Tanınmış
musiqiçilərin alim
davamçısı – Telman Bədəlbəyli-Ağdamski
Azərbaycan
Dövlət Pedaqoji Universitetinin professoru, kimya elmləri
doktoru Telman Bədəlbəyli-Ağdamski ilə
görüşümüz alimin 75 illik yubileyinə təsadüf
edir. T.Ağdamski 1958-ci ildə S.M.Kirov adına Azərbaycan
Dövlət Universitetinin kimya fakültəsini bitirib. 1967-ci
ildən Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin (o vaxtlar
Azərbaycan Pedaqoji İnstitutu) “Analitik və fiziki kimya”
kafedrasında dosent, 1993-cü ildən professor vəzifəsində
işləyib. 1965-ci ildə “Dehidrogenləşmə və
polimerləşmə reaksiyalarında oksid
katalizatorlarının tədqiqi” mövzusunda namizədlik,
1992-ci ildə “İkivalentli nadir torpaq elementlərinin
tsiklopentadienil (arlonil), metalkarbonil tetrafuranat komplekslərinin
sintezi, quruluşu və katalitik xassələri” mövzusunda
doktorluq dissertasiyalarını müdafiə edib. O, fiziki kimya,
qeyri-üzvi kimya qrifləri üzrə elmlər doktorudur. Onun
elmi-pedaqoji fəaliyyəti bir dərslikdə, 14 dərs vəsaitində,
150-yə qədər elmi əsərdə, o cümlədən,
3 müəlliflik şəhadətnaməsində öz əksini
tapır. Azərbaycan Respublikası Prezidenti yanında Ali
Attestasiya Komissiyası kimya elmləri üzrə ekspert
şurasının üzvüdür.
–
Telman müəllim, sizin Azərbaycan kimya elminin və təhsilinin
inkişafında əhəmiyyətli xidmətləriniz var. Təcrübəli
mütəxəssis kimi deyə bilərsinizmi, kimya fənləri
tədrisinin təkmilləşdirilməsi üçün ən
vacib şərtlər hansılardır?
–
İndi kimyaçı alimlərin və akademiyanın kimya
profilli elmi-tədqiqat institutlarının başlıca vəzifələrindən
biri elmi korifeylərimizə layiq kadrlar hazırlamaqdır.
Şübhəsiz ki, uzun keçid yolu tələb edən bu
prosesin başlanğıc mərhələsində məsuliyyət
ilk növbədə ali məktəb kimya fakültələrinin
üzərinə düşür. Tələbələrdə
elmi-tədqiqat işlərinə maraq oyatmaq üçün
tələbə elmi cəmiyyətləri xətti ilə
konfranslar keçirmək, kimyaçı alimlərin
adlarını daşıyan təqaüdlər təsis etmək
və digər yollardan istifadə edilməlidir. Tədrisin
keyfiyyəti eyni zamanda dərslikdən çox
asılıdır. Bakalavr baza tədris proqramına uyğun dərsliklərin
yazılması zəruridir. Hazırda ölkəmizdə kimya
elmi və onun ayrı-ayrı sahələri çox
inkişaf edib. Azərbaycan MEA kimya profilli institutlarında və ali məktəblərin
kimya kafedralarında
fundamental tədqiqatlar aparılır.
Bu sahədə elmi-texniki potensial çox güclüdür,
işgüzar, bacarıqlı
alimlərimiz var. Təəssüf
ki, indiki şəraitdə həmin
potensialdan səmərəli
istifadə edilmir.
Elmə olan maraq azalıb,
kadrlar başqa sahələrə meyl edirlər.
Elmi-tədqiqat işlərinin koordinasiyasını
yüksək səviyyəyə
qaldırmaq və alınan elmi nəticələrin sənayedə
tətbiqinə nail olmaq
lazımdır. Kimya sənayesinin
vəziyyətinə gəldikdə
isə, deməliyik ki, başqa sənaye sahələrində
olduğu kimi, burada da durğunluq
vardır. Vaxtilə Azərbaycan
kimya respublikası adlandırılardı. İndi işləyən
kimya müəssisələri
olduqca azdır. Düzdür,
bu müəssisələrin
bir çox ekologiyaya ciddi ziyan vururdu və
onların bağlanması
da zamanın tələbi idi. Bizdə neft-kimya elmi və sənayesi çox inkişaf edib. Bir kimyaçı kimi
mənə ağır
gəlir ki, istehsal texnologiyası xeyli sadə və asan başa
gələn məişət
kimyası məhsulları
belə xaricdən gətirilir.
