Sovet dövlətinin qadağan
etdiyi Azərbaycan mətbuat orqanları
(Azərbaycan
mətbuatının 135 illiyinə həsr edilir)
“İstiqlal” qəzetinin nəşri
1932-ci il yanvarın 10-da
Azərbaycanlılar Berlində “İstiqlal” qəzetinin nəşrinə
başladılar.
Milli Azərbaycan istiqlal mübarizəsini
təbliğ edən, siyasi qəzet olan “İstiqlal” qəzeti
10 gündən bir nəşr edilirdi. Qəzetin ilk sayında
M. Ə. Rəsulzadənin “Kəsilməyən səs” məqaləsi
çap olunur: “Mətbuatımıza təqdim olunan bu qəzet
müqəddəs bir mübarizənin müdafiəsi
üçün yüksələn bir səsin mədəniyyət
dünyasını əks etdirmək üzrə nəşr
olunur. Milli Azərbaycan istiqlal davasının səsi! –
iştə bizə həyəcan verən bir nida!
Bu gün Berlindən
eşitdiyimiz bu səs on ilə yaxın bir müddətdən
bəri İstanbuldan gəlirdi və nə qədər təbii
idi. Gənc bir türk vətəninin istilaya
uğramış bir türk millətinin qəsb edilmiş
haqqını və layiq olduğu istiqlalını müdafiə
etmək üzrə türkcə olaraq, intişar edən bir nəşriyyata,
iltica üçün qardaş Türkiyədən daha
münasib bir yer təsəvvür oluna bilərdimi? Bu gündən
etibarən burada nəşrinə
başladığımız bu qəzetə iştə bu kəsilməyən
səsin ifadəsidir. Berlində çıxan bu qəzetə,
İstanbulda bağlanan qəzetlərin gördükləri vəziyyəti
davam etdirməklə mükəlləfdir. Onun nə kimi bir məqsəd
və proqram tərtib edəcəyini ifadə
üçün cümlə kafidir: – kəsilməyən bir
səs!” Qeyd edək ki, “İstiqlal” qəzetinin Baş redaktoru
M. Ə. Rəsulzadə, redaktoru isə alman Herbert Volf idi.
Lakin qəzet Herbert Volfun müdaxiləsi olmadan
çıxırdı.
“İstiqlal”da çap edilən əsasən
bu rubrikalar altında verilirdi: 1) “Son poçta”; 2)
“İstiqlalçılar cəbhəsində”; 3) “Məlumatlar”;
4) “Azərbaycanda” və s. Bu rubrikalar altında verilən
yazılarda aşağıdakı problemlər
açıqlanırdı: 1) “Azərbaycanda
“ruslaşdırma”nın aparılması”; 2) “Pambıq
planının baş tutmaması, xalqın toplanmış
pambığı hökumətə təhvil verməməsi;
3) Sovet sənayesinin pis vəziyyətdə olması; 4) “Azərbaycanda
fəhlə həyatının, onların təhsilinin
aşağı səviyyədə olması; 5) Ölkədə
insanların həbsi, sürgün edilməsi və qətlləri.
“İstiqlal” qəzetində M. Ə. Rəsulzadənin, M. B. Məmmədzadənin,
Miryaqub Mehdiyevin daha çox Azərbaycanın istiqlalı,
daxili vəziyyəti və beynəlmiləl həyatla
bağlı yazılar nəşr edilirdi. “İstiqlal” qəzetinin
aparıcı müəlliflərindən olan M. B. Məmmədzadənin
də milli istiqlala dəyərli yazıları çap
edilirdi. “İstiqlal” qəzetinin 33-cü sayında (1933-cü
il, 27 Aprel) nəşr olunan məqaləsində müəllif
yazırdı: “Azərbaycanın istila tarixinə nə rəng
verirlərsə-versinlər, həqiqət, həqiqət
olaraq qalacaqdır. Azərbaycan istila edilmişdir. Azərbaycan
rus istilası altındadır”. Müəllif məqaləsində
Azərbaycan istiqlalını məhv edib ona “proletar
inqilabı” rəngini verənləri kəskin tənqid edirdi.
