Yetim dağlara layla

Bu bahar yaylaqlar yadıma düşdü,

Dindi xatirələr, dil fağır oldu.

Ağladı şehlərlə Leyli qönçələr,

Bülbül cəh-cəh vurdu, gül fağır oldu.

Məzəm tamaşaydı, Göy dağ şəkildi

Dağdağan o döşdə qıvrım kəkildi.

Ayğır bulağından duman çəkildi,

Açıldı köysündən, tül fağır oldu...

Ot-ələf göyərdi köