Azərbaycan klassiklərinin qürbətdəki
doğma məkanı
Azərbaycan
ədəbiyyatı və mədəniyyətinin Tiflis ədəbi-ictimai
mühiti ilə çoxcəhətli qarşılıqlı
əlaqələrinin zəngin bir tarixi var. Hələ orta əsrlərdən
başlayaraq Zaqafqaziya xalqlarının müştərək,
mədəni mərkəzlərindən biri olan Tiflis Azərbaycan
milli mədəniyyətinin inkişafında mühüm rol
oynayıb. XI əsrdə Gürcüstan paytaxtında
Hübeyş (Hüseyn) Tiflisi kimi görkəmli Azərbaycan
filosofunun yetişməsi və onun öz əsərlərində
qədim Şərq, yunan, habelə gürcü fəlsəfi
fikrinin nailiyyətlərindən bəhrələnməsi
xalqlarımız arasındakı ədəbi-mədəni və
siyasi-mənəvi birliyin əsrlərin dərinliklərinə
gedib çıxan kökləri olduğunu göstərir.
Tarixi təcrübə
göstərir ki, xalqlar və ədəbiyyatlar
arasındakı əlaqələr onların birgə
mövcud olduqları, ünsiyyətə girdikləri ictimai-mədəni
mühitin təbiəti və xarakteri ilə şərtlənir,
yaranıb inkişaf edir. Qabaqcıl mühit bir qayda olaraq
mütərəqqi ideyaların meydana gəlməsinə və
geniş yayılmasına, yüksək sinfi şüura və
ədəbi zövqə malik vətəndaş-sənətkarların
yetişməsinə, müxtəlif milli mədəniyyətlər
arasındakı qarşılıqlı əlaqələrin
inkişafına müsbət təsir göstərir. Bu mənada
XIX əsrin ilk onilliklərindən başlayaraq Rusiya ilə
çox sıx təmasa girmiş Zaqafqaziya regionunda öz
mütərəqqi təmayülləri ilə seçilən
Tiflis ədəbi-ictimai mühiti təkcə gürcü mədəniyyəti
üçün deyil, Azərbaycan ədəbiyyatı, mədəniyyəti
və ictimai fikri üçün də başlıca mərkəzlərdən
birinə çevrilib, bir çox görkəmli sənətkarlarımız
bu mühitin köməyi ilə dövrün qabaqcıl
ideyalarına, rus və Avropa mədəniyyətinə yiyələnib,
yeni tipli yazıçı və xadim kimi yetişiblər.
XIX əsrin 70-80-ci illərində
Bakı kapitalist inkişafı yoluna düşüb
Rusiyanın böyük şəhərlərindən birinə
çevrilənədək Azərbaycan
yazıçılarının bir hissəsinin ənənəvi
Şərq təsirindən uzaqlaşmasında, yeni ictimai
fikir cərəyanları ilə tanış olmasında Tiflis
ədəbi-ictimai mühiti mühüm rol oynayıb.
Qafqazın inzibati və mədəni paytaxtı Tiflis bir əsrə
yaxın müddət ərzində bir sıra görkəmli
yazıçı və ictimai xadimlərimizin fəaliyyət
meydanı olub. A.Bakıxanov və İ. Qutqaşınlı, M.
Ş. Vazeh və M. F. Axundov, Fazilxan Şeyda və Məmmədəli
Səfiyev, Q. Zakir və Xurşidbanu Natəvan, H. Zərdabi və
Ə. Haqverdiyev, İ. S. Şahtaxtinski və M. Şahtaxtinski,
C. Məmmədquluzadə və Ö. F. Nemanzadə, Ü.
Hacıbəyov və H. Minasazov, S.Vəlibəyov və M.
Ş. Mirzəyev, E. Sultanov və H.Qəbulov- Şirvaniski,
F.Köçərli və Abdulla Şaiq, M. Ə. Sabir və
Ə. Qəmküsar, S. M. Qənizadə və M. Qarayev, Rəşidbəy
və Abdulla Əfəndiyevlər kimi Azərbaycan
ziyalılarının həyat və
yaradıcılıqlarının bir sıra diqqətəlayiq
səhifələri Tiflis ədəbi-ictimai mühiti ilə
bağlı olmuş, onların çoxu bir müəllim,
yazıçı, jurnalist, ictimai xadim, xalq işi uğrunda
mübariz kimi ilk addımlarını bu şəhərdə
atıb. Keçən əsrdə mütərəqqi
ideyaların və demokratik hərəkatın mərkəzlərindən
biri olan çoxmillətli Tiflis onların maarifçilik,
demokratizm, inqilabi mübarizə mövqelərinə gəlib
çıxmalarına təkan verib.
