Sübhün idrak
işığında
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin
sərəncamına əsasən görkəmli mütəfəkkir,
milli dramaturgiyanın banisi Mirzə Fətəli Axundovun 200
illik yubileyi Naxçıvan Muxtar Respublikasında da geniş
şəkildə qeyd olunmaqdadır. Cəlil Məmmədquluzadə adına Naxçıvan Dövlət Musiqili
Dram Teatrının görkəmli Azərbaycan alimi, akademik
Şəfaət Mehdiyevin eyniadlı əsəri əsasında
hazırladığı “Mirzə Fətəli”
tamaşası isə yubiley tədbirlərinin zirvəsi
sayıla bilər. Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin
Sədri Vasif Talıbovun, Azərbaycanın bir qrup
ziyalılarının – tanınmış elm adamları, xalq
deputatları, ictimai-siyasi xadimlərin də iştirak etdiyi
premyera böyük uğurla keçdi. “Mirzə
Fətəli” dramının səhnələşdirilməsi
Azərbaycan ictimai-mədəni həyatında bir cox cəhətlərinə
görə mühüm əlamətdar hadisədir. Böyük geoloq alim, akademik Şəfaət
Mehdiyevin “Mirzə Fətəli” pyesi müstəqillik illərində
ilk dəfə Naxçıvan səhnəsində həyata vəsiqə
alıb. Bu dəfə milli
dramaturgiyanın banisinin teatrımızın əbədi
sakinlərinə çevrilmiş qəhrəmanları deyil,
Mirzə Fətəli özü – parlaq sima, müqəddəs
amallar, milli və bəşəri ideyalar carçısı,
unikal şəxsiyyət, filosof idi səhnədə. Tamaşa əsərin yazılma ideyasının 50
illik yubileyinə təsadüf etməsi ilə də əlamətdardır.
Tanınmış akademik Şəfaət
Mehdiyev 1962-ci ildə M.F.Axundzadənin 150 illik yubileyinin
Ümumdünya Sülh Şurasının qərarı ilə
beynəlxalq səviyyədə qeyd olunduğu bir zamanda bu əsəri
yazmaq fikrinə düşmüşdü. Tamaşa ustad Mirzə Fətəlinin cəfakeşi,
fədaisi, təməl daşlarından biri olduğu Milli
Teatr Günündə oynanılırdı. 1883-cü
ildə böyük Mirzə Fətəlinin “Müsyo Jordan və
Dərviş Məstəli şah” əsəri ilə pərvəriş
tapmış Naxçıvan teatrı 130 illik yubileyi ərəfəsində
hazırladığı bu tamaşa ilə keçdiyi
böyük və şərəfli inkişaf yoluna sanki bir məmnunluqla
yenidən nəzər salır. Və nəhayət “Milli dəyərlər
ili”ndə Azərbaycanın keşməkeşli milli tərəqqi
və özünüdərk tarixindən bəhs edən, Mirzə
Fətəli, Mirzə Şəfi kimi vətənpərvər,
maarifpərvər ədəbi-tarixi simaların
canlandırıldığı, bütün milli-mənəvi
dəyərlərinın qoruyucusu olan Axundzadə ailəsinin
təsvir olunduğu belə bir səhnə əsərinin
meydana qoyulması həqiqətən də əhəmiyyətli
hadisədir. Akademik Şəfaət Mehdiyevin ilk
dram əsəri, “Ərk qalası”, “Sabir” adlı növbəti
tarixi dramlarının bünövrəsi olmaqla yanaşı
görkəmli dramaturq, filosof M.F.Axundzadə haqqında
yazılan ilk sanballı səhnə əsəridir. Üç pərdə, 13 şəkildən ibarət
əsər unikal təfəkkürə, dərin zəkaya
malik görkəmli geoloq alimin bədii təxəyyülünün
məhsulu, Azərbaycan tarixinin, ədəbiyyatının, fəlsəfəsinin
dərin qatlarına enib görünməyən laylarına
vararaq ortaya qoyduğu bədii kəşfidir. Bir neçə illik gərgin elmi
axtarışların da bəhrəsi olan bu əsər müəllifin
özünəməxsus bədii üslubu ilə
yanaşı yüksək vətənpərvərlik mövqeyindən,
milli qürur və heysiyyətindən yoğrulan bir əsərdir.
