“Vaxt vardı ki, bizim sənətkarlar gedib, Türkiyə musiqisinin
inkişafına kömək edirdilər”
“İNDİ İSƏ VƏZİYYƏT DƏYİŞİB
VƏ GƏRGİNLƏŞİB: İKİ-ÜÇ
İLDƏN SONRA ARTIQ BİZ BƏZİ ALƏTLƏRİN
İFAÇILARINI TÜRKİYƏDƏN ÇAĞIRMALI
OLACAĞIQ”
Azərbaycanın xalq artisti, Qara Qarayev adına Azərbaycan Dövlət Kamera Orkestrinin bədii rəhbəri, dirijor Teymur Göyçayevin
APA-ya müsahibəsi
– Bu gün
klassik musiqiyə olan marağın səviyyəsi Sizi qane edirmi? Bilirik
ki, bu musiqinin
təbliği üçün
maddi imkanlar çatışmır...
– Bu, bizim
ən ağrılı
problemlərimizdəndir. Çox təəssüf
ki, bu həqiqətdir.
Bunun bariz nümunəsi kimi Şəkidə keçirilən “İpək
Yolu” beynəlxalq festivalını göstərmək
olar. Bu festivalın
keçirilməsi üçün
heç bir maddi yardım olmayıb. Halbuki belə tədbirlər
Azərbaycanın bölgələri
üçün çox
böyük əhəmiyyət
kəsb edir. İnkişaf etmiş mədəniyyəti
klassik musiqi olmadan təsəvvür etmək mümkün deyil. Bizim imkanlı şəxslərimiz
klassik musiqinin inkişafına və təbliğinə kömək
etsəydilər, daha yaxşı olardı.
Əlbəttə ki, bununla onların adı tarixdə qalardı.
Məsələn, hansısa imkanlı
şəxs orkestrə
lazımlı musiqi alətləri alsın, kimsə klassik musiqi konsertinin keçirilməsini təşkil
etsin. Bu halda onlar mədəniyyətə
xidmət etmiş olardılar.
– Üç
il bundan
əvvəl bizə müsahibənizdə bildirmişdiniz
ki, orkestrlərdə müəyyən musiqi alətlərinin ifaçıları
çatışmır. Bu illər ərzində müsbətə doğru
dəyişikliklər olubmu?
– Müsbət
tərəfə heç
bir dəyişiklik yoxdur, əksinə vəziyyət daha da pisləşib. Violonçel,
kontrabas ifaçılarının
sayı daha da azalıb. Mən bunu həmişə deyirəm, elə alətlər var ki, artıq onlar bizdə qırmızı kitaba yazılır. Məsələn, qaboy, valtorna, violonçel. Bu hal artıq Azərbaycan klassik musiqisi üçün faciədir. Vaxt vardı ki,
bizim sənətkarlar
gedib orada Türkiyə musiqisinin inkişafına kömək
edirdilər. İndi isə
vəziyyət dəyişib
və gərginləşib.
İki-üç ildən sonra
artıq biz bəzi musiqi alətlərinin ifaçılarını Türkiyədən
çağırmalı olacağıq.
Amma, təbii ki, bu yola əl
atmaq bizim üçün ağırdır.
– Bəlkə bu sahədə maddi çatışmazlıq,
qazancın olmaması
gənclərin həvəsini
öldürür?
– Məncə,
bu iş dövlət siyasəti ilə olmalıdır. İfaçıları azlıq təşkil
edən musiqi alətlərində ifa etməyi bacaran gənclərə stimullaşdırıcı
təqaüd, mükafatlar
verilməlidir. O uşaqları,
gəncləri maraqlandırmaq
lazımdır ki, gedib həmin alətdə ifa etməyi öyrənsinlər.
Musiqi məktəbləri gərək
fəaliyyətlərini elə
qursun ki, çatışmayan musiqi
alətlərinin ifaçıları
azalmasın. Bütün bunlar
proqramlaşdırılmış şəkildə həyata
keçirilməlidir.
– Bu problemlərin
həlli üçün
hansı addımları
atmaq lazımdır?
