Yalan, aldatma, məkr və
hiyləgərlik
İsaak dedi ki, bir qədər ət
gətir, xörəyi yedikdən sonra sənə xeyir-dua verəcəyəm.
Bir qədər sonra Ceykob atasına yaxınlaşıb onu
öpəndə, İsaak onun paltarının qoxusunu aldı
və nəhayət, ona öz xeyir-duasını verdi. Əlavə etdi ki, sən
bütün qohumlarını idarə edə biləcəksən
və ananın törəmələri sənin
qarşında təzim edəcəklər. Səni lənətləyənlər
lənətə gələ və sənə xoşbəxtlik
arzu edənlər xoşbəxt ola bilərlər.
İsaak xeyir-duasını bitirdikdən sonra Esey ovdan gəlib
çıxdı. Baş verənlər barədə
eşitdikdə bərkdən ağladı və atasından
ona xeyir-dua verməyi xahiş etdi. İsaak cavabında
dedi ki, qardaşın gəlib məni aldatdı, sənin
xeyir-duanı özünə götürdü. Esey dedi: “Bu
ikinci dəfədir ki, o, məni aldadır, bu heç də təəccüblü
deyildir ki, onun adı Ceykobdur (Bu söz yəhudi dilində
“aldatma” sözü kimi səslənir). O, ilk doğulan
oğul kimi mənim hüquqlarıma yiyələndi, indi isə
mənə çatacaq xeyir-duaya sahib çıxdı.
Atası
ona dedi ki, artıq onu sənin ağan etmişəm. İndi heç nə qalmamışdır ki, sənin
üçün də edim.
Esey Ceykoba nifrət edirdi, çünki xeyir-dua ona
verilmişdi.
Ona görə də atasının
ölümü ilə əlaqədar olan matəmdən sonra
onu öldürməyi qət etdi. Rebekka
Eseyin planından agah olduqda Ceykobu öz qardaşı
Labanın yanına göndərdi. Ana hər
iki oğlunu eyni gündə itirmək istəmirdi.
Ceykob ora gələndə Labanın qızı Raxelə
vuruldu. Dayısının iki qızı vardı,
böyüyü Lea, kiçiyi isə Raxel idi. Raxel olduqca gözəl idi. Ceykob ona evlənmək
istədikdə,
atası toydan sonra gecə onun yanına Leanı gətirdi
və o, gəlinlə adəti qaydada davrandı. Səhəri gün Ceykob
aldadıldığından hali oldu. Bir həftə sonra
atası Raxeli də ona verdi. Lakin Raxelin uşağı olmurdu. Leanın isə ilk oğlu Reybek dünyaya gəldi,
sonra isə ikinci oğlu Simeon doğuldu. İsaakın
Raxelin kənizi Bilhadan da Den adlandırılan oğlu oldu.
Nəhayət, Allah Raxeli də yada saldı, onun
İosif adında oğlu oldu.
Bir adam Ceykobun yanına gəlib onunla güləşdi.
Məğlub olmadığını
görüb bu vaxt onun buduna bir təpik vurdu və Ceykob bundan
daim axsamağa başladı. Ceykob onun
adını soruşduqda, bunu demək istəmədi.
Sonra o, Ceykoba xeyir-dua verdi və dedi ki, sənin
adın artıq Ceykob olmayacaqdır. Sən
Allahla və adamlarla mübarizə apardın və qalib gəldin.
Beləliklə, sənin adın İsrael
olacaqdır. Bu ad yəhudi dilində “O,
Allahla mübaizə aparır” kimi səslənir.
Bir müddət sonra Labanın oğlanları da
şikayətlənirdi ki, atalarına məxsus olan hər
şeyi Ceykob ələ keçirdi, atamızın var-dövləti
onunku oldu. Bu
vaxt Sahib Ceykoba dedi ki, “öz atanın və qohumlarının
torpaqlarına qayıt. Mən həmişə
səninlə olacağam”. Ceykob dayısı
qızları olan öz arvadlarına dedi ki, atanız məni
aldadır, on dəfə mənim maaşımı dəyişib,
azaltmışdır. Lakin onun mənə xətər
toxundurmasına Allah imkan vermədi, çünki atamın
Allahı mənimlədir. Arvadları Lea və
Raxel də ona bu var-dövləti halal etdilər və bunu belə
əsaslandırdılar ki, Allahın atamızın əlindən
aldığı bütün sərvət bizə və bizim
uşaqlarımıza məxsusdur. Laban
Ceykobla saziş bağlamağa məcbur oldu.
