Misir Mərdanov: “Əsl
müəllim tarix boyu
xalqın milli sərvəti kimi dəyərləndirilib”
İnsanın şəxsiyyət kimi
formalaşmasında, onun təhsil və inkişafında
müəllimin rolu danılmazdı. Bütün dövrlərdə
müəllim peşəsinin əhəmiyyəti, şərəfliliyi,
yüksəkliyi barədə müdrik kəlamlar söylənmişdi.
Müqəddəs “Qurani-Kərim” biliyə yiyələnməyin
ilk yolunu oxuyub yazmaqda, öyrənməkdə görür. Məhəmməd
Peyğəmbər buyururdu ki, elm çöldə dostumuz, tənhalıqda
munisimiz, köməksizlikdə yoldaşımız, xoşbəxtlik
yolunu göstərənimiz, dostlar arasında zinətimiz,
düşmənlər arasında silahımızdır. Elmi
biliklərə yiyələnmək Allahın yanında oruc
tutmaqdan, namaz qılmaqdan, Həccə getməkdən də
üstündür. Başqa bir hədisində Məhəmməd
Peyğəmbər alimləri yer üzünün
çırağı, nuru adlandırır, biliyi bilməyənlər
arasında yaymağı ən böyük sədəqə
hesab edir, bilikli adamın üzünə baxmağı, onunla
oturub – durmağı ibadət sayır, bilik öyrədən
və bilik öyrənən arasında xoş münasibəti
vacib hesab edirdi: “Kimdən bilik öyrənirsinizsə, ona
hörmət edin, ona qarşı mehriban olun. Kimə bilik
öyrədirsinizsə, ona qarşı da mehriban olun”.
Dünyanın fatehi Makedoniyalı İsgəndər öz
müəllimi Aristotel haqqında demişdir:
“Valideynlərim
məni göydən yerə endirdi, müəllimim isə yerdən
göyə qaldırdı”. Təhsil naziri Misir Mərdanovun
sözlərinə görə, müxtəlif dövrlərdə
yaşamış müdriklərin müəllim haqqında
deyimləri göstərir ki, tarix boyu əsl müəllim
xalqın milli sərvəti kimi dəyərləndirilib. Cəmiyyətin
gələcək inkişaf mərhələlərində
hansı dəyərlərin əsas kimi qəbul ediləcəyini,
hansı yeni dəyərlərin yaranacağını indidən
demək çətindir. Lakin bir şey aydındır ki,
müəllim və şagirdlər həmişə olub və
qətiyyətlə demək olar ki, yeganə dəyərdir
ki, zamandan asılı olmayaraq, daim olacaqdır. Çünki
insan bilik və təcrübənin yeni nəsillərə
ötürürülməsi ilə sivilizasiyanın yüksək
zirvəsinə çata bilər. Həmin təcrübəni
nəsillərə ötürmək missiyası isə müəllimin
üzərinə düşür, müəllim gələcəyə
yol açır. Müəllim peşəsini digərlərindən
fərqləndirən daha bir cəhət ondan ibarətdir ki,
bütün insanlar müəllimdən öyrənir. Elə
bir insan tapılmaz ki, onun müəllimi olmasın.
Dünyanı dəyişən, idarə edən, tarixi yaradan
dahi şəxsiyyətləri də müəllim
yetişdirmişdir: “Müəllimlik yeganə peşədir
ki, həyatda onun heç bir alternativi yoxdur.
Düşünürəm ki, zaman keçəcək, on illər,
yüz illər ötəcək, cəmiyyət və həyat
daha yüksək inkişaf mərhələsinə
çatacaq, lakin müəllim peşəsi yenə də
bütün peşələrin zirvəsində
dayanacaqdır. İnsanlar nə üçün çox
çətin olan müəllim peşəsini seçirlər?
Fikrimcə, bu sualın əsl müəllimlərin sayı qədər
cavabı vardır. Lakin aydın olan odur ki, həmin insanlar
müəllim kimi doğulurlar, sonradan onu arzu edirlər və
talelərini bu peşəyə bağlayırlar. Təsadüfi
deyildir ki, əsl müəllimlər üçün
başqa peşə olmur, onlar heç bir zaman öz peşələrini
dəyişə bilmirlər. Uzun müddət təhsil
sistemində çalışan bir şəxs kimi müəllimlərlə
tez-tez ünsiyyətdə oluram, müxtəlif tədbirlərdə
onları dinləyirəm, müxtəlif məsələləri
müzakirə edirəm, müəyyən problemlərlə
bağlı rəylərini öyrənirəm. Məktəbdə
müəyyən müddət işləmiş və təcrübə
əldə etmiş müəllimlər qeyd edirlər ki,
pedaqoji fəaliyyətin əsasını təşkil edən
həlledici amil şagirdləri və öz işini sevməkdir.
Kimin ki, ürəyində uşaqlara məhəbbət hissi
yoxdur, o, müəllim işləməməlidir.
