Nəcəfxanlı Ə.

 

Üç saat bayatı sehrində

 

Qədim və zəngin şifahi xalq ədəbiyyatı xəzinəmizin misilsiz incilərindən olan bayatılar neçə yüz illərdir ki, həyatımızın, hiss və həyəcanlarımızın yığcam bədii dildə, obrazlı ifadəsi kimi bizimlə birlikdə yaşamaqda, könüllərimizi ərşi-əlaya qanadlandırmaqdadır. Ağızdan-ağıza, yaddaşdan-yaddaşa köçən, son dörd-beş əsrdə isə əlyazma və cünglərdə, kitablarda yer alan bayatılar türk xalqlarının dünyaya təqdim olunan poetik vizit kartlarıdır – desək, yəqin ki, yanılmarıq.

Sərin bir payız axşamı Musiqili Komediya Teatrında “əsən” “Bayatı rüzgarı” şeir-sənət pərvanələrinin ürəklərini bir daha xəfifcə titrətdi, kəpənək qanadınca zərif duyğulara köklədi. İctimai televiziyanın milli-mənəvi dəyərlərimizi növbəti dəfə urvatlamaq qayəsi ilə düzənlədiyi bu görüşdə sevimli şairimiz Məmməd Aslan peşəkar incələmələri ilə bayatı gözəlliklərindən doyulmaz zövqlər almağımıza çox səriştəli bələdçilik elədi.

Aparıcının “taxt”ının qurulduğu səhnədə tanınmış rejissor Nadir Diridağlının “yandırdığı” iri ağ şamlar da, şairin başının tacı kimi gürünən cilvəli bayatı dekorasiyası və digər mizanlar da unudulmaz gecə boyunca seyrçini qayım-qədim ilkinliyinə, özəl-gözəl keçmişinə qovuşdurdu, hər kəsin təbini coşdurdu.

Məmməd Aslanın qızıl müqəddiməsi, İlham Nəcəfovun yan tütəyinin həzin naləsi ağzınacan dolu olan salonda cınqıra belə yer qoymadı, hamı nəfəsini içinə çəkərək bayatıya sevgi etiraflarını dinlədi. Bu xanım-xatun “afət”in tərifindən hayıl-mayıl oldu. İlahi, bu nə möcüzə idi, bu necə sehrli aləm idi ki, qəlbləri anbaan bayatı rüzgarı ilə doldurur, ehtizaza gətirirdi?!

Bir aləmdi bayatı!

Nə təzəsi, boyatı?!

Haqq nuruyla yoğrulsa,

O da Haqqın ayəti!

İnsafən, Məmməd müəllimin o gecə bayatı ilə yaratdığı atəşfəşanlıq sevda dolu gözləri qamaşdırdı, ilham dolu könülləri güldürdü. Qədimdən qədim, təzədən-təzə bayatılarımızın Sarı Aşıq zirvəsinə qədər olan yoxuşlarına işıq tutdu, dikdirlərdən, gədiklərdən ustalıqla keçə-keçə ölməz şifahi poeziyamızın əbədi nurlu göylərində pərvaz elədi. Onunla bərabər keçdiyimiz bu yolda Gülgəzin, Abbasın,Füzulinin, Xətainin, Ələsgərin, Şəhriyarın... nəfəslərini duyduq, səslərini eşitdik. Ruhumuz üçün məcun qidalar daddıq.

Xalq artisti Səkinə İsmayılova, ustad tarzən Ramiz Quliyev, digər möhtərəm musiqiçilərimiz "Kəsmə şikəstə", "Segah", "Bayatı Şiraz" üstündə nərmənazik bayatıları məharətlə təqdim elədilər. Kərkük elindən gəlmiş ozan qardaşımız Seyfəddin Çaxmaqçının, Aşıq Ədalət Dəlidağlının, Fəzail Miskinlinin, Aşıq Elbrusun gözəl ifaları məclisin ruhuna pozulmaz çalarlar qatdı.

Filologiya elmləri doktoru Qəzənfər Paşayev, Aşıqlar Birliyinin sədri, xalq şairi Zəlimxan Yaqub, Aşıq Ələsgərin nəvəsi Haqverdi Talıboğlu, şairlər Xasay Mehdizadə, Cabir Umud, Dədə Ələsgərin qardaşı nəvəsi, şair İsmixan Didərginin bayatılarını səsləndirən qızı, ADPU-nun I kurs tələbəsi Gülxanım öz çıxışları ilə Məmməd Aslanın sözünə bir növ qüvvət verdilər, bayatını bütün əzəməti ilə göz önündə canlandırdılar.Şair demişkən, bülbül boyda bayatının dam dolusu toyu oldu.

Beləcə, dəqiqələr, saatlar unudulmaz bir gecənin şirinliyində əridi, bayatı rüzgarının qanadlarında uzaqlara, ucalıqlara, əlçatmazlıqlara gedib çıxdıq.


Xalq qəzeti.- 2008.- 22 oktyabr.- S. 6.