Nəğmələrdə yaşayan
ömur- Ağabacı Rzayeva – 100
Bu il Azərbaycanın musiqi ictimaiyyəti ilk
qadın bəstəkarımız əməkdar incəsənət
xadimi Ağabacı Rzayevanın anadan olmasının 100 illik
yubileyini qeyd edir. Üzeyir Hacıbəylinin ilk tələbələrindən
olan Ağabacı Rzayeva 1912 – ci il
dekabrın 15-də Bakıda anadan olub.
Uşaglıqdan onu əhatə edən musiqi və
musiqicilər mühiti, onun gələcəkdə
bütün yaradıcılığına sirayət edib. Ağabacı Rzayevanın
babası dövrünün məşhur tar çalanı
Mirzə Fərəc
olub. O Mirzə Fərəc ki, neçə-neçə
ustad tar çalanlar yetişdirmiş, Cabbar
Qaryağdıoğlu, Keçəçi Məmməd kimi
xanəndələri tarda müşayət edib, Bakıda Məşədi
Məlik Mənsurovun evində təşkil olunan muğam məclislərinin
fəal üzvü olmuşdu. Görkəmli bəstəkarımız
Üzeyir Hacıbəyli 20-ci illərdə Konservatoriyada təhsil
alan tələbələr
üçün muğam tədrisinin proqramını tərtib
edərkən bir
neçə muğam biliciləri arasında Mirzə Fərəci də
dəvət etmiş, onun fikirlərini öyrənmək istəmişdi.
Mirzə Fərəcin tərtib etdiyi muğam cədvəli
isə, indiyə qədər də öz əhəmiyyətini
itirməyib.
Ağabacı
Rzayevanın atası İsmayıl Rzayev də
iqtisadçı olmasına baxmayaraq gözəl tar
çalırdı. Bu qədər musiqiyə bağlı
olmasına baxmayaraq Mirzə Fərəc ailə üzvlərinin
musiqiylə məşğul olmağının
əleyhinəydi. Ona görə də Ağabacı
Rzayevanı ilk başdan musiqiylə məşgul olmağa
qoymayıblar.O, orta məktəbdə, daha sonra Pedaqoji
Texnikumda oxumaq məcburiyyətində qalıb. Pedaqoji texnikumu bitirdikdən sonra bir müddət
Bakının kəndlərində müəllim kimi fəaliyyət
göstərməyə başlayir.Texnikumu bitirən
A.Rzayevanın 17 yaşı yenicə tamam olmuşdu.
İlk iş yeri Bakının kəndlərindən olan Saray
kənd məktəbi olub.
O, məktəbdə
dərs deməklə yanaşı Saray kəndinin kolxozunda
savadsızlığı ləğv etmək
üçün açılan oxuma-yazma kurslarında da dərs
deməyə başlayır. Daha sonra Kürdəxanı,
Maştağa məktəblərində də dərs deyən
Ağabacını bir muddətdən sonra Bakıya, 44
saylı məktəbə müəllim keçirirlər.
Amma musigiyə olan həvəs bütün bu illər ərzində
onu bir an belə rahat goymurdu.O, işləyə-işləyə
Bakıda fəaliyyət qöstərən Əbilov adına
klubun tar dərnəyinə qedirdi.Dərnəyin rəhbəri,o zaman qənc musigiçi Səid Rüstəmov
idi,Ağabacı da bu dərnəyin fəal üzvü olub.
1934-cü il Ağabacı Rzayevanın həyatını
təmamilə dəyişdirən bir il oldu.
Babası
Mirzə Fərəc vəfat edəndən sonra atası
İsmayıl kişi qızları ilə
musiqiylə məşgul olurdu. Ağabacı ilə bərabər
tar çalır, gözəl səsə malik olan digər
qızı Ruqiyyə xanımla da məşqlər edirdi.
