Yay
sıxıntıları
Bu budaq ağacda əyri qalıbdı
Çəkib qəribliyin
ağrı üzünə
Çəkib təkliyinin
anrı üzünə
Tənha
qalıbdı, ayrı qalıbdı.
Çəkib
kölgəsini,
Çəkib
Nəmi,
nimdaşını topa buluddan
Gəlibdi hərdənbir
xəta, buluddan
Çırpılıb
çiçəyi, barı, qalıbdı.
Düymələnib,
Düyün düşüb
göy səmanın yaxasında
Ümid kökə,
Qüruruna sığınmağı var imiş
Bağlanıbdı
qəzəbinə, hirsinə
Çıxmaz suyu, çıxmaz sovu
Dəhrə
ağzından,
Balta ağzından keçirsən də,
sıxsan da...
Yerin havasına
havalı qalıb
Yerin davasına
davalı qalıb
Hardasa allanıb,
tovlanıb qalıb
Durumundan,
Çözümündən qan damır
Səhərindən, axşamından qan damır
Yenə dik
qalıbdı,
Şax qalıbdı
budaqlardan kənarda
Tənhalıqdan sıxılsa da, bezsə də
Bu budaq xan
qalıbdı, şah
qalıbdı
Budaqlardan,
Budaqlardan kənarda...
lll
Bir nadan
sifətin gülü
bozardı
Darıldım bozuna, sıxıldım, qaldım.
Cahillik yağırdı
sözdən, sovundan,
Düşüb ayazına sıxıldım,
qaldım.
Nə var
unutmadım, yadımda
bitdi,
Ətraf yalan
oldu, yadım da, bitdi,
Elə şeytan
olub damımda bitdi,
Bu damın ağzına sıxıldım,
qaldım.
Ələk keçirmədi,
xəlbir almadı,
Üzündə kölgəsi, xal, bir almadı,
Təkcə öz
xeyrindən bir yol qalmadı,
Sözün dayazına
sıxıldım, qaldım.
Bu dərdə, qəmə bax, külək ağzıymış,
Hər şey
hiylə ağzı, kələk ağzıymış,
Yüküm də
bel ağzı, kürək ağzıymış,
Dəhrə-dəryazına sıxıldım, qaldım.
Tutub yelkənini,
təpərlənibdi,
Sirrinə, sovuna
çəpərlənibdi,
Atı da
dördnala, yəhərlənibdi,
Bir topa
tozuna sıxıldım,
qaldım
İllər görk
elədi olub-keçəni,
Ömürdən keçəni, gündən
keçəni,
Qaytarmaq olmur
ki,
Teylənib könüldən
dən-dən köçəni,
Bir kövrək
sazına sıxıldım,
qaldım.
Payızından ötdüm, qışından
ötdüm,
Neçə ağrıların
qaşından ötdüm,
Neçə dikbaşların
başından ötdüm,
Çoxundan, azına
sıxıldım qaldım.
Yaxşı ki,
torpaq var, çiçəyi varmış,
Şehdə allanmışı,
göyçəyi varmış,
Çox şeyin
urvatı, gerçəyi
varmış,
İlə bax,
yazına sıxıldım,
qaldım.
lll
Balığa bax,
Qalıb ləpədöyəndə
Susuz bu
balığın havası
çatmır
Onun havasına
sıxıldım Allah!
Dalğa boğanaq
verib dəryanın ortasında
Onun şəhanə
savaşına sıxıldım
Allah!
Gün qalxıb
çeşdinə
Yava ot-saman
oynadır, küləş
oynadır
Bu otun yavasına
sıxıldım Allah!
İçim özümlə,
Çölüm özgəylə davada
əyilib çuxası,
yapınçısı
qarışıq düşüb bu el də, oba da
hərə bir
Qarabağ yazır, gəldi-gəlmədi
bu cansız
misraların,
şeirlərin də davasına sıxıldım, Allah!
Buluda bax,
səmada vargəlindədi
Udqunub toqquşur,
boğulub toqquşur
Dəli-dolu nərəsi
də
Yalavıyan qılınclartək
od tökür ağzından
Bu vaxtsız, vədəsiz yağışına,
Yağışına sıxıldım, Allah!
