Te­at­rımız in­ki­şaf mər­hə­lə­si­ni ya­şa­yır

 

Mü­sa­hi­bim Döv­lət Gənc Ta­ma­şa­çı­lar Te­at­rı­nın di­rek­to­ru, əmək­dar ar­tist Mü­ba­riz Hə­mi­dov­dur

 

- Mü­ba­riz mü­əl­lim, bil­di­yi­miz ki­mi, rəh­bər­lik et­di­yi­niz te­atr 80 il­lik ta­ri­xi­ni ya­şa­yır. Bu te­at­rın yu­bi­le­yi əla­mət­dar ha­di­sə­lər­lə yad­da qa­la­caq. Yə­qin ki, döv­lət qay­ğı­sı ilə əha­tə olun­muş ya­ra­dı­cı kol­lek­tiv dün­ya stan­dart­la­rı­na ca­vab ve­rən te­atr səh­nə­sin­də da­ha uğur­lu ta­ma­şa­lar­la çı­xış edə­cək­lər. - Bil­di­yi­niz ki­mi, ar­tıq 135 yaş­lı Azər­bay­can Mil­li Pe­şə­kar Dün­yə­vi Te­at­rı müs­tə­qil­lik döv­rün­də özü­nün ye­ni in­ki­şaf mər­hə­lə­si­nə qə­dəm qoy­maq­da­dır. Öl­kə­mi­zin ali qa­nun­ve­ri­ci or­qa­nı tə­rə­fin­dən te­atr və te­atr fəa­liy­yə­ti haq­qın­da qa­nu­nun təs­diq edil­mə­si, Azər­bay­can Res­pub­li­ka­sı Pre­zi­den­ti­nin "Azər­bay­can te­atr sə­nə­ti­nin in­ki­şaf et­di­ril­mə­si haq­qın­da" 19 fev­ral 2007-ci il ta­rix­li Sə­rən­ca­mı, ha­be­lə, döv­lət baş­çı­mı­zın da­ha bir mü­va­fiq Sə­rən­ca­mı ilə öl­kə­nin apa­rı­cı te­atr-ta­ma­şa mü­əs­si­sə­lə­ri­nin əsas­lı tə­mi­ri və dün­ya stan­dart­la­rı­na uy­ğun ye­ni­dən qu­rul­ma­sı, sə­nət ocaq­la­rın­da ça­lı­şan ya­ra­dı­cı şəxs­lə­rə döv­lə­tin xü­su­si diq­qət və qay­ğı­sı, on­la­rın yük­sək sə­nət nai­liy­yət­lə­ri­nə gö­rə vax­ta­şı­rı fəx­ri ad­lar­la, Pre­zi­dent tə­qaü­dü və mü­ka­fat­la­rı ilə təl­tif edil­mə­si bi­zə, bir da­ha onu de­mə­yə əsas ve­rir ki, Azər­bay­can te­at­rı­nın şə­rəf­li keç­mi­şi ol­du­ğu ki­mi, par­laq gə­lə­cə­yi­nə də bu gün zə­ma­nət ver­mək müm­kün­dür. Azər­bay­can Mil­li Pe­şə­kar Dün­yə­vi Te­at­rı­nın in­ki­şa­fın­da özü­nə­məx­sus ənə­nə­lə­ri və şan­lı ta­ri­xi olan 80 yaş­lı Azər­bay­can Döv­lət Gənc Ta­ma­şa­çı­lar Te­at­rı­nın da la­yiq­li ye­ri var­dır. Azər­bay­can Döv­lət Gənc Ta­ma­şa­çı­lar Te­at­rı ya­ran­dı­ğı ilk gün­dən əha­li­nin ay­rı-ay­rı tə­bə­qə­lə­ri­nin, uşaq və ye­ni­yet­mə­lə­rin, xü­su­si­lə, gənc nəs­lin mə­nə­vi-es­te­tik tər­bi­yə­si­nin in­ki­şa­fı, bə­dii an­la­mı­nın, ic­ti­mai möv­qe­yi­nin for­ma­laş­ma­sı, yük­sək