Bir səsin sehrinə düşdüm...

Sanki başqa bir dünyaya düşmüşdüm. Həzin, kövrək bir səs mələk kimi məni öz qanadları üzərinə qaldıraraq, əsrarəngiz bir aləmə aparmışdı. Bu aləmdə hər şey bəmbəyaz idi. Mənə elə gəlirdi ki, bu səs məni pəmbə buludlardan da yuxarı qaldırıb. Bu bəyazlığın içərisində ağ olmayan tək bircə şey vardı. Bu da məni real aləmdən qoparıb, asimanın ənginliklərinə qaldıran həmin səs idi. O səsin rəngi al qırmızı idi və sübh çağı üfüqdən boylanan günəşə bənzəyirdi. Günəşə bənzədiyindən idi ki, vücudumu doğma bir hərarət bürüməkdə idi. O səs oxuyurdu, ürəkdən oxuyurdu, duya-duya oxuyurdu, yana-yana oxuyurdu. O səsdə həyat var idi, sevgi var idi, saf duyğular var idi. O səsdə Rübabə Muradova yanğısı, Şövkət Ələkbərova həzinliyi, Flora Kərimova üsyankarlığı var idi. Və bir də o səsdə dinləyənlər üçün ağrılı, acılı keçmiş, xoşbəxt gələcəyə ümid, inam var idi. O səsə əsir olmuşdum, o səs pərdə-pərdə yüksəldikcə mən də onunla bərabər yerdən uzaqlaşırdım. Birdən səs kəsildi və bayaqdan bəri üzərində süzdüyüm bəyazlıq da, al rəngə çalan o səs də bircə anda yox oldular və mən xəyallar aləmindən ayrılıb real həyata qayıtdım.

Murad müəllimin otağında əyləşib, “Qarabağ bülbülləri” ansamblının məşqinə baxırdım. Dəfələrlə beynəlxalq və ümumittifaq müsabiqə və festivalların laureatı olmuş, Azərbaycan səhnəsinə onlarla peşəkar musiqiçi vermiş, qırx ilə yaxın bir müddətdə Murad Rzayevin rəhbərlik etdiyi “Qarabağ bülbülləri” ansamblı Ağdamın işğalından sonra Bakıda uçuq-sökük bir binanın yarımzirzəmisindəki xırda otağa sığınıb. Şəraitsizliyə baxmayaraq canında sənət yanğısı olan istedadlı uşaqlar hər gün bura yığışırlar və Murad müəllim sağlamlığı bahasına bu uşaqlara sənətin sirlərini öyrədir. Elə məni də reallıqdan qoparan o uşaqlardan biri idi. Hələ çox gənc olan, amma yetkin istedada malik bir qız. Adını soruşdum, utana-utana: “Turan” – dedi.

Böyük sənətin astanasında olan bu qız qarşımda əyləşib, ürkək baxışlarını üzümə zilləmişdi. Gözlərim Turanın məsum üzünə baxsa da, mən bu anda yenə da başqa bir aləmdə idim. Onun səsindəki yanğı içimdə elə bir təlatüm yaratmışdı ki, xəyalım buxovları qıraraq üz tutmuşdu doğma Qarabağa, on yeddi ildir havasına, suyuna, torpağına həsrət qaldığımız sevimli bir məkana. Xəyalım əngin səmalarda qartal kimi qanad çalaraq, İsa bulağını, Cıdır düzünü, Daşaltını, ordan enib, Ağdamda Şelli dağlarını, Qozlu bağı, Abdal-Gülablının buz bulaqlarını, Şahbulağı, daha haraları seyr edirdi və on yeddi illik həsrətdən qurtulmağa çalışırdı. Hə, məni məndən alıb, Qarabağa aparan bu səs sahibinin də on yeddi yaşı var. Turan Səfərli 1992-ci ilin oktyabr ayının 31-də Bakı şəhərində dünyaya gəlib, ancaq o, Ağdamda da doğula bilərdi. Lakin mənfur ermənilərin aramsız hücumları və Ağdamı müntəzəm bombardman etmələri yenicə ailə həyatı qurmuş Rövşənlə Afət xanımı doğma el-obadan çıxıb, bir çoxları kimi Bakı şəhərinə üz tutmağa məcbur etdi və Turan da, kiçik bacısı Kəmalə də ağdamlı olsalar da, dünyaya ağdamsızlıqda göz açdılar. On yeddi ildir ki, Ağdam həsrəti gənc Turanın kövrək duyğularına hakim kəsilib və bu həsrət Turanın səsinə elə bir yanğı qatıb ki, onu dinləyəndə adamın vücudunu həsrət dolu bir hərarət bürüyür. Turan Bakı şəhərindəki 20 saylı orta məktəbdə təhsil alıb. Eyni zamanda musiqi məktəbində piano sinfinə də gedib. Onun yaxşı səsi olduğunu görən musiqi müəllimləri Turanı məktəb tədbirlərinə cəlb ediblər və beləcə o, kövrək, lakin inamlı addımlarla səhnəyə qədəm basmağa başlayıb. Turan Səfərli indi Musiqi Kollecinin səs sinfində təhsil alır. Lirik sopranodur. Müəllimi Tatyana Mixaylovna Napadır. Təcrübəli pedaqoq, Turanın istedadını görüb onunla yorulmadan məşğul olur və inanır ki, yetirməsi yaxın gələcəkdə opera səhnəsində Karmenin, Aidanın, Sevilin və daha neçə-neçə maraqlı obrazın mahir ifaçısı olacaq. Mən də inanıram. Həm də içimdən gələn daxili bir inam mənə deyir ki, Turan çox keçmədən dünyanın böyük səhnələrini, ən tələbkar dinləyicilərinin ürəklərini fəth edəcək.

Səsin sehri

Gənc müğənni Turan Səfərlini dinləyərkən

Sardı vücudumu bu səs, bu səda,

Qərq etdi qəlbimi alova, oda.

Allahı sevənlər yetişsin dada,

Bu səsin sehrinə düşmüşəm, Allah.

Tanrı müjdəçisi – çapardı bu səs,

Ruhumu canımdan qopardı bu səs,

Məni səmalara apardı bu səs,

Bu səsin sehrinə düşmüşəm, Allah.

Geriyə qaytardı ötən illəri,

Qəlbimdə bitirdi qönçə gülləri,

Cövlana gətirdi coşqun selləri,

Bu səsin sehrinə düşmüşəm, Allah.

Sanki bu səs gəlir ərşü-əladan,

Bu səs möcüzədir Allah-təaladan,

Sən özün hifz eylə dərddən, bəladan,

Bu səsin sehrinə düşmüşəm, Allah.

GERMAN

şair-publisist

525-ci qəzet.- 2010.- 8 yanvar.- S.7.