Mehdixanlı T.

Daşı da danışdırmaq olar...

 

Kamil fırça ustalarının yaratdıqları portretlər, mənzərələr həmişə seyrçini yaxın-uzaq illərə aparır, zövqünü oxşayır, düşündürür. Monumental heykəltəraşlıq nümunələri isə dahilik zirvəsini göz önündə, xəyallarda canlandırır. Onlar zaman-zaman yol gəlib, sevilib, tanınıb, rəğbətlə qarşılanıb. Sənətin təsir gücü müxtəlifdir. Əgər Nizaminin, Füzulinin, Nəsiminin, S.Vurğunun monumental abidələrinə baxanda qürur hissi keçirirdiksə, yumruq boyda çay daşlarının üzərində o dahilərin, mütəfəkkirlərin, tarixi şəxsiyyətlərin, klassiklərin təsvirlərini görəndə heyrətimizi gizlədə bilmirik. Əl işləri heyrətlə qarşılanan Ədalət Pirverdiyevin yaratdığı sənət nümunələrinə maraqla baxmamaq mümkün deyil.
Ədalət Xaçmazda dünyaya göz açıb. Kiçik yaşlarından doğma el-obanın füsunkar təbiətinə vurğun olub. Orta məktəbi bitirdikdən sonra rayondakı 92 saylı peşə liseyində oxuyub. Ordu sıralarında hərbi xidmət borcunu verib. Hazırda Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Akademiyasının dördüncü kursunda təhsilini davam etdirir. İlk sevincli anını S.Bəhlulzadə adına sərgi salonunda işlərinin nümayişi zamanı yaşayıb. Təriflər eşidib, mükafatlar, təltiflər alıb. Seçdiyi peşəyə marağı daha da artıb. Elə olub ki, günlərlə bir portreti daş üzərində həkk etməyə, canlandırmağa çalışıb. Əməyi hədər getməyib, yaratdığı fiqurlara həvəslə baxılıb. Müəllimi, Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Akademiyasının professoru, xalq rəssamı, Prezident təqaüdçüsü Rafiq Mehdiyev onun haqqında ürəkdolusu danışdı:
- İlk günlər Ədaləti adi tələbələrimin biri kimi tanıdım. Az keçmiş onun zövqü, düşüncəsi, yaradıcılığı çoxları kimi məni heyran etdi. Gənc sənətkar çay daşı üzərində portretlər işləyir, obrazları inandırıcı şəkildə təsvir edir. 2005-ci ildə Prezident İlham Əliyev Xaçmaza səfəri zamanı Ədalətin yaradıcılıq nümunələri ilə tanış olmuş, ona uğurlar arzulamışdı. Onun gələcək nailiyyətlərinə inanıram.
Ədalət Pirverdiyevin - Qudyalçaylının çay daşı üzərində oyma üsulu ilə yaratdığı sənət nümunələrində insan psixologiyası, xarakteri, dahi şəxsiyyətlərə ehtiram aşkar duyulur. "Ulu öndər Heydər Əliyev" portreti dahi şəxsiyyətin mənalı yaşadığı illəri, doğma xalqına sevgisini göz önündə canlandırır. Füzulinin, Xətainin, Mirzə Cəlilin, Zərdabinin portretləri sanki daşlaşmayıb, indicə dil açıb danışacaqlar. Çünki gənc tişə ustası onların hər birini sonsuz məhəbbətlə, məharətlə işləyib, baxış, sifət cizgilərini inandırıcı təsvir edib. Onun əbədiləşdirdiyi, 100 yaşının tamamını qeyd etdiyimiz, zamanın, quruluşun zülmündən doğma el-obasından didərgin düşmüş, vətən həsrəti ilə qəriblikdə dünyasını dəyişmiş Almas İldırımın portretini görən tamaşaçı istər-istəməz nakam şairin bu misralarını xatırlayır:

EAzərbaycan, mənim
tacım, taxtım oy!
Oyanmazmı kor olası
baxtım oy?!.

Gənc sənətçinin əl işləri, gərgin yaradıcılığı ilə dünyanın əksər ölkələrindən gəlmiş qonaqlar da tanış olurlar. Tamaşaçıların ümumi qənaətləri isə belədir: "Daşın da dili varmış, danışa bilərmiş. Əgər onu dindirən olsaE" Ədalət çay daşları ilə dil tapıb, inanırıq ki, onlarla hələ çox "danışacaq".


Azərbaycan
.- 2007.- 22 sentyabr.- S. 5.