Məhərrəmova T.

Mən bir yerdə qalmağı sevmirəm

Emin Seyfullayev, aktyor: "Sənətə olan həvəsim özümü

reyissor kimi sınamağa imkan verəcək"

Bir neçə ay bundan əvvəl Mədəniyyət Fondunun "Sönməyən ulduzlar" kollektivi reyissor Hafis Fətullayevin "Daşları yığmağın vaxtıdır" tamaşasının təqdimatını keçirəndə bu teatrın ənənəvi tamaşaçıları səhnədə həmişə gördükləri sənətkarlar sırasında gənc bir aktyoru dərhal seçdilər. Təkcə fakturası deyil, həm də aktyor oyunu tamaşaçıların diqqətini çəkdi.

Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin dram teatr və kino aktyorluğu fakültəsinin sonuncu kurs tələbəsi Emin Seyfullayev bu sənət ocağında çalışmasını aktyorluq təcrübəsini təkmilləşdirmək baxımından yüksək dəyərləndirir.

- Aktyorluğunuz ailə ənənəsinin davamıdırmı?

- Nə ailəmizdə, nə də nəsil-nəcabətimizdə məndən başqa aktyor olan var. Orta məktəbdə oxuyanda bütün tədbirləri aparır, həmçinin səhnələşdirilən tamaşalarda oynayırdım. Məktəb illərində çoxlu obraz oynamışam. Daha sonra Hüseynqulu Sarabski adına Mədəniyyət Mərkəzində fəaliyyət göstərmişəm. İnstitutda başqa qrupların hazırladığı tamaşalarda da rollarım olub. Qrupumuzda qeyri-adi istedada malik tələbələr oxuyur. Təvazökarlıqdan uzaq da olsa, biz institutun bütün tələbə aktyorlarından fərqlənirik. Rektor, prorektor uşaqlarımızı dəhzlizdə görəndə mütləq sənət barədə söhbət edir. İnstitutun Tədris Teatrında "Skapenin kələkləri", "Brüsseldən məktublar" və s. tamaşaları oynamışıq. Bir həftədən sonra "Qəribə missis Seviç" tamaşasını təhvil verəcəyik. Bu tamaşa Rus Dram Teatrında oynanılıb. Müəllimimiz Esmiralda Osmanova tamaşanı Azərbaycan dilinə tərcümə etdirib. Əgər tamaşa yaşasa, onu bütün teatrlarda səhnələşdirəcəyik. Mən bu tamaşada Hannibal rolunu oynayıram. Bu, çox maraqlı obrazdır.

- Bəs Mədəniyyət Fondu ilə əlaqəniz necə yarandı? Orada axı əksəriyyət yaşlı aktyorlardır. Onların arasında darıxmırsınızmı?

- Düzdür, yaşlılardır, amma onlarla işləmək çox maraqlıdır. Mən onlardan öyrənirəm. Cavan reyissorlarla da işləmişəm, amma onlardan heç nə öyrənməmişəm. Çox vaxt deyirlər ki, qocalar cavanları irəli getməyə qoymur. Ancaq bu söz doğru deyil. "Sönməyən uludzlar"dakı aktyorların sənətdən çox gözəl başları çıxır. Onlar çox incə detallara toxunurlar. Ona görə də onlarla işləmək mənim üçün əsl məktəbdir. Düzdür, əvvəlcə bu kollektivə gələndə səbrimin çatmayacağını düşünürdüm. Ancaq işlədikcə alışdım. Artıq bu teatrda Şıxəli Qurbanovun "Sənsiz", Sabit Rəhmanın "Xoşbəxtlər", Hafiz Fətullayevin "Daşları yığmağın vaxtıdır" tamaşalarında oynayıram. Sonuncu tamaşadakı Valeh Kərimov obrazı mənə sonradan təklif olundu və bir həftə ərzində onu təhvil verdim. Fikrimcə, uğurlu alındı.

- Bu tamaşanın premyerasını "Azdrama"nın səhnəsində keçirdiniz. Sizcə həmin tamaşa həyatınızda böyük səhnəyə körpü rolunu oynaya biləcəkmi?

