Hüseyn xan
Naxçıvanski: qürbətdə keçən hərbçi
ömrü
Naxçıvan xanlarının nəslindən olan hərbçi
Kəngərlilər öz hünərləri, şücaətləri
ilə bütün dünyada məşhurdurlar. Onların
içərisində Hüseyn xan II Kalbalı xan oğlu
Naxçıvanski isə xüsusi bir mövqedə
dayanır. Naxçıvanda doğulan, ilk təhsilini və
Vətən sevgisini burada alan Hüseyn xan
maraqlı, orijinal, eyni zamanda faciəli bir tale yaşayıb. Bir vaxtlar Rusiya imperiyasında və onun paytaxtı
Sankt-Peterburqda zahirən çox sevilən, amma gizlincə təqib
edilən Hüseyn xanı 1920-ci ildən sonra sovet
tarixçiləri həm qorxa-qorxa öymüş, tərif
etmiş, həm də mənsub olduğu soyu – Kəngərliləri
antisovetizmdə həddən-ziyadə tənqid etmişlər.
Hələ bu azmış kimi, onların varisləri
də təqib olunmuş, böhtanlara məruz
qalmışlar. Amma bu dünyada pozulmaz bir qanun da var:
Haqq-ədalət nazilər, üzülməz. Tale
elə gətirdi ki, bir vaxtlar Azərbaycan tarixinin parlaq səhifəsini
yazan kəngərlilərə böhtan atanlar Azərbaycan
müstəqillik qazandıqdan sonra onları tərif etməyə,
xalq, Vətən qarşısında böyük xidmətlərini
etiraf etməyə başladılar.
Təəssüf
ki, istər Naxçıvan MR Dövlət Arxivində, istər
Bakıda, istərsə də Moskvada, İrəvanda, Tiflisdə,
Sankt-Peterburqda, Vladiqafqazda, Dərbənddə və sair şəhərlərdə
olan arxiv fondlarında onlar haqqında çoxlu materialların
olmasına baxmayaraq, tədqiqatçıların bəziləri
bu generallar və onların varisləri haqqında bir-birinə
zidd fikirlər söyləyirlər. Bizcə, tədqiqat
işinin əsas məqsədi əsl tarixi həqiqəti
ortaya çıxarmaq olmalıdır. Ümummilli
liderimiz Heydər Əliyevin bir müdrik kəlamı tarixlə
məşğul olan hər bir araşdırıcı
üçün gündəlik kredo olmalıdır:
“Tariximizin hər bir səhifəsi bicim üçün əzizdir”.
Kəngərli generallarının həyatları, təhsil
və hərbi fəaliyyətləri ilə bağlı
faktları ətraflı öyrənmək məqsədilə
2004-cü ilin iyun-iyul aylarında Moskva və Sankt-Peterburq
şəhərlərinin arxiv fondlarında
axtarışlarımız çox faydalı oldu. Bizə məlum
olmayan çox tarixi faktların, məlumatların üzə
çıxarılmasına nail olduq. Moskvada
Rusiya Dövlət Hərbi Arxivində tam süvari generalı
Hüseyn xan Naxçıvanski haqqında zəngin məlumatlar
olan xeyli sənəd saxlanılır. Həmin arxivdə
əldə etdiyimiz (iki fondda saxlanılan iki şəxsi
iş) materiallar Hüseyn xan Naxçıvanski, eyni zamanda onun
dünyanın qürbət ölkələrinə səpələnmiş
varislərinin taleyindən çox həqiqətlər öyrənməyə
imkan verir. Adı həmin şəxsi işlərdə “Xan
Hüseyn Naxçıvanski” kimi qeyd edilən generalın 31
oktyabr 1916-cı il, 20 may 1906-cı il tarixlərdə
yazılmış xidmət kitabçalarına əsasən
demək olar ki, o, 28 iyul 1863-cü ildə Naxçıvanda
anadan olub. Mənşəcə xan nəslindəndir.
