Muradoğlu N.
Üçgünbəzli Əylis hamamı
Naxçıvan Muxtar
Respublikasının ərazisində möhtəşəm
tarixi abidələr çoxdur və onların qorunub
saxlanması diqqət mərkəzindədir. Bu tarixi abidələr
əsasən məscidlərdən, qalalardan,
məqbərə və digər tikililərdən ibarətdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, bu siyahıya tarixi hamam
binaları da daxil edilir ki, onların da içərisində
üçgünbəzli hamamları barmaq ilə saymaq olar.
Üçgünbəzli hamam binalarından biri
Naxçıvan şəhərində Təbriz otelinin
qarşısında olan İsmayıl xan hamamıdır ki,
muxtar respublika Mədəniyyət Nazirliyinin Elmi-Bərpa
İdarəsi tərəfindən əsaslı
şəkildə bərpa edilərək Naxçıvan
şəhərinin hüsnünə xüsusi bir
gözəllik verir.
Üçgünbəzli hamamlardan
biri Ordubad şəhərində hazırda fəaliyyətini
davam etdirməkdədir. Digər üçgünbəzli, XVI
əsrin yadigarı olan hamam binası Əylis
kəndindədir. Təqribən 600 kvadratmetr sahəsi olan bu
hamam binasını Ordubad və Naxçıvan şəhərində
olan üçgünbəzli hamam binalarından
fərqləndirən cəhəti onun bu ərazidə
yerləşən abidələr kompleksinin tərkib
hissəsi olmasındadır. Belə ki, hamam binası Meydan
kəhrizinin üzərində məscid, mədrəsə
kompleksi ilə birlikdə, divar-divara söykənmiş halda
və biri-birini tamamlayaraq inşa edilmişdir. Hamamın
əsasən 3 böyük günbəzi olmuşdur: biri
giriş hissənin, biri soyunub-geyinmə salonunun, digəri
isə yuyunma zalının üzərində tikilmişdir.
Giriş hissənin üzərində tikilən günbəz
nisbətən salamat qalmışdır.
Soyunub-geyinmə salonunun
ortasında soyuq su hovuzu tikilmişdir. Salonun kənarları
tağlı taxçalar və hücrələrdən
ibarətdir.
Hamamın yerin səthindən xeyli
dərində olması soyunub-geyinmə salonunun qışda
isti, yayda sərinlik verən rahat bir yerə
çevrilməsinə səbəb olmuşdur.
Böyük Vətən
müharibəsi başlayana qədər işləyən
hamamın suyu içərisində olan Meydan kəhrizindən
götürülərək hamamda yerləşən
qazanxanaya ötürülmüş, istifadə edilmiş,
çirkli su isə yenə də kəhrizin alt
hissəsindən keçən kanalizasiya xətti ilə
birləşdirilərək axıdılmışdır.
Əylis hamamının digər
fərqli cəhəti onun qazanxana və ocağının
binanın içərisində yerləşməsidir ki, bu da
hamamın tez və az yanacaq sərfi ilə qızması
ilə nəticələnirmiş.
Hamam binası Şərq
memarlıq üslubunun mükəmməl nümunəsidir
və Əylisdə 1813-cü ildən sonra müəyyən
müddət üçün, 1918-ci ilə qədər
müvəqqəti olaraq yerləşdirilən bir qisim
erməni toplumunun qədim tarixi izlərini axtaranlara tutarlı
cavabdır. Hətta bu gün Əylisin yaşlı
adamları xatırlayırlar ki, ermənilər bu
kəndə yerləşdiriləndən sonra, hökumətin
təzyiqi ilə onların yuyunması üçün hamamda
balaca bir hücrə ayrılmış, onlara
həftədə iki gün (bir gün qadın, bir gün
kişi) vaxt müəyyənləşdirilmişdir.
Bizi narahat edən məsələ
bu gün bu tarixi hamam binasının uçub dağılmaq
təhlükəsi ilə üz-üzə olmasıdır.
Hamamın da daxil olduğu tarixi memarlıq kompleksinin
tərkibində olan məscid, mədrəsə binası
kənd camaatı tərəfindən bərpa edilmişdir.
Hamam binasının da bərpası üçün kənd
camaatı təşəbbüslər irəli sürür.
Lakin qeyd etməyi lazım bilirəm ki, bu bərpa
işləri kənd ustalarının iştirakı ilə
aparıldığından (bunu bərpa yox, daha çox
təmir adlandırmaq olar) xeyirdən çox ziyan gətirir,
binaların tarixi görkəmi itir və zədələnir.
Ona görə də bu tipli, çox əhəmiyyətli
tarixi abidələr mütləq dövlət
tərəfindən elmi şəkildə bərpa
edilməlidir.
Muxtar respublika rəhbərliyinin
təşəbbüs və qayğısı ilə
aprılan quruculuq və abadlıq işləri bütün
sahəni əhatə etdiyi kimi tarixi abidələrin qorunub
saxlanılması və bərpasında da özünü
bariz şəkildə göstərir. Əylis kəndi də
bu qayğıdan heç vaxt kənarda qalmamışdır.
Əylis kəndinin abadlaşdırılması, onun
keçmiş şöhrətinin özünə
qaytarılması yolunda çox böyük, önəmli
işlər görülmüşdür və bütün
bunlar alqışlanmalı təqdirəlayiq haldır.
Ümid edirik ki, Naxçıvan MR
Mədəniyyət Nazirliyinin Elmi-Bərpa İdarəsi muxtar
respublikada bu sahədə görülən böyük
işlərin tərkib hissəsi kimi Əylis kəndində
yerləşən üçgünbəzli tarixi hamam
binasının elmi bərpasına da diqqət
yetiriləcək, onun kənd camaatının öz
fəaliyyət təmirinin nəticəsində tarixiliyinin
itməsinin qarşısını alacaq və tarixi abidə
gələcək nəsillərə olduğu kimi
ötürüləcəkdir.
Azərbaycan.- 2009.- 24 yanvar.- S. 6.