Şəxsiyyət
yaxud MƏNİM
TANIDIĞIM İKRAM KƏRİMOV
İkram
Kərimovla tanışlığım ötən əsrin
80-ci illərin əvvəllərinə təsadüf edir. Onda
o, Bakı şəhər prokurorunun I müavini vəzifəsində
işləyirdi. Qardaşı Vətəndən xahiş edib,
onunla görüşdüm. Bir mülki məsələ ilə
bağlı məsləhət almaq istəyirdim.
Açığını deyim, ilk baxışdan mənə
çox quru, az danışan adam təsiri
bağışladı. Sadəcə məni dinlədi, bir qədər
fikrə getdi və əlavə etdi ki, bu qanunsuz istəkdi.
Bunun dalınca getməyə dəyməz.
–
Qardaşım göndərib də səni yanıma, ondan
yaxın adamın sözünü eşitməyəcəyəm
ki. Amma sənə deyirəm ki, bu işin başını
burax. Çünki qanunsuz işdi. Qardaşım desə də
eləmərəm, çünki bu işin perspektivi yoxdur.
Bilirəm, indi gedib Vətənə deyəcəksən ki,
qardaşın yaxşı adam deyil. Mənə kömək
etmədi. Amma vaxt gələcək, mənim haqlı
olduğumu başa düşəcəksən.
Onunla
söhbətimiz elə bu qədər oldu. Düzü onun
yanından incik çıxdım. Doğma qardaşı
dönə-dönə xahiş edib, demişdi ki, ona kömək
elə, bu isə...
Yazıma
bu əhvalatla başlamağımın səbəbi var. Əslində
o, mülki məsələ o qədər də prinsipial
deyildi. Yaxın qohumumun xahişi idi, sonra Allahın köməyi
ilə onlar da barışdılar, heç mübahisəni
çözməyə ehtiyac da olmadı. Amma əsas məsələ,
İkram Kərimovun qanunlara son dərəcə ehtiramla
yanaşmasında idi. Mənim onunla ilk görüşüm
xatirimdə belə qalıb.
Sonralar
mən “Azərbaycan” qəzetində hüquq-mühafizə
orqanları ilə iş şöbəsinin müdiri işləyəndə
o, artıq Bakı şəhər Məhkəməsinin sədri
idi. Beləliklə, ara-sıra bəzi tədbirlərdə –
Ali Məhkəmənin Plenumunda, Ədliyyə Nazirliyinin
kollegiyalarında, Bakı şəhər prokurorluğunun,
Bakı şəhər Məhkəməsinin iclaslarında və
s. görüşürdük. Bu tədbirlər və bu tədbirlərdən
sonra keçirilən qeyri-rəsmi məclislərdə biz
bir-birimizi daha yaxından tanımağa başladıq. Sonralar
onun yüksək kürsülərdə belə az və
konkret danışan olduğunu başa düşdüm.
Get-gedə
İkram müəllimin xarakterində olan xeyirxahlıq, insanpərvərlik,
qanunlara ehtiram mədəniyyəti, sözü üzə demək
bacarığı, insanlarla ünsiyyət yaratmaq,
işçilərin hamısını bir nəfər kimi yola
vermək istedadının, ən başlıcası isə
tamahdan uzaq adam olmasının şahidi oldum. O dövrü
xatırlayanlar yaxşı bilir ki, Bakı şəhər Məhkəməsində
müxtəlif xarakterli hakimlər və işçilər
işləyirdi. Bəlkə də İkram müəllim
olmasaydı o kollektivi uzun müddət sakit, səssiz-səmirsiz
yola vermək mümkün olmazdı.
İkram
müəllimin ən müsbət xüsusiyyətlərindən
biri də insanlarla işləməyi bacarmaq və yüksək
təşkilatçılıq qabiliyyətidir. İstər
Bakı şəhər Məhkəməsində, istər
Ağır Cinayətlərə dair İşlər üzrə
Azərbaycan Respublikasının Hərbi Məhkəməsində,
istərsə də hazırda
çalışdığı Sumqayıt Apellyasiya Məhkəməsində
sədr vəzifəsində çalışan İkram
müəllim eyni qaydada işçilərlə işləmək
bacarığı, təşkilatçılığı və
səmimiyyətilə seçilir.
İkram
müəllimin hakimlər və məhkəmə
işçiləri arasında xüsusi ehtiramla
qarşılanmasının əsas cəhətlərindən
biri də onun tabeçiliyində və əhatəsində
olan işçilər qarşısında gözü
kölgəli olmamasıdır.
İnsanda
ən başlıca məziyyət alnıaçıq,
üzü ağ olmasıdır. Gözü kölgəlilik
insanı alçaldır, qürurunu itirir, kimlərdənsə
asılı edir. Mənim aləmimdə kişi hamının
gözünün içinə dik baxmağı bacaran adama
deyilir. Bax İkram Kərimov belə kişilərdəndir.