Raxelin ikinci hamiləliyi çətin keçirdi, o,
ikinci oğlunu doğdu, atası onu Bencamin adlandırdı. Sonra Raxel
öldü.
Ceykobun aldatmalar seriyası öz taleyinə aid məsələ
olduğundan, yalnız başqalarının mənafelərinə
bir qədər zərbə vurmuşdu, lakin heç kəsin
qanının tökülməsinə və ya hansısa bir
qanlı hadisəyə səbəb olmamışdı. Onun ilk
arvadı Leadan və kənizlərindən olan
oğlanları isə məkrli hərəkətləri ilə
qan axıdılmasına, bir tayfanın bütünlüklə
məhv edilməsinə səbəb oldular. Raxeldən olan oğlanları İosif və Bencamin
isə belə cinayətlərdə heç vaxt iştirak etməmişdilər.
Ceykobun
Leadan olan qızı Dina Xana
anlı
bir qadına qonaq gedəndə, Hivit tayfasının
başçısı Hamorun oğlu Şexem qızı
görüb, özüylə apardı və onu zorladı. Lakin qız o qədər cazibədar idi ki, oğlan
ona vuruldu və onun məhəbbətini qazanmağa cəhd
etdi. Qızın atasına isə dedi ki, onu özümə
arvad almaq istəyirəm.
Ceykob qızının ləyaqətinin təhqir
edildiyini eşidəndə, oğlanları çöldə
mal-qaranın yanında olduğuna görə, onlar gələnə
qədər heç nə etmədi. Şexemin atası
Hamor Ceykobla danışıq aparmağa gəldi, bu vaxt onun
oğlanları da çöldən qayıtmışdılar.
Onlar bu hadisəni eşitdikdə qəzəbləndilər,
çünki Şexem Ceykobun qızını zorlamaqla
İsrail xalqını təhqir etmişdi. Hamor oğlunun Dinaya evlənməsinə
razılıq verməyi xahiş etdi və əlavə etdi ki,
bu bizim xalqla sizin aranızda qız alıb-vermək ənənəsini
yaradacaqdır. Nə arzu etsəniz, onu edəcəyik,
sərbəst ticarət apara biləcəksiniz.
Şexem də qızın atasına və
qardaşlarına xahiş etdi ki, mənə bu
yaxşılığı edin və siz nə istəsəniz,
onu sizə verəcəyəm. Yalnız qoyun, mən
onunla evlənim. Ceykobun oğlanları ona
və atasına aldatma qaydasında cavab verdilər, dedilər
ki, “biz razılaşa bilmərik ki, bacımız sünnət
olunmamış adama ərə getsin. Bu
bizim üçün biabırçılıq olardı.
Biz yalnız o vaxt razılıq verə bilərik ki, sizin
tayfadakı bütün kişi cinsindən
olanlar da sünnət olunmaqla bizə bənzəsinlər. Onda biz qarşılıqlı nikahlara razılıq
verərik. Biz sizin aranızda məskunlaşar
və sizinlə bir xalq olarıq. Lakin əgər
siz bizim şərtlərimizi qəbul etməsəniz, biz
qızımızı götürüb, buranı tərk edəcəyik”.
Bu şərtlər Hamora və onun oğluna
yaxşı olan kimi göründü. Şexem
qıza vurulduğuna görə vaxt itirmədən həmin tələbi
yerinə yetirmək istəyirdi. Hamor və
oğlu öz həmşəhərliləri ilə
danışdılar. Qoy biz onların
qızlarına evlənək və öz
qızlarımızı onlara ərə verək. Bircə
şərtlə ki, bizim bütün kişi
cinsindən olanlara sünnət edilməlidir. Çünki
onlar sünnət olunmuş adamlardır. Bütün
sakinlər Hamorun və oğlunun təklifi ilə
razılaşdılar və şəhərdə kişi cinsindən olanların hamısına
sünnət edildi.
Üç
gün sonra adamlar hələ sünnət əməliyyatından
yaralı olan vəziyyətdə, Dinanın qardaşları
Simeon və Levi qılınclarını götürüb,
heç bir şübhə yaranmasına imkan vermədən
Hamorun şəhərinə gəldilər və onun
özü və oğlu Şexem də daxil olmaqla
bütün kişi cinsindən olanları
qətlə yetirdilər. Sonra Dinanı Şexemin
evindən götürüb, şəhəri tərk etdilər.