- Düz deyirsiniz, mən bu tamaşa ilə "Azdrama"nın səhnəsində böyük səhnəyə ilk addımımı atdım. Buna görə Mədəniyyət Fondunun rəhbərliyinə və kollektivinə minnətdaram. Onlar mənə çox kömək etdilər. Doğrudan da, bu tamaşadan sonra mənim üçün yollar açıldı. Məni filmlərə dəvət etdilər. Dövlət sifarişi ilə çəkilən bir neçə filmin sınağında iştirak etdim. Təsdiq olunduğum filmlər də var.

- Bu sizin kinoda debütünüz olacaq?

- Bundan əvvəl "Dərviş" Prodüser Mərkəzində Asif Rüstəmovun "Ev" qısametraylı filmində çəkilmişəm. "Ev" filminin "Azərbaycan" kinoteatrında təqdimatı keçiriləndə çox bəyənildi. Film bu yaxınlarda Fransada keçirilən festivalda mükafata layiq görülüb. Onu da deyim ki, bu filmə qədər heç zaman mənfi obrazları oynamamışdım. Oynadığım həmişə baş qəhrəmanlar olub. Ancaq bu filmdə mənfi obraz oynayıram. Həmişə də mənfi rol oynamağı arzulamışam.

Bundan əlavə, Oqtay Mirqasımovun "Günaydın, mələyim" filmində epizodik rolda çəkilmişəm.

- Özünüzü daha rahat harada hiss edirsiniz - səhnədə, yoxsa kamera arxasında?

- Bunu demək çətindir. Nəinki mən, çox adam belə fikirdədir ki, teatr daha çətindir. Çünki teatr canlı sənətdir. Teatrda hər şey göz qabağındadır. Antraktdan əlavə, burada heç bir fasilə yoxdur. Kinoda isə təklif olunmuş vəziyyət alınmayanda onu yenidən çəkmək mümkündür. Teatrla müqayisədə kino sənəti asandır. Onu da qeyd edim ki, mən teatrı əvvəllər heç sevməmişəm. Teatra barmaqarası baxırdım. Sənətə də kinoaktyor olmaq məqsədilə gəlmişdim. Mənə teatrı sevdirən kurs rəhbərim Esmiralda Osmanova oldu. O, Tədris Teatrında hazırlanan tamaşalarda mənə baş rollar verdi. Sübut etdi ki, məndə nəsə var. Ona qədər özümü heç vaxt teatrda görmürdüm. Esmiralda xanım dedi ki, "sən plastilin kimisən, reyissorlar səni istədikləri kimi əyə, hər hansı rola sala bilərlər". Düzdür, mən hələ özümə aktyor demirəm. Mən tələbə-aktyoram. İndi artıq mənim üçün teatrla kinoya məhəbbət eynidir. Təkcə məni kədərləndirən bircə şey var - bu gün kino az çəkilir. Ona görə daha çox üstünlüyü teatra verirəm. Bizim çox istedadlı aktyorlarımız var. Onların aralarında elələri var ki, bir dubla çəkilir. Hətta xarici ölkələrdə də onlara həsət aparırlar. Kino çəkilmədiyinə görə aktyorlar həvəsdən düşürlər. "Nə varsa teatrda var" - deyə teatra üstünlük verirlər.

- Siz həmin həvəsdən düşən aktyorlar sırasına daxilsiniz?

- Mən heç vaxt həvəsdən düşən aktyor olmamışam. Sevinirəm ki, indi kinolar daha çox çəkilir. Biz sınaq çəkilişlərinə dəvət olunuruq. Filmlərin çəkilməsi bütün aktyorların arzusudur. Onlar filmlərə çəkilmək, bu ləzzəti duymaq istəyirlər. İndi də çəkilməsələr, nə vaxt çəkiləcəklər?

- Bəzən aktyorlar pafosla deyirlər ki, səhnə mənim həyatımdır. Siz də belə deyirsiniz?

- Səhnəyə çıxıb təklif olunmuş vəziyyəti oynayanda hər şeyi unudursan. Bunu sözlə ifadə etmək çox çətindir. Ona görə də aktyorların çoxu stress keçirir, iflic olur. Doğrudan da elə aktyorlar var ki, onlar bu sözü ürəkdən deyirlər. Aktyorlar var ki, onlar çox kasıb yaşayırlar, ancaq onları zənginləşdirən sənətə olan məhəbbətləridir. Ona görə də onlar bu sözü ürəkdən, pafossuz deyirlər. Mən də fikirləşirəm ki, səhnə mənim həyatımdır. Bəlkə həyatda çox vaxt yaşamadıqlarımı səhnədə yaşayıram. Həyatda bəzən insanları aldada bilirəm. Amma kinoda kameranı, səhnədə tamaşaçını aldada bilməzsən. Səhnəyə çıxıb tamaşanı yola verən aktyor aktyor deyil.

