Rəhimqızı Z.
Mehriban
xanıma peşəkarların dəstəyi lazımdır"
Azərbaycan Milli
Konservatoriyasının xanəndəlik fakültəsinin
dekanı Məleykə Hüseynovanın fikrincə, muğam
ifaçısı əvvəlcə öz mənəviyyatına
varmalıdır
Son illər muğama
xüsusi diqqət yetirilsə də, aradabir bəzən
qərəzli hücumlar da edilməkdədir. Digər tərəfdən
xanəndələrin əksəriyyətinin,
xüsusilə də gənclərin oxuduğu qəzəllərdəki sətiraltı
ifadənin mənasını
anlamaq, onların iç qatlarındakı İlahi mahiyyəti hiss etmək olmur. Daha doğrusu,
ifaçının bunu
çatdırmaq üçün
əruzdan kifayət qədər məlumatlı
olmadığı meydana
çıxır. Telekanallar
muğama çox yer verdikcə, bu cür problemlər
özünü qabarıq
göstərir. Bu baxımdan telekanallar muğamların ifasına
geniş yer verməklə yanaşı,
muğam fəlsəfəsi
və əruzun mahiyyəti ilə bağlı tələbə
və müəllimlər
arasında mükaliməyə,
səs və sözün vəhdətinə
də zaman ayırsalar, çox gözəl olar. Çünki istər ifaçıların, istərsə
də dinləyicilərin
böyük bir hissəsi Füzulinin
"Ya rəbb, bəlayi eşq ilə qıl aşina məni" misrasındakı "bəla"nın nə bəla olduğundan hələ də bixəbərdir.
Ta qədimdən bu yana muğam
və saz sənətinin Azərbaycanın
mədəni dəyərlərinin
sütunu olduğu vurğulanır. Muğamın
tədris səviyyəsinin
nə dərəcədə
olması ilə bağlı silsilə yazıların başlanğıcı
olaraq Azərbaycan Milli Konservatoriyasının
xanəndəlik (solo oxuma) fakültəsinin dekanı Məleykə Hüseynova ilə görüşdük.
- Muğamın bugünkü
tədrisi müəyyən
dərəcədə məni
qane edir. Sadəcə olaraq, indiki gənclərdə onu qavrama prosesi
bir az ləng
gedir. Çünki musiqiyə varan gənclərin daxilində
mənəvi yoxsulluq hiss olunur. Ola
bilsin, burada zəmanənin yaratdığı
problemlər, ictimai şərait də müəyyən rol oynayır. Bir az da səhlənkarlıq
olanda, onlar ümumiyyətlə, "mənəviyyat"
sözünü dərk
etmək istəmirlər.
Buna görə də hisslərini musiqiyə ötürə
bilmirlər. Musiqi duyumu yalnız mexaniki qaydada hiss olunur. Yəni
qəzəli əzbərləyib,
onu muğamın şöbələrinə uyğunlaşdırırlar,
amma özününküləşdirmirlər.
Musiqini duymaq üçün ifaçı
əvvəlcə mənəviyyatına
varmalıdır. İndiki
gənclərdə mənəviyyat
anlamı ən böyük bəladır.
Dərs zamanı tələbələrimlə diskussiya
edən zaman onlar mövzu ətrafında danışmaqdan
çəkinirlər. Sətiraltı
ifadələrlə onların
dilinin arxasında duran fikirləri öyrənməyə çalışıram.
Bəzi tələbələrimiz
var ki, onların
ifasından mənəvi
zövq ala bilirik. Onlara qulaq asanda "musiqini duydum" deyirik. Deməli, onun hansısa fəlsəfi fikri var və o,
bunu musiqidə bizimlə bölüşməyə
çalışır. O, musiqinin
özünün kiçik
mənəvi dünyasında
yaşada bilir. Həyat eniş və yoxuşdan ibarətdir. Musiqinin də bəmləri
və kulminasiya nöqtəsi var. İfaçı həmin
eniş-yoxuşla musiqini
hərəkət etdirməyi
bacarırsa, bu göstərir ki, onun duyum hissi
var.
- 74 illik SSRİ dövründə
klassik ədəbiyyatımızdan,
muğam fəlsəfəsindən,
qəzəllərin mahiyyətindən
uzaq düşdük.