Qırğından sonra Ceykobun digər
oğlanları öz bacılarının
biabırçılığına görə intiqam almaq
üçün şəhəri qarət etdilər. Onlar mal-qara sürülərini, şəhərdə
və tarlalarda qiymətli olan nə vardısa,
hamısını apardılar. Onlar
qadınları və uşaqları əsir
götürdülər, onların evlərindəki hər
şeyi soyğunçuluğa məruz qoydular.
Ceykob
Simeona və Leviyə dedi ki, siz mənə bədbəxtlik gətirdiniz,
indi hər kəs mənə nifrət edəcəkdir. Əgər onlar birləşib mənə hücum
etsələr, bütün ailəmiz məhv olacaqdır.
Onlar isə cavabında dedilər: Biz qoymarıq ki,
bacımızla adi fahişə kimi davransınlar.
Ceykobun böyük
oğlanları təkcə Livit tayfasına qarşı etdikləri
cinayətlə, şəhərin əhalisini qırmaq və
soyğunçuluğa məruz qoymaq kimi dəhşətlərlə
kifayətlənməyib, anadan ögey olan öz
qardaşları İosifə qarşı da cinayət işlətməkdən,
onu yadlara satmaq kimi bir xəyanətdən də çəkinmədilər.
İosif bir gecə gördüyü yuxunu
qardaşlarına danışanda, onlar ona daha çox nifrət
etməyə başladılar. Atası
sevimli arvadından olan və xüsusi olaraq əzizlədiyi
oğlu İosifi çöldə sürüdən
muğayat olan qardaşlarının yanına göndərdi.
Onlar kiçik qardaşlarını hələ
uzaqdan görüb, ona qəsd hazırlamışdılar, onu
öldürməyi qərara almışdılar. İstəyirdilər ki, onu öldürüb, cəsədini
quru quyulardan birinə atsınlar. Sonra deyə
bilərdilər ki, onu yırtıcı vəhşi heyvan
öldürdü. İstehza ilə deyirdilər
ki, görən indi onun yuxuları nəyə çevriləcəkdir.
Reybek adlı böyük qardaş İosifi xilas etməyə
çalışaraq dedi ki, gəlin onu öldürməyək,
kimsəsizlikdəki quyuya ataq, ancaq ona xətər toxundurmayaq.
O, İosifi qardaşlarından xilas edib geriyə,
atasının yanına göndərməyi
planlaşdırırdı. İosif
qardaşlarının yanına gəlib çatdıqda, onu bəzəkli
əbasını cırdılar, sonra isə özünü
quru olan quyuya atdılar.
Onlar oturub çörək yedikdə, qəflətən
Misirə səfər edən işmayelitləri gördülər. Bu tacirlərin
dəvələri ədviyyat və qətranla yüklənmişdi.
Qardaşlardan Cuda adlısı o birilərinə dedi ki, öz
qardaşımızı öldürməkdən nə əldə
edəcəyik, həm də üstümüzə qatil
adı töküləcəkdir. Gəlin onu
İşmayelitlərə sataq. Belə
olsa, biz ona xətər toxundurmayacağıq, hər şeydən
əvvəl o, bizim qardaşımızdır, bizim
canımızdan və qanımızdandır. Qardaşlar bu təkliflə razılaşdılar.
Tacirlər yaxınlaşdıqda, onlar İosifi
quyudan çıxarıb, onu iyirmi parça gümüşə
satdılar, işmayelitlər isə onu Misirə apardılar.
Sonra
qardaşlar keçini öldürüb, İosifin əbasını
qana buladılar və əbanı gətirib atasına verib
dedilər: “Biz bunu tapdıq. Bu sənin
oğluna məxsusdurmu?”
Ata əbanı
tanıdı və dedi: “Hə, bu onunkudur. Hansısa
vəhşi heyvan onu öldürmüşdür. Mənim oğlum İosif parça-parça
edilmişdir!” Ceykob qəm-qüssədən
paltarını cırıq-cırıq etdi, uzun müddət
oğluna yas saxladı. Oğlanları və
qızları ona təsəlli verməyə gəldilər,
lakin o, hər cür təsəllidən imtina edirdi və
dedi: “Mən ölulər dünyasına gedəcəyəm,
ona qədər isə oğluma matəm saxlayacağam”.
Miisirdə isə tacirlər İosifi çarın məmurlarından
biri olan Patifara satdılar, o, saray mühafizəsinin
kapitanı idi.