– Bu, bizim
hamımızdan asılıdır,
hər kəs öz əlindən gələni etməlidir. Məsələn, mən Uşaq
və Gənclər Orkestrinə cavabdeh şəxs kimi deyə bilərəm ki, bu problemi
onlarda görürəm.
Mən görürəm ki, burada vəziyyət necədir. Deyərdim ki, bizim böyük simfonik orkestrlərdə vəziyyət
daha pisdir, alətlər çatışmır.
İstərdim ki, indidən
bu problemin həlli üçün işlər görülsün,
çünki sonra çox gec olacaq. Musiqiçilərimiz çatmır, alətlər
sonradan da alına bilər.
– Sadaladığınız
musiqi alətlərinin
ifası Bakı Musiqi Akademiyasında tədris olunur, ancaq gənclər ali təhsil
seçəndə daha
asan yola baş vururlar...
– Biz gərək
elə edək ki, onlar bu
musiqini çox eşitsinlər. Əgər bu musiqi ilə böyüsələr,
o zaman onlar meyllərini bu istiqamətə bağlayacaqlar.
– Ümumiyyətlə,
bu gün Qara Qarayev adına Azərbaycan Dövlət Kamera Orkestrinin rəhbəri olaraq klassik musiqinin tamaşaçı
auditoriyasından razısınızmı?
– Bizim çox gözəl auditoriyamız var, özü də mən deyərdim ki, onların əksəriyyətini uşaqlar
təşkil edir. Musiqi məktəblərinin
uşaqları arasında
hər il
mart, aprel və may aylarında müsabiqə
keçirirəm, bacarıqlı
uşaqları götürürəm
və onlarla konsertlər təşkil edirik. Bu elə-belə iş deyil. Mən istəyirəm ki, bizim uşaqlarımız kiçik yaşlarından
bu tərbiyədə
olsun və mədəni böyüsünlər.
– Sizin yolunuzu davam etdirmək istəyən gənclər varmı? Gənclər arasında hansı
dirijorların adını
çəkə bilərsiniz?
– Əlbəttə ki, çox gözəl dirijorlar yetişir. Mən Fuad
İbrahimovun, Əyyub
Quliyevin adını çəkə bilərəm.
Doğrudur, onlar daha çox xaricdə fəaliyyət göstərirlər,
ancaq güman edirəm ki, vaxt gələndə onlar burada da
işlər görəcəklər.
– Bir neçə müddət
əvvəl Sizin, şou-biznes nümayəndələrindən
biri ilə səhnəni bölüşmənizi
və rəhbəri olduğunuz orkestrin bu konsertdə həmin sənətçini
müşayiət etdiyinizi
izlədik. Bu addımınızla şou-biznesə
də dəstək verdiyinizi nümayiş etdirirsiniz?
– Bu addımı
atmaqda məqsədim bu idi ki,
gənc ifaçılar
bizim klassik musiqilərə meyl etsinlər, onların repertuarlarının ara musiqilərindən
xilas olmağını
istəyirəm. Məsələn,
Cahangir Cahangirov, Səid Rüstəmov, Tofiq Quliyev kimi
bəstəkarların repertuarına
müraciət etsinlər,
bu səpkili musiqilərə meyl etsinlər. Bir tərəfdən də onların auditoriyasını da özümə cəlb etmək istəyirəm.
– Şou-biznes nümayəndələri
ilə maddiyyat qarşılığında əməkdaşlıq
edirsiniz?
– Sözsüz
ki, maddiyyat qarşılığında işbirliyi
qururam. Əgər bu olmasa, ümumiyyətlə təklifi
qəbul etmərəm.
– Siz özünüz klassik musiqi ifaçıları
ilə şou-biznes nümayəndələri arasında
fərq qoyursunuzmu?
– Yox, mənim üçün yaxşı ifaçının
heç bir fərqi yoxdur ki, şou-biznes, ya da klassik
musiqi ifaçısıdır,
yaxşı sənətkar
elə yaxşı sənətkardır. Konkret olaraq
öz sənətini gözəl səviyyədə
bilməlidir. Əsas odur
ki, sənətində
peşəkar olsun.
525-ci qəzet.- 2010.- 1 iyul.- S.7.