Əlli yaşın ömür məqamları

“İgid əsgər, möhkəm dayan!” mahnısının müəllifi Şahin Musayevə

Hər bir vətəndaşın öz ölkəsində yaşamaq haqqı olduğu kimi, Vətənini, millətini sevmək haqqının olmasını başa düşməsi də vacibdir. İnsan həyatında ən çətin və şərəfli məqam xalqın problemləri ilə yaşamaq istəyindən başlayır. Hər hansı bir fərd adi bir mövcudluq mərtəbəsindən şəxsiyyət mərtəbəsinə də bu yöndəki çalışmaları ilə ucala bilir. Problemlər içində yaşayan bir milləti, onun gerilik və ya cəhalətini tənqid etmək, suçlamaq elə də qəhrəmanlıq sayılmaz. Bunu hər kəsin bacarması mümkündür. Fədakarlıq odur ki, millətini sevib, bütün əxlaq və əqidənlə onu çətinliklərdən xilas etməyə çalışasan.

Böyük öndər M. Ə. Rəsulzadə hələ 24 yaşlarında qələmə aldığı “Mütaliələrimdən” adlı yazısında qeyd edirdi: “Ah... nə vaxt bir mücahid özünü fəda etdi ki, cəmaət onun qədrini bilmədi? Cəmaətə qədr bilməyi fədakarlığın ilə gərək öyrədəsən. Əvəzsiz heç nə alınamaz. Fəda ol! Qədr gör!”

Böyük alim İsaak Nyuton isə inteqral hesablamaların kəşfi ilə bağlı məhkəmədə (o, alman alimi Leypsiqlə bu kəşfi eyni zamanda, lakin bir-birindən xəbərsiz etmişdilər) iddia qaldırmışdı ki, Leypsiq bu kəşfi ondan hansı yollasa əldə edib.Məhkəmə prosesində qalib gələ bilmədikdə jurnalistlər ondan nə üçün bu addımı atdığının səbəbini soruşmuşdular. O, belə cavab vermişdi: “Mən bunu özüm üçün etmədim. Mən bunu İngiltərə və gələcək ingilislər üçün etdim. Düşündüm ki, qoy onlar fəxr etsinlər ki, bu kəşfin də Vətəni İngiltərə olub və ingilislər edib!”

İndi qarşımda 50 yaşı tamam olan bir dostumun ömür yaşantıları dayanıb. Bu əlli ilin iyirmi beş ilinə yaxın bir dövrün şahidi həm də özüməm (Onunla başlanan dostluq tariximizi nəzərdə tuturam). Odur ki, bu yazını həm rahat, həm də sıxıntı keçirmədən, ürəklə yazıram.

Qızılağacda Musa müəllimin məktəbi. Şahin Masallının Qızılağac bölgəsində dünyaya göz açıb. Amma burada orta məktəb təhsili ilə yanaşı atası Musa müəllimin zəngin həyat və elm dərslərini də öyrənib. El-obanın hörmətli ziyalısı olan, orta məktəbdə müəllim işləyən Musa müəllimlə mən də görüşmüşdüm. Və elə ilk söhbətimizdən Şahində olan vətənpərvərlik duyğularının haradan qaynaqlanması mənə aydın olmuşdu.

Həkim Şahin Musaoğlu. 1987-ci ildə Bakıdakı Tibb Universitetini bitirdikdən sonra, 1987-1991-ci illərdə Biləsuvar rayon Mərkəzi Xəstəxanasında Təcili Yardım həkimi və şöbə müdiri vəzifəsində çalışıb, 1991-2010-cu illərdə Mərkəzi Dənizçilər Xəstəxanasının həkimi, 2010-cu ildən isə “Medservis” özəl Tibb Mərkəzinin şöbə müdiri vəzifəsində çalışır.

1992-1994-cü illərdə könüllü olaraq Qarabağ savaşında, Ağdam – Ağdərə döyüş bölgələrində həkim – jurnalist kimi fəaliyyət göstərib, Müdafiə Nazirliyi Hərbi – Elmi Tədqiqatlar və Müdafiə Nazirliyi Tibb İdarəsinin əməkdaşı olub. Eyni zamanda o, Hərbi Hava Qüvvələri və Hava Qüvvələri və Hava Hücumundan Mühafizə Xidməti poliklinikalarında həkim – diaqnostik işləyib.

