Xəlilzadə F.
Kinodan başlanıb
səhnədə tamamlanan
ömür
Sofiya Bəsirzadə - 80
Xalqımızın mənəvi
təkamülündə, estetik
dünyagörüşünün formalaşmasında,
dünya mədəniyyəti nümunələrinin mənimsənilməsində
teatr ocaqlarının xidmətləri böyükdür.
Yarandığı gündən insan
mənəviyyatının zənginləşməsinə
xidmət edən Azərbaycan teatrı həm milli
səhnə mədəniyyətimizin inkişafında, həm
də cəmiyyətin bir sıra problemlərinin
açılmasında misilsiz xidmət göstərmişdir.
Bugünkü Akademik Milli Dram Teatrı Azərbaycan
teatrının yaranma tarixini öz bioqrafiyasında zəngin
faktlarla yaşadan mədəniyyət ocağıdır.
Təşəkkül tapdığı gündən (1919)
müxtəlif isimlərlə çağırılaraq
1991-ci ilin dekabr ayından Akademik Milli Dram Teatrı adlanır.
Bu teatra həm də "Aktyor teatrı" deyirlər. Milli
aktyor məktəbinin banisi Hüseyn Ərəblinskidən
başlamış bugünkü gənc sənətkarlara kimi
böyük bir aktyor ordusu məhz onun səhnəsində
yetişmişdir. Tarixə nəzər salanda gözlərimiz
önündə bu ordunun çox cəfakeş və
fədakar üzvləri canlanır. Onlardan biri də xalq
artisti Sofiya Bəsirzadə idi.
Sofiya Bəsirzadə 1918-ci il fevralın 28-də Kazan
quberniyasının Köhnə Çukan kəndində anadan
olub. Kiçik yaşlarında ailələri Bakıya
köçdüyündən orta məktəbi də paytaxtda
bitirmişdir. Bakı Teatr Texnikumunda oxuya-oxuya Akademik Milli Dram
Teatrında işə götürülən Sofiya
Bəsirzadə səhnədə obraz yaratmamışdan
əvvəl ilk addımını kinoda atmışdır. O,
"Yeni horizont" bədii filmində Validə roluna
çəkilmişdi. Aktrisanın debütü maraqlı
və təbii alındığından həm
rejissorların, həm də dramaturqların diqqətini
çəkmişdir.
Səhnədə ilk rolu N.B.Vəzirovun "Müsibəti
Fəxrəddin" faciəsindəki Səadət xanım
obrazı olmuşdur.
Sənətşünaslıq elmləri doktoru İnqilab
Kərimov Sofiya Bəsirzadə sənəti haqqında
belə söyləyir: "Həddən artıq ciddi aktrisa
idi. İşinə, sənətinə vicdani münasibəti
və məsuliyyəti var idi. Onu səhnədə çox
rollarda görmüşəm. Onların hər biri janr
etibarilə müxtəlif olmaqla yanaşı, xaraktercə
də bir-birindən seçilirdi. Məsələn,
Səməd Vurğunun "Vaqif" pyesindəki Tamara, Sabit
Rəhmanın "Xoşbəxtlər"ində İnci
obrazları bir-birinin əksi idi. Adama elə gəlirdi ki, Tamaranı
təqdim edən İncini yarada bilməz. Amma Sofiya
Bəsirzadə ağı da, qaranı da istənilən
səviyyədə tamaşaçıya çatdırmağı
bacarırdı".
Mütəxəssislər onu da danışırlar ki, Sofiya
Bəsirzadə, həqiqətən, səhnədə
incəlik, həssaslıq, ciddilik nümayiş etdirirdi. Onun
səhnə hərəkətlərində, jestlərində
yad, özgə ştrixlər olmazdı. Aktrisa obrazın
daxili, psixoloji vəziyyətini inandırıcı, tutarlı
göstərməyi bacarırdı. Ömrü boyu
səhnə ilə nəfəs alan Sofiya Bəsirzadə
ilə işləmək rejissorlar üçün də rahat
idi. Təbiətindəki mülayimlik, sənətə duyumlu
münasibəti, sözü, göstərişi yerində
qavramağı bacardığı üçün onunla
tərəf-müqabili olanlar da Sofiya Bəsirzadənin
oynadığı rollardan razı qalardılar. Sofiya
Bəsirzadə əslində canlı məktəb idi. O, bu
dərsi səhnədə öyrədirdi. İstedadlı
aktrisa ilə bir tamaşada səhnəyə çıxan
gənclər indi Sofiya xanımı ehtiramla xatırlayaraq
ruhuna dualar oxuyurlar.