Bundan xəbər tutan ailənin dostu olan Ü.Hacıbəyli
qızları görüb, qulaq asmaq istəyir.İsmayıl
kişi hər iki qızını Üzeyir bəyin yanına
gətirir.Əlbəttə ki, Azərbaycanlı
qızlarının musiqi istedadını görən
Üzeyir bəy hər ikisini də musiqi texnikumuna qəbul
edir.Ağabacı tar sinifinə, Ruqiyyə isə kamança
sinifinə qəbul olunurlar. Üzeyir Hacıbəyli
ilə göruş Ağabacı Rzayevanın musiqi
karyerasını müəyyənləşdirir və
böyük bəstəkar ömrünün sonuna qədər
sevimli tələbəsinin himayədarına çevrilir.
Musiqi
texnikumunda A.Rzayevanın muğam müəllimi Mirzə Mansur,notla çalmaq üzrə müəllimi Səid
Rüstəmov olur. Üzeyir bəy isə ona
musiqi nəzəriyyəsindən dərs deyir.1935-ci ildə
Ü.Hacıbəyli Ağabacını Xalg Çalğı
Alətləri orkestrinə qəbul edir və onu birinci tarlar
qrupunda oturdur.Uzun illər A.Rzayeva bu orkestrda fəaliyyət
göstərir. Eyni zamanda ona musiqi
texnikumunda da dərs saatları verirlər. A.Rzayeva bu orkestr ilə ilk dəfə 1938 –ci ildə
Moskvada keçirilən Azərbaycan incəsənəti
ongünlüyündə iştirak edir. İlk
əsərini Gənc vətənpərvərlər
marşını da bu orkestr ücün bəstələyir.
Təsadüfən bu əsəri eşidən
Ü.Hacıbəyli Ağabacı Rzayevaya konsetrvatoriyanın
bəstəkarlıq sinifinə daxil olmağı məsləhət
qörur. Məsləhətlərindən biri də bu
olur ki “Xalqını sev.Əsərlərini xalqın başa
düşəcəyi dildə yaz ki,xalq da
səni sevsin. Sən sübut etdin ki, qadın da bəstəkar
ola bilər.”
Müəlliminin bu sözləri A.Rzayevanın
yaradıcılıq kredosuna çevrilir və onun hər əsərində
xalq ruhu, milli intonasiyalar bariz şəkildə oz əksini
tapir. Bu istər onun mahnılarında olsun, istər
romanslarında və istərsə də instrumental musiqisində
olsun. 1941-ci
ildə A.Rzayeva Azərbaycan Dövlət
Konservatoriyasının bəstəkarlıq şöbəsinə
daxil oıur. Əvvəlcə Üzeyir bəydə
,daha sonra Qara Qarayevin sinifində bəstəkarlıg dərsləri
alır. Beləliklə deyə bilərık ki, A.Rzayeva nəinki
Azərbaycanda eləcə də bütün Şərgdə
ilk professional qadın bəstəkar kimi musiqi tarixinə daxil
olan simadır.
1942-ci ildə onu Azərbaycan Bəstəkarlar
İttifaqına uzv seçirlər. Artıq o, daha məsuliyyətli,daha məhsuldar işləməyə
başlayır.Biri-birinin ardınca mahnı-romanslar yazır.
40-cı illərin mahnı-romansları arasında Mirvarid
Dilbazinin sözlərinə yazılmış “Partizan
oğlu”,”Qəhrəman ananın qəhrəman oğlu” və
s. göstərmək olar. 1944-cü ildə Tbilisi şəhərində
keçirilən Zaqafqaziya Respublikalarının musiqi
onqünlüyündə o vaxt Azərbaycanın qənc bəstəkarları
olan Qara
Qarayev,
Cövdət Hacıyev, Soltan Hacıbəyov, Fikrət
Əmirovla birlikdə A.Rzayevanın da əsərləri
böyük müvəffəqiyyətlə səslənmişdi.
Onun orkestr üçün yazdığı “Yallı”
instrumental əsəriylə yanaşı görkəmli
müğənnimiz Bülbülün ifasında mahnı-romanslarından ”Gözləyirəm
sevgilim”(sözləri Cəfər Xəndanın),”Gözlərin”(söz.İsmayıl
Soltan), ”Dilbərim” (söz.ZeynalCabbarzadə) ifa olunmuş və
böyük müvəffəqiyyət qazanmışdı.
