orada işləyib. Sonra yenidən Bakıya qayıdaraq
GTT-də bir-birindən maraqlı tamaşalar hazırlayıb.
Akademik Milli Teatrında rejissora böyük ehtiyac olduğu
üçün həmin teatrda işini davam etdirib.
Son illər bu teatrda Elçinin “Ax, Paris, Paris...”, “Sevimli
dəlim” və “Mənim ərim dəlidir” trilogiyasını
böyük uğurla tamaşaya qoyub. Sonra
hazırladığı “Hamlet” tamaşası Akademik Milli
Teatrın səhnəsini bəzəyib. “Üns”
yaradıcılıq evinin açılışında
“Bakı” tamaşasını ilk
tamaşaçılarının ixtiyarına verib. Opera və
Balet Teatrında isə “Məşədi İbad”ın baş
məsləhətçisi olub. Hazırda Mədəniyyət
və İncəsənət Universitetinin professoru, eyni zamanda
2004-cü ildən Teatr Xadimləri İttifaqı İdarə
Heyətinin sədridir. A.Nemətovun Azərbaycan
teatrının beynəlxalq təşkilatlar vasitəsilə
dünya arenasında tanıdılmasında və
Azərbaycan rejissorluq məktəbinin inkişafında
xidmətləri böyükdür.
- Azərpaşa müəllim, bu il 60 yaşınız tamam
olur. Bu müdrik yaşın astanasından dönüb geri
baxarkən, sənət yolunuzda nələri
xatırlayırsınız?
- Bu yolda acılı-şirinli xatirələrim olduqca
çoxdur. Azərbaycan teatrının 133 illik
keşməkeşli bir tarixi var və bu tarixə adları
qızıl hərflərlə düşən korifey
sənətkarlarımız çoxdur. Onların bir
hissəsi də mənim bu sənətə qədəm
qoyduğum və fəaliyyət göstərdiyim dövrə
düşür. Böyük rejissorumuz
Şəmsi Bədəlbəyli başda olmaqla bir sıra
görkəmli teatr xadimlərimizi itirmişik və bunlarla
təmasda olduğum o xoş günləri daim hörmətlə
xatırlayıram.
1970-1980-ci illərdə Azərbaycan teatrının intibah
dövrünü, o dövrun rejissor-aktyor nəslini və
onların anşlaqla keçən tamaşalarını
qürurla xatırlayıram.
Teatrlarımızın regionlara və qonşu
ölkələrə qastrol səfərləri zamanı
yüksək hərarətlə qarşılanmamızı
və bu səfərlər zamanı baş verən maraqlı
hadisələri yaxşı xatırlayıram.
Biz hazırda müstəqil dövlətin müstəqil
sənətkarlarıyıq. Söz azadlığımız
var və bu azadlıq yeni əsərlərin yaranmasında
və tamaşaların hazırlanmasında özünü
büruzə verir. Mən müstəqil dövlətin
vətəndaşı kimi bu azadlıqdan qürur duyuram.
- İndiki teatrlarımızın səviyyəsi bir
sənətkar kimi sizi qane edir?
- Bilirsiniz, hər dövrün öz tələbi var.
Həyatımızın bütün sahələrində
olduğu kimi, teatr sahəsində də yüksəliş-
eniş dövrü olub. Teatr xadimlərimiz bu enişdən
yüksək sənətkarlıqla, çətinlikləri
dəf edərək çıxmağa
çalışıblar və buna nail olublar. XX əsrin sonu,
XXI əsrin əvvəlləri bütün sahələrin
inkişaf dövrü, kompyüter əsridir. Elmin,
texnikanın inkişaf etdiyi bir vaxtda geniş
dünyagörüşə malik, olduqca tələbkar
tamaşaçıları qane etmək o qədər də
asan məsələ deyil. Gərək elə tamaşalar
hazırlayasan ki, tamaşaçı teatra gəlmək
üçün özündə mənəvi ehtiyac duysun.
- Belə səviyyəli tamaşalar hazırlanırmı?
- Paytaxt və region teatrlarında sənətinin ustası olan
rejissor və aktyorlar gözəl, uzunömürlü
tamaşalar hazırlayaraq teatr tariximizi
zənginləşdirirlər. Tanınmış
dramaturqlarımızın əsərləri
teatrlarımızın səhnəsini bəzəyir. Lakin bu
əsərlər də son anda rejissor süzgəcindən
keçərək tamaşaçıya
çatdırılır. Bu baxımdan tamaşanın
uğurlu alınması rejissor işindən çox
asılıdır. Teatrlara təqdim olunan zəif
əsərlər də az deyil. Belə halda ağır
yük rejissorun üzərinə düşür.