Müsəlman dininə mənsubdur. Zadəgan uşaqları üçün paj
korpusunda oxuyub. Əlahəzrət çarın
sarayındakı paj korpusuna 9 dekabr 1873-cü ildə qəbul
edilib, 1 fevral 1877-ci ildə inter korpusda oxuyub, 10 yanvar
1883-cü ildə isə kamerpaja dəyişdirilib. Hüseyn xan Naxçıvanski 1883-cü ilin 12
avqustunda saray qvardiyasında süvari polkunun korneti olub.
O, 30 avqust 1884-cü ildə podporuçik, 30 avqust 1887-ci ildə
isə poruçik rütbələrini alıb. 1890-cı ilin
8 noyabr tarixindən etibarən ona təltif edildiyi
İranın IV dərəcəli “Şire-Xurşid” ordenini daşımağa icazə verilib. 8 iyun 1895-ci ildən
sonra isə o, “Rumın ulduzu” ordeninin zabit xaçına layiq
görülüb. 1894-cü ilin 17 aprelində
ştab-rotmistri təyin olunan və hərbi təlimlərdə
heyrətedici şücaətlər göstərən
Hüseyn xan 30 avqust 1894-cü ildə III dərəcəli
Müqəddəs Stanislav ordeni, 26 fevral 1896-cı ildə
çar III Aleksandrın xatirəsinə hazırlanmış
gümüş medalla təltif olunub. Həmin
ilin 13 iyununda çar II Nikolayın tacqoyma mərasimində
xüsusi olaraq hazırlanmış ikinci bir gümüş
medal alıb. 1897-ci ilin 11 aprelində I ümumi
siyahıyaalmada fəal iştirakına görə Hüseyn
xan tünd tunc medalla, həmçinin Avstriyanın III dərəcəli
Dəmir Tac ordeni ilə təltif edilib. O,
6 may 1898-ci ildən rotmistr təyin edilir.
21 may
1898-ci ildə polk komandirinin təsərrüfat
işləri üzrə köməkçisi təyin edilən
Hüseyn xan Naxçıvanski bu vəzifədə həmin
ilin 15 avqustundan 22 oktyabrınadək işləyir. 6 dekabr 1899-cu ildə Hüseyn xan III dərəcəli
Müqəddəs Anna ordeni ilə təltif edilir. O, 25
sentyabr – 6 noyabr 1900, 13 aprel – 4 may 1902 və 1 sentyabr – 1 oktyabr
1902-ci il tarixlərində İran şahının Rusiya ərazisində
müşahidəçisi olub: 1901-ci ilin 17 fevralında ona
İranın II dərəcəli “Şire-Xurşid” ordenini
daşımağa icazə verilir. 1902-ci il
6 dekabrda Hüseyn xan II dərəcəli Müqəddəs
Stanislav ordeni ilə mükafatlandırılır. Və az sonra, 12 aprel 1903-cü ildə ona polkovnik
rütbəsi verilir. O, 1 yanvar 1904-cü ilədək polk komandirinin təsərrüfat işləri
üzrə köməkçisi işləyir. Həmin
ilin 15 yanvarında bu vəzifəyə təsdiqlənir.
23 fevral 1904-cü ildə Hüseyn xana İranın almazlarla bəzədilmiş
ulduzlu “Şire-Xurşid” ordenini, hərbi xidmətlərinə
görə Bolqarıstanın III dərəcəli, həmçinin
Bolqarıstanın IV dərəcəli Müqəddəs
Aleksandr ordenlərini təqdim edirlər. O, 1 mart 1904-cü ildə
Qafqaz hərbi dairəsinə ezam edilir, həmin ilin 25
martında II Dağıstan süvari polkunun komandiri təyin
edilir. 1904-cü ilin 25 dekabrından 1905-ci ilin 21
sentyabrınadək Qafqaz süvari briqadasının komandiri
olur. 1905-ci ilin 24 noyabrında isə
Nijeqorod 44-cü draqun polkunun komandiri təyin edilir.
