İraclı Ə.
Azərbaycanda
normal sanatoriya niyə yoxdur
Hər il
100 miloyn dollardan çox pulumuz xarici ölkələrin
sanatoriyalarına axır
Putyovkaların
qiymətləri bahalaşıb
İlin 11 ayını gərgin iş rejimində keçirən
hər bir kəsin böyük arzusudur ki,
məzuniyyətə yollandığı 20-30
günü sanatoriya və yə istirahət
guşələrində keçirməklə, itirdiyi enerjini
qismən də olsa bərpa etsin. Çox təssüf ki, bu
əlçatmaz arzuya elə çox az
zümrə – imkanlı-vəzifəli şəxslər
çatır. Lakin xatırlatmaq kifayətdir ki,
sovet dövründə hamı da olmasa, müxtəlif
peşə sahibləri, ziyalılar, hətta sıravi
vətəndaşlar belə istəklərini bu və
digər formada reallaşdıra bilirdilər. Çünki respublikamızın hər bir əhali
qrupları üçün nəzərdə tutulmuş
sanatoriya-kurort mərkəzləri ilin hər fəslində
öz qapılarını sevimli sakinlərinin
üzünə açırdı. Öz
xidmətlərilə dünyada məşhur olan
Onu da xatırlatmaq yerinə düşərdi ki, atom
elektrik stansiyanın partlayışı zamanı
Belorusiyanın Qomel şəhərindən olan 1000-ə
yaxın əlil dünyanın heç bir məkanında yox,
məhz Naftalanda şəfa tapa bilmişdilər. Bir neçə il bundan öncə adıçəkilən
sağlamlıq mərkəzinin bir həkimilə telefon
söhbəti əsnasında maraqlı bir faktın şahidi
oldum. Belə ki, Qomel şəhərindən
əlil arabaları, əsa ilə gələn
xəstələr hərəkətlərini bərpa
etdiyindən əl vasitələrini mərkəzdə
qoyublar. Hazırda həmin vasitələr
«Naftalan» sağlamlıq mərkəzinin nəzdində
yaradılmış xatirə muzeyində saxlanılır.
Bu şəfa ocağı əvvəlki
şan-şöhrətilə çalışmasa da,
xatirə muzeyi gələn qonaqların zövqünü
hər zaman oxşayır. Elə indinin özündə
Türkiyə, Rusiya eləcə də Gürcüstanın
tanınmış istirahət mərkəzlərindən yolu
düşənlərdən «Naftalan» «Şuşa», «Araz»
sanatoriyalarını xəbər alırlar,
ürəklərində indi də bizim üçün
xəyallara çevrilmiş bu məkanda bircə gün
keçirmək istəyi canlanır. Yəqin
ki, bu söz əsl mətləbə keçməyimizin
vədəsini bildirir. Söhbət
keçmişindən ağız dolusu
danışdığımız sanatoriyaların indiki
nəzərəçarpmaz fəaliyyətindən
gedəcək. Hələ bu haqda bir
qədər sonra.
İldə 20 min
vətəndaş yerli sanatoriyalarda istirahət edir
Öncə hazırda çətinliklər girdabında
çabalayan sanatoriyaların mövcud vəziyyətini,
problemlərini və bu problemlərdən
çıxış yollarını öyrənmək
üçün respublikada kurort-sanatoriya fəaliyyətini
tənzimləyən Azərbaycan Həmkarlar İttifaqı
Konfederasiyası (AHİK) ilə əlaqə saxladıq. Qurumun
maliyyə şöbəsinin müdir müavini Elşən
Süleymanov bizimlə söhbətində bildirdi ki,
ümumiyyətlə bu işlə təmsil olunduğu
komitənin tabeçiliyində yaradılmış
«Azərkurort» səhmdar cəmiyyəti məşğul olur.
Onun sözlərinə görə, respublika ərazisində
11 sanatoriya qeydiyyatda olsa da, onlardan yalnız 7-si Abşeron
yarımadasında yerləşməklə, müxtəlif
xəstəliklərin müalicəsi üzrə
ixtisaslaşıb: «Bunlarla yanaşı Qaxda «Şəfa» 1
müalicə pansionatı, Nabranda 2 turist bazası, metropoliten
işçiləri üçün nəzərdə tutulmuş
sanatoriya-profilaktoriya və uşaqların istarəhəti
üçün düzənlənmiş sağlamlıq
düşərgəsi də fəaliyyət göstərir».
Müsahibimiz «Azərkurort» xəttilə
ildə 20 min ölkə vətəndaşının
sadaladığı sağlamlıq mərkəzlərində
istirahət edə bildiyini qeyd etdi. Nəzərə alsaq
ki, respublikada 1,5 milyon AİHK üzvi
vardır, onda sanatoriyalarda dincələn həmkarların
sayı simvolik bir rəqəmə bərabər olduğunu
demək asandır. Habuki əvvəllər bu
göstərici 60-70 hətta 100 minə bərabər olub.