Bütün bunlara baxmayaraq, teatrlarımızda Azərbaycan
və dünya klassikləri ilə yanaşı müasir,
tanınmış dramaturqlarımızın da çox
səviyyəli əsərləri tamaşaya qoyulur.
Azərbaycanda teatr məktəbi ənənələri
yaşayır və bu estafet nəsildən-nəsilə
ötürülür.
- Azərpaşa müəllim, mədəniyyətimizə
dövlət tərəfindən qayğı daim
göstərilib. Xüsusilə son illər bu
sahədə imzalanan Prezident sərəncamları
teatrlarımızın inkişafına nə kimi təkan
verib?
- Əvvəla, onu qeyd edim ki, keçmiş SSRİ
məkanında ilk dəfə olaraq “Teatr və teatr
fəaliyyəti haqqında” Qanunun qəbul edilməsi tarixi
hadisədir. Bu qanun respublikamızın teatr
həyatının dirçəlməsinə böyük
təkan verdi. Eyni zamanda, paytaxtın 5
aparıcı teatrının təmirə dayandırılaraq
tam yenidən qurulması, onların müasir avadanlıqlarla
təchizatı, Yaşıl Teatrın yenidən qurulması
ilə bağlı imzalanan Prezident sərəncamları bu
sahəyə dövlət tərəfindən
qayğının bariz nümunələridir. Mədəniyyət və incəsənət
xadimlərinin, o cümlədən teatr sahəsində
çalışan insanların əməyinin yüksək
qiymətləndirilməsi, onların fəxri adlarla, Prezident
təqaüdləri və Prezident mükafatları ilə
mükafatlandırılmaları son nəticədə bu
sahənin inkişafına böyük təkan verir.
“Azərbaycan teatrı 2008-2018-ci illərdə” Dövlət
Proqramının qəbul edilməsi bu sahənin
hərtərəfli inkişafı üçün stimul
olacaqdır. Arxasında dövlət qayğısını
hiss edən teatrlarımızın yaxın
gələcəkdə qazanacağı böyük uğurlar
artıq bəllidir.
- Sədrlik etdiyiniz TXİ-nin hazırkı fəaliyyəti
ilə bağlı danışmağınızı
istərdik.
- Vaxtilə bu qurum Teatr Cəmiyyəti adı altında
fəaliyyət göstərirdi və bu cəmiyyətə
görkəmli sənətkarımız Şəmsi
Bədəlbəyli rəhbərlik edirdi. Mənimlə
bərabər bir neçə sənət yoldaşlarımın
cəmiyyətin Rəyasət Heyətinə seçilməsi
də Şəmsi müəllimin vaxtında olub. Professor
Lütviyar İmanovun sədrliyi dövründə mən
Rəyasət Heyətinin katibi seçildim, 2004-cü
ildən isə bu ittifaqın İdarə Heyətinin
sədriyəm. TXİ-nin əsas funksiyası
yaradıcılıqla bağlı baş verən
problemlərin aradan qaldırılmasına, hüquq
pozuntularının qarşısının alınmasına,
bu sahədə beynəlxalq təşkilatlarla əlaqə
yaradaraq Azərbaycan teatrının dünyaya
tanıdılmasına yardımçı olmaqdır.
-Hansı beynəlxalq mədəniyət
təşkilatları ilə əlaqələr qura bilmisiniz?
- YUNESKO-nun Beynəlxalq Teatrlar İnstitutunun, eyni zamanda Teatrlar
İttifaqının Beynəlxalq Konfederasiyasının
üzvüyük. Biz bu təşkilatlara
Azərbaycan teatrı haqqında informasiyalar
ötürərək milli teatrımızı dünyada
tanıtmağa çalışırıq, eyni zamanda
həmin qurumlardan dünya teatrları haqqında məlumatlar
alır, lazım gəldikdə onların qabaqcıl
teatrlarının təcrübələrindən istifadə
edirik.
Bu yaxınlarda TXİ-nin internet saytı da açılacaq
və bu yolla informasiyaları ötürmək və qəbul
etmək daha da asanlaşacaq. Bu məqamda maliyyə
xərcləri ortaya çıxır və bu sahədə
TXİ-yə kömək lazımdır. İttifaqımız
“Azərbaycan teatr dünyası” adlı bir kitab çap
etdirmiş və sayt vasitəsilə onu yaxın vaxtlarda
dünya teatrlarına çatdıracağıq.