1904-cü
ilin 13-22 avqust tarixləri arasında Laoyan ətrafında
yaponlara qarşı döyüşlərdə fərqləndiyinə
görə ona 3 noyabr 1904-cü il tarixdə
II dərəcəli Müqəddəs Anna ordeni
(qılıncla birlikdə); 1905-ci ilin 8 fevralında IV dərəcəli
Müqəddəs Vladimir ordeni (qılınc və bantla
birlikdə) verilir. Həmin ilin iyul və
avqustunda yenə yaponlara qarşı döyüşlərdə
cəsurluğuna görə Hüseyn xan 7 sentyabr 1905-ci ildə
Müqəddəs Stanislav, 14 yanvar 1905-ci ildə Landunqon kəndinin
yaxınlığında hücuma görə 17 dekabr 1905-ci
ildə IV dərəcəli Müqəddəs Georgi, 6 yanvar
1906-cı ildə isə III dərəcəli Müqəddəs
Vladimir ordenləri ilə mükafatlandırılıb.
21 mart 1906-cı ildə Rusiya imperatoruna təqdim edilmək
üçün Qafqaz süvari briqadasından Sankt-Peterburqa
gedən nümayəndə heyətinə Hüseyn xan da
seçilib.
8 aprel 1906-cı ildə figel-adyutant vəzifəsinə
təyin edilən Hüseyn xana 6 dekabr 1910-cu ildə birinci dərəcəli
Müqəddəs Stanislav ordeni verilir. 18 aprel 1912-ci
ildə çarın mühafizəsində qalmaqla süvari
briqadanın birinci şöbəsinin rəisi təyin edilir.
6 dekabr 1913-cü ildə o, birinci dərəcəli
Müqəddəs Anna ordeni ilə təltif edilir. Əla xidmətinə
görə ona general-leytenant rütbəsi verilir və ikinci
süvari diviziyasının rəisi təyin edilir. 13
oktyabr 1914-cü ildə ikinci süvari korpusunun komandiri təyin
edilən Hüseyn xan həmin ilin 22 oktyabrında
üçüncü dərəcəli Müqəddəs
Georgi, 16 noyabr 1914-cü ildə ikinci dərəcəli
Müqəddəs Vladimir ordeni (qılıncla birlikdə), 1
may 1915-ci ildə qılınclı Ağ Qartal
mükafatlarını alır.
Hüseyn xan 1915-ci ilin 25 oktyabrında Qafqaz ordusu
qoşunlarının baş komandanı böyük knyaz
Nikolay Nikolayeviçin sərəncamına göndərilir. 23 yanvar
1916-cı ildə isə ona tam süvari rütbəsi verilir və
9 aprel 1916-cı ildə qvardiya süvari korpusunun komandiri təyin
edilir.
Titulyar məsləhətçinin Sofiya Nikolayevna Herbel
adlı dul qadınına evlənən Hüseyn xanın xidmət
kitabçasında aşağıdakı övladları qeyd
edilib.
Oğlu Nikolay 25 yanvar 1891-ci ildə, oğlu Georgi 29
dekabr 1899-cu ildə, qızı Tatyana isə 1893-cü ildə
doğulub. Övladları pravoslavdırlar, arvadı isə
lüteran evangelistdir. İrəvan
quberniyasında ata-babadan qalma iki malikanəsi və
Naxçıvan şəhərində evi var.
Hüseyn
xanın Moskva arxivində saxlanılan xidmət
kitabçası ilə tanışlıqdan sonra hiss edirsən
ki, o, çar Rusiyasında ən
seçilmiş generallardan biri olub. Ömrünün
axırınadək içdiyi hərbi anda sadiq qalıb.
Fevral inqilabını Hüseyn xan qəbul etməyib.
Təkcə general qraf Kellerlə o, verdikləri
sözün üstündə durublar. Sonralar
oktyabr çevrilişindən sonra da o, öz andına sadiq
qaldı. Hətta çarın ailəlikcə
güllələnməsi bu cəsur, mərd Kəngərli
balasını qorxutmayıb. O da babaları kimi
ölümün gözünə dik baxmağı bacarıb.