1992-1993-cü illərdə Ş. Musaoğlu bir əhəmiyyətli iş də görür – Operativ Müstəqil Tibbi Qərargahın yaradılmasına nail olur. O zaman müxtəlif döyüş bölgələrində yaralanan əsgərlərin yaxınları onları tapmaqda, hansı xəstəxanada olduqlarını müəyyənləşdirməkdə çətinlik çəkirdilər. Məhz bu işi təşkil edən, sistemləşdirən Şahin oldu. Onun o zaman bir-bir xəstəxanaları gəzib, xəstələrin adlarını qeyd etdiyi jurnalı biz dostları indi də xatırlayırıq. Bu jurnalın bir əhəmiyyəti də onda idi ki, burada əsgərlərin nədən və necə yaralandığı, xəsarət aldığı ayrıca qeyd olunurdu.

Həmin illərdə ordu sıralarında idim və “Azərbaycan Ordusu” qəzetinin baş redaktoru kimi çalışırdım. Qəzetimizlə əməkdaşlığa başlayan Şahin üçün burada “Əsgərlərə ilk tibbi yardım” rubrukası açdıq və o, burada özünün ilk həkim məsləhətlərini verməyə başladı: yəni qanaxma, şokdan çıxma halları, xəstəxanaya çatdırılanadək yaralıya ilk kömək və s. Hətta yadımdadır ki, Şahin yalnız sözlə yox, həm də müəyyən rəsm çəkilişlərindən istifadə edərək məsləhətlərini verirdi. Və yenə xatırlayıram ki, redaksiyamıza gələn məktublarda əsgərlər və zabitlər bu məsləhətlərin böyük faydası olduğunu yazırdılar.

Hərbi mahnıların müəllifi, bəstəkar. Bu gün çoxlarının sevərək hərbi diktor Şəmistan Əlizamanlının ifasında dinlədiyi mahnıların çoxunun müəllifi Şahin Musaoğludur. Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Yusif Mirzəyevin xatirəsinə həsr edilmiş mahnı ilə hərbi və vətənpərvərlik mövzusu tarixində yeni mərhələ başlandı (əlbəttə, bəstəkar Cavanşir Quliyevin “Əsgər” marşı istisnadır. Lakin bu mövzunu sistem halında inkişaf etdirən Şahin Musaoğludur).

İndi həmin mahnının yarandığı tarixdən 20 ildən çox zaman keçir. Bu mahnı yazılanda isə Vətən torpağı uğrunda qanlı savaş gedirdi. Həmin o Azərbaycan vətəndaşı həqiqətən igid əsgər idi və torpağının bir qarışının da düşməndə qalması ilə barışmaq istəmirdi. Elə həmin o döyüş əzmindən və ruhundan da bu sözlər axıb gəlirdi:

Ya azad ol, ya candan keç,

İki yoldan birini seç.

Azadlığın şərbətin iç,

İgid əsgər, möhkəm dayan!

Şahin bir vətəndaş sevgisi ilə çalışırdı, əsgərlərimizi ruhlandırır, öz şeirləri və mahnıları ilə onlara güc-qüvvət verirdi. “Çağırır Vətən” şeirində oxuyuruq:

Çağırır Vətən,

Çağırır Ana.

Mənfur düşməndən

Qisas almağa.

Onun yazdığı şeirlər və mahnılar həm də hərb tariximizin canlı salnaməsidir. Əsgərlərin sevərək oxuduqları “Birinci Batalyon” isə xüsusən seçilir. “Birinci Batalyon” Azərbaycan əsgərinin ilk döyüş əzmini, güc və bacarığını nümayiş etdirirdi. Həm də bu əsgərlərin adları əbədi olaraq tarixə yazılmışdı. Şahin Musaoğlu isə bu gerçəkliyi kədərlə, matəmlə yox, coşğunluq hissi ilə yaddaşlara köçürürdü:

Fəxr edir sizinlə yurdumuz, yurdumuz,

Alacaq qisası ordumuz, ardımız.

Yazılıb tarixə qanımızla, canımızla,

Birinci batalyon, adımız, adımız.

Onun ən unudulmaz bir hərbi mahnısı isə belə adlanırdı: “Cənab leytenant!” Bu şeirin sözləri də, musiqisi də necə xoş, ovqatlı idi:

Hay ver, mənə, cənab leytenant!

Hay ver mənə, leytenant!

Xoş müjdəli bir savaşdan,

Pay ver mənə, leytenant!

Şahinin Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin 80 illiyi münasibəti ilə yazdığı “Öncə Vətəndir!” marşı da məzmunludur. Müəllif xoş və təsirli misraları ilə uzun illər boyu qapalı bir qurum olaraq ölüm qoxumuş, günahsız insanların ölüm düşərgəsinə çevrilmiş bir təşkilatın sanki qapılarını açır, onu bizim edir, ona qorxu və dəhşət yox, sevgi və səmimiyyət ünvanı kimi baxır:

Adımız andımızdı,

Ana yurd – ünvanımız.