Ümumiyyətlə
A.Rzayeva o xoşbəxt sənətkarlardan idi ki, onun
mahnı-romanslarını Bülbül, Şövkət
Ələkbərova, Firənqiz Əhmədova, Rəhilə
Cabbarova, Sona Aslanova kimi müğənnilər ifa etmişdilər.
A.Rzayeva söz sərrafı idi. Poeziyanı,şeriyyatı
qözəl bildiyi ücün mahnı və romanslarında
sözlərə böyuk əhəmiyyət verir, klassik
şairlərə müraciət edirdi. Onun romanslarında daha
çox Nizami Gəncəvi, M.Füzuli, İmaməddin Nəsimi,
M.P.Vagif, X.Natəvan, M.Ə.Sabir,M.F.Axundov,
Səməd
Vurğun,
M.Müşfig, N.Hikmət və başgalarının şerlərinə
rast qəlmək olur. Bəstəkar Rus
poeziyasına da böyuk məhəbbətlə
yanaşırdı.
Bir cox qözəl romanslarını Puşkin, Lermontov,
Nekrasov şerlərinə yazmışdı. Elə
Puşkinin “Oxuma gözəl” şerinə A.Rzayevanın
yazdığı romans artıg Azərbaycan romansının
klassik nümunəsinə cevrilmişdir.
A.Rzayeva musiginin diqər janrlarına da muraciət edib. Bəstəkarın
yaradıcılıq portfelində həmkarı İsmayıl
Quliyevlə birlikdə yazdığı “Höcət eləmə”
musiqili komediyası,bir sira instrumental əsərlər, Xalg
Çalğı Alətləri üçün “Şənlik
süitası”,”Rəqs”,”Yallı”,”Cəngi”,simli kvartet
üçün variasiyalar, tar, kamança, qaboy üçün
pyeslər və s. əsərlər vardır.
Bütün bu əsərlərdə bəstəkarın özünə məxsus dəsti-xətti hiss olunur.Onun musiqi dili sadə,harmoniyaları dolğundur.Xalq musiqisinə yaxınlıq,həzin melodiya əsərlərinin qayəsini təşkil edir. A.Rzayeva yaradıcılığında uşağ musiqisi əhəmiyyətli yerlərdən birini tutur. Bəstəkar gənc dostları olan məktəbliləri,kicik yaşlı uşaqları unutmayaraq onlar uçun biri-birindən gözəl mahnılar yazmışdı.”Kukla”,”Qaranquş”,”Pioner qalstuku”,”Bakı metrosu”,”Qərənfiləm mən”,”Ağ göyərçinim”,”Balaca kapitan” və s. Bütün bu mahnılar bu günə gədər də öz əhəmiyyətini itirməyib, məktəb proqramlarında öz yerini tutub və uşaqların sevimli mahnılarına çevriliblər.Çunki,bəstəkar A.Rzayeva bu mahnıları uşaqların anladığı dildə yadda qalacağı tərzdə yazıb,melodiyalarının gözəlliyi ilə onları özünə cəlb edib. O, şairə Mirvarid Dilbazi ilə birlikdə uşaglar üçün “Günəş eşgi” adlı musiqili tamaşa da yazıb.
Mahnı janrı musiqinin mürəkkəb
formalarından biridir. Çünki,kiçik bir əsərdə
böyük bir fikri ifadə etməyi hər bəstəkar
bacarmır. Mahnı janrının öz
formaları, öz üslubları var. Bəstəkar
A.Rzayevanın yaradıcılığının əsas və
ən böyük bir qolunu mahnı və romanslar təşkil
edir. Onun yazdığı hər bir romansı hər bir
mahnısı ilk ifasından xalq tərəfindən sevilib,dillər əzbəri olub. Mahnilarına diqqət
yetirsək, onların muxtəlif məzmunlu,müxtəlif əhval-ruhiyyəli
olduğunu görürük.Əmək
adamlarını,neftçiləri,tarla qəhrəmanlarını
əks etdirən mahnılar arasında “Muğan
qızı”,”Tarla dilbəri”,”Neftçi Qurban”,”Çoban Qara”
və başqalarını göstərmək olar.