Təəssüf ki, onun başına gələn
sonrakı hadisələrdən xəbərsizik. Bir çox tədqiqatçılar
Hüseyn xanın Peterburqdakı Aleksandr Nevski
monastırında dəfn olunduğunu yazırlar. Amma bu yazının müəllifi Sankt-Peterburqda onun
məzarını bir həftə ərzində əməllicə
axtarıb və belə yəqinlik hasil etdik ki, Hüseyn xan bu
monastırda dəfn edilməyib. Orada
çox böyük Nikolski qəbiristanlığına dair sənədlərə
də baxdıq, lakin onun dəfni haqqında heç bir məlumata
rast gəlmədik. Hətta Petropavlovsk
qalasında da olduq. Amma bir nəticə əldə
etmək mümkün olmadı. Deməli,
belə çıxır ki, Hüseyn xanın bu şəhərdə
güllələnməsi faktı doğru deyil.
2005-ci ilin sonunda Naxçıvana gələn rus alimi və
qafqazşünası R.İvanov inqilabdan sonra Hüseyn
xanın Finlandiyada yaşaması və orada vəfat etməsi
haqqında xəbəri bildirdi. Onun dediyinə görə bu barədə
qəti sözü fin alimləri deyəcəklər.
Fransız alimi Jak Ferrand “Keçmiş Rusiya
imperiyasında titullu zadəganlıq” əsərində
Hüseyn xanın mühacirətdə yaşayan
övladları haqqında da məlumat verib.
Bir çox mənbələri araşdırarkən
aşkar oldu ki, Hüseyn xanın böyük oğlu Nikolay
xan Naxçıvanski Rusiyada paj korpusunda təhsil alıb. Sonra saray
qvardiyasında xidmət edib. 20 fevral 1912-ci
ildə isə dünyasını dəyişib.
Qızı Tatyana ağır sürgün həyatı
yaşayıb.
1972-ci ilin 3 mayında Parisdə vəfat edib.
Hüseyn xanın kiçik oğlu – Georgi 29 dekabr 1899-cu
ildə Peterburqda doğulub. O da paj korpusunu bitirib və saray
qvardiyasının zabiti olub. 1923-cü ildə
Dağıstanda doğulan Mariya Vaçarla ilə ailə
qurub. Sonralar bu Naxçıvanskilər nədənsə
ərəb ölkələrinə köç ediblər.
Georgi Livanda hörmətli şəxslərdən
biri kimi tanınıb.
Oğlu Nikitanın 12 iyul 1957-ci ildə Çikaqoda
Georgi – Hüseyn Naxçıvanski adlı oğlu doğulub. Onun
Vladimir-Pyer və xanım Sofiya adlı övladları var.
Çox
maraqlıdır ki, indiyədək Hüseyn xanın Amerikada və
Fransada yaşayan nəsil davamçıları öz
adlarının yanında “xan” və “xanım” titulunu da
işlətməkdədirlər.
Bütün ömrünü qürbətdə
yaşayıb Rusiya hərb elminin fəxri olan Hüseyn xan biz
naxçıvanlıların da fəxridir. O, çox mahir bir hərbçi
olub. Naxçıvandan uzaqda yaşasa da,
doğma diyarı heç vaxt unutmayıb. Sənədlərlə tanışlıq göstərir
ki, o, böyük qardaşları Rəhim və Cəfərqulu
xanla daim əlaqə saxlayıb. Hətta
pul göndərərək bildirib ki, satılan torpaqları
siz alın, imkan verməyin gəlmə ermənilər
alsınlar.
Həyatı zəfər dolu olsa da, Hüseyn xan da faciələrdən
qaça bilməyib. O da hərb sənətində Mirzə Kazımbəy
taleyi yaşayıb. Doğma Naxçıvanda
intizarını çəkənlərin yanına qayıda
bilməyib. Varisləri də sürgünlərdə
doğulub yaşayıblar. Amma ata-babalarından yadigar
Naxçıvanski soyadını yaşadıblar və
yaşatmaqdadırlar.
Musa QULİYEV,
Tarix üzrə fəlsəfə
doktoru
525-ci qəzet.- 2013.- 3 avqust.- S. 30.