Xalq artisti Amalya Pənahova Sofiya Bəsirzadəni heç zaman
unutmadığını söyləyir: "Sofiya
xanımın dilindən "yox" kəlməsini
eşitməzdin. Kim nə soruşsaydı, əlindəki
ən vacib işi belə kənara qoyub müsahibinin
sorğularını cavablandırırdı. Sofiya
xanımın aktrisa və aktyorların yetişməsində
böyük xidmətləri var. Səhnədə məşq
zamanı tərəf-müqabilinin hansısa bir səhvini
rejissordan öncə Sofiya xanım hiss edərdi. O,
iradını da həmkarına o qədər ahəstə
və gizli bildirərdi ki, heç kim bundan xəbər
tutmazdı".
Sofiya Bəsirzadə həmişə reklamdan uzaq olub.
Bəlkə də aktrisalar sırasında haqqında ən az
yazılan sənətkarlardan biridir. Halbuki səhnədə
yaratdığı zəngin xarakterli obrazlar silsiləsinə
baxanda heyrətlənməyə bilmirsən. Sofiya
Bəsirzadənin təqdimatındakı surətlərin
təkcə adlarını qeyd etsək, böyük bir
siyahı əmələ gələr. Həm yerli, həm
də xarici ölkə dramaturqlarının, eləcə
də klassiklərin pyeslərində bir-birindən fərqli,
müxtəlif səpkili personajlara səhnə ömrü
vermiş Sofiya Bəsirzadə televiziya tamaşalarında da
maraqlı rollar yaratmışdır: Ana ("Günahsız
Abdulla"), Həkim ("Sakit sevinc"), Nənə
("Əyləşdik, danışdıq), Nəsi xanım
("Oğulla görüş") və başqaları.
İlk addımını kinoda atmış Sofiya
Bəsirzadə bu sahədə də özünəməxsus
xidmət göstərmişdi. Filmlərdəki
müxtəlif səpkili obrazları öz təbiiliyi ilə
seçilib. Yəqin ki, tamaşaçılar Laləni
("Qara daşlar"), Sonanı ("Şərikli çörək")
unutmayıblar. Eləcə də "Göz həkimi",
"Yol əhvalatı", "Dədə Qorqud",
"Gümüş gölün əfsanəsi, "Nar
bağı" filmlərində də Sofiya
Bəsirzadənin həm kəskin, sərt, çoxbilmiş,
həm mülayim, mehriban, həyalı obrazlarını tez-tez
xatırlayırlar. Hər dəfə bu filmlərə
baxdıqca Azərbaycan aktyor və aktrisalarının
yeni-yeni, sənət möcüzələri ilə
üzləşirlər. Bu məqamda tamaşaçı
diqqətindən kənarda qalmayan, yaratdığı
obrazları ilə yaddaşımızda lövbər salan
sənətkarlardan biri də məhz Sofiya Bəsirzadədir.
Səhnə fədakarlığı həm dövlət,
həm də tamaşaçılar tərəfindən
bəyənilən və qiymətləndirilən Sofiya
Bəsirzadə müxtəlif orden və medallarla, fəxri
fərmanlarla təltif olunub. 37 yaşında əməkdar, 56
yaşında xalq artisti fəxri adlarına layiq
görülən Sofiya Bəsirzadə ötən əsrin
90-cı illərinin əvvəllərində baş verən
ziddiyyətli hadisələrdən küskün
düşmüşdü. Müəyyən qalmaqallar,
sənətə olan ögey münasibət onu
sındırmasa da, incitmişdi. Yaxşı ki,
davamçıları, sənətinə vurğun olan
həmkarları bir sənətkar kimi Sofiya Bəsirzadəni
sınmağa qoymadılar. Xalq artisti Amalya Pənahovanın
dəvəti ilə ömrünün sonuna kimi Bakı
Bələdiyyə Teatrında bütün varlığı
ilə bağlandığı, sevdiyi sənətini davam
etdirdi. Sənət rəfiqəsi, xalq artisti Məhluqə
Sadıqova ilə birlikdə "Tənha qadınlar"
tamaşasında yaratdığı son obrazlar o qədər
təsirli, düşündürücü idi ki,
tamaşaçı yaşlı aktrisaların böyük
məharət və ustalıqla çatdırdıqları
mənəvi təbəddülatları heyrətlə
qarşıladılar. Həqiqətən də, istedad
qocalmır. O, insanın daxilində elə bir mövqedə
dayanır ki, məharət və qabiliyyət duyan kimi
özünü göstərir. Bu mənada xalq artisti Sofiya
Bəsirzadə həmişə xatırlanacaq, yaddaşlarda
yaşayacaq unudulmaz sənət ulduzlarından biri idi.
Azərbaycan.- 2008.- 28 fevral.- S. 7.