İosifin başına
özündən asılı olmayan yeni hadisələr
gəldi. Patifarın arvadı bu gözəl
oğlana vuruldu. Birlikdə yatağa girmək
və intim yaxınlıq etmək barədəki onun cəhdlərinə
İosif müqavimət göstərmək üçün
çıxıb küçəyə qaçanda, əbası
qadının əlində qaldı. Hiddətlənmiş
qadın nökərərini çağırıb dedi ki,
buna baxın, ərim bu yəhudini öz evinə gətirdi,
ancaq o, bizi təhqir edir. O, otağıma gəlib, məni
zorlamağa cəhd göstərdi, lakin mən
bacardığım qədər qışqırdım. Mənim qışqırmağımı eşitdikdə
bayıra qaçdı.
İosifin ağası arvadından bunları eşitdikdə
qəzəbləndi, İosifi həbs etdirdi. Sonra məhbəsdə
onun yuxuları yozmaq qabiliyyəti barədəki söhbətlər
çara gəlib çatanda, çar öz dəhşətli
yuxularını yozmaq üçün onu dustaqxanadan gətirtdi.
Çarın yuxusunu heç kəs yoza bilmirdi.
İosif isə yuxuların məzmununu eşitdikdən sonra
çarın hər iki yuxusunun eyni məna verdiyini dedi.
Bir
yuxusunda çar görmüşdü ki, Nil
çayından yeddi kök, dərisindən yağ
tökülən inək çıxdı, sonra arıq və
sümükləri çıxmış yeddi inək gəldi.
Arıq inəklər kök inəkləri yedilər.
Digər yuxuda isə çar gövdəsindən
ucalan yeddi dolu və yetişmiş taxıl
sünbülünü görmüşdü. Sonra yeddi sünbül əmələ gəldi, onlar
olduqca cılız olmaqla, səhra küləyi tərəfindən
qovrulmuşdu. Çılız taxıl
sünbülləri də dolu sünbülləri uddu. Heç bir münəccim bu yuxulara izah tapa bilməmişdi.
İosif
çara dedi ki, Allah sizə işlərin necə
olacağını bildirir. Yeddi inəyin də, yeddi sünbülün
də hər biri yeddi il deməkdir. Allah nə etmək lazım olduğunu sənə
göstərir. Yeddi il Misirin
bütün ərazisində böyük bolluq olacaqdır.
Bundan sonra aclığın yeddi ili gəlcəkdir
və bütün yaxşı işlər yaddan
çıxacaqdır, çünki aclıq ölkəni
viran qoyacaqdır. Sizin yuxunuz belə məna
verir ki, Allah bu vəziyyəti müəyən etmişdir və
bunu yaxın gələcəkdə həyata keçirəcəkdir.
İosif
çara dedi ki, indi siz müdrik adamlar seçib, ölkənin
məsuliyyətini onların üzərinə
qoymalısınız. Yeddi bolluq ili ərzində
taxılın beşdə birini sonrakı dövr
üçün saxlamalısınız. Göstəriş
verin ki, yaxşı illər ərzində bütün ərzağı
tədarük etsinlər, taxılı şəhərlərdəki
anbarlara yığsınlar və onu mühafizə etsinlər.
Bu ərzaq Misir xalqını bir ehtiyat kimi yeddi
aclıq ilində təmin edəcəkdir. Bu yolla xalq aclığa məhkum olunmayacaqdır.
Çar İosifi Misirin qubernatoru təyin etdi, çar
möhürü olan öz üzüyünü də
İosifin barmağına taxdı. İosif Misir
çarına xidmət edəndə onun otuz yaşı var
idi. Yeddi bolluq ilində olduqca bol taxıl
istehsal olundu. İosif onların
hamısını tədarük edib, şəhərdəki
anbarlara yığdırdı. Taxıl dənizdəki qum qədər bol idi. Yeddi bolluq ili
Misirdə başa çatdı və İosifin əvvəldən
dediyi kimi, yeddi aclıq ili başlandı. Bütün digər
ölkələrdə də aclıq baş verdi.
Misirin hər yerində isə ərzaq var idi.
Aclıq şiddətlənəndə və
bütün ölkəni ağzına alanda İosif
anbarların hamısının qapısını
açdı və misirlilərə taxıl satdı. Dünyanın hər yerindən adamlar İosifdən
taxıl almağa gəlirdilər, çünki hər yerdə
sərt aclıq mövcud idi.
(Ardı var)
Telman
Orucov
525-ci qəzet.- 2014.- 15 fevral.- S.15.