və­tən­daş­lıq, hu­ma­nist­lik, mil­li-mə­də­ni də­yər­lə­rə hör­mət və rəğ­bət his­si­nin aşı­lan­ma­sı sa­hə­sin­də bö­yük iş­lər gör­mək­də­dir. Elə bu məq­səd­lə də re­per­tua­rı­mız­da dün­ya və Azər­bay­can klas­sik­lə­ri­nin əsər­lə­ri­nə ge­niş yer ve­ri­lir. Ha­zır­da te­at­rı­mı­zın bi­na­sı yük­sək, müa­sir tex­ni­ka və tex­no­lo­gi­ya ilə təc­hiz olun­maq­la, ye­ni­dən­qur­ma iş­lə­ri apa­rı­lır. He­sab edi­rəm ki, əl­də olun­muş uğur­lar­la ar­xa­yın­la­şıb ye­ni, da­ha müa­sir ava­dan­lıq­la tə­min edil­miş te­atr bi­na­sın­da əv­vəl­ki ab-ha­va ilə iş­lə­mək gü­nü­mü­zün tə­ləb­lə­ri­nə heç də ca­vab ver­mə­yən əsas amil­lər­dən bi­ri olar­dı. - Bil­di­yi­miz ki­mi, te­atr sa­hə­sin­də is­la­hat­lar apa­rı­lır. Bu is­la­hat­lar pe­şə­kar te­at­rın in­ki­şa­fı yö­nü­mün­də cid­di ad­dım­lar­dır. Bu­nun nə­ti­cə­si ki­mi, si­zin te­atr­da fəa­liy­yət­də olan rus böl­mə­si Rus Dram Te­at­rı ilə bir­ləş­di­ril­di və bu, heç də bir­mə­na­lı qar­şı­lan­ma­dı. - Azər­bay­can te­atr mə­ka­nın­da uzun il­lər­dən bə­ri pe­şə­kar te­atr mü­tə­xəs­sis­lə­ri və əsil te­atr­lar Azər­bay­can te­at­rı­nın son­ra­kı in­ki­şa­fı­na tə­kan ve­rən, onun nik­bin sa­ba­hı­nı tə­min edən mü­kəm­məl is­la­hat­la­rın apa­rıl­ma­sı­nı sə­bir­siz­lik­lə göz­lə­yir­di­lər. Nə­ha­yət, bu gün­lər­də ne­çə il­lər ər­zin­də dü­şü­nü­lüb-da­şı­nıl­mış, öl­çü­lüb-bi­çil­miş te­atr re­for­ma­sı­nın il­kin mər­hə­lə­si­nə start ve­ril­di. Be­lə ki, Azər­bay­can Döv­lət Gənc Ta­ma­şa­çı­lar Te­at­rı­nın rus böl­mə­si Döv­lət Rus Dram Te­at­rı­nın trup­pa­sı ilə bir­ləş­di­ril­di. Əl­bət­tə ki, özü­nün ha­zır re­per­tua­rı ilə. Məq­səd pay­tax­tı­mız­da fəa­liy­yət gös­tə­rən uzun il­lik ta­ri­xə və ənə­nə­yə ma­lik Döv­lət Rus Dram Te­at­rı­nın ye­ni qu­ru­lub is­ti­fa­də­yə ve­ril­miş bi­na­sın­da da­ha yük­sək bə­dii sə­viy­yə­li səh­nə əsər­lə­ri­nin ha­zır­lan­ma­sı­nı, ey­ni za­man­da, da­ha di­na­mik və çe­vik trup­pa­nın ya­ra­dıl­ma­sı­nı, rus­dil­li ta­ma­şa­çı­la­rın müx­tə­lif janr­lı ta­ma­şa­la­rı ey­ni mə­kan­da iz­lə­mə­si­ni tə­min et­mək­dir. Tə­bii ki, hər han­sı bir ye­ni­lik, is­la­hat heç də hə­mi­şə