Əliyeva E.

O, dünya incəsənəti tarixinə parlaq səhifə yazmışdır

Müslüm Maqomayevin bənzərsiz parlaq sənətini sevmiş və indi də sevən hər kəs üçün çox çətin olan bu günlərdə onunla ilk görüşümü və tanışlığımı xatırladım. O vaxt Müslüm Maqomayev hələ çox gənc, lakin artıq şöhrət zirvəsinə ucalmış müğənni idi. O, Bakı merinin qəbul otağında gözləyirdi. Təbii ki, mən onu tanımaya bilməzdim - o vaxt respublikamızda mənim təmsil etdiyim “İzvestiya” qəzeti birdən-birə məşhurlaşmış bu ecazkar səsin sahibi barəsində dəfələrlə yazılar dərc etmişdi. Mən cəsarətimi toplayıb ondan soruşdum: Müslüm, nə üçün siz bu qədər gözləyirsiniz? Məgər sizin burada olmağınız barədə məlumat verməyiblər?

Əgər mən katibəyə yaxınlaşıb qətiyyətlə onun barəsində məlumat verməsini xahiş etməsəydim, yəqin ki, Müslüm qəbul otağında hələ çox gözləməli olacaqdı...

Tezliklə bütün dünyada sənətsevərlərin qəlbini fəth edcək gənci ilk dəfə bax beləcə, təvazökar, saxta hay-küydən uzaq bir insan kimi gördüm. Bəli, Müslümü yaxından tanıyanlar ona təbiətən xas olan təvazökarlığı və yüksək ziyalılığı xüsusi vurğulayırlar. Yəqin elə buna görə o, özlərini gözə soxmağa çalışanları heç xoşlamırdı. Elə təsəvvür yaranırdı ki, onun barəsində danışanda həmişə özünü narahat hiss edirdi.
Mən Müslümün Azərbaycan paytaxtında, indi ulu Heydər Əliyevin adını daşıyan sarayda paytaxt sakinlərinin onunla birgə qeyd etdikləri yubiley şənliklərinin birində də bunun şahidi olmuşam. Yadımdadır, Azərbaycan xalqının bu gözəl oğlunu təbrik etməyə gələnləri onun mahnılarının melodiyaları və foyedə sərgiyə qoyulmuş köhnə fotoşəkilləri “qarşılayırdı”. Təntənəli tədbirin “təqsirkarının” özünün də iştirakı ilə yaranmış bütün bu ab-hava həmin gecəyə çox sakit, demək olar ki, ailə şəraitində keçirilən bir bayram ovqatı vermişdi.

Tamaşaçı ilə dolu salonda isə onun qüdrətli istedadının pərəstişkarları əyləşmişdi. Bunlar təkcə bakılılar deyildi. Çoxlu qonaq, o cümlədən müğənninin dostları, həmkarları, onu burada, öz vətənində, əziz həmyerliləri arasında görmək, ona öz sevgilərini bildirmək, ən xoş arzularını söyləmək üçün xüsusi olaraq Bakıya gəlmiş məşhur incəsənət ustaları vardı. Müslüm o vaxt da sanki sıxılır, onun ünvanına deyilən sözləri dinlədikcə utancaq bir tərzdə gülümsəyirdi.

Bildiyimiz kimi, 1997-ci ildə Günəş sistemindəki kiçik planetlərdən birinə onun adı verilmişdir. O vaxt mənə bizim agentlik adından telefonla Moskvaya zəng vurub onu təbrik etmək nəsib olmuşdu. Əlbəttə, bu münasibətlə onu təbrik edən təkcə biz deyildik. Lakin mən hiss edirdim ki, bu zəng Müslümə xoş təsir bağışladı...

Onunla cəmi bir neçə qısa an ünsiyyətdə olmuşam... Lakin bu anlar həmişəlik yaddaşıma həkk olub...

İndi Müslüm Maqomayev əbədiyyətə qovuşmuşdur. Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin böyük müğənninin həyat yoldaşı Tamara Sinyavskayaya ünvanlanmış başsağlığı məktubunda deyildiyi kimi, o, “bizim üçün bütöv bir dövrün rəmzi, əsl sənətin təcəssümü, milyonlarla insanın sevimlisi idi”.

Müğənni, bəstəkar, parlaq şəxsiyyət, nəcib insan olan Müslüm Maqomayev sanki təbiətin özü tərəfindən Azərbaycana bəxş edilmişdi ki, xalqımızın əbədi fəxrinə çevrilsin.,

Xalq qəzeti.- 2008.- 29 oktyabr.- S. 6.