Akif Aşırlı: “İndi jurnalistlər reportaja,
araşdırmaya vaxt sərf etmək, əziyyət
çəkmək istəmirlər”
“ŞƏRQ” QƏZETİNİN
BAŞ REDAKTORU SON VAXTLAR AZƏRBAYCAN MƏTBUATINDA REPORTAJ VƏ
ARAŞDIRMALARIN AZALMASINI ƏSASƏN MADDİ AMİLLƏRLƏ
ƏLAQƏLƏNDİRİR
–
Akif bəy, “Şərq” qəzeti əvvəllər öz
reportajlarıyla seçilirdi. Son dövrlərdə “Şərq”də
və eləcə də, bütün mətbuatda
reportajların, jurnalist araşdırmalarının
sayının azalması nə ilə bağlıdır?
–
Müşahidələrimə görə deyə bilərəm
ki, qəzet redaksiyalarında peşəkarların sayı
azalır. Nəinki bizim qəzet, bütün redaksiyalar
peşəkar jurnalist baxımından əziyyət çəkirlər.
Bundan əlavə, ümumilikdə müxbirlərin sayı
azalır, onlar qəzetlərdən televiziyalara, dövlət
qurumlarına, mətbuat xidmətlərinə gedirlər. Əvvəllər
qəzetdə 17-18 nəfər çalışırdısa,
indi bu rəqəm yarıya enib. Və bu da jurnalistlərin
vaxt çatdıra bilməməsinə gətirib
çıxarır. Biz hər gün müxbirlərdən 5-6
yazı tələb edirik. Bu peşəkarlığa uyğun
olmasa da, vəziyyət elə tələb edir. Jurnalist də
verilən tapşırıqları yerinə yetirmək və
eyni zamanda qonorar qazanmaq üçün məcburdur ki,
reportajlara, araşdırmalara əlavə vaxt ayırmasın.
Əvvəllər qəzetlər arasında elə bir rəqabət
vardı ki, hadisə yerindən kim daha yaxşı xəbər
hazırlaya bilər. Reportajda hadisə yerindən şəkillər
və hər qəzetin özünəməxsus üslubu olur.
Amma indi jurnalistlər reportaj hazırlamağa,
araşdırmalara vaxt sərf etmək, əziyyət çəkmək
istəmirlər. Elə telefonla hadisə yerindən məlumatı
öyrənərək yazırlar, ya da internetdən,
saytların məlumatlarından istifadə edirlər.
Reportyorluq çətindir, eyni zamanda böyük diqqət tələb
edir. Araşdırma da çoxlu vaxt alır, həm də bəzi
araşdırmalara müəyyən qədər maddi vəsait
də lazımdır. Peşəkar araşdırma ortaya
çıxarmaq üçün həftələrlə, bəzən
aylarla vaxt tələb olunur. Jurnalist araşdırmaya da vaxt ayıranda sonda uyğun məbləğdə qonorar
ala bilmir. Yəni bugünkü jurnalistikanın
problemlərinin əsasını
maddi problemlər təşkil edir.
– Bu gün mətbuatın problemləri arasında reketçilik, onunla təsirli mübarizənin
vacibliyi də tez-tez vurğulanır.
– Əslində biz elə
özümüz bu “reket” sözünü bu qədər gündəmə gətirməklə
jurnalistikanın imicinə
zərbə vurmuş
oluruq. Reket jurnalistlərin peşəkar
mətbuata qəti aidiyyəti yoxdur. Onların maliyyələşdiyi mənbələr
var ki, onlar
həmin qəzetlərin
dövriyyədə qalması
üçün şərait
yaradırlar. Bütün sahələrdə
reketçiliklə məşğul
olan insanlar var, niyə məhz jurnalistikada bu qədər qabardılır? Özəl klinikalarda
işləyən nə
qədər savadsız,
təsadüfi həkimlər
var ki insan
ölümlərinə səbəb
olurlar, amma mətbuat insanın həyatını o dərəcədə
təhlükə altına
qoya bilməz. Mətbuat Şurasının reket qəzetlərə qarşı
apardığı mübarizə,
sadəcə ictimai qınaq statusu daşıyır. Ona görə
də buna qarşı hüquqi müstəvisində mübarizə
aparmaq lazımdır.
Reketçilik cinayət məsuliyyəti
daşıyır. Yəqin, tezliklə
diffamasiya haqqında qanunun qəbulu ilə bu cür
neqativ halların qarşısı alınar.
Bu qanunla məsuliyyət
artacaq, ən azından böyük məbləğdə pul cərimələri reketçiləri
bu işdən yayınmağa vadar edəcək. Amma Azərbaycan
mətbuatının ən
böyük problemi bu deyil.
– Mətbuatın oxucu üçün daha maraqlı və oxunaqlı edilməsinə
mane olan digər səbəblər hansıdır?
– Mətbuatda köklü islahatlara ehtiyac var. Qəzetlərin yayımını
daha operativ və əhatəli etmək lazımdır. Həmçinin reklamların qəzetlərə
düzgün paylanılmasını
təmin etmək lazımdır. Reklamvericilər üçün müəyyən
şərtlər aradan
qaldırılmalıdır. Reklam və tiraj məsələsinin
həllindən sonra mətbuatda peşəkarların
çoxalmasını, redaksiyalarda
jurnalistlərin yetişdirilməsi
və onların saxlanılmasından söhbət
eləmək olar.