Düşünürəm ki, uşaqlara böyük məhəbbətlə
yanaşı, daim yeni biliklər əldə etmək həvəsi,
öyrənmək və özünü təkmilləşdirmək
səyləri, mənəvi inkişaf müəllimin əsas
xüsusiyyətləri olmalıdır. Bu baxımdan rus
pedaqoqu Anton Rubinşteynin fikirləri çox
maraqlıdır: “Əgər bircə gün öyrənmirəmsə
– bunu özüm hiss edirəm, əgər iki gün öyrənmirəmsə,
bunu mənə yaxın olanlar hiss edirlər, əgər
üç gün öyrənmirəmsə – bunu hamı hiss
edir”. Müəllimin əlində digər peşə sahiblərindən
heç birində olmayan bir imkan vardır, həyatın dərk
edilməsi və biliklərin əldə olunması yolunda
öz şagirdi ilə yanaşı getmək, onunla bərabər
öyrənmək və kamilləşmək. Müəllim
unutmamalıdır ki, onun qarşısında ətrafdakı
hadisələri öyrənməyə çalışan və
bütün bunları öz prizmasından keçirib dərk
etmək istəyən, geniş açılmış,
alışıb – yanan gözlərini müəllimə dikən
balaca bir varlıq dayanmışdır. Onun gələcək
həyatı, fəaliyyəti, uğurları, hətta taleyi də
birbaşa müəllimdən asılıdır. Məlumdur
ki, pedaqoji konsepsiyada bütün dövrlərdə “kimi
öyrətmək”, “nəyi öyrətmək” və “necə
öyrətmək” suallarına cavab
axtarılmışdır və bu gün də
axtarılmaqdadır. Mənə elə gəlir ki, hər
şeydən əvvəl “kim öyrədir” sualına cavab
tapmaq lazımdır. Müəllim hansı keyfiyyətlərə
malik olmalıdır ki, onun şagirdləri öz ölkəsinə
və millətinə layiqli vətəndaşlar kimi
yetişsinlər. Zənnimcə, müasir müəllim
şagirdi potensial imkanlarını nəzərə almaqla onu
istiqamətləndirməyi bacarmalı, yaradıcı
olmalıdır. Bu cəhətdən obrazlı şəkildə
desək, müəllimlik yaradıcılıqdır, müəllim
əməyindəki yaradıcılıq
yazıçının, bəstəkarın və rəssamın
əməyindəki yaradıcılıqdan heç də az
deyil, bəlkə də ondan daha ağır və məsuliyyətlidir.
Müəllim insan ruhuna bəstəkar kimi musiqi, rəssam kimi
boyalar vasitəsilə deyil, birbaşa müraciət edir. Müəllimin sənət əsəri
onun yetişdirdiyi
şagirdlər-tələbələrdir.
Öz zəhmətinin
bəhrəsini görəndə, biləndə ki, biliklər
verməklə yanaşı, şagirdlərinin
yaradıcılıq potensialını aşkar edib, onlarda
özünə inam yaradıb, müəllim iftixar hissi
keçirir ki, taleyi ona misilsiz bir hədiyyə edib və o,
Müəllim olubdur. Tarixə nəzər yetirdikdə, öz
həyatı, fəaliyyəti və nümunəsi ilə
insanların qəlbində iz qoymuş müəllimləri
yad etdikcə bir daha bu peşə sahiblərinə qibtə
edirsən, insanın formalaşmasında, ümumilikdə cəmiyyətin
inkişafında müəllimin necə böyük rol
oynadığını duyaraq heyrət edirsən”. Nazir deyir
ki, bu gün də məktəblərdə müəllim
adını şərəflə daşıyan, öz peşəsinin
vurğunu olan, həqiqətən şagirdlərinin qəlbində
özünə əbədi abidə ucaldan, əsl vətəndaş
və şəxsiyyət yetişdirən, bacarıqlı, səriştəli
müəllimlər az deyildir, onlar indi də fədakarlıqla
çalışırlar. Təhsilin keyfiyyəti, aparılan
islahatların uğuru da məhz belə müəllimlərlə
bağlıdır. Doğrudan da uzun müddət ərzində
müəllim ideallaşdırılmış, həm
şagirdlərdə, həm valideynlərdə, həm də
ümumilikdə cəmiyyətdə müəllimə
böyük hörmət olub. Müəllim sözü, onun
söylədiyi fikirlər, verdiyi məsləhətlər birmənalı
şəkildə qəbul edilib. Cəmiyyətdə, ailə
və məişətdə bir çox çətin məsələlərin,
konfliktlərin həll edilməsi məqsədilə müəllimə
müraciət edilmiş, onun sözü həlledici olub. Təsadüfi
deyildir ki, hətta küçədə müəllimlə
rastlaşanda şagirdlər hörmət əlaməti olaraq
onun qarşısında təzim ediblər: “Müəllim
şəxsiyyətinə o qədər hörmət olub ki,
onun adi insanlardan fərqi olduğu barədə rəylər də
yaranmışdır. Əlbəttə, müəllim vəzifəsini
belə nüfuza, hörmətə çatdıran, zirvəyə
ucaldan müəllimlər özləri olub. Cəmi bir əsr
əvvəl Azərbaycanda ana dilində yazılmış bir