Azərbaycan
ədəbiyyatının rus və Avropa ədəbiyyatları
ilə qarşılıqlı əlaqələri sahəsində
yeni, ardıcıl, inamlı addımlar da 19-cu əsr Tiflis ədəbi-ictimai
mühiti şəraitində atılıb. Düzdür,
klassik Azərbaycan poeziyasının gözəl nümunələrinin
öyrənilməsində Avropada və Rusiyada ciddi maraq hələ
orta əsrlərdən başlanmışdı, lakin həmin
maraq ardıcıl və sistemli xarakter
daşımırdı. Tiflis isə sözün həqiqi mənasında
XIX əsrin əvvəllərindan başlayaraq zəngin Azərbaycan
folklorunun və yazılı ədəbiyyat nümunələrinin
nəşr və tədqiq edildiyi mərkəzlərdən
birinə çevrilmişdi. Şifahi xalq ədəbiyyatımızın
bir sira diqqətəlayiq nümunələri hələ XIX əsrin
40-cı illərindən etibarən “Tiflisskiye vedomosti”,
“Zakafkazski vestnik”, “Kavkaz” “Novoye obozreniye” qəzetlərində,
sonralar isə SMOMPK nəşrlərində çap edilib, məşhur
“Koroğlu” qəhrəmanlıq eposu, “Aşıq Qərib” və
başqa məhəbbət dastanları, Azərbaycan xalq
nağılları, lətifələri və s. folklor
nümunələri məhz Tiflis mühiti vasitəsi ilə
Rusiyaya və Avropaya yol tapa bilib.
Azərbaycan
və gürcü xalqları arasındakı tarixi dostluq və
əməkdaşlıq Zaqafqaziyanın Rusiya tərkibinə
daxil olmasından sonra daha da möhkəmlənmiş, yeni məzmun
və mündəricə ilə zənginləşmişdi.
Bu da ilk növbədə Azərbaycan və gürcü mədəniyyətlərinin
qabaqcıl nümayəndələrinin Lomonosovlar və
Puşkinlər Rusiyasına üz tutmalarında
özünü göstərmişdi. Tiflis ədəbi-ictimai
mühiti Azərbaycan yazıçılarının təkcə
rus dilini və rus mədəniyyətlərini öyrənmələri
üçün deyil, onların demokratik, mütərəqqi
Rusiya ilə əlaqələr yaratması üçün də
çox əlverişli zəmin idi.
Dahi Azərbaycan
mütəfəkkir yazıçısı Mirzə Fətəli
Axundovun yetişməsində həmin mühitin xüsusilə
böyük rolu olub. M. F. Axundovun istedadının tam şəkildə
meydana çıxması, ən başlıcası isə
onun maarifçilik və demokratizm, xəlqilik və ateizm cəbhəsinə
doğru istiqamətlənməsi üçün Tiflis
mühiti çox münasib idi. Məhz Tiflisdə qabaqcıl
rus, gürcü və rus yazıçıları ilə əməkdaşlıq
şəraitində M. F. Axundov Azərbaycan ədəbiyyatının
və ictimai fikrinin tamamilə yeni istiqamətdə inkişaf
etməsi zərurətini başa düşmüş və
özünün əvvəldən axıra kimi Tiflisdə
keçən təxminən yarım əsrlik fəaliyyəti
ilə həmin istiqamətin əsasını qoymuşdu. Bir
müəllim və yazıçı, filosof və ictimai
xadim, jurnalist və əlifba islahatçısı,
tarixçi alim və xalqlar dostluğunun carçısı
kimi o burada özünün bütün Şərqə səs
salan məşhur dram əsərlərini və
“Aldanmış kəvakib” povestini, ərəb əlifbasının
islahatı və dəyişdirilməsi ilə əlaqədər
layihələrini, “Kəmalüddövlə məktubları”
traktatını qələmə almışdı. M. F.
Axundovun yüksəldiyi zirvə bilavasitə 19-cu əsrin
40-70-ci illərində Tiflis ədəbi-ictimai mühitinin zənginliyi
və mütərəqqi mahiyyəti haqqında aydın təsəvvür
yaradır.
Qabaqcıl Azərbaycan
ziyalılarının Tiflis mühitində dekabrist
yazıçılarla və inqilabi-demokratik rus fikrinin digər
nümayəndələri ilə geniş
yaradıcılıq əlaqələri saxlamaları Azərbaycan
ədəbiyyatının forma və mündəricə
etibarı ilə yeniləşməsinə və zənginləşməsinə
şərait yaradıb, rus dilli Azərbaycan
publisistikasının və jurnalistikasının meydana gəlməsi
üçün başlıca amillərdən biri olub.