Akademik Şəfaət Mehdiyev XX əsrin
60-cı illərində totalitar sovet rejiminin tüğyan
etdiyi, xalqların öz soy-kökündən ayrı
salınaraq “vahid sovet xalqı” adı altında
manqurtlaşdırıldığı bir dövrdə milli
dil və əlifba, Novruz bayramının mənşəyi,
mahiyyəti barədə vətəndaşlıq cəsarəti
ilə danışır. Bütövlükdə
“Mirzə Fətəli” böyük ədibin həyatı və
mühiti, yaradıcılığı, ictimai ideallar
uğrunda mübarizəsi, maarifçilik ideyaları ilə
bağlı mükəmməl dram əsəridir. Azərbaycan Respublikasının Xalq artisti
Rövşən Hüseynovun quruluşunda dövrün
ictimai-siyasi proseslərini əks etdirən, tarixi və ədəbi
simaların dolğun obrazlarını canlandıran, milli
müstəqillik ideyaları ilə səsləşən əsər
uğurlu səhnə həllini tapıb. Rövşən
Hüseynovun oynadığı rollarla Mirzə Fətəli
yaradıcılığına yaxından bələd
olması, “Hekayəti-xırs quldurbasan” əsərini səhnələşdirməsi
göstərir ki, istedadlı aktyor və rejissor bu işin
öhdəsindən uğurla gəlmək üçün
böyük sənət məktəbi keçib. Teatr kollektivinin istər peşəkar, yaşlı
nümayəndələrindən, istərsə də
yetişməkdə olan istedadlı gənc nəslindən məharətlə
istifadə etməsi, düzgün rol bölgüsü, aktyor
heyətinin vahid komanda işi əsl rejissor uğurudur. Çağdaş əsrin informasiya
kompaktlığı tələbatına, müasir
dövrün ideoloji meyarlarına uyğun olaraq əsər
üzərində uğurlu rejissor işi aparılıb.
Bunun nəticəsində rejissor Şəkidən Tiflisə,
gizirlikdən polkovnikə qədərki tarixi mərhələləri
qısa zaman kəsiyində, əlaqəli şəkildə
tamaşaçıya çatdırmağa müvəffəq
ola bilir. Birinci pərdədə Axund
Hacı Ələsgər (Azərbaycan Respublikasının
Xalq artisti Xəlil Hüseynov), Xəlil (Teyyub Zeynalzadə), gənc
Tubu (Zəminə Baxşəliyeva), Molla Murad
(Naxçıvan Muxtar Respublikasının əməkdar
artisti Əbülfəz İmanov) obrazlarının məharətli
yozumunda ədibin uşaqlıq və yeniyetməlik həyatını
keçirdiyi Şəki mühiti canlanır. Yaşamaq,
yaratmaq ehtirası ilə alovlanan gənc Fətəlinin vətənpərvərliyi,
insanpərvərliyi, həyat qayəsini, ideya və məramını
müəyyənləşdirənədək keçirdiyi təbəddülatlar
Naxçıvan Dövlət Universitetinin tələbəsi
Elnur Rzayevın ifasında tamaşaçıya məharətlə
çatdırılır. Bu obrazın açılmasında
isə onun tərəf müqabili Gənc Tubunun (Zəminə
Baxşəliyeva) da öz payı var. Azərbaycan
Respublikasının əməkdar artisti Yusif Allahverdiyevin
yaratdığı Mirzə Şəfi obrazındakı qətiyyətlilik
onun gənc Fətəlinin həqiqət
işığında ədalət axtarışına
çıxmasında, xalqa xidmət kimi müqəddəs məramı
həyat qayəsinə, yaradıcılıq amalına cevrilməsində
nə qədər böyük rol oynaması barədə
dolğun təəssürat yaradır. Baş rolun
