Şükürov F.
Musiqiçilər ailəsi
Öncə
bu yazımızın qəhrəmanlarının ata-anası
ilə tanış olun:
Uran Seyidmusa oğlu Seyidov Q.Qarayev
adına Dövlət Kamera Orkestrinin Azərbaycan Dövlət
Simli Orkestrinin rəhbəri və konsertmeysteri. 2005-ci ildə
Azərbaycan Respublikasının Xalq artisti adına layiq
görülüb.
Samirə Rafiq qızı Aşumova
P.Çaykovski adına Moskva Dövlət Konservatoriyasının
məzunu, Q.Qarayev adına Dövlət Kamera Orkestrinin solisti,
Ü.Hacıbəyov adına Musiqi Akademiyasının
professoru. İtaliyada keçirilmiş beynəlxalq
müsabiqənin laureatı, 1991-ci ildə Əməkdar artist
adına layiq görülüb.
Bu ailə ocağında iki övlad doğulub - biri oğlan, biri qız. Gözlərini dünyaya açandan musiqi səsi eşidiblər. Ataları skripkada çalıb, anaları fortepianoda. Aralarında iki il fərq olan bu uşaqların hər ikisi beş yaşından Bülbül adına Orta İxtisas Musiqi Məktəbinin skripka bölməsinə yazılıb.
Samirə xanımın dediklərindən:
- Asəf Zeynallı adına Musiqi Məktəbində fortepianodan dərs deyən anamın tələbələri tez-tez evimizə gələrdilər. Anam onlarla məşğul olanda mən də yanlarında olurdum. Onlar gedəndən sonra oturardım piano arxasında. Məni güclə ayırırdılar pianodan. Anam mətbəxdə xörək bişirəndə əlimə fürsət düşür, hərdən də soruşardım: "Ana, nə çalım?" Onun nə dediyini başa düşmürdüm. Amma 2-3 saat "çalırdım".
Ana tərəfimdə adlı-sanlı musiqiçilər olub. Xalq artistləri, - muğam ustası Tələt Qasımov və zərb alətləri ustası Çingiz Mehdiyev anamın xalası oğlanlarıdı. Onların bir nümayəndəsi də mənəm.
- Samirə xanım, həyat yoldaşınız da musiqiçi ailəsindəndir?
- Yox, onun valideynləri həkim olublar musiqiyə czünün həvəsi olub, valideynləri isə onun istəyinə mane olmayıblar.
- Necə oldu ki, Uran
müəllimlə ailə
qurdunuz?
- Bu,
deyərdim ki, taleyin qismətidir. Moskvada təhsilimi başa vurduqdan
sonra İtaliyada
keçirilən beynəlxalq fortepiano müsabiqəsində
laureat adı almışdım. Sonra Q.Qarayev adına Kamera Orkestrində
solist kimi işə düzəldim.
O zaman kollektivə
xalq artisti. Nazim Rzayev rəhbərlik
edirdi. Biz gündəlik məşqə
gəlirdik. Uran da onda həmin orkestrdə skripka çalırdı. Burada
- Samirə xanım, ilk övladınız
dünyaya gəldi. Onu musiqiçi görmək istəyirdinizmi?
- Oğlum
Anar 1993-cü ildə
doğulub. Düzünü desəm, heç
bu barədə fikirləşməmişdim. Amma illər ötdü, böyüdükcə musiqiyə
meylini hiss etdik. Beş yaşında olanda artıq musiqiyə qulaq asmaqdan doymur, bir neçə
mahnını əzbərləyib
oxuyurdu. Anam onun
musiqi duyumuna çox yüksək qiymət verirdi. Tez-tez mənə deyirdi ki, nəvəm yaxşı musiqiçi olacaq, onu musiqi
məktəbinə qoyun. Açığı, Anarı musiqiçi
görmək istəmirdim.
Bu sənətin çətinliklərini bildiyim
üçün belə
düşünür, oğlumun
gərginlik keçirməyinə
qıymırdım. Mən düşündüyüm
kimi olmadı. Onun 6 yaşı olanda Bülbül adına Orta
İxtisas Musiqi Məktəbinə gətirdik.
Atasının sənətini seçdi.
Ən yüksək bal toplayaraq qəbul
olundu.
Sonra qızım Ceyla dünyaya gəldi. O da qardaşı kimi atasının yolunu seçdi. Amma demədi ki,
atam kimi skripkaçı olmaq istəyirəm. Dedi ki, mən də
qardaşım kimi skripkaçı olacağam.
- Samirə xanım, övladlarınızın hər
ikisi adları "Qızıl
kitab"a yazılmaqla
Prezident təqaüdçüsüdür.
Belə xoşbəxtlik
tək-tək ailələrə
nəsib ola
bilir. Bəlkə burada nə
isə bir amil rol oynayıb.
- Nə deyim. Bəlkə də var. Qızım
Ceyla Anardan iki yaş balacadır.
Amma Ceyla ondan qabaq
Prezident təqaüdünə
layiq görülüb.
Tez-tez deyirdi ki, "Baxarsan, mənim adım "Qızıl kitab"a yazılacaq. Ona görə də gecə-gündüz çalışırdı.
Çalışqanlıq əsas amildir.
- Samirə xanım, Ceylanın 2008-ci il
uğurları barədə
oxucularımızın məlumatı
var. Bəs oğlunuz...
- Yaşının az olmasına baxmayaraq, oğlum Anar təkcə respublikamızda
deyil, artıq beynəlxalq miqyasda tanınır. 2007-ci ildə
Dobreçedə (Bolqarıstan)
keçirilən XII Beynəlxalq
festival-müsabiqənin laureatı olmuş, medal və baş mükafata layiq görülmüşdür. 2008-ci ilin mayında Fransada,
Belçikada və İsveçdə
keçirilən konsertlərdə
uğurla çıxış
edib. Bütün bu uğurlarına
görə 2008-ci ilin
iyun ayında - adı "Qızıl kitab"a yazılmaqla, Prezident təqaüdünə
layiq görülüb.
- Hər iki övladınızın
ayrı-ayrılıqda kifayət
qədər uğurları
olub, bəs ötən ilin dekabrında Bakıda keçirilən Rostropoviç
adına II Beynəlxalq
Musiqi festivalında onların duet çalması
kimin təşəbbüsü
idi - özlərinin, ata ya analarının?
- Sadaladıqlarınızdan
heç kimin. Anam onlara çox
deyirdi ki, sizin duetiniz çox yaxşı olar. Ceyla razı idi. Amma Anar bu işə
qol qoymurdu. Anam təkidli xahişlərdən sonra Anarı yola gətirdi və dediyiniz duet alındı.
Həmin
festivalda dünyanın
çox yerindən musiqiçilər var idi. Onların da deməyinə görə Ceyla və Anar “Karmen”'i yüksək səviyyədə ifa etmişlər.
Samirə xanım
danışdıqca hiss edirdim
ki, övladları ilə çox fəxr edir. Xalq artisti Uran böyüdüb
boya-boşa çatdırdıqları
bu istedadlı cütlüyü çox
yüksək zirvələr
gözləyir. İnanırıq ki, bu körpələrin
sorağı dünyanın
çox uzaq nöqtələrindən gələcək.
O məkanlarda Azərbaycan
musiqisi çağlayacaq!..
Mədəniyyət.- 2009.- 15
yanvar.- S. 9.