Əsası XIX əsrin 20-ci illərində A. Bakıxanov tərəfindən
“Tiflisskiye vedomosti”qəzetinin səhifələrində qoyulan
rus dilli Azərbaycan jurnalistikası, sonralar uzun zaman Tiflisdə
fəaliyyət göstərən və yazıb-yaradan M. F.
Axundovun, M. Səfiyevin, İ. S. Şahtaxtinskinin, M.
Şahtaxtinskinin, E. Sultanovun, F. Köçərlinin,
Ə.Ağayevin, S. Mehmandarovun, S. Ağamalıoğlunun, T.
Bayraməlibəyovun, Ə. Cavanşirin, C. Məmmədquluzadənin,
M. Ş. Mirzəyevin, A. Əfəndiyevin, H. Minasazovun, H.Qəbulov-Şirvanskinin,
M. Qarayevin və başqalarının coşğun bədii-publisist
fəaliyyətlərində daha da inkişaf etdirilib. Səciyyəvidir
ki, ilk rusdilli Azərbaycan mətbuat orqanı da 19-cu əsrin
70-ci illərində Tiflisdə, 60-cı illərdə
şöhrət tapmış gürcü demokrat xadimləri
ilə sıx əməkdaşlıq şəraitində
yaradılmışdı. “Kavkazski almanax” adlanan nəşrin
redaktoru görkəmli alim, publisist və ictimai xadim İ. S.
Şahtaxtinski idi. Ümumiyyətlə, hələ milli mətbuatın
mövcud olmadığı, yaxud da onun verdiyi tribunanın
yaratdığı imkanların zəif olduğu dövrdə
Azərbaycan yazıçıları Zaqafqaziyanın rusdilli mətbuat
orqanlarından milli ədəbiyyat və mədəniyyətin
təbliği üçün, Azərbaycanda maarifin və
qabaqcıl ictimai fikrin inkişafı, yayılması
üçün istifadə edir, özlərinin rus dilində
qələmə aldıqları bədii və publisist əsərlərində,
məqalə və müxtəlif yazılarında xalqın
ehtiyaclarından, onun qarşılaşdığı müxtəlif
maneə və çətinliklərdən bəhs edirdilər.
XIX əsr və XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan
ictimai-siyasi və etik-fəlsəfi fikrinin bir sıra diqqətəlayiq
nümunələri ilk dəfə Tiflis rusdilli mətbuatı
səhifələrində işıq üzü görüb,
həmin mətbuat Azərbaycan ədəbiyyatının
öz beynəlmiləl əlaqələrini genişləndirməsinə
imkan yaradıb.
Bu ədəbi-ictimai
mühit Azərbaycan milli-mətbuatının yaranmasına da
güclü təkan verib. Qabaqcıl ziyalılar Qafqaz Senzura
Komitəsi ilə kəskin mübarizə şəraitində
anadilli mətbuatın yaradılması və öz fəaliyyətini
genişləndirməsi uğrunda bir sıra mühüm
işlər görmüşdülər. XX ilk Azərbaycan mətbuat
orqanı olan “Şərqi-Rus” fəaliyyətə Tiflisdə
başlamış, bütün Yaxın Şərqdə məşhur
olan “Molla Nəsrəddin” jurnalının nəşri də
bilavasitə burada mümkün olmuşdu.
Tiflisdə
Azərbaycan və rus dillərində çap olunan
qabaqcıl mətbuat ətrafında toplaşan azərbaycanlı
müəlliflər digər xalqların qabaqcıl xadimləri
ilə əlbir iş şəraitində Qafqazda hakim millətçiliyin
və şovinizmin qarşısını almaq
üçün ciddi fəaliyyət göstərib, xalqlar
dostluğunun ağır sınaqlardan çıxmasına qələmləri
ilə kömək ediblər.
Mahiyyətinə
və xarakterinə görə beynəlmiləlçilik
prinsipləri ilə seçilən Tiflis ədəbi-ictimai
mühitində rus, Azərbaycan, gürcü və digər
xalqların tərəqqipərvər nümayəndələrinin
yaxınlaşıb, eyni məqsəd və amal uğrunda birgə
mübarizə aparmaları bu xalqların ədəbiyyatlarının
da beynəlmiləl ruhda inkişafına gözəl imkan
yaratmışdı.
Ümumiyyətlə,
vahid dünya mədəniyyətinin ilk rüşeymləri
yaranmağa başladığı XIX əsrdə Azərbaycan
və gürcü xalqları və ədəbiyyatları
arasında əsrlərdən bəri mövcud olan dostluq əlaqələri
daha da güclənmiş və mahiyyət etibarı ilə
yeni xarakter almışdı.Bu isə öz növbəsində
gürcü poeziyasının, nəsrinin və
dramaturgiyasının Azərbaycan xalqına, onun həyat və
məişətinə olan marağının daha da güclənməsinə
təkan vermişdi.
