Bu ömür nəfəs boydaymış

Başımı fikrə söykədim yenə ...

Bu fikir yastığı əzir başımı...

Ay ana, bu ömür nəfəs boydaymış,

Ölüm ağrı-ağrı gəzir başımı...

Tıxa qulağıma layla səsini

Kədərin saçını kimdi bu hörən?

Qapı -pəncərəsi bağlı bu evin

Yuxum hara qaçıb bu evdən, görən?

Əzilmiş şeirlər döşəmə üstə,

Onu kitab-kitab yığmaz bu balan...

Çoxdandı bu yataq qəbir kimidir,

Beşik ayağına sığmaz bu balan...

Bələ gözlərimi yuxuyla mənim...

Arzu ürəyində, muradlarında

Azdırım bu evi, azdırım, ana,

Sehirli xalçanın qanadlarında...

Çoxdan kədərimə oxşayıram mən

İnanma, uşaqlıq bəyənə məni,

Onsuz da nağıllar əynimə gəlmir,

Yama nağılların əyninə məni.

12.12.12

Qırmızı əlcəklər

90-cı illər...

Bizim uşaqlığımız

gəlinciklərimizin boyu qədər uca,

yıpranmış oyuncaqlarımız qədər qoca...

Sevincimiz yaşımızın əyninə

3 ölçü kiçik...

Rezin çəkmələrimiz ayağımıza

3 ölçü böyük...

Kiçik ayaqlarımızın

böyük addımlarını

çəkmələrimizdə beləcə itirdik...

Bacımın köhnəlmiş

qırmızı əlcəklərini isidərdi

balaca əllərim.

Yıxıla-yıxıla böyüdü boyumuz,

Uşaqlığımızın dizi, dirsəyi

bulaşdı qanımıza...

hələ bu azmış kimi

gözmuncuğu da taxardıq

yamaqlı donumuza.

Uşaqlıq eləyib böyüdük...

Səhvlər bizi

uşaqlığımızın əlindən aldı,

Bizim uşaqlığımız

rezin çəkmələrin,

qırmızı əlcəklərin içində qaldı...

30.01.2013

Məni

Şeytan qondu pəncərəmə

Dünyam uçdu zəlzələmə

Bu , xaraba mənzərəmə

Baxan seyir bildi məni.

Yerim qalmadı köçümdə,

Qisas olmadı öcümdə,

Sevdim dərdimi içimdə

Kədər xeyir bildi məni.

Şaxtanın közündən düşdüm,

Bir lalın sözündən düşdüm,

Qələmin gözündən düşdüm

Vərəq şeir bildi məni.

Qoca

Çoxdan eşitmir bəxtini

bu qocanın qulaqları.

Qucağında körpəsidir

topal olmuş ayaqları

Çevirir ah-naləsini

ağzında o yan-bu yana

Oynayır taxma dişləri

boğazından keçən cana

Bu saatın göz yaşı yox

hıçqırığın əqrəb kəsir

Bu qocanın ayaqları

ölümə izsiz tələsir.

21.12.2012

Bir cümlə

Durduq yol ayrıcında,

Aylar ili qoparır.

Kaş gəlib söyləyəsən,

Yol keçmişə aparır.

Rahat gələsən deyə,

Gözlərim hey yol çəkir.

Keçən gün cizgilərə,

İmza atır, qol çəkir.

Çoxaldıqca yaşımız,

Keçəni unudarıq.

Asıb ağ telimizdən,

Yaşları qurudarıq.

Daş səbrimi hörmüşəm,

Ömrün ağ, qarasında.

Bizimçün ev tikmişəm,

Qaşla göz arasında.

Yenə də mən olaram,

Sirrində, sirdaşında.

Bir cümləyə dönərik,

İkicə başdaşında.

Günay Ümid

525-ci qəzet.- 2014.- 25 aprel.- S.8.