Yolumuz Millət yolu,

Vətəndir vüqarımız.

Savaş – millət savaşı,

Savaş – Vətən savaşı.

Şahinin bu sahədəki fəaliyyətini (həm şairliyini, həm də bəstəkarlığını) araşdırdıqca, nədənsə uzun illərdir tədqiq etdiyim Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövrünü (1918-1920) və o dövrün böyük tərənnümçüsü Əhməd Cavadı xatırlayıram. Böyük İstiqlal şairi olan Əhməd Cavad ilk müstəqil Cümhuriyyətimizə, onun torpaqlarının azad edilməsində böyük fədakarlıqlar yapmış türk əsgərlərinə necə gözəl şeirlər həsr etmişdi. Və bu şeirlərə, marşlara böyük Üzeyir Hacıbəyli əvəzsiz musiqilər bəstələmişdi.

Düşündüm ki, tarix yenə təkrar olunur. Bu dəfə isə bu şərəfli işi görmək məsuliyyəti Şahin Musaoğlunun üzərinə düşür. Və Şahin özündən əvvəlki xələfini unutmayaraq Ə. Cavadın məşhur “Bismillah” şeirinə də musiqi bəstələyir:

Atıldı dağlardan zəfər topları,

Yürüdü irəli, əsgər, Bismillah!

O Xan sarayında çiçəkli bir qız,

Bəkliyor bizlərdən zəfər, Bismillah!

Şahinin bəstəkarlıq fəaliyyəti yalnız bu mövzuyla bitmir. O, Bəxtiyar Vahabzadənin Ə. Elçibəyə həsr edilmiş “Bayyurdum”, Ramiz Rövşənin “Yalquzaq”, Rüstəm Behrudinin “Salam, dar ağacı!” şeirlərinə də təsirli musiqilər bəstələyib.

Həzin düşüncələr şairi. Şahin Musaoğlunun şeirlərini oxuduqca insanın həm də ruhu dincəlir və bir sakitlik tapırsan.Qışqırtılardan, pafoslardan, hay-küydən uzaq bir poeziya ilə qarşı-qarşıya qalırsan:

İndi özümün – özümlə,

Sonuncu davam çatışmır.

İçimdə dərd nəfəs alır,

Çölümdə havam çatışmır.

Bir şeirində “Fırlanır hamı vaxtın vaxtsızlığında” deyən şair “Alın yazım”da oxucunu belə düşündürür:

Zülmət oldun, səhər oldun,

Şərbət oldun, zəhər oldun.

Mömin oldun, kafər oldun,

Səni tanıya bilmədim,

Alın yazım.

Yenə aktual səslənən misraları eşidirik:

Bu Vətəndir – əldən gedir,

Əzəmətli salonlarda.

Yüksək – yüksək kürsülərdə,

Qəzetlərdə, ekranlarda, elanlarda.

Şairin bu misraları da təsirlidir:

Ürək axan qana qədər,

Nəfəs çıxan cana qədər.

Yollar – qəbristana qədər,

Torpağa – toza bükülü.

Yenə şairin təsirli və düşündürücü fikirləri qulağımızda səslənir:

Daş ürəkli zamana bel

Bağlayan,

Həsrətilə yeri-göyü

Dağlayan,

Gecə-gündüz Vətən deyib

Ağlayan,

Qərib bilər, şirin nədi,

Acı nə?

Şahinin poeziyasında sevgi, məhəbbət adlı misralar da az deyil. Bu sevgi misraları da yeni nəfəsli, təzə duyğulu və təkrarsızdır:

Sənsiz dedim, bəs görəsən,

Sən necə, mənsizmisən?

Söylə, doğmalar içində,

Məntək kimsəsizmisən?

Şahin Musaoğlu belə gözəl şairdir. Lakin bu əlli yaşının tamamında ona yalnız şair kimi yox, həm də həkim və bəstəkar kimi uğurlar arzu edirəm.

İnanıram ki, bu təbrik sözlərinə onun yaxın dostları olan Hikmət, Arzu, Qənimət, Şəmistanla yanaşı minlərlə insan da qoşulur.

“525-ci qəzet”in kollektivi də bu təbriklərə qoşulur. Yaxın dostumuz Şahin Musayevə möhkəm cansağlığı, şəxsi həyatında və yaradıcılığında yeni-yeni uğurlar arzulayırıq.

Nəsiman Yaqublu

525-ci qəzet.- 2013.- 7 sentyabr.- S.25.