- Reklamlara çəkilməyi yaradıcı iş hesab edirsiniz?

- Reklamlara çəkilmək cavan aktyorlar üçün reklamdır. Bunu da mənə sənətkarlar deyib ki, reklama çəkilmək faydalıdır. Mən nəyisə reklam edirəmsə, bu həm də mənim öz reklamıdır. Çünki reklam efirə çıxanda hansısa bir reyissor görür və məni dəvət edir. Müəyyən mərhələdə mənim kimi gənclərin buna ehtiyacı var. Düzdür, reklam nə kino, nə də teatr səviyyəsindədir, ola da bilməz. Amma reklamdan aktyora əlavə qazanc gəlir. Yəni bunun həm maddi, həm də mənəvi tərəfi var. Amma mən bəzən tamaşaların məşqlərinə görə reklam çəkilişlərindən imtina edirəm. Çünki tamaşa mənim üçün daha önəmlidir. Baxmayaraq ki, tamaşadan az, reklamdan çox qazanmaq olur. Mən tamaşanın məşqini heç bir reklama dəyişə bilmərəm.

- Bayaq dediniz ki, həmişə mənfi rollar oynamaq arzusu ilə yaşamısınız. Ümumiyyətlə, hansı obrazla səhnədə və ya kinoda görünmək istərdiniz?

- Ceyhun Mirzəyevin "Fəryad" filmində Məlik Dadaşovun oynadığı erməni obrazı çox adamın ürəyində nifrət oyadır. Məlik Dadaşov özü də bunun şahidi olub ki, rola görə onu söyüblər. "Gör necə obraz yaratmışam ki, məni söyürlər" - deyə sevinirdi. Mən də obrazı belə oynamaq istəyirəm.

- Eşitdim ki, bu yaxınlarda hərbi xidmətə gedəcəksiniz. Bu sizi sənətdən uzaqlaşdırmayacaqmı?

- Düzdür, hərbi xidmətə getsəm, bu məni azacıq da olsa sənətdən uzaqlaşdıracaq. Bir il az müddət deyil. Ancaq getmək istəyirəm. Deyə bilmərəm ki, gedib yola verib qayıdım. Hərbi xidmətdə yola verə bilməzsən. Bir il evdə də yaşayırsan, orada da.

- İnşallah qayıdandan sonra teatra üz tutacaqsınız?

- Sənətimlə bağlı arzularım çoxdur. Özümü reyissor kimi sınamaq istəyirəm. Birinci teatrdan başlamaq istəyirəm. Özümə inamım var. Bilirəm ki, nəsə edə bilərəm. Səhnələşdirmək istədiyim əsərlər də çoxdur. Bu sənətə olan həvəsim özümü reyissor kimi sınamağa imkan verəcək. Ən çox səhnələşdirmək istədiyim əsər isə İlyas Əfəndiyevin "Məhv olmuş gündəliklər" pyesidir. İnstitutda oxuyanda Tədris Teatrında bu tamaşada Savalan rolunu oynamışam. Hansı teatrın səhnəsində bu tamaşanı səhnələşdirməyin mənim üçün əhəmiyyəti yoxdur. Aktyorlarımı da seçmişəm. İnşallah, bu tamaşanı hazırlayacağam.

- Kino çəkmək fikriniz də varmı?

- Hələ bu işə qol qoya bilmərəm. Teatrda təcrübə yığandan sonra özümü kinoda sınayaram. Mən hələ teatrda təcrübə toplamamışam. Elə bilirəm ki, yaxşı aktyoramsa, hansı səhnə olsa oynaya biləcəyəm. Yox, əgər yaxşı oynaya bilmirəmsə, elə bir səhnədə də qalacağam. Amma mən bir yerdə qalmağı sevmirəm.

Kaspi.- 2008.- 7-9 iyun.- S. 20.