Söhbətdən o da məlum oldu ki, problemin
kökündə bir çox sanatoriyalarda otaqların
qaçqın və məcburi köçün ailləri
tərəfindən tutulması dayanır. «Təsəvvür edin, bu istirahət
mərkəzlərində 70 faiz yerlər tutulub. Digər vətəndaşları bizə qalan 30 faiz
yerlərdə yerləşdirməyə
çalışırıq. Ona
görə, bütün müraciət edənlərin
istəyini yerinə yetirə bilmirik».
Santoriyaya
göndərməyə adam
axtarırıq
Vətəndaşların
narazılığını da əsasən bu amillə
əlaqələndirən katib fikirlərinə
aşağıdakıları əlavə etdi: «Digər bir
problem ondan ibarətdir ki, bütün vətəndaşlar yay
mövsümində istirahət etmək istəyir. Fevral-mart
ayında sanatoriyaya göndərməyə adam
axtarırıq. Gələn olmur. İndi əsas narazılıq edən
müəllimləri başa düşmək olar ki,
onların yalnız bu 3 ay ərzində vaxtları vardır.
Amma ölkədə 400 min müəllim
vardır. Mövcud imkan daxilində onların
hamısını bu müddət ərzində necə
sanatoriyaya göndərə bilərik?».
Putyovkanın ən
aşağı qiyməti 300 manatdır
Sanatoriyaya
yollanışların (putyovka) qiymətlərilə
maraqlandıqda, E.Süleymanov bildirdi ki, hər növ
xidmətdən, eləcə də otağın
şəraitindən asılı olaraq qiymətlər də
rəngarəngdir: «Orta qiymət təxminən 360 manata
bərabərdir. Konkret götürsək,
məsələn, «Bilgəh» sanatoriyasında maksimum 450-500
manata yaxındırsa, aşağısı 300 manat
təşkil edir». Əvvəlki illərdən fərqli
olaraq, yollanışların qiymətində də
müəyyən artım olduğunu qeyd edən müsahibimiz
enerjidaşıyıcıların bahalanmasının əsas
rol oynadığını vurğuladı: «Əgər bir
yollanışın qiyməti ötən il 280 manat idisə,
nəzərə alın ki, bu il 27-28 faiz bahalanma olub».
E.Süleymanov onu da qeyd etdi ki, məcburi
sığorta haqqı ödəyən vətəndaşlara
yollanışın tam dəyərinin cəmi 15 faizini
ödəmək hüququ verilib. Qalan
xərclər sosial-sığorta vəsaitləri hesabına
qarşılanır. Apardığımız
sorğular zamanı konkret bu xidmətdən yararlananlara rast
gəlmsək də, hər halda belə bir qayda olduğunu
bilmək heç də pis deyildir.
Müsahibimiz sanatoriyada bütün xidmət haqlarının
yollanışın ümumi dəyərində
cəmləndiyini dedi: «Ola bilər ki, xadiməyə və ya
həkimə kiçik məbləğdə hörmət
etmək lazım gəlir ki, bu da xəstəyə daha
keyfiyyətli xidmət göstərilməsinə səbəb
olur».
«Blgəh»də
hər kəsə haqq verməlisən…
Deyilənləri yerində araşdırmaq
üçün üz tutduq əvvəlcə
vətəndaşların daha çox narazı qaldığı
«Bilgəh» sanatoriyasına. Bu
müalicəxanadə son zamanlar aparılan təmir-bərpa
işləri onun əvvəlki görkəmini qisməndə
olsa dəyişib. Lakin bir neçə
xəstələrlə söhbətimizdə məlum oldu ki,
sanatoriyanın həyətindən içəri daxil olan kimi
xadiməsindən tutmuş, həkiminə qədər hər
kəsə oranı tərk edənə qədər
onların istəyini ödəməlisən. Əks
təqdirdə yollanışda göstərilən məcburi xidmətlərin kənarında
qalmalı olacaqsan. Məsələn,
müşahidələr zamanı aydın oldu ki,
sadəcə qeydiyyata düşəndə 2-4 manatından
(bir qədər artıq məvacibindən keçsən
ehtiyyatda saxladıqları aşağı
mərtəbədə olmaqla lüks otaqlar da təşkil
edilə bilər), ilkin müayinələr zamanı ən
azı 10 manatına qədər keçməlisən.
Qeydiyyata düşdüyün otağa qədəm qoyan kimi
xadimə «süftə səndən, bərəkət Allahdan!» deyib, «şirinlik» kimi gəlim-görüm
etməyini tələb edir. Əgər
çaşıb, 1 manat versən (aşağısı 2
manat verməlisən), cavabı «bu semişka pulu eləmir»
olur. Oranı dərhal tərk
etməsə də, sonrakı müddətdə 2-3
gündən bir otağın təmizlənsə
«Böyük Yaradana» şükr edərsən. Belə olmayanda, get-gələ salınmaqla, getdiyini
gün harada qalacağın sual altında qalmaqla, snatoriyadan
çıxacağın günü səbirsizliklə
gözləməli olursan.
