Həmzəoğlu K.

Zeynəb Xanlarova: Azərbaycanın Evrovision-2008də ilk onluğa düşməsi bizim üçün böyük uğurdur

- Zeynəb xanım, bugünlərdə Serbiyanın paytaxtı Belqradda baş çatan "Evrovision-2008" mahnı müsabiqəsinin yekun nəticələrini necə qiymətləndirirsiniz? Sizcə, bu nəticələr ədalətlidirmi?

- Azərbaycanı sözügedən müsabiqədə təmsil edən Samir Cavadzadə ilə Elnur Hüseynovun ilk onluğa düşməsi bizim üçün böyük uğurdur. Onların bu uğuru bizim hamımızı sevindirir, qürurlandırır. İnanın ki, həmin gecəni sevincimdən və həyəcanımdan səhərə kimi yatmamışam. Üstündən iki gün keçməsinə baxmayaraq, bu sevincim, həyəcanım hələ də ötüb-keçməyib. Düzdür, bizim uşaqlar bundan da daha yüksək yerlərə layiq idilər, ancaq neyləmək olar, bu müsabiqədə təmsil olunmaq və ilk onluğa düşərək səkkinci yeri tutmaq, özü də böyük uğurdur, böyük göstəricidir. Eyni zamanda, onu da unutmayaq ki, Azərbaycan ilk dəfə idi ki, bu müsabiqədə təmsil olunurdu. Bununla belə, birinci dəfə təmsil olunmasına baxmayaraq, yüksək göstəriciyə, uğura imza atmağa nail oldu. Uşaqlarımızın ifası mənim həddindən çox xoşuma gəldi. Bilirsiniz, mən daim açıq, düzgün danışmağı xoşlayıram. Yəni, bizim bir az qeyrətimiz olmalıydı, dünyada yaşayan azərbaycanlılarımız, soydaşlarımız daha çox fəallıq nümayiş etdirməliydi. Mən dünyanın demək olar ki, hər bir guşəsində olmuşam, konsertlər vermişəm. Mənə şəxsən təsir edən o oldu ki, ovcumun içi boyda olan Ermənistan bu müsabiqədə bizdən və qardaş Türkiyədən daha ön yerlərdən birini tutdu. Bəli, sevindim və sevinirəm ki, Azərbaycan ilk onluqda oldu, ancaq çox pis oldum və oluram ki, ermənilər bizdən və türk qardaşlarımızdan qabaqda oldu. Axı, dünyada neçə milyon azərbaycanlı var. Şəxsən mən özüm xarici ölkələrə qastrol səfərlərimdə bunun canlı şahidi olmuşam. Nəyə görə bizimkilər daha çox təəssübkeşlik nümayiş etdirmirlər? Axı, bizimkilər niyə belədir? Açığını deyim, bizim uşaqlar zəif ifaçılar olsaydı, o qədər təsirlənməzdim, ancaq onlar, doğrudan da, yaxşı ifaçılardı. Odur ki, bizim xaricdə yaşayan soydaşlarımız, həmvətənlərimiz, eyni zamanda, bizə "can-can" deyən dostlarımız daha çox təəssübkeşlik, fəallıq nümayiş etdirməli idilər. Lakin təəssüf ki, bu, istənilən səviyyədə olmadı. Bu mənə çox pis təsir etdi və edir. Eyni zamanda, qardaş Türkiyənin Ermənistan təmsilçisinə 10 bal verməsi məni bir qədər təəccübləndirdi və təəssüfləndirdi. Sonra mənə aydın oldu ki, ermənilər orada da çoxluq təşkil edir və bu səbəbdən də Türkiyə Ermənistana təmsilçisinə 10 bal verir. Düzünü deyim ki, ötən il də Türkiyə tərəfindən bu cür addım atılmışdı və bu məqam da mənə pis təsir etmişdi. Sonra mənə dedilər ki, ay Zeynəb xanım, bu ermənilər hər yerdə var və hər yerdə çox böyük fəallıq, canfəşanlıq göstərirlər. Ermənilər bizim düşmənimiz olsa da, ancaq onlar bizimkilərdən daha çox, daha yaxşı bir-birilərini tuturlar. Elə bilirəm ki, bundan bir ibrət götürmək lazımdır.

- Müsabiqənin sonunda daha çox iki ölkənin - Azərbaycanla strateji dostluq və müttəffiqlik münasibətləri olan Gürcüstanla İsrailin Ermənistan təmsilçisini ən yüksək balla - 12 balla qiymətləndirməsi, dəstəkləməsi insanlarımız arasında təəccüb qarışıq təəssüfə səbəb olub, narazılıq yaradıb. Bəs sizin bu barədə mövqeyiniz necədir?