ifaçısı, Azərbaycan Respublikasının əməkdar
artisti Həsən Ağasoy filosof, yazıçı, maarifpərvər
ziyalı, millətpərəst Mirzə Fətəlini mükəmməl
şəkildə canlandırır. İstər
daxili monoloqlarda, istərsə də dramaturji konfliktlərlə
zəngin dialoqlarda Mirzə Fətəlinin xalqının gələcək
taleyi üçün keçirdiyi böyük
narahatlıqlar, ideya və məsləki uğrunda mətin
mübarizələri tam dolğunluğu ilə
tamaşaçıya təqdim olunur. Təbii
ki, rejissor ideyasının işığında, aktyorun
geniş yaradıcılıq ampulası, sənətkarlıq
məharəti sayəsində Mirzə Fətəli şəxsiyyəti,
xarakter bütövlüyü müxtəlif səhnələrdə,
müxtəlif rakurslarda uğurla yaradılıb. O,
mübarizəsində gürcü şairi Akaki Sereteli (Nəsimi
Məmmədzadə) kimi həmfikirlərinə, xalqın
nümayəndələri olan kəndlilərə ümid bəsləyir.
Mirzə Fətəli ögey qardaşı Mirzə
Mustafanın (Naxçıvan Muxtar Respublikasının əməkdar
artisti Vüsal Rzayev) timsalında öz böyük
ideallarını, azadlıq və həqiqət uğrunda
mübarizələrini xalqa, gələcək nəsillərə
əmanət edir. Səhnədə əks
qütbün nümayəndələri də böyük
ustalıqla təqdim olunur. Qafqazın
canişini, Qafqaz canişin dəftərxanasının
müdiri Kruzenştern obrazlarının timsalında
çarizmin müstəmləkə siyasətini,
türk-müsəlman xalqlarını azadlıq yolundan, maarif
və mədəniyyətindən hər vəchlə
yayındarmaq, onların tərəqqisinə qatı əngəl
olmaq üçün açıq mübarizələri
ustalıqla verilib. Azərbaycan
Respublikasının əməkdar artisti Əli Əliyev və
Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti Rza
Xudiyevin yüksək sənətkarlıqla yaratdıqları
bu obrazlarda kin və qərəzlilik, təkəbbürlülük
və kinayə, məkrlilik tamaşaçıda qeyri-adi ikrah
doğurur. Tamaşada Şeyxülislam Cavadzadə
(Naxçıvan Muxtar Respublikasının əməkdar
artisti Zakir Fətəliyev), Molla Murad (Naxçıvan Muxtar
Respublikasının əməkdar artisti Əbülfəz
İmanov) Molla Dursun (Naxçıvan Muxtar
Respublikasının əməkdar artisti Şirzad
Abutalıbov) obrazları riyakarlığı,
yaltaqlığı, məkrliliyi ilə tamaşaçıya
din pərdəsi altında xalqı fanatizm girdabına
yuvarladan avantüristlər məharətlə ifşa olunur. Təəssüf
ki, onların Mehdiqulu (Naxçıvan Muxtar
Respublikasının əməkdar artisti Bəhruz Haqverdiyev),
Hacı Qafar (Azərbaycan Respublikasının əməkdar
artisti Vidadi Rəcəbli) kimi əlaltıları da var.
Müəllif o dövrün senzurasından, sosializm realizminin
tənqidindən yayınmaq üçün əsəri ateist
donda təqdim etməli olur. Rejissorun bu məqamları
çıxmaqla nail olduğu uğurlu təqdimatda, müstəqillik
işığında əsərə yenidən baxdıqda əslində
müəllifin dolayı yolla İslam dininin mütərəqqiliyini,
daha sivil bir din olmasını təbliğ etdiyini görərik.