Günəşlidə
isə xidmətlərin keyfiyyəti yaxşıdır
İkinci üz tutduğumuz məkan
«Günəşli» sanatoriyası oldu. «Bilgəh»dən
fərqli olaraq, bu sanatoriyada təmir-bərpa işləri
aparılmasa da, bu xidmətin səviyyəsinə təsir
göstərməyib. Sanatoriyada
səhər saatlarından sıxlıqdan tərpənmək
olmurdu. Və bu sıxlıq
istər-istəməz əsəb xəstəliyinin
müalicəsi üzrə ixtisaslaşmış «Ğünəşli»
sanatoriyasına müraciət edən xəstələrin
sayının gününü-gündən
çoxalmasından xəbər verirdi.
Bu sanatoriyaya ucqar dağ rayonundan gəlmiş kənd
müəllimi Ağabəy Ağayevlə
söhbətimizdə o bildirdi ki, burada xəstəyə
xidmət yüksək səviyyədədədir: «Həkim və
tibb işçiləri müalicəni mütəmadi aparmaqla
yanaşı, xəstələrin asudə vaxtlarının
səmərəli keçməsindən ötrü
konsertlər də təşkil olunur».
«Günəşli» sanatoriyasında uzunmüddət
çalışan baş həkim müavini Həsənov
Əziz, həkim Abdullayeva Əsmət və gənc tibb
işçisi Sofiyeva Hilal, Sofiyeva Nazilə bu
müalicəxanada çox insanların şəfa
tapdığını dedi: «Biz əvvəlki kimi
xidmətləri sovet avadanlıqlarla aparsaq da, müalicənin
effekti indiki müasir aparatlardan qat-qat yüksək olur. 3 il fasiləsiz bu xidmətdən yararlana bilən
xəstələrimizə əsəb xəstəliyindən
tamamilə azad olunması təminatı veririk».
Sanatoryalar niyə təmir olunmur?
Bu bizim müşahidə
apardığımız sanatoriyalar haqqında toplaya bildiyimiz
məlumatlar idi. O da məlumdur ki, öyrənmək
istədiyimiz rəsmi təsdiqini tapmayan, sadəcə
gəzən söz-söhbətlər yetərincədir. Ən əsası yollanışların təyin
edilməsində yol verilən nöqsanlardan tutmuş,
sanatoriyalarda yaşananlara qədər, həmkar
üzvlərinin ödədiyi vəsaitlərin hardan
gəlib-hara getdiyi dolayısı yolla hər kəsə
məlumdur. Təccüb doğuran
məqam isə odur ki, illərlə toplanılan və
mütləq bu məqsədlər üçün
nəzərdə tutulan vəsaitlərin bir qisminin
sanatoriyaların fəaliyyətinin bərpasına
yönəldilməsi, yeninlərinin yaradılmasında
niyə maraqlı deyilik? Nəzərə alsaq ki,
Azərbaycan sanatoriya və kurortlarına büdcədən
ayırmalar 13,5 milyon manta bərabərdir.
Eyni zamanda bu gün Azərbaycanın
sanatoriyalarında 7 min məcburi köçkün varsa,
«Qaçqınkom» tərəfindən də «Azərkurorta
buna görə müəyyən ödənişlər
həyata keçirilirsə, niyə indiyə qədər
bəzi sanatoriyaların fəaliyyəti bərpa edilməyib?
Hər il 100 milyon dollardan çox
nağd pulumuzun Türkiyə, Rusiya və Qafqazdakı
digər sanatoriyaların büdcəsinə axması elə
bu sahəyə cavabdeh qurumların fəaliyyətsizliyinin
nəticəsi deyilmi?
Nə
qədər pul lazımdır?
Təsəvvür
edin, bir Azərbaycan vətəndaşı Qafqazın
tanınmış Yessentuki sanatoriyasında dincəlməsi
üçün yollanış və nəqliyyat,
bazar-dükan, digər zəruri xərclərlə birlikdə
2 min dollardan çox xərci çıxır. Bura
azərbaycanlıların ən çox üz tutduğu Jeleznovodsk,
Kislovodsk, Pyatiqorsk, Nalçik, Soçi,
Gözlə deyirlər...
Bundan ötrü isə ekspertlər ilk
növbədə qanunvericilik bazasının
təkmilləşməsini təklif edirlər. Bu fəaliyyəti tənzimləyəcək
«Kurortlar və sanatoriyalar haqqında» qanun da təssüf ki, hələ
də qəbul edilməyib. Sənədi
sosial sifariş hesab edən parlamentin Sosial siyasət daimi
komissiyasının sədri Hadı Rəcəbli bizimlə
söhbətində payız sesiyyasında qanunun qəbul
ediləcəyi təqdirdə Azərbaycanın kurort və
sanatoriyalarının mövcud vəziyyətlərinin
dünya standartlarına çatdırılacağına
ümid ifadə edir. Onda payızı
gözləyək, gözləməyə dəyərsə?
Bizim yol.- 2007.- 31 iyul.- S. 12.