Çarizm
Qafqazdakı müstəmləkəçilik siyasətinə
qarşı yekdil, vahid mübarizə şəraitində Azərbaycan
xalqının Koroğlu, Qaçaq Kərəm, Səttarxan
kimi tarixi qəhrəmanları gürcü xalqının da
sevimli ədəbi qəhrəmanlarına çevrilmişdilər.
Ümumiyyətlə, gürcü ədəbiyyatında Azərbaycan
mövzusunun güclənməsi iki qardaş xalqın
yaradıcı qüvvələri arasında əməkdaşlığın
getdikcə daha səmərəli xarakter almasından irəli
gəlirdi. Gürcü ədəbiyyatının Azərbaycan
varlığına müraciəti, gürcü şair və
dramaturqlarının yaradıcılığında Azərbaycan
xalq qəhrəmanlarının bədii surətlərinin
yaradılması və eyni prosesin Azərbaycan ədəbiyyatında
da sürətlənməsi ilk növbədə Tiflis ədəbi-ictimai
mühitinin hər iki xalqın sənətkarlarına
aşıladığı beynəlmiləlçilik, xalqlar
dostluğu hissinin nəticəsi idi. Xüsusən əsrimizin
əvvəllərində, çarizmin Qafqazda milli ədavət
törətmək üçün heç bir cinayətdən
çəkinmədiyi bir şəraitdə Azərbaycan və
gürcü ədəbiyyatlarının qabaqcıl nümayəndələri
öz tarixi dostluqları haqqında daha gur səslə
danışır, bu dostluğa yeni-yeni əsərlər həsr
edirdilər.
Təxminən
bir əsrə yaxın Tiflis ədəbi-ictimai mühiti Azərbaycan
mədəniyyətinin və ictimai fikrinin müxtəlif sahələrinə
yeniləşdirici təsir göstərib. Təkcə ədəbiyyatımızın
deyil, mədəni həyatımızın bir sıra digər
sahələri də – milli jurnalistikanın inkişafı,
milli teatrın meydana gəlməsi, qadın təhsili və
ali təhsil, ilk dünyəvi Azərbaycan məktəblərinin
yaradılması, xeyriyyə cəmiyyətlərinin təşkili
də bu və ya başqa dərəcədə həmin
mühitlə bağlı olub. İnqilabdan əvvəl
doğma xalqının mədəni dirçəlişi
uğrunda mübarizə aparan Azərbaycan maarif və mədəniyyət
xadimlərinin böyük bir qrupu Qoridəki Zaqafqaziya müəllimlər
seminariyasında və Tiflis Aleksandr Müəllimlər
İnstitutunda təhsil alıb və bu mütərəqqi
xarakterli maarif müəssisələrində
açıqfikirli, qabaqcıl dünyagörüşlü
ziyalı kimi formalaşıb.
Bilavasitə
Azərbaycan torpağında yetişib, fəaliyyətləri
də doğma milli şəraitdə davam etmiş
bütün qabaqcıl azərbaycanlı ziyalılar kimi,
Tiflis ictimai-mədəni mühitində yaşayan və
işləyən ziyalılarımızın tarixi xidmətlərindən
biri özlərinin ən yaxşı əsərləri və
işləri ilə Zaqafqaziya xalqlarının mədəni, ədəbi
həyatına nüfuz etmələri, onun Şərq ədəbiyyatı
motivləri ilə zənginləşməsində, habelə
rus ədəbiyyatının klassik Şərq ədəbiyyatı
ilə əlaqələrinin genişlənməsində
özünəməxsus vasitəçi rolunu
oynamasıdır. M. F. Axundovun bir sıra əsərlərinin
hələ keçən əsrdə rus, gürcü və
başqa dillərə tərcümə olunması və
Qafqaz teatrlarının səhnəsində müvəffəqiyyətlə
tamaşaya qoyulması, ümumiyyətlə, Azərbaycan ədəbiyyatı
klassikinin yaradıcılığına ciddi maraq təkcə
M. F. Axundovun deyil, bütövlükdə Azərbaycan ədəbi-bədii
fikrinin bu mühitdə böyük nüfuza və əhəmiyyətə
malik olduğunu göstərir.
Azərbaycan
ədəbiyyatının Tiflis ədəbi-ictimai mühiti ilə
bağlı səhifələri onun çoxəsrlik orijinal
inkişaf tarixinin mühüm dəyişikliklərlə səciyyələndirən
parlaq bir mərhələsini təşkil edir. Bu əlaqələrin
daha geniş və kompleks şəkildə tədqiq
olunmasının milli mədəniyyət tariximiz
üçün böyük əhəmiyyəti var.
Almaz YURDSEVƏR
525-ci qəzet.-
2014.- 27 dekabr.- S.30-31.