məktubu oxumaq üçün bütöv bir kənddə
savadlı insan tapılmırdı, indi ölkəmizdə
yazıb oxumağı bacarmayan yoxdur. Hamı bilməlidir ki,
xalqımızı bu səviyyəyə çatdıranlar
müəllimlər olmuşdur və biz hər zaman fədakar
əməklərinə görə onlara borcluyuq. Bu gün
dünyanın aparıcı universitetlərində təhsil
alan 10 mindən çox azərbaycanlı tələbə,
dünyanın aparıcı şirkətlərində
yüksək peşəkarlıqla fəaliyyət göstərən
mütəxəssislər də Azərbaycan müəlliminin
yetirmələridir. Məlumdur ki, müəllim hər bir millətin,
xalqın inkişafında həlledici simadır. Bütün
bunlarla yanaşı, indi cəmiyyətdə keçmiş
dövrlərə nisbətən müəllim nüfuzunun
aşağı düşməsi barədə fikir və
mülahizələr səslənir. Hesab edirəm ki, bu fikirlərin
müəyyən əsası var”. Təhsil naziri
vurğulayıb ki, ənənəvi olaraq uzun müddət
ölkəmizdə, eləcə də, postsovet məkanında
müəllimin rolu biliklərin şagirdlərə
ötürülməsi kimi başa düşülüb. O
müəllim yaxşı müəllim adlandırılıb
ki, şagirdlərinə daha çox məlumat
aşılasın. İndi isə müəllim daha çox bələdçi
rolunu oynayır, şagirdləri müxtəlif mənbələrdən
müstəqil şəkildə biliklər əldə etməyə
istiqamətləndirir, başqa sözlə onlara öyrənməyi
öyrədir. Belə şəraitdə isə şagird
şəxsiyyəti inkişaf edir, onun hər bir hadisəyə
öz baxışı və yanaşması olur, qərar verməkdə
çətinlik çəkmir. Uzun müddət ərzində
müəllimlər pedaqoji prosesi ənənəvi təlim
metodları üzərində qurub və müəyyən
uğurlar da qazanıblar. Lakin inkişafetdirici aspektə, nəticəyönümlü
təlimə, bacarıqların
formalaşdırılmasına diqqət yetirilməyib.
İndi isə müasir dərsi yeni təlim strategiyaları
olmadan təsəvvür etmək mümkün deyil: “Məlumdur
ki, müasir təlim strategiyaları, fəal-interaktiv təlim
metodları şagirdlərin təlim prosesində daha fəal
iştirakına, həyati və tətbiqi bacarıqlar əldə
etməsinə, məntiqi və tənqidi təfəkkürünün
inkişafına yönəlmişdir. Məhz bu amil nəzərə
alınaraq, Təhsil Nazirliyinin səyləri nəticəsində
beynəlxalq təşkilatlarla və yerli QHT-lərlə əməkdaşlıq
çərçivəsində ölkənin ümumtəhsil
məktəblərində çalışan 22 minədək
müəllim müasir təlim texnologiyaları üzrə
treninqlərdən keçirilib. Daha 18 min müəllim isə
yeni kurikulumun tətbiqi ilə əlaqədar treninqlərdən
keçərək müvafiq bacarıqlara yiyələnibdir.
Lakin aparılan monitorinqlər göstərir ki, müvafiq
treninqlərdən keçən bir sıra müəllimlər
yeni məzmunun tədrisində və yeni dərsliklərin tətbiqində
çətinlik çəkirlər. Bir çox hallarda məzmun
islahatlarını forma dəyişiklikləri ilə eyniləşdirir,
müasir təlim texnologiyalarının tətbiqini sinifdə
dərs prosesində şagirdlərin qruplara bölünməsi
və şagird masalarının
düzülüşünün dəyişdirilməsi kimi
başa düşürlər, mahiyyətcə isə ənənəvi
yolla fəaliyyət göstərməyə cəhd göstərirlər.
Bəs müvafiq treninqlərdən keçməyən
çoxsaylı müəllimlər nə etməlidir? Məlumdur
ki, onların əksəriyyəti müasir təlim
metodlarını ya tətbiq edə bilmirlər, ya da ki, etmək
istəmirlər. Birinci halda müəllimlərə bu sahədə
bacarıqlar aşılanmayıb, ikinci halda isə onlar
yaradıcılığa və təşəbbüskarlığa
meyil göstərmirlər. Müasir təlim
metodlarının tətbiqi nəzərdə tutulan dərslərə
xüsusi hazırlaşmaq, əlavə mənbələr
axtarmaq, təlim materialları hazırlamaq, fərdi
tapşırıqlar müəyyənləşdirmək,
müasir qiymətləndirmə üsullarından istifadə
etmək tələb etdiyindən, bir çox hallarda çətinlikdən
qaçır və daha asan yolla getmək istəyirlər. Belə
halların olmaması üçün müəllimlərlə
sistemli işin aparılması, metodkabinetlərin bu prosesə
fəal cəlb olunması vacib məsələlərdəndir.
Sevinc QARAYEVA
525-ci qəzet.- 2012.- 10 mart.-
S.10.