Qızıl səslər
sərgisi
Bu yazını bəlkə
də bir qədər sonra yazacaqdım. Lakin avqustun 20-də yeniyetmə
Mirpaşanın “Segah”ından
sonra “Muğam Televiziya Müsabiqəsi-2013”ün final yarışmasında münsiflər
heyətinin üzvləri
– ölkənin azman sənətkarları sanki
sözləşiblərmiş kimi, amma yüz
faiz əminliklə deyə bilərəm ki, bir-birindən xəbərsiz əllərindəki
10-luq yazılan lövhəni
yaşından xeyli böyük görünən,
səsini – avazını
ucaltmağa zirvə axtaran bu oğlanın
daha parlaq gələcəyinə səmtlənən
yol nişanəsi kimi dikəldəndə yaddaşımda cücərən
fikirləri çatdırmaq
qərarına gəldim.
Heydər
Əliyev Fondunun dəstəyi ilə Azərbaycan Mədəniyyət
Fondunun layihəsi əsasında, Azərbaycan
Televiziyasının təşkilatçılığı,
Mədəniyyət və
Turizm Nazirliyinin iştirakı ilə keçirilən ənənəvi
televiziya muğam müsabiqələri ölkəmizdə
muğam sənətinə,
müsiqi və mədəniyyətimizə göstərilən
qayğının əvəzedilməz
nümunəsi kimi dəyərləndirilməlidir. Gənc istedadlara bunca kömək və dəstək örnəyi
heç harada axtarılmamalıdır. Gənclərin muğam sənətinə
sadəcə marağından
böyük səhnəyə
uzanan çətin yoluna çox böyük ürəklə,
səxavətlə işıq
tutan insanlar hələ sağlığında
ikən əslində
özlərinə abidə
ucaldırlar. Elə münsiflər
heyətinin tərkibinə
nəzər salanda bunu əyani görürük. Böyük
Muğam Evinin sayseçmə sakinləri
– Xalq artistləri Əlibaba Məmmədov, Arif Babayev, Ağaxan
Abdullayev, Səkinə
İsmayılova, Mənsum
İbrahimov, Əməkdar
incəsənət xadimləri
Sərdar Fərəcov,
Nadir Axundov. Bu insanlar gənc istedadlara necə də səbrlə, diqqətlə qulaq kəsilir, qısa amma hikmətli fikirləri ilə qiymətlərini verir, qənaətlərini bildirirər.
Teleaparıcıların səriştəliliyi, salonda əyləşən
söz – sənət xiridarlarının həssas
münasibəti müsabiqə
yarışmasını bir
kompleks halına gətirir, bütövləşdirir.
Hər dəfə Azərbaycan muğam sənəti korifeylərinin
lent yazılarının səsləndirilməsi
səhnəyə təzəcə
qədəm qoyan yeniyetmələrə sanki
qol-qanad verir, açacaqları cığırların
hansı ünvanlara qovuşacağı ilə
bağlı düşüncələrinə
bir aydınlıq gətirir.
Muğam televiziya müsabiqələri
bir çox məqamları ilə qiymətli, əvəzedilməzdir. Hələ
ilk keçirilən müsabiqədə
bəzii telekanallarda ayaq açıb yeriyən “sms” asılılığına son qoyulması, münsiflər
heyətinin qətiyyətli
mövqeyi müşaiyətçi
musiqiçilərin bacarığı,
dinləyici kontingentin
səviyyəsi yarışmanın
yüksək səviyyəsini
şərtləndirən amillərdəndir.
Münsiflər heyətinin üzvləri
ilə tamaşaçıların
fikirləri hər çıxış vaxtı
və sonra sanki bir-birini tamamlayır, birgə qərar verilməsinə gətirib çıxarır.
Alqışlar verilən ballara
əvəzedilməz stimuldur.
Bunu münsiflər özləri
də təsdiqləyir.
Amma heç də hamı professional musiqiçi
deyil və alqışlar bəzən
emosionallıqdan da doğa bilir. Ömrünü muğam sənətinin
inkişafına həsr
edən ustadlar isə səhv etməməlidir. Onların hər
dəfə havaya qaldırdıqları lövhələr
yeniyetmə ifaçıların
gələcəyə bəslədikləri
ümidlərin necə
cücərməsinə xidmət
etməlidir. Doğrudur, bəzən
hansısa münsifin verdiyi qiymətdən narazı qalanlar da olur. Amma bu, yalnız ilk təəssüratdır, verilən
məsləhətin kimin
xeyrinə işləməsi
barədə düşünəndə
hər şeyin ədalətli olduğu dərhal üzə çıxır.
2007-ci il müsabiqəsi barədə bir yazımda bu cür yarışmanı “qızıl səslər sərgisi” adlandırmışdım. O, sərgidən üzüağ çıxan Güllünün, Abgülün, Ehtiramın, Nasirin, Rəvanənin, Elməddinin və digərlərinin böyük səhnədəki uğurları gözümüzün qabağındadır. Çox güman ki, builki müsabiqənin qalibləri də tanınan, sevilən, seçilən müğənnilərdən olacaqlar. Əməkdar incəsənət xadimi Nadir Axundovun sözləri ilə desək hər yarışmada bir-iki əsl müğənni qazansaq, bu, Azərbaycan muğamının xeyrinə olar.
2013-ün televiziya muğam müsabiqəsi isə hələ davam edir. Böyük Muğam Evinin səhnəsi hər həftənin 2-ci və 4-cü günləri gənc və yeniyetmə istedadların ixtiyarına verilir. Ölkənin müxtəlif regionlarından uzun müddətli və əziyyətli proseslərdən sonra seçilən, bəyənilən muğam ifaçıları öz utancaq, səmimi davranışları, hərəkətləri, hələ bərkiməmiş, bişməmiş, bakirə səsləri ilə yüzlərlə tamaşaçı ilə üzbəüz əyləşirlər. Onların bəziləri hələ necə oturmağı, mikrofonla, qavalla necə rəftar etməyi də sən deyən bacarmırlar. Amma səsləri də, özləri də bulaq suyu kimi büllur, təmiz, ecazkardır. Onlar hələ bəzi səhnəarxası, pərdəarxası söz – söhbətdən, dedi – qodulardan uzaq, tər – təmiz, saf niyyətlidirlər. Gələcək isə onlarındır. Muğamatımız bu gün Beynəlxalq Muğam Mərkəzinin səhnəsində sınağa çəkilən yeniyetmə gənclərin hesabına yaşayacaq. Bu missiya onların alnına yazılan qismət payıdır.
Akif CABBARLI
525-ci qəzet.-
2013.- 24 avqust.- S.16.