Yaxşı
yadımdadır, günlərin bir günü Azərbaycan
hüquqşünaslığının simvollarından biri
olan Abdulla İbrahimovla söhbət edirdik. Onu da deyim ki,
Abdulla müəllim hər adamı qəbul edib, söhbət
edən kişilərdən deyildi. Bəlkə də çox
xoşbəxt adamlardan biriyəm ki, mənə Abdulla müəllimlə
söhbətləşmək səadəti nəsib olub.
Onunla
söhbətimizə çox uzaqdan – Ali Məhkəmənin sədri
vəzifəsində işləyən vaxtlardan
başladıq. Təqaüddə olduğu üçün
istər-istəməz soruşdum ki, vaxtilə sədr olanda yəqin
ki, qapınızda adamların sayı-hesabı olmazdı. Bəs,
indi necə, həmin adamlardan Sizi yoluxmağa gələn var,
ya yox? Açığını deyim, sualım az qala
kişini kövrəltdi.
– Məni
tanıyanlar bilir ki, mən həmişə düz olmuşam
və halal işləmişəm. Kimsədən
umacağım olmayıb, heç indi də yoxdur. Amma təqaüddə
olanda bəzən sadəcə dost zənginə, həmkar təsəllisinə
ehtiyac duyulur. Bu baxımdan məni axtaran çox az adam var.
Çox qərubədir ki, məni axtaran 3-4 adamdan ikisi
heç mənim tabeçiliyimdə də işləməyiblər.
Sadəcə bir insan kimi, hüquqşünas kimi mənə
hörmətləri var...
Abdulla
müəllim bu iki nəfərin adını çəkdi,
biri başqa sahənin adamı olduğundan onu
tanımadım. İkincisi isə İkram Kərimov idi.
Abdulla müəllim onun haqqında ürək dolusu
danışdı, onun düz adam olduğunu vurğulayaraq, onu
şəxsiyyət adlandırdı. Şəxsiyyət!
Bütün hüquq aləmi bilir ki, Abdulla müəllim
özü də əsil şəxsiyyət olub. Məhz onun
İkram müəllim barədə şəxsiyyət
söyləməsi ustadın gənc həmkarına verdiyi
yüksək qiymət idi.
Ümumiyyətlə,
İkram müəllimin ən dəyərli xüsusiyyətlərindən
biri də vəzifədə olmayan, yaxud vəzifədə
olub, təqaüdə çıxan insanları
axtarmasında, onlara imkan daxilində yardım əlini uzatmağı
bacarmasındadır. Dəfələrlə olub ki, İkram
müəllimlə növbəti görüşümüz,
hər hansı bayram ərəfəsinə düşüb,
hər dəfə də yeddi-səkkiz iri sovqat qutusu
bağlatdırıb, təqaüddə olan ağsaqqallara
göndərər, qapısı bəlkə də çoxdan
döyülməyən ahıl insanları sevindirərdi. O,
belə tədbirlərini bu gün də davam etdirir,
özü də son dərəcə təmənnasız, sadəcə
insanlıq keyfiyyətlərinə görə.
Açığıını
deyim ki, mən ondan həyatda çox şey öyrənmişəm.
Öyrəndiklərimdən biri də vəzifədə
olmayan insanları yoluxmaq bacarığıdır. Məncə
bu insandan yüksək mədəniyyət tələb edir. Vəzifəsi
olana yarınmaq, yaltaqlanmaq çox asan şeydir. Hünər,
qarşılığını gözləmədiyin kimsəyə
təmənnasız hörmət etməyi bacarmaqdır. Bax,
bu baxımdan İkram müəllim əvəzsiz insandır.
Böyük
qardaşım, əziz dostum İkram Kərimov uzun müddətdir
ki, hüquq-mühafizə orqanlarında çalışmaqla
xalqına, millətinə sədaqətlə xidmət edir.
Möhtərəm Prezidentimiz cənab İlham Əliyevin 19
aprel 2012-ci il tarixli sərəncamı ilə ona “Əməkdar
hüquqşünas” fəxri adının verilməsi peşəkar
həmkarımızla yanaşı, onu istəyənlərin
hamısının sevincinə səbəb oldu. Sevindirici
haldır ki, sərəncamda “Azərbaycan Respublikasının
məhkəmə hakimiyyəti orqanlarında uzun müddət
işlədiyinə və hakim vəzifəsini nümunəvi
yerinə yetirdiyinə görə” fikrinin xüsusilə
vurgulanması ölkə başçısı tərəfindən
İkram müəllimin qüsursuz, şərəfli
hüquqi fəaliyyətinə verilən son dərəcə
layiqli yüksək qiymətdir.
Mən
və onu istəyənlərin hamısı İkram müəllimi
layiq görüldüyü yüksək fəxri ad münasibətilə
ürəkdən təbrik edir, onu daim Savalan kimi, Qoşqar
kimi uca görmək istəyirik.
Allah
onu həyat yoldaşına, övladlarına və qohum-əqrabasına
çox görməsin!
Allah
onu dostlarına, tanışlarına və həmkarlarına
çox görməsin!
Allah
onu haqq-ədalət naminə ona pənah gətirən Azərbaycan
vətəndaşlarına cox görməsin!
Aydın AĞAZADƏ
525-ci qəzet.- 2012.- 8 may.- S.5.