Qarayeva S.
Bakıdakı
bir çox kitabxanalar paytaxt kitabxanaları adına layiq səviyyədə
deyil
İnformasiya cəmiyyətinin
qurulmasında kitabxanaların üzərinə böyük vəzifələr
düşür. Kitabxanalar əhalinin bütün təbəqələrinə
pulsuz informasiya xidməti göstərən yeganə sosial
institutdur. Demokratiya və Qadın Təşəbbüsləri
İctimai Birliyi Açıq Cəmiiyət İnstitutu
Yardım Fondunun dəstəyi ilə "Azərbaycanda
kitabxanalrın vəziyyətinin öyrənilməsi, problemlərin
müəyyənləşdirilməsi və ictimai müzakirələrin
təşkili" adlı layihə həyata keçirir. Layihənin
koordinatoru Günay Hüseynin "525"in müxbirilə
söhbətində bildirdiyinə görə, Azərbaycanda
ümumilikdə 4203 kütləvi kitabxana var ki, rəsmi
statistikaya əsasən bunlardan 51-i qəza vəziyyətindədir.
1141 kitabxananın isə təmirə ehtiyacı var.
Araşdırmalar zamanı məlum olub ki, 2008-ci ildə
kütləvi kitabxanalara 16 milyon 378 min 579 manat vəsait
ayrılsa da, həmin məbləğin 80 faizi işçilərin
əmək haqqı üçün nəzərdə
tutulduğundan kitabxanaların təmirinə cüzi vəsait
qalır: "Ötən il dövlət
başçısı İlham Əliyev Azərbaycanda
kitabxanaların fəaliyyətinin
yaxşılaşdırılması haqqında sərəncam
verib. Sərəncamda bir sıra məsələlərlə
yanaşı, "Azərbaycan Respublikasında
kitabxana-informasiya sahəsinin 2008-2013-cü illərdə
inkişafı üzrə Dövlət Proqramı"nın
3 ay müddətində hazırlanması ilə bağlı
müddəa da var. Lakin təəssüf ki, biz çox
axtarsaq da, bu dövlət proqramını əldə edə
bilmədik. Hətta əlaqə saxladığımız
kitabxanaçılar bizdən xahiş etdilər ki, əgər
həmin proqramı tapa bilsək, onlara da məlumat verək".
G.Hüseyn "Azərbaycan Respublikasında kitabxana -
informasiya sahəsinin 2007-2011-ci illərdə inkişafı və
modernləşdirilməsi üzrə Dövlət
Proqramı" üçün 178,9 milyon manat nəzərdə
tutulduğu haqda məlumat aldıqlarını bildirsə də,
monitorinq aparılan rayonların kitabxanalarında bu
proqramın izinə rast gəlmədiyini söyləyib. O,
Şirvan, Sabirabad, Sumqayıt, Lənkəran və
Bakının əksər kitabxanalarının vəziyyətinin
acınacaqlı oluğunu, heç bir kitabxanada elektron
kataloqun, kompyuter sisteminin olmadığını, təmir
işlərinin isə son dəfə sovet dövründə
aparıldığını bildirib: "Məsələn,
Şirvan şəhərində 1 və 2 saylı kitabxanalar
eyni binada yerləşir. Tam təmirsiz vəziyyətdə
olan kitabxananın otaqlarının qapıları yoxdur, fond
saxlanan yerlər işıqsızdır. Demək olar ki,
bütün kitabxanalar zirzəmidə yerləşir.
Olduğumuz kitabxanaların kitabxanaçıları daimi
kitabxanaya su axdığını, fondlardakı kitabların tədricən
xarab olduqlarını bildirdilər.
Kitabxanalara təzə
çap olunmuş latın qrafikalı bədii ədəbiyyatdan
başqa yeni nəşr olunan elmi kitablar demək olar ki,
alınmır. Xüsusən də rus dilində alınan
kitablar yox dərəcəsindədir. Sabirabad və Lənkəran
şəhərində olan kitab mağazalarının əksəriyyəti
özəlləşdirilərək satılıb və
artıq başqa təyinat üzrə fəaliyyət göstərir.
Kitabxanalarda kondisioner və istilik sistemindən söhbət
belə gedə bilməz. Oxucular yayda istidən, qışda
soyuqdan əziyyət çəkirlər. Ədalət naminə
qeyd etmək lazımdır ki, heç bir kitabxanaçı
öz peşəsindən şikayət etmədi. Bakıya gəlincə,
heç burada da kitabxanalar paytaxt kitabxanaları adına layiq səviyyədə
deyil". G.Hüseyn deyir ki, mərkəzi kitabxanaların vəziyyəti
nisbətən yaxşıdır. Filiallar isə əksərən
dar küçə və döngələrdə, təmirsiz
və su daman bina altında yerləşirlər: "Bina
altında yerləşən kitabxanalardan biri də Nəriman
Nərimanov adına Badamdar kütləvi kitabxanasıdır. Kitabxana
elə bir yerdədir ki, yerləşdiyi bina sakinləri isə
onun mövcudluğundan çətin xəbərdar olalar. Hüseyn
Cavid adına Biləcəri şəhər kütləvi
kitabxanasının isə yerləşdiyi yerə və təmirinə
baxanda adam buranın kitabxana olduğuna inanmaq istəmir. Hər
yerdə olduğu kimi kitabxanaların da sahəsinə göz
dikənlər az deyil. Məsələn, Ənvər Məmmədxanlı
adına kütləvi kitabxananın oxu zalı özəlləşdirilərək
satılıb. Bakının yeni Günəşli, Suraxanı
qəsəbələrində, yeni Yasamal qəsəbəsində,
Müşfiqabad və Pirəkəşküldə isə
ümumiyyətlə, kitabxana yoxdur".
525-ci qəzet.- 2008.- 4 dekabr.- S. 2.