- Azərpaşa müəllim, tamaşaçılara sizin
rəssamlıq qabiliyyətiniz və Rəssamlar
İttifaqının üzvü olmağınız da
məlumdur. Rəsmlərinizi üzə çıxarmaq
fikrindəsinizmi?
-Mən vaxtilə səhnə tərtibatı ilə
məşğul olmuşam və bu qabiliyyətimə
görə Rəssamlar İttifaqının
üzvüyəm. Rəssam dostlarım mənim
rəngkarlıq qabiliyyətimin olduğunu da
müşahidə edərək bu işlə
məşğul olmağımı tövsiyə edirlər.
Məncə, bu sonranın işidir. Əsərlərimi
üzə çıxarıb nümayiş etdirmək fikrim
isə yoxdur. Çünki, mən həvəskar rəssamam.
- Rejissorluq işində sizin öz dəst-xəttiniz var. Bu
dəst-xətt nədən ibarətdir?
- Heç kimə bənzəməmək. Orada hər şey
mənim varlığımla, şəxsiyyətimlə
bağlıdır. Mən yaşadığım,
gördüyüm və düşündüyüm
dünyanı tamaşaçıya öz prizmamdan
çatdırmağa çalışıram. Kiçik
də olsa öz dünyam var və o dunyanı sevirəm.
Hərçənd ki, indi çoxları rejissorluğu asan
və adi sənət hesab edirlər. Əslində isə
rejissorluq olduqca məsuliyyətli, ağır və yaradıcı
bir sənətdir. Bu sahədə, doğrudan da, öz
dəst-xəttimi yarada bilmişəmsə, sənət
taleyimdən razı qalmağa dəyər.
- Yaxın vaxtlarda hansı tamaşa üzərində
işləməyi planlaşdırırsınız?
- Şekspirin “Afinalı Timon” tamaşası
üzərində işə başlayacağam və bu
istiqamətdə hazırlıq işləri ilə
məşğulam. Ancaq hansı səhnədə
qoyacağımı hələlik sirr saxlayıram.
- Azərpaşa müəllim, həssas adam olduğunuzdan bir
vətəndaş kimi sizi ağrıdan
məsələlər çoxdur. Elə o ağrılardan
birincisi sizi bu günlərdə bir qrup ziyalı ilə işğal
olunmuş ərazilərimizə aparıb çıxardı.
Bu səfərdən nə nəticəyə gəldiniz?
- İşğaldan əvvəl dəfələrlə
füsunkar Şuşada olmuşdum. Mənə Dağlıq
Qarabağa getmək təklifi olunanda bir vətəndaş
kimi torpaqlarımıza qədəm qoymağı
özümə borc bildim. İlk anda müşahidə
etdiyimiz bu oldu ki, həmin torpaqlarda həyat, normal
yaşayış yoxdur. Doğma el-obamızın yağı
düşmən tapdağında qalması hər kəs kimi
məni də göynədir. Səfər zamanı yurd
yerlərimizin yandırıldığının,
dağıdıldığının və talan
olunduğunun şahidi olduq. Dahi Bülbülün heykəli
güllələnmişdi və evində erməni
yaşayırdı. Bütün bunlara dözmək olduqca
çətindir. Lakin onu da müşahidə etdik ki,
Şuşada ermənilər çox az
məskunlaşıblar. Ümumi bir nəticəyə
gəldik ki, ermənilər onlara məxsus olmayan yurda sahiblik
etməkdən çəkinirlər və bilirlər ki, biz
tezliklə o torpaqlara qayıdacağıq. Bu bizi çox
sevindirdi. Ermənilər geriyə qayıdacaqlarını
bildiklərindən ərazilərimizdə daha çox
dağıntılar, kütləvi yanğınlar
törədir, meşələrimizi qırır,
tarixi-memarlıq abidələrimizi məhv edirlər.
Qətiyyətli Prezidentimizin səyi nəticəsində
torpaqlarımız tezliklə azad ediləcəkdir. Biz buna
əminik.
- Azərpaşa müəllim, ömrünüzün ən
müdrik və məhsuldar dövrünü
yaşayırsınız. Sizə bu və bundan sonrakı
dövrlərdə daha böyük uğurlar və
cansağlığı diləyirik.
- Çox sağ olun.
İki sahil.-2007.-21 iyul.-S.8.