– Hazırda hansı sahə üzrə çalışırsınız?
– Son illərdə nadir torpaq elementlərinin üzvi törəmələrinin sintezi,
quruluşu, xassələrinin
tədqiqi problemi üzərində tədqiqatlar
aparıram. 1990-cı ildən etibarən karbon qazının işlənilməsinə dair
beynəlxalq konfranslara
dəvət edilirəm.
Bu sahədə növbəti beynəlxalq
konfrans 1999-cu ilin sentyabrında Almaniyada olub. Bu elmi
məclisdə məruzə
ilə çıxış
etmişəm.
– Bir neçə il bundan əvvəl
“Azərbaycan müəllimi”
qəzetində tələbələriniz
AMEA-nın müxbir üzvü, kimya elmləri doktoru, professor Vaqif Abbasov, pedaqoji elmlər doktoru Mütəllim Abbasov və kimya elmləri namizədi Almaz Abbasovanın haqqınızda
yazdıqları məqaləni
oxumuşdum. Onlar sizinlə qürur
duyduqlarını, hər
zaman unudulmayan insan olduğunuzdan söhbət açmışdılar.
Ümumiyyətlə, sizi tanıyanların
hamısı insani keyfiyyətlərinizdən, qəlbinizin
nurunun üzünüzə
çökməsindən danışırlar.
– Hamısı çox sağ olsunlar.
Əlimdən gələni insanlar
üçün etməyə
çalışıram. Amma haqqımda necə düşünürlər onu
deyə bilmərəm.
– Siz dəyərli alim olmaqla yanaşı,
həm də tanınmış nəslin
yadigarısınız. Yəni
xalqımızın mədəniyyəti,
incəsənəti və
elmi sahəsində fəaliyyət göstərmiş
insanların... Doğrusu,
musiqiçilər nəslindən
olan Telman müəllimin kimya sahəsində tanınması
bizə bir qədər də təəccüblü görünür...
– Hələ tələbəlik
illərindən bu fənnin tədqiqat sahəsinə böyük
marağım olub. Akademiyanın Kimya Problemləri
İnstitutunda işlədiyim
zaman həm elmi, həm də təcrübə toplamağa çalışırdım.
Keçmiş sovetlər dövründə
kimya elminə çox böyük diqqət yetirilirdi. Azərbaycanda bir sıra kimya müəssisələri,
istehsalat sahələri
tikilərək istifadəyə
verilmişdi. Bakıda
şin zavodu, şüşə zavodu, neftayırmanın ayrı-ayrı
sahələri üzrə
tikilən zavodlar və s. ölkədə kimya elminin inkişafından
xəbər verirdi. Təsadüfi deyil ki, Azərbaycanı qabaqcıl
kimyaçılar respublikası
kimi tanıyırdılar.
Ölkəmizin təbii sərvətlərdən
istifadə etmək üçün imkanları
olduğu halda, komponentlər ayrı-ayrı
respublika və şəhərlərdən gətirilirdi.
Bizim verdiyimiz səmərəli
təklifə əsasən
bu məsələlər
öz həllini tapdı.
Şəcərəmizə gəldikdə isə əmim Bədəl bəy Bədəlbəyov
1895-ci ildə Qori Müəllimlər Seminariyasını
bitirib və görkəmli maarif xadimi kimi tanınmışdır. O, bir müddət Şuşada
müəllim işləmiş,
sonra isə Bakıya köçmüş,
ömrünün sonuna
qədər orda məktəb direktoru işləmişdir. Keçmiş Sovet küçəsində
yerləşən həmin
məktəbin binasını
indi də yaşlı nəsil “Bədəl bəyin məktəbi” adlandırır.
Əlbəttə, yaxşı olardı
ki, burda kiçik də olsa, bu ilk maarif
urfançısının adı əbədiləşdiriləydi.
Bədəl bəyin kiçik
qardaşı atam Əhməd Bədəlbəyli
Bakıda realnı məktəbdə təhsil
almış və Mərdəkanda müəllim
işləmişdir.