Peşəkar kollektivlərin qorunması
bu gün əsas problemlərdən
birinə çevrilib.
Jurnalist qəzetdə peşəkar
imici formalaşdırdıqdan
sonra burdan daha yaxşı məvacibli yerə gedir. Bu proses elə sürətlə baş verir ki, peşəkarların yerini doldurmaq mümkün olmur. Yeni gələn jurnalistlərin
bu mərhələni
keçməsi isə
uzunmüddət tələb
edir. Heç bir jurnalist
3-4 aya peşəkarlaşa
bilməz. Kimsə buna
iddia edirsə, yalan deyir. Bunun üçün uzun müddət tələb olunur, jurnalist mənbələrlə işləməyi
öyrənməlidir, informasiya
qaynaqlarını seçməyi,
ayırd etməyi bacarmalıdır. Jurnalistin nəzəriyyəsi
nə qədər güclü olsa da, ilk vaxtlarda onu tətbiq etməkdə çətinlik
çəkəcək. Bəlkə gənc jurnalist xəbərin hazırlanma
formasını, reportajın
tərifini nəzəri
cəhətdən güclü
bilir, amma biliklərinin tətbiqi üçün ona təcrübə lazımdır.
Mətbuatın problemlərini müzakirə
etmək üçün
baş redaktorların
vaxtaşırı bir
yerə yığışıb
məsləhətləşməsinə ehtiyac var. Çünki mətbuatda bizim etmək istədiklərimizlə,
istəklərimizlə imkanlar
uzlaşmır. Məsələn, qəzeti rəngli
kağızda çıxartmaq,
redaksiya imkanlarımızın
daha geniş olmasını istərdik.
Paytaxtda çap olunan gündəlik və həftəlik qəzetlərin
sayı çoxdur.
Bəzi qəzetlər rəqabətə
davam gətirə bilməsə də, maliyyə dayaqları hesabına dövriyyəsini
uzun müddət saxlaya bilir. Düzdür,
3-5 ildən sonra yayımı dayandırılan
çoxlu mətbu orqan var, amma
onların süni rəqabəti peşəkar
qəzetlərə həm
maddi, həm mənəvi zərbə vurur.
– Sadaladıqlarınız problemlərin
həlli gecikərsə
çap mediasının
tamamilə sıradan çıxması gözlənilirmi?
– Heç kim təkzib
etmir ki, informasiya əsri olduğu üçün
internet operativlik baxımından
qəzeti və digər informasiya vasitələrini qabaqlayır.
Xəbərin çatdırılmasında
internet mediası ilə
rəqabətə girmək
mümkün deyil.
Sadəcə, mətbuatda analitik
yazılara, təhlillərə
geniş yer ayırmaq lazımdır.
İnanmıram ki, çap
mediası tamamilə sıradan çıxsın.
Çünki qəzetin
iyini hiss edən insanlar var, ona
da inanmıram ki bu insanlar
getdikcə azalsın,
əksinə oxucuların
sayı, məncə,
artmaqdadır. Çap mediasının
bir sıra özəllikləri var ki, internet saytları bunu əvəz edə bilməz. Ona görə də, inanıram ki, Azərbaycanda mövcud qəzetçilik ənənəsi
hələ uzun müddət yaşayacaq.
– Xarici mətbuatda Azərbaycan haqqında gedən informasiyalar ölkədə geniş müzakirə olunur, sizcə milli mətbuatın bu işdə rolu necə olmalıdır?
– Bildiyimiz kimi, bu yaxınlarda Bakıda “Eurovision” müsabiqəsi
keçiriləcək. Bütün bu
təzyiqlər də
yarışmanıın siyasiləşdirilməsi,
ölkənin nüfuzuna
xələl gətirilməsi
məqsədi daşıyır.
Azərbaycanın problemlərini başqa
yolla da həll etmək olar. Bu yarışma
bir mədəniyyət
hadisəsidir və onun siyasiləşdirilməsinin
əleyhinəyəm. Yayılan dezinformasiyalara əsasən
bizim internet resurslarımızdan
da dəstək gəlir, bu hala mətbuatda rast gəlməmişəm.
Azərbaycan uzun müddət sovet imperiyasının tərkibində
olub, o dövrdə hər hansı milli uğurumuz ümumən ölkənin
adına çıxılırdı və
Azərbaycanın tanıdılması
ləng gedirdi. İndi isə müstəqilik və “Eurovision” da ölkənin tanıdılması
və təbliği üçün gözəl
vasitədir. Bu işdə mətbuatın
da rolunu unutmamaq lazımdır.
– “Şərq” qəzeti 16 il ərzində
istəyinə nail olubmu
və qarşıdakı
məqsədləri nədir?
– Bu illər ərzində qəzet dövriyyəsini
qoruyub saxlayıbsa, deməli, istəyinə
nail ola bilib,
qəzetçilik kursu
uğurlu olub, müəyyən oxucu kütləsi tərəfindən
sevilib, bir media orqanı kimi özünü təsdiqləyə
bilib. “Şərq”
qəzeti hər zaman öz obyektivliyini
qoruyub və oxucularına qərəzsiz
məlumatlar təqdim
edib. Bundan sonra da öz prinsiplərimizə
sadiq qalaraq qəzetin oxunaqlı olması üçün
çalışacağıq.
Pərviz SADIQOV
525-ci qəzet.- 2012.- 13 aprel.- S.6.