Ateist Mirzə Fətəlinin, eləcə də akademik Şəfaət
Mehdiyevin İslam dininin tarixinə, fəlsəfəsinə,
müqəddəs “Qurani-Kərim”ə nə qədər
mükəmməl bələd olması bir daha aydın olur. Quruluşçu rəssam Səyyad Bayramovun səhnə
tərtibatı əsərin əsas ideysının
tamaşaçıya çatdırmaqda əsas vasitədir.
Bir tərəfdə elmin, tərəqqinin, azad
düşüncənin buxovlanmasını göstərən
zəncirlənmiş kitab, ziya nişanəsi çıraq
digər bir tərəfdə – Qafqaz Canişinliyi səhnəsində
isə zülm, istibdad, əsarət, imperiya rəmzi olan
baltalar. Sapı özümüzdən olan
bu baltalar çar imperiyasının təmsilçiləri ilə
fırıldaqçı din xadimlərimizin sövdələşdikləri
səhnələrdə lap yerinə düşür. Naxçıvan Muxtar Respublikasının əməkdar
incəsənət xadimi Şəmsəddin Qasımovun musiqi
tərtibatı gərgin dramatik situasiyaların izlənməsinə,
düşündürməyə uğurla xidmət edir.
Finalda dahi dramaturqun əbədiyyətə
qovuşması onun ideyalarının ölməzliyini, qədirbilən
xalq ruhunda əbədiyaşarlığını göstərən
unikal rejissor tapıntısıdır. Ədibin öz
yaratdığı tiplərlə – Hatəmxan ağa, Molla İbrahim
Xəlil, Dərviş Məstəli şahla
qarşılaşdırılması onun yaradıcılıq
qayəsini, qələmi ilə xalqı milli nicata və
dirçəlişə səsləyişini o qədər
gözəl əks etdirir ki, hətta Mirzə Fətəli
yaradıcılığından tamamən bixəbər
tamaşaçıda belə Mirzə Fətəli Axundzadə
haqqında bitkin təsəvvür yarada bilir.
Tamaşa
Mirzə Fətəlinin bu sözləri ilə bitir: “İdrak
işığında azad Azərbaycan bizi səsləyir!”
Vaxtilə Mirzə Fətəlinin əsərlərini
böyük zillətlər bahasına səhnələşdirən
Azərbaycan teatrı bu gün bizi böyük ustadın
özü ilə görüşdürür! Zamanı
qabaqlamağı bacaran, sübhün müjdəçisi, iki
əsrdir ki müasirimiz olan böyük mütəfəkkir
“qayıdışı” ilə bizi qoca tarixlə üz-üzə,
təkbətək qoyur! Nə acı ki, keçmiş məşəqqətlidir,
iztirabla doludur! Etiraf edək ki, bəzən də utancvericidir!
Amma bu gün fəxarətlidir, qürurvericidir! Böyük
Mirzə Fətəlinin iki əsr öncə mübarizə
apardığı ideallar bu günkü müstəqil Azərbaycanın
gerçəklikləridir! Ruhun şad olsun, ustad! Bu xalq bu
gün müstəqil, azad bir xalq kimi sənin
görüşünə gəlib! Bu xalq bu gün zəkası,
elmi, təhsili, mədəniyyəti ilə dünyada
tanınan bir xalqdır! Bu xalq milli mənliyinə, milli
varidatına sahib çıxmağı bacaran bir xalqdır!
Bu xalq mirzə fətəliləri yaşatmağa, neçə-neçə
mirzə fətəlilər yetirməyə qadir xalqdır!
Mehriban SULTAN,
filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru
525-ci qəzet.- 2012.- 20 mart.- S.7.