Sığa bilmədim
dörd divarın arasına
Sığa bilmədim
təkliyimə, tənhalığıma
İnsanların arasına,
İnsanların baxışına sıxıldım,
Allah!
Ölüb də,
yenidən,
yenidən doğulmaq
üçün...
lll
Dərd bilib
də, ağrıdım
da, sözdümü?
Bir nadanın
yalanından sıxıldım.
Dəyişibdi yöndəmi də, yönü də,
Palazından, palanından
sıxıldım.
Dayaq olub
bu söz- sözü, almadı,
Bu doğrunu, heç bu düzü
almadı,
Elə duzsuz
kəlamından sıxıldım.
Minnətə bax, yaman baha,
ötürdü,
İmdadına təkcə tamah yetirdi,
Sanki bizi ağ günlərə gətirdi,
Əlborcu tək
salamından sıxıldım.
Yaxşıları gülə tutub qəm udduq,
Yaxşıları tülə tutub qəm udduq,
Nə udduqsa,
az-az udduq, kəm udduq,
Urasından qalanından
sıxıldım.
Kefi çıxıb
buludların üstünə,
Qanan döysə,
bulud altı, üstü nə?
Onun üçün
ocaq nədi, tüstü nə?
Əhlikefin bu
halından sıxıldım.
lll
Cılız dərdlər
böyük dərdi yanıltdı,
Bu yanlışa, bu ələmə sıxıldım.
Yol uzandı,
karvan getdi, yön aldı,
Öz yükümə,
öz şələmə
sıxıldım.
Şərə tutub kim danışmış,
deyinmiş,
Qaramatı binəsindən
geyinmiş,
Hər iş
elə, calağından
düyünmüş,
Calaqdakı bu
qələmə, sıxıldım.
Adam döykü hər yaşayan, hər diri,
Ağzı göyə,
ağzı günə
təndiri,
Üz tutmadı,
üyüşmədi pendiri,
Yovşansızmış bu dələmə, sıxıldım.
Girdilər də
taleyimlə arama,
Çox danışıb,
çox dedilər qarama,
Caynaq atıb
toxundular yarama,
Bu yazıya, bu qələmə sıxıldım.
Günah məndə,
günah bizdə, hər kəsdə,
Bacarıb da
anladımı, hər
kəs də?
Bu da yön
döy, ya doğra da, ya kəs də,
Varıb elə,
əməlimə, sıxıldım.
Cılız dərdlər
böyük dərdi yanıltdı,
Bu yanlışa, bu ələmə sıxıldım.
Yol uzandı,
karvan getdi, yön aldı,
Öz yükümə,
öz şələmə
sıxıldım.
lll
Xətt çəkdim
yönsüz, yöndəmsiz
adamların üstündən.
Xətt çəkdim
sarmaşıq otu kimi,
canıma yerimiş
sərhəddindən, səddindən.
Son qoydum
onların məişət,
qeybət söhbətlərinə,
gileylərinə
sıxılmağın balaca dərdlərindən
azadlığın ulu dərdlərinə çatmaq üçün.
Onların bir
dam dolu,
məni xırdalaya
biləcək savaşlarına
xırda-xırda,
yarıda son qoya bildim,
abırımda,
alnımda düyün
düşmüş, düyünlənmiş
düyünlərin kələfini açmaq üçün.
Daha böyük,
daha ulu
sıxıntıları yaşamaq,
yaşamaq üçün...
lll
Ətirsiz yonca
tək tərifə bir bax,
Çiçəyə sıxıldım, gülə,
sıxıldım.
Nitqindən asılmış
qollara bir bax,
Kəpənək qanadlı ələ, sıxıldım.
Yolların hələ
də aşrımı
varmış,
Basaratı varmış,
basrımı varmış,
Bəxti sınamağa
tas ramı varmış,
Ovsuna tutulmuş
dilə, sıxıldım.
Qələbə şeirdən, sözdən
keçirmiş,
Sinayper gülləsi
gözdən keçirmiş,
Dağa bax,
kölgəsi bizdən
keçirmiş,
Budanmış, aldanmış Elə, sıxıldım.