bir­mə­na­lı qar­şı­lan­mır. Ne­cə ki, hə­lə­lik, iki te­atr trup­pa­sı­nın bir­ləş­mə­si­nə "Zer­ka­lo" qə­ze­ti­nin iyul 2008-ci il ta­rix­li sa­yın­da bil­di­ri­lən mü­na­si­bət ki­mi... Mə­qa­lə­nin ümu­mi ab-ha­va­sın­dan və məz­mu­nun­dan bəl­li olur ki, mü­əl­lif­lər müa­sir te­atr sə­nə­tin­də baş ve­rən pro­ses­lə­rə də­rin­dən nü­fuz et­mə­miş və ya edə bil­mə­miş­lər. Bu­nun­la da, oxu­cu­da onun qə­rəz­li və si­fa­riş­lə ya­zıl­ma­sı, öl­kə­də apa­rı­la­caq te­atr is­la­hat­la­rı­na inam­sız­lıq, mə­də­niy­yət və tu­rizm na­zi­ri Əbül­fəs Qa­ra­ye­vin iyun ayı­nın 25-də Döv­lət Rus Dram Te­at­rın­da iki trup­pa­nın iş­ti­ra­kı ilə ke­çi­ri­lən gö­rüş­də­ki sə­mi­mi və ət­raf­lı çı­xı­şı­na is­teh­za­lı mü­na­si­bət fik­ri­ni ya­ra­dır­dı. Am­ma za­man sü­but et­di ki, is­la­hat­la­rın apa­rıl­ma­sı la­büd­dür və sö­zü­ge­dən mə­qa­lə­nin mü­əl­lif­lə­ri bəl­kə də öz­lə­ri də bil­mə­dən ey­ni ama­la xid­mət edən iki trup­pa­nı bir-bi­ri­nə qar­şı qo­yur­lar. Mə­qa­lə­də tə­əs­süf his­si do­ğu­ran mə­qam­lar­dan bi­ri də, mə­sə­lə­nin ma­hiy­yə­ti­nə var­ma­dan, ən azı, te­atr rəh­bər­lə­ri ilə əla­qə sax­la­ma­dan, Döv­lət Gənc Ta­ma­şa­çı­lar Te­at­rı­nın Döv­lət Rus Dram Te­at­rı­na bir­ləş­di­ril­miş rus böl­mə­si­nin ha­zır re­per­tua­rı­nın ta­le­yi haq­qın­da hə­qi­qə­tə uy­ğun ol­ma­yan ver­si­ya­la­rın irə­li sü­rül­mə­si­dir. Re­al ola­nı isə bu­dur ki, Döv­lət Gənc Ta­ma­şa­çı­lar Te­at­rı­nın rus trup­pa­sı­na məx­sus 11 ta­ma­şa bü­tün əm­la­kı ilə (de­ko­ra­si­ya, kost­yum, rek­vi­zit, mu­si­qi) bir­lik­də Döv­lət Rus Dram Te­at­rı­na təh­vil ve­ril­mə­si üçün ha­zır­lıq iş­lə­ri ar­tıq ba­şa çat­mış­dır. Gənc Ta­ma­şa­çı­lar Te­at­rı­nın rus böl­mə­si hər il MDB öl­kə­lə­rin­də çı­xış edir­di. Sö­zü­ge­dən trup­pa bir çox re­jis­sor­la­rın klas­sik əsər­lə­ri­ni oy­na­yıb. Zən­nim­cə, Azər­bay­can te­atr sə­nə­ti­nin in­ki­şa­fı na­mi­nə apa­rı­lan is­la­hat­la­ra, gö­rü­lən və gö­rü­lə­cək iş­lə­rə şüb­hə ilə bax­maq yox, da­ha ob­yek­tiv möv­qe­dən ya­na­şa­raq, pro­ses­lə­rə qə­rəz­siz mü­na­si­bət bil­dir­mək da­ha məq­sə­də­uy­ğun olar­dı.

 

Səs.- 2008.- 17 iyul.- S. 12.