O dövrdə formalaşan
klassikanın bu gün mənfi təsirini hiss edirik. Nəinki gənclər, hətta yaşlı nəslin bəzi nümayəndələri
belə oxuduqları qəzəlin mahiyyətindən,
alt qatından xəbərsizdirlər. Bunu
aradan qaldırmaq üçün bizə nə lazımdır?
- Bu sahədə, sadəcə olaraq, təbliğat kampaniyasını
sürətləndirmək lazımdır. Təbliğatı
da elə aparmaq lazımdır ki, demək istədiyin sözü dinləyici qavraya bilsin. Poetika söz sənətidir. Bu söz sənətini
açmaq üçün
özün bu sənətə malik olmalısan.
- Telekanalların əksəriyyəti
muğamın təbliğatına
böyük yer verir. Amma forma
etibarı ilə bunları bir-birindən fərqləndirən
cəhətlər azdır.
İfa ilə yanaşı qəzəllərin
iç dünyasını
açmaq üçün
verilişlərə mütəxəssislər
cəlb edilməsinə
nə dərəcədə
ehtiyac var?
- Musiqi həm də fərdi intuisiya deməkdir. Hər kəsin ayrı-ayrılıqda qavrama xüsusiyyəti var. Bir yenilik
olaraq ideyanız təqdirəlayiqdir, amma bu təklifin mütləq dəyərləndirilməsi
lazımdır.
- Muğam haqqında bəzən tənqidi fikirlər də səslənir. Sizcə, ümumi təhsil prinsipləri ilə fərdi yaşam fəlsəfəsini bir araya gətirməyin yolu tapılırmı?
- Təkrarçılıq olsa da, bildirim
ki, hər şey mənəviyyatdan doğur. Sənət intuisiyadır, intuisiya isə fərddir. Həyat təcrübəmə
əsaslanaraq deyirəm
ki, qarşında olan tələbələrin
hər birinə ayrıca şəxs kimi baxıb, onun iç dünyasını açmağı
bacarmalısan. Bunun üçün
isə səndə onu dinləmək bacarığı olmalıdır.
Şəxsən bizim
məktəbdə tələbələrin
ən böyük arzusu budur ki,
onları dinləsinlər.
Ürəklərini riqqətə
gətirən mövzu
ətrafında onları
danışdırmaq lazımdır.
- Sevdiyiniz tələbələr
yəqin ki var...
- Bəli.
- Belə bir təkliflə
çıxış edə
bilərsinizmi ki, səsinə və mənəvi dünyasının
zənginliyinə güvəndiyiniz
tələbələrin diskləri
buraxılsın? İmkanlarını
daha böyük səhnələrdə göstərmək
üçün onlara
bir təkan verilsin. Azərbaycan Mədəniyyətinin Dostları Fondunun rəhbəri Mehriban Əliyeva böyük xanəndələrimizin səslərini
toplu şəklində
çıxarmaqla böyük
işlər gördü.
Bəlkə ona müraciət edib bu layihəni tələbələrinizin iştirakı
ilə davam etdirəsiniz? Üstəlik
bu addım tələbələrin muğama
marağının artmasına
da təkan verə bilər.
- Siz mənim sarı simimə toxundunuz. Doğrudan da ürəyimdən keçən niyyətdir ki, nə vaxta
bu mövzu ətrafında Mehriban xanımla görüşüm.
O, unudulmaqda olan muğam sənətini dirçəldib yenidən
bizə bəxş etdi. Bunun ardınca
meydana gözəl səs imkanı olan gənclər çıxdılar. Amma muğamda kampaniyaçılığın
yaranmasına imkan verməməliyik. Bunun üçün
Mehriban xanıma peşəkar insanların
dəstəyi lazımdır.
İçində özü
boyda musiqi yükü daşıyan tələbələrimizin imkanlarını
səfərbər etmək
üçün Mehriban
xanımın köməyi
ilə böyük layihələrin təşkilinə
ehtiyac var. Bu yaxınlarda məktəbdə keçirilən
konsertlərin birində
yeni bir səs eşitdim və tələbəyə
dedim ki, "sənin səsin qarşısında baş
əyirəm". O səsi
də ona Allah verib. O istedadı üzə çıxarmaq üçün
Mehriban xanımın tutduğu bu yolda ona həmyoldaş
olmaq lazımdır.
Ayna.- 2007.- 3 mart.- S. 21.