“Leyli və Məcnun”
operasının ilk tamaşasında
Leyli rolunun ifaçısı Ə.Fərəcov
qadın paltarı geyinib səhnəyə çıxmaqdan imtina etdiyindən Üzeyir Hacıbəyov xalası oğlu Əhməd Bədəlbəylinin yaxşı,
məlahətli səsi
olduğunu, nəcibliyinə
görə Leyli roluna uyğun gəldiyini bilib onu teatra dəvət
edir. Məlum olduğu kimi
o, 1908-ci ildən – 1920-ci ilə
qədər bütün
opera və operettalarda
qadın rollarının
misilsiz ifaçısı
olur. Aktyor bir tərəfdən operalarda “Segah”, “Şahnaz”, “Qatar” və başqa muğamların, digər tərəfdən
operettalardakı rollarda
vokal ifaçısı
kimi məlahətli səsi, səhnə mədəniyyəti ilə
az müddətdə böyük şöhrət
qazanır. O dövrdə
səhnəyə çıxaraq,
xüsusilə qadın
rollarını ifa etməyin nə dərəcədə çətin
və qorxulu olduğu oxuculara yaxşı məlumdur. Lakin bununla belə o, bu yoldan çəkilməyib,
bütün varlığı
ilə milli teatr sənətimizin yaranması və inkişafı yolunda canından, qanından belə keçməyə
hazır olmuşdur.
90 yaşlı Ağdamski
soyadı, göründüyü
kimi, teatr salnaməmizlə bağlıdır
və biz övladları
bu soyadı fəxrlə daşıyırıq. Qeyd edim
ki, atamdan sonra bu ailədən
dahi iki teatr xadimi çıxmışdır.
Bədəlbəyin övladları – ilk milli baletimizin müəllifi, görkəmli
incəsənət xadimi,
bəstəkar, rejissor,
musiqi tədqiqatçısı,
bir neçə liberetto müəllifi kimi tanınan Əfrasiyab Bədəlbəyli
və müqtədir sənətkar, görkəmli
rejissor Şəmsi Bədəlbəyli.
Mənim ulu babam (atamın
babası) Ələkbər
bəy Əliverdibəyov
Xan qızının
(Xurşudbanu Natəvan)
sarayında işləyib,
dövrünün tanınmış,
qabaqcıl ziyalılarından
olub. Onun övladlarından
üç nəfərini
göstərmək istərdim:
oğlu Ağalar bəy, qızları Şirin və Əzizə. Şirin xanımın övladları
Zülfüqar, Üzeyir,
Ceyhun Hacıbəyovlar.
Əzizə xanımın isə
övladları Bədəl,
Mahmud, Əhməd Bədəlbəylilərdir.
Ağalar bəyin övladları
isə bəstəkar
Nazim və dirijor Kazım Əliverdibəyovlardır. Qeyd etməliyəm ki, musiqi istedadı bu nəslə ana tərəfdən gələn istedad kimi qəbul edilməlidir. Çünki,
bir bacının (Şirin xanımın) oğlu Üzeyir Hacıbəyov – milli
professional musiqimizin opera və
operettalarımızın yaradıcısı,
ikinci bacının (Əzizə xanımın)
nəvəsi Əfrasiyab
Bədəlbəyli – ilk milli
baletimizin müəllifidir...
və yaxud dünya şöhrətli
musiqiçilər, görkəmli
dirijor maestro Niyazi Şirin xanımın nəvəsi, məşhur
pianoçu Fərhad Bədəlbəyli Əzizə
xanımın nəticəsidir.
Azərbaycanda ilk ali musiqi məktəbi olan konservatoriyanın təşkilatçısı və
uzun illər rektoru Ü.Hacıbəyov
olmuş, son illərdə
bu vəzifədə uğurla işləyən
Fərhad Bədəlbəylidir.
Bizim evə sənət adamları teatr və musiqi
xadimləri tez-tez gələrdilər. Seyid Şuşinski, Əhməd
Bakıxanov, İsmayıl
Dağıstanlı, Qaflan
Muradov, Yavər Kələntərli, Cahan Talışinskaya, rayona qastrola gələn teatr kollektivlərinin üzvləri qonağımız
olardılar. Unudulmaz günlər idi.
O illərin şirin dadı həyatımızın,
mənəvi dünyamızın
mayasıdır. Çox təəssüf
ki, bu tanınmış
nəslin ata ocağı indi namərd düşmənlərin
tapdağındadır. Yəni haqqı olanların Şuşaya əli çatmaması dünyaya
sığmayan ədalətsizlikdir.
Heç
şübhəm yoxdur
ki, Azərbaycan xalqı özünün mədəniyyət məkanını
murdar xislətli düşməndən azad
edəcək.
Zəkurə QULİYEVA
525-ci qəzet.- 2011.- 6 avqust.- S. 24.