A.Rzayeva 10 mart 1964-cü il “Sovet kəndi” qəzetində yazırdı ki “Mən bu mahnıları yazmazdan əvvəl ayrı-ayrı kəndlərə gedir, kolxozçuların həyatı ilə yaxından tanış oluram. Əlbəttə ki, bu da əsərlərimə öz müsbət təsirini göstərir. Yaxşı yadımdadır,rayonların birində qoyunçuluq fermalarında çobanlarla görüsüb , qoyun-quzuların içində qəzib,təmiz dağ havasını udandan sonra yazdığım “Çoban Qara” mahnısı daha real,daha təsirli çıxdı”. O, qəhrəman neftçilərimizi də unutmayıb. 50-ci illər yaradıcılığına nəzər salanda qörürsən ki, bəstəkarın neftçilərə həsr olunmuş bir sıra silsilə mahnıları vardır.”Neftçilər”,”Bizim Fərman”,”Məzəli neftçi”,”Neftçi Qurban” bu qəbildən olan mahnılardır. Mahnılarını yazarkən şairlərlə birlikdə işləməyi xoşlayan bəstəkar, özü də bir sıra mahnılarına sözlər yazmışdı. Məsələn, “Durna qatarlı qızlar”,”Bizim sahə milisi” və s.
Əmək mahnılarıyla yanaşı A.Rzayevanin yaradıcılığının böyük bir qismini lirik mahnılar tutur. Onların arasında dillər əzbəri olan “Evimizə gəlin qəlir”,”Toy mahnısı”,”Telli sazım”,”Kəklik”,”Şuşanın yolları” və başqalarını göstərmək olar. A.Rzayeva ictimai xadim kimi də fəaliyyət göstərmişdi. Azərbaycanın rayonlarında keçirilən Xalq yaradıcılığına baxışlarda,olimpiadalarda jüri kimi iştirak edib,xalq istedadlarını üzə çıxarmış, onların Bakıda təhsil almalarına köməklik göstərmişdi. Tanınmış xanəndəmiz Qulu Əsgərov hər zaman A.Rzayevanı dərin minnətdarlıq hissi ilə yad edib deyirdi ki, onun Bakıda təhsil almasında, professional səhnəyə qəlməsində Ağabacı xanımın böyük rolu
olub. Çunki,Q.Əsgərov da bir çox istedadlı gənclər kimi A.Rzayevanın xalq istedadları arasından tapıb gətirdiyi kadrlardan biri idi.
O,üç dəfə 1950,1953,1955-ci illərdə
Bakı Sovetinə deputat seçilmiş,1963-cü ildə isə
Ali Sovetin deputatı olmuşdu. Arxiv materiallarından bəlli olur ki,A.Rzayeva
bir deputat kimi çox fəal olub. Buna sübut
onun seçicilərinin məktubları və onlara görulən
işlər haqqında olan məlumatlardır. Deputata olan müraciətlərin heç biri diqqətdən
kənarda qalmayaraq, öz həllini tapıb. A.Rzayeva da sağlığında diqətdən kənarda
qalmayıb.
O,
1960-cı ildə Əməkdar İncəsənət Xadimi fəxri
adına layiq görulüb, 1972-ci ildə
anadan olmasının 60 illiyi münasibətiylə “Şərəf
nişanı” ordeni ilə təltif olunub. Dahi Ü.Hacıbəyli
yadigarı, gözəl mahnılar müəllifi A.Rzayeva
1975-ci il, iyul ayının 5-də 63
yaşında Bakıda dünyasını dəyişib.
HƏCƏR BABAYEVA
Əməkdar incəsənət
xadimi
525-ci qəzet.-
2012.- 26 dekabr.- S.5.