- Bəli, İsraillə Gürcüstanın Ermənistan təmsilçisini bu şəkildə dəstəkləməsi məni də çox təəssüfləndirdi. Düzünü deyim ki, mən şəxsən İsrail tərəfindən belə bir addımın atılmasını gözləmirdim. Mən özüm dəfələrlə İsraildə qastrol səfərlərində olmuşam, konsertlər vermişəm və görmüşəm, şahidi olmuşam ki, onların Azərbaycana, azərbaycanlılara münasibəti necədir. Eyni zamanda, bu gün Azərbaycandan köçüb İsraildə yaşayan xeyli sayda insanlarımız, azərbaycanlılarımız var. Axı, nəyə görə İsrail tərəfindən belə bir addım atıldı? Görəsən, niyə orada yaşayan insanlarımız, azərbaycanlılarımız tərəfindən lazımi dəstək, fəallıq nümayiş olunmadı? Axı biz İsrailə, israillilərə daim yüksək məhəbbət, ehtiram göstərmişik, onlara qucaq açmışıq. Niyə onlar bizi dəstəkləmək əvəzinə Ermənistanı dəstəklədilər? Bu sözləri eynilə qonşu Gürcüstan və gürcülər haqqında da demək olar. Onlar da ədalətli, düzgün mövqe tutmadılar. Biz azərbaycanlıların bir bədbəxtliyi var ki, başqalarına qarşı həddindən artıq ürəyi açığıq. Elə bilirik ki, başqaları da bizə qarşı bu cürdür. Şəxsən özümdən götürürəm. Kimsə mənim üzümə gülürsə, daxilindən xəbərim yoxdur, ancaq deyirəm ki, gör, nə yaxşı adamdır. Sonradan isə məlum olur ki, heç də belə deyilmiş. Demək istəyirəm ki, həddindən artıq ürəyi açıq olduğumuz üçün elə başımıza da bu işlər gəlir. Biz daim gürcülərə də qucaq açmışıq, onları bağrımıza basmışıq. Belə olan halda nəyə görə onlar bizimkilərə yox, ermənilərə dəstək verdilər? Görünür, gələcəkdə bunlardan yaxşı nəticə çıxarmalı, dərs götürməliyik.

- Yeri gəlmişkən, yaxın zamanlarda hansısa ölkəyə qastrol səfəriniz nəzərdə tutulurmu?

- Mən elə iki gün olar ki, qardaş Türkiyədən səfərdən qayıtmışam. Orada çəkilişlərim var idi. Yaxın zamanlarda iki DVD və bir SD-dən ibarət albomum işıq üzü görəcək. Təxminən bir aya onlar hazır olacaq. Onu da tam əminliklə demək istəyirəm ki, indiyənəcən Azərbaycanda bu cür albom olmayıb. Həmin alboma 25 mahnım daxil edilib. Bildiyiniz kimi, bir DVD-yə də 12-dən artıq mahnı yazdırmaq mümkün deyil. Odur ki, bu albomum iki DVD-dən və bir SD-dən ibarət olacaq. Qeyd edim ki, həmin mahnılar 30-40-50 il bundan əvvəl oxuduğum mahnılar olsa da, onları indiki səsimdə ifa etmişəm, yazdırmışam. Yəni, musiqi köhnə musiqidi, ancaq səs indiki səsimdir. Hətta yeni boğazlar etmişəm ki, mahnıları indiki səsimlə ifa etdiyimi daha yaxşı anlasınlar. Məqamı düşmüşkən, bir dəfə ansamblımızın uşaqları mənim bir-iki mahnımı gözəl xanəndəmiz Əlbaba Məmmədova qulaq asmaq üçün təqdim ediblər. O təəccüblə soruşub ki, bu, hansıdır - keçmişdəkidir, yoxsa indiki? Uşaqlar deyir ki, özümüzü öldürürük ki, bu mahnılar dünən yazılıb. Demək istəyirəm ki, Türkiyədə çıxacaq yeni albomuma daxil edilən mahnılar köhnə mahnılarım olsa da, onlar yeni ifamda, indiki səsimdə olan mahnılardır. Eyni zamanda nəzərinizə çatdırım ki, həmin mahnıları iki dəfə yazıblar. Birdən hansısa mahnımda nəsə bir qüsur olsa, dərhal ikincidən istifadə etsinlər. bir sözlə, mən oradan çox razı qayıtmışam. Bilirsiniz, türklər mənim doğmalarımdır, bacılarımdır, qardaşlarımdır. Türkiyəyə mənim ikinci vətənimdir. Mən Türkiyəyə ilk dəfə 1969-cu ildə qatarla qastrol səfərinə getmişəm. Orada məni sanki əllərinin üstündə gəzdirirək deyirdilər ki, "azəri qızı, azəri qızı". Özü də həmin insanların çoxu xeyli öncələr Azərbaycandan Türkiyə köç etmiş insanlar idi. Onlar məni görəndə özlərini ağlamaqdan saxlamırdılar. Mənə deyirdilər ki, özünlə vətən torpağı gətirmisən. Bunları deməkdə məqsədim odur ki, Türkiyə həmişə mənim ikinci vətənim olub, bu gün də belədir. İnanın dünyanın harasına gedirəmsə-gedim, mən yolumu, marşrutumu İstanbuldan salmışam. Hər yerə İstanbuldan keçməklə getmişəm. Qastrol səfərlərinə gəlincə, belə səfərlər çoxdur. Bu ilin iyul ayında Almaniyaya, sonra Hollandiyaya, İsrailə qastrol səfərlərim nəzərdə tutulur. Mən İsrailə qastrol səfərim zamanı mütləq bu məsələyə qayıdacağam. Yəni, israilli dostlarıma bildirəcəyəm, narazılıq edəcəyəm ki, nəyə görə ermənilərə dəstək vermisiniz? Eybi yox, dəstək verirsiniz, özünüz bilərsiniz, bəs daim sizə qucaq açan Azərbaycana, azərbaycanlılara, onun təmsilçisinə bu cür dəstək, səs vermirsiniz? Bir sözlə, qabaqda işlər, planlar çoxdur. İnşallah, Allah qoysa, onları bir-bir yerinə yetirməyə çalışacağam.

525-ci qəzet.- 2008.- 27 may.- S. 5.