Üzümdə, alnımda dərd gilələnmiş,
Kədər gilələnmiş,
dərd gilələnmiş,
Qeyrət qına
girmiş, yurd güllələnmiş,
Qaralmış ocağa, külə sıxıldım.
Yurd deyib
durmadıq, dərd deyib durduq,
Torpağı verib də, mərd deyib, durduq,
Dəyirman daşıtək
üyüdüb durduq,
Pərin küləyinə,
yelə sıxıldım.
Ağırlıq boynumdan asılmış kimi,
Ağrılar içimə qısılmış
kimi,
Qaramat təpilmiş,
basılmış kimi,
Alnıma sıxıldım,
belə sıxıldım.
Çarmıx ağrıları ötən
deyilmiş,
Can ver ki,
bu yurda, Vətən, deyilmiş,
Yad ruhda,
nəfəsdə bitən
deyilmiş,
Əsir düşmüş
“Göycə” gölə,
sıxıldım.
lll
Yadlaşıb, yad olub, yadırğanandan,
Özüm öz
içimə sıxılıb
qaldım.
Bu cığır, bu yollar alnımdan
keçdi,
Özüm öz
köçümə sıxılıb
qaldım.
Gözlərim dəlisov zamanı çəkdi,
Ovcum yağışını,
dumanı çəkdi,
Nədənsə şübhəni, gumanı
çəkdi,
Özüm öz
suçuma sıxılıb
qaldım.
Sinəmin altında
ümid göyərdi,
Buxarımda palçıq,
şamot göyərdi,
Köhnəsi gül açdı, hər ot göyərdi,
İsti bir
küncünə sıxılıb
qaldım.
Arzular talanı,
zəmini çəkdi,
Səfərlər dəryada gəmini çəkdi,
Bu dad da, bu tam da dəmyəni
çəkdi,
Bu tamın gücünə sıxılıb
qaldım.
Alaq hər
addımda gözümdə
bitdi,
Sərbəsti, hecası sözümdə
bitdi,
Cığır ayağımda, izimdə bitdi,
Dəryaza, biçinə
sıxılıb qaldım.
Dağlar uzaq
düşdü, yad uzaq düşdü,
Ulu soylarımız,
ad uzaq düşdü,
Binə yerlərimə
yalquzaq düşdü,
Kimin nə
vecinə, sıxılıb,
qaldım.
Atların nal
izi yaddaşım kimi,
Göyərib, göy oldu hər
daşım kimi,
Döndü and yerinə yurddaşım kimi,
Elə, ayağına
yıxılıb qaldım.
lll
İşığa bax, gözlərimi aldadır,
Taqətə bax,
dizlərimi aldadır,
Yuxuya bax,
şirin dadır, bal dadır,
Bu gecənin qarasına, sıxıldım.
Bir quş
gördüm bürkü
vurub, təndidib,
Pişiyə bax,
pusqu qurub, təndidib,
Cərgəsindən ayrı salıb, ləngidib
Çör-çöp cızmış yarasına,
sıxıldım.
Nadana bax,
ayaq aldı, yer aldı,
Bizlərə də nur qapısı
daraldı,
Ömürə bax, isti aldı,
sar aldı,
Divarına, barısına,
sıxıldım.
Əsir düşmüş
tarlalarda gül düyün,
Buğdasında, sünbülündə tel
düyün,
Anam-bacım, baş
götürüb gəldiyin,
Zəmilərin darısına, sıxıldım.
Pətəyə bax, meşələrdə,
yad əldə,
Bal süzməkdən
qurumadı, yad əl də,
Qurumadı niyə
ağzı, ya dil də,
Pərən düşmüş
arısına, sıxıldım.
Gözlərinin qarasını tökübdü,
Xatirələr yaddaşından hürkübdü,
Ümidini yaylığına
bükübdü,
Bu qaçqının,
əlni açmış,
qarısına, sıxıldım.
Yandan ötən
yekəpərə, dön,
bir bax,
Əllərini qulağına göndər,
bax,
Zarın-zarın danışdır bax, dindir bax,
Haram yolla
ciblədiyi parasına,
sıxıldım.
Fəxri MÜSLÜM
525-ci qəzet.- 2012.- 11 sentyabr.-
S.7.