M. B. Məmmədzadənin
“İstiqlal”ın 35-ci sayında çap olunan (1933-cü il,
28 may) “İstiqlal mücadiləsi” ciddi əhəmiyyət
daşıyırdı. Bu məqaləsində o,
Göyçayda, Kürdəmirdə xalqın istila rejiminə
və bolşeviklərə qarşı olan qiyamlarını
təqdir edirdi. “İstiqlal” qəzetinin Azərbaycan
xalqının apardığı istiqlal mübarizəsinin təbliği
baxımından əhəmiyyəti böyük idi. Qeyd edək
ki, “İstiqlal” qəzeti Azərbaycanın bolşeviklər tərəfindən
işğalının, xalqımızın istila rejiminə
qarşı apardığı şərəfli mücadiləni
Avropa ictimaiyyətinə çatdıran yeganə mətbuat
orqanı idi.
“Qurtuluş” jurnalının nəşri
Azərbaycanlıların
Avropada nəşr etdikləri mühüm mətbu
orqanlarından biri də “Qurtuluş” jurnalıdır. Azərbaycan
Milli Qurtuluş Hərəkatının məcmuəsi Berlində,
Çarlottenburq-2 ünvanında çap olunurdu. Məcmuənin
ilk sayı 1934-cü ilin noyabrında nəşr edilmişdir.
Məcmuənin sonuncu, 51-ci sayı 1939-cu ilin yanvar tarixli
sayıdır. Ayda bir dəfə çıxan “Qurtuluş” məcmuəsi,sovet
imperiyası əsarətində əzilən Azərbaycanın
həyatını əks etdirirdi. Məcmuənin məqsəd,
məramını “Yazı Heyəti tərəfindən”
adlı yazıda daha aydın görmək olar: “Kimə xitab
etdiyimiz bəllidir. Hər şeydən əvvəl Azərbaycanlılara,
Azərbaycanlı mühərrirlərə, yəni
yabançı istilası altında əzilən əsir bir
millətə və bu istila üzündən Vətən
ayrısı insanlara xitab edirik. Bu mühətəplərə
siz qurtuluşdan söhbət açın! Bu, onların gecə-gündüz
gözlədikləri şeydir. Qızıl Rus istilasından
xilas olmaq üçün can atanlara qurtuluşdan bəhs etmək,
istiqlaldan bəhs etməkdir. Çünki bir millət
yalnız müstəqil olduğu zamandır ki,
özünü qurtulmuş sayar. İkinci sırada Türkcə
oxuyan qardaş və qonşu mühitlərə xitab edirik. Bu
mühətəplərdən bir qismi bizim kimi qurtuluş davası
aparır, eyni düşmənə qarşı bizimlə
çiyin-çiyinə vuruşur”. Bundan başqa eyni
yazıda bunlar da qeyd olunur: “Məcmuəmiz hər şeydən
əvvəl 28 May 1918-ci ildə istiqlalı elan olunan Azərbaycan
Cumhuriyyətinin qurtuluşunu nəzərə alır. Azərbaycan
Cumhuriyyəti 27 Aprel 1920-ci ildən etibarən istila
altındadır. Qızıl Rusiya tərəfindən cəbrən
istila edilmişdir. “Qurtuluş” məmləkəti bu istiladan
qurtarmaq istəyən milli qurtuluş qüvvətlərini təşvik
və onların fikirlərini yayar”. “Qurtuluş” məcmuəsi
azərbaycanlı mühacirlərin mühacirətdə nəşr
etdikləri dəyərli bir mətbu orqan idi. “Qurtuluş”un
almancada əlavəsi çıxırdı ki, bu da Alman
ictimaiyyətini milli istiqlal mübarizəsilə tanış
edirdi. Qeyd edək ki, “Qurtuluş” jurnalındakı yazılar
maraqlı başlıqlar altında verilirdi. Bu başlıqlar
jurnalın zəngin materiallarla, məqalələr və
yazılarla oxuculara çatdırılmasını sübut
edirdi. Jurnalda verilən əsas başlıq “Son xəbərlər”
adlanırdı. Bu başlıqda əsasən Azərbaycanda,
Sovet İttifaqında baş verən hadisələr
haqqında oxuculara məlumatlar verilirdi. Jurnalın “Məktublar”
rubrikasında verilən yazılar belə sistemləşdirilirdi:
a) 28 May İstiqlalı ilə bağlı məktub (“İdarəyə
məktub”, “Təbrik yazıları”, Parisdən, Berlindən,
Təbrizdən, Varşavadan gələn təbriklər), 27
Nisan (Aprel) faciəsi ilə bağlı məktublar
(“İstanbulda 27 Nisan”, “27 Nisan milli matəm günü”,
Jurnalın maraqlı rubrikalarından biri belə adlanır:
“Azərbaycan mətbuatı ilə polemika”. Bu rubrikada əsasən
sovet mətbuatında – “Pravda”, “Kommunist”, “Bakinski raboçi”,
“İzvestiya” qəzetlərindəki yazılar tənqid edilir,
faktlara kəskin münasibətlər bildirilir, polemika
aparılır (məsələn, “Memarlıqda müsavatizm”,
“Qafqasya misaqi (istiqlalı) və bolşeviklər”, “Səddi-Çin
yarılırmı”, “Milli dil və milli kültür”, “Yenə
maarif cəbhəsində”, “Baş döndürücü
müvəffəqiyyətlər” və s.). Qeyd edək ki,
sovet mətbuatında belə polemika yazıların daha
çox M. Ə. Rəsulzadə və Mirzə Bala Məmmədzadə
hazırlayırdılar.
Beş ilə yaxın müddətdə
Almaniyada nəşr edilən “Qurtuluş” jurnalı
özünün fəaliyyət praktikasında
açıqladığı kimi Azərbaycan Cümhuriyyətinin
quruluşu ideyasını təbliğ edir, milləti istila
rejimindən xilasa çalışan insanların fikrilərini
yayırdı.
“Azərbaycan” jurnalı
1949-cu ilin fevralında
Azərbaycan Kültür Dərnəyinin yaradılmasından
sonra ayrıca bir mətbuat orqanının da fəaliyyətə
başlamasına ciddi ehtiyac vardı. M. Ə. Rəsulzadə
“Azərbaycanın səsini duyuracaq, kommunizmin dünyaya gətirəcəyi
fəlakəti anladacaq bir yayım orqanına ehtiyac
duyulduğunu” bildirmiş və bu işin reallaşması
üçün bütün fəaliyyətini ortalığa
qoymuşdu. 1952-ci ilin aprelin 1-də “Azərbaycan” jurnalı
“Birlik-Dirilikdir” başlığı ilə nəşr edilməyə
başladı. Jurnalın Başyazarı Feyzi Aküzüm, məsul
müdiri isə Əhməd Yaşad olmuşdu “Azərbaycan”
jurnalının aparıcı müəllifləri
aşağıdakılar idi: Məhəmməd Əmin Rəsulzadə,
Kərim Yaycılı, Əhməd Qaraca, Əbdülvahab
Yurdsevər, Mirzə Bala Məmmədzadə, Həmid Dönməz,
Rəhim Zeynaloğlu, Əhməd Cəfəroğlu və s.
“Azərbaycan”
jurnalının fəaliyyəti tarixini üç dövrə
bölmək mümkündür: 1) Birinci dövr – M.Ə.Rəsulzadənin
sağlığında jurnalın fəaliyyəti (1952-1955-ci
illər); 2) İkinci dövr – M.Ə.Rəsulzadənin
ölümündən sonra 1991-ci ildə Azərbaycanın
Müstəqillik Aktını qəbul etməsinə qədər
jurnalın fəaliyyəti (1955-1991-ci illər); 3)
Üçüncü dövr – Azərbaycanın Müstəqillik
Aktını qəbul etdikdən sonra çağdaş
dövrümüzə qədər jurnalın fəaliyyəti
(1991- çağdaş dövrümüz). Birinci mərhələdə
jurnalın tərtibatı çox sadə idi və əsas fərqləndirən
bütün saylarında Azərbaycanın xəritəsinin
verilməsi idi. 1918-1920-ci illərdəki Azərbaycan ərazisinin
xəritəsi belə təqdim edilirdi: “Milli Azərbaycan
Cümhuriyyəti xəritəsi”.
1952-1955-ci illərdə jurnalın nəşr
edilən saylarında mədəni, tarixi, ədəbi
yazılara daha çox yer ayrılırdı. Siyasi mövzuda
olan yazılar jurnalda çap edilmirdi. Bu da Türkiyənin o
zamankı şərtləri daxilində mühacirlərin
siyasi fəaliyyətlərinin məhdudluğu ilə
bağlı idi. Siyasi yazılara biz daha çox jurnalın fəaliyyətinin
ikinci dövründə – 1955-1991-ci illərdə rast gəlirik.
Bu da Qərb dövlətləri sırasında həm də
hərbi mövqe tutan, artıq NATO-nun üzvü olan
Türkiyənin də SSRİ-yə qarşı aparılan
ideoloji mübarizədə fəallığı ilə
bağlı idi. 60-cı illərdə azərbaycanlılar
kommunizmlə mücadilədə ideoloji mübarizəyə
daha çox üstünlük verirlər. Onların təsiri
altında “Azərbaycan” dərgisində bu yönümdə
çoxlu yazılar çap olunur.
Jurnalın 1966-cı
ilin 1-ci sayında çap olunan “Kommunizmlə mücadilədə
Yeni Əsaslar nəşr olmalıdır!” məqaləsində
yalnız Sovetlər Birliyində deyil, eləcə də
başqa məmləkətləri bürümüş
“kommunizm taunu” ilə mücadilə yolları
araşdırılır. “Kommunist kimdir?” yazısında isə
kommunizmin mahiyyəti açılıb aşkarlanır. “30
ildə 30 rübdə” yazısında isə Sovetlər
Birliyində çalışan insanların amansız
istismarından danışılır. Jurnalda Azərbaycanın
istiqlal tarixi ilə bağlı M.Ə.Rəsulzadənin, M.B.Məmmədzadənin,
Ə.B.Yurdsevərin, Kərim Odərin və
başqalarının məqalələri, H.Cavidin, M.Ə.Sabirin,
C.Cabbarlının, mühacir şairlərdən Kərim
Yaycılının, Rəsul Budağın, Həmid Dönməzin,
Teymur Atəşlinin əsərləri, şerləri nəşr
edilirdi. 70-ci illərdə mühacirlər istiqlal mücadiləmizi
maddi çətinliklər içərisində aparır, bəzi
hallarda isə imkansızlıqdan “Azərbaycan”
jurnalını vaxtında nəşr etdirə bilmirdilər.
Odur ki, “Azərbaycan” jurnalında belə müraciətlər
verilirdi: “Bu gün dünyada azad və müstəqil Azərbaycan
davasının tək müdafiəsində dayanan dərgi,
1952-ci ildən bəri minbir maddi çətinliklərə
qatlanaraq öz işini görməkdədir. Vətənin tək
səsi olan bu hürriyyət məşəlini yaşatmaq və
dəstəkləmək hamımızın yurd və vicdan
borcudur. Lütfən bu yolda maddi və mənəvi yardım
və dəstəklərinizi bizdən əsirgəməyiniz!”
Azərbaycanlılar sovet mətbuatında çap olunan belə
məzmunlu yazıların saxtakar mahiyyətini dərhal
ifşa edirdilər.
Qeyd edək ki, mətbuat
tariximizdə “Azərbaycan” jurnalı çox əhəmiyyətli
rol oynamışdır. 50 ildən çoxdur ki, Ankarada nəşr
edilən bu jurnal bu gün də çap olunur, oxucular tərəfindən
maraqla qarşılanır.
Nəsiman Yaqublu,
tarix elmləri namizədi
525-ci qəzet.- 2010.- 17 iyul.- S.24.