Məhərrəmova T.
Həmişəcavan xanəndə
Əlibaba Məmmədovun 80 illik
yubileyi qeyd olunur
Musiqinin ecazkar aləminə nə
vaxt düşdüyünü özü də
xatırlamır. Yəqin ona görə ki, bu istəyin
qəlbində kök atıb rişələnməsi ömrünün
hansısa günü, ayı ilə bağlı olmayıb. Ancaq
onu bilir ki, bu sənətə gəlişi
göydəndüşmə deyil. Bir də illər
keçdikcə bu sehrdən qurtulmağın
mümkünsüzlüyünü anlayıb. Ağlı
kəsəndən muğamları, xalq mahnılarını
dinləyib. Yaşıdları özlərini böyük
xanəndələrə bənzədər, onların vallarda,
toylarda eşitdikləri ifalarını yamsılamaqdan
doymazdılar. Şirin avazla dilə gətirdikləri
mahnılar kəndin alatoranında məktəbə uzanan
yollara səpələnərdi.
İndi etiraf edir ki, onu
xanəndə Əlibaba Məmmədov kimi
şöhrətləndirən bu vurğunluq boya-başa
çatdığı Maştağa kəndində musiqi
sənətinə bəslənən böyük
məhəbbətdən yaranıb.
Onlarda musiqiyə bəslənən
sevgi kimi gözəl səs də nəsillikcədir.
Anasının yaxşı səsi vardı. Əmisi
Güləhməd Məmmədov da Bakıda gözəl
xanəndə kimi tanınırdı. Onların evində
Cabbar Qaryağdıoğlu, Zülfü Adıgözəlov,
Mütəllim Mütəllimov kimi xanəndələr tez-tez
qonaq olardı. Bir çox məqamlar balaca Əlibabanın
uşaq şüuru üçün qaranlıq olsa da, xanəndələrin
saatlarla davam edən söhbətlərinə qulaq asmaqdan
yorulmazdı. Ancaq böyüyəndə istəyi tamam
başqa idi: neftçi olmaq istəyirdi.
Adi bir təsadüf isə
sənət seçimində qəti qərar verməsinə
səbəb olub. Günlərin birində "26 Bakı
komissarı" mədəniyyət evinin qarşısından
keçəndə gözləri iri hərflərlə
yazılmış "Gənc istedadlar axtarırıq"
adlı müsabiqənin elanına sataşıb. 19
yaşlı gəncin öz gücünə, səsinə
inamı vardı. Füzulinin qəzəllərinin çoxunu
əzbər bilirdi. Muğamlarımızı
dost-tanışları üçün oxuyurdu. Elə bu
səbəbdən də özünü bu
müsabiqədə yoxlamaq qərarına gəlir.
Zülfü Adıgözəlovun rəhbərlik etdiyi
münsiflər heyəti onun səsini bəyəndikdən
sonra Əlibaba Məmmədovu Filarmoniyaya ştatdankənar
solist götürdülər. O zaman Filarmoniyada Xan
Şuşinski, Fatma Mehrəliyeva, Şövkət Ələkbərova,
Sara Qədimova, Əbülfət Əliyev kimi
şöhrətli xanəndələr
çalışırdı. Onlarla bir səhnədə oxumaq
o qədər də asan deyildi. Bu, hər gələn
xanəndədən böyük cürət və
gözəl səs tələb edirdi. Gənc xanəndənin
xalq arasında tanınıb sevilməsi isə çox
çəkmədi. O, Azərbaycan xanəndələrinin
ən böyük məktəbi sayılan Bakı
toylarından da üzüağ çıxdı. Əvvəllər
toylara nağaraçalan kimi getsə də, Filarmoniyanın
solisti olandan sonra xanəndəlik etməyə başladı.
Günlərin birində Adil Gəray ona təhsil
almağı məsləhət gördü. Asəf
Zeynallı adına musiqi məktəbində Seyid
Şuşinskinin sinfində dərs alması muğamların
sirrini daha dərindən öyrənməsinə kömək
etdi.
İllər keçdi...
Sənətinə aludəliyi onu dillərdə əzbər
olan yüzdən artıq mahnının müəllifinə
çevirdi. Mahnıları əsasında kitab dərc olundu.
"Humayun" ansamblının yaradıcısı kimi
tanındı. Ən əsası, xalq sevgisini, el məhəbbətini
qazandı. 80 illik ömrünün ən azı 60 ilini
sənətə həsr etməsi nəticəsiz qalmadı.
Əməyi layiqincə qiymətləndirildi. Fəxri adlara,
"Şöhrət" ordeninə layiq görüldü.
80 ili arxada qoyan xanəndə indi
ötüb-keçənlərlə bağlı çox
şeyləri yaddaşına köçürüb. Oxumaq,
dərs demək həvəsindən isə heç nə
əskilməyib. Düzdür, "Ağarma,
saçım" desə də, saçlarına
adladığı illərin qarı ələnib.
Ürəyi isə həmişəki kimi cavandır...
Əlibaba Məmmədov
ünvanlı mahnılar
Görkəmli xanəndəni
yubileyi ərəfəsində ilk təbrik edən
İ.Əbilov adına Mədəniyyət Mərkəzi oldu.
Mədəniyyət Mərkəzinin
bədii rəhbəri Mirəhməd Əsgərov bildirdi ki,
görkəmli şəxsiyyətlərin yubileyləri
ərəfəsində Mədəniyyət Mərkəzi
həmişə birinciliyə imza atıb. Əlibaba
Məmmədovun 80 illiyi ərəfəsində keçirilən
gecə də bu sıradandır.
M.Əsgərov Əlibaba
Məmmədovu həmişəcavan xanəndə
adlandırdı: "Əlibaba Məmmədov bizim gənclik
illərimizin xanəndəsidir. Biz onun mahnıları ilə
böyümüşük".
Bakı Şəhər
Mədəniyyət İdarəsinin rəis müavini Novruz
Aydəmirov isə çıxışına Əlibaba
Məmmədovun tez-tez işlətdiyi bir məsəllə
başladı: "Görünən kəndə
bələdçi lazım deyil". Əlibaba müəllimi
tanımayan yoxdur. Bu gün onun haqqında nə qədər
danışsan da qurtaran deyil. Mən hər dəfə
Əlibaba müəllimlə söhbət edəndə
elə bil ki, dünyanı qucaqlayıram. Əlibaba
müəllim 100-dən çox mahnı yazıb. Ancaq
indiyə qədər "mən
bəstələmişəm" sözlərini deməyib.
O, həm şair, həm bəstəkar, həm musiqiçi,
həm xanəndə, həm də ifaçıdır.
Belə adamlar çox nadir hallarda dünyaya gəlir. Biz
onların qədrini bilməliyik".
Tanınmış tarzən, Xalq
artisti Zamiq Əliyev "Bir insanın
yaradıcılığına baxsan onun nələr etdiyini
görərsən. Əlibaba Məmmədov da belə
sənətkarlardandır. O, gənclər üçün
çoxlu mahnı qoyub. Bu mahnıları sevə-sevə
oxuyurlar. Həmin musiqilərin bir ünvanı var: Əlibaba
Məmmədov. Bu mahnıların heç biri bir-birinə
bənzəmir. Həmin mahnılara nə qədər zaman
keçsə də, yenə müraciət edəcəklər.
Çünki o mahnılar unudulmazdır" - deyə
ürək sözlərini dilə gətirdi.
Bir çox yubiley
tədbirlərindən fərqli olaraq, bu gecədə
çıxışlara, xatirələrə çox yer
verilmədi. Məclisin əhval-ruhiyyəsini
yüksəldən xanəndənin yazdığı
mahnıların eşidilməsi oldu. Mədəniyyət
Mərkəzinin "Şəlalə" ansamblının
yeniyetmə üzvlərinin ifasında Əlibaba
Məmmədovun ürəklərə sərinlik gətirən,
qəlbləri oxşayan "Bir dənəsən",
"Baxdın maral kimi", "Beləyəm",
"Yaşadar məni", "Ağarma saçım"
və s. mahnıları səsləndi.
"Mən xanəndəyəm"
Əlibaba Məmmədov diqqətə görə təşəkkürünü bildirib gecəni bəzəyən mahnılarına
görə qürur duyduğunu söylədi:
"Bu mahnıların
40-50 yaşı var, sayı isə 100-ü ötüb. Sevinirəm ki, gənclər bu mahnıları sevə-sevə oxuyurlar. Özünütərif
kimi səslənməsin:
bunlar çətin mahnılardır. Ancaq mən heç vaxt özümə bəstəkar demirəm. Həmişə demişəm
ki, mən xanəndəyəm. Pis-yaxşı xalqa 60 ilə yaxın xidmət etmişəm. Hər milləti musiqisinə görə tanıyırlar. Sevinirəm
ki, muğam sənətimizin bu səviyyəsini, ona dövlət dəstəyini
görmək mənə
qismət oldu. Heyif ki, bu
günü Zülfü
Adıgözəlov, Xan
Şuşinski, Seyid Şuşinski, Hacıbaba
Hüseynov görə
bilmədi. Bayaq da dedim: mən
indiyə qədər
100-dən artıq mahnı bəstələmişəm.
Ancaq bir cümlə də muğam bəstələyə
bilməmişəm. Hətta
Üzeyir bəy kimi bəstəkar da bəstələyə bilməyib. Muğamda not yoxdur. Heç
kəs deyə bilməz ki, muğamat harada, necə yaranıb. Ona görə də həmişə deyirəm ki, muğamatı bizə Allah-təala göndərib. Biz onu qoruyub-saxlaya, dəstgah şəklinə
sala, tədris edə bilirik. Bayağı mahnılar bu gün var,
sabah yoxdur. Ona görə də muğamımızın
qədrini bilməliyik".
Enişli-yoxuşlu 80 illik
ömür, 60 illik sənət yolu keçən görkəmli
xanəndənin gənclərdən
umduğu bircə şey də var: sənəti yaşatmaq, bayağı mahnılara uymamaq: "Bayağı mahnılar çox yaşamır. Bu gün yaranırsa,
sabah unudulur. Əsil sənət isə həmişə yaşayır, gələcək
nəsillərə qalır.
Ona görə də layiqli sənətin qədrini bilin".
Gecənin ən maraqlı və yaddaqalan məqamlarından
biri də görkəmli xanəndənin
öz ifası oldu. Gənclik illərində olduğu kimi, şirin, ürəyəyatımlı səsi,
peşəkar ifası
ilə "Mənim eşqim" mahnısını
eşitmək nəyə
desən dəyərdi...
Kaspi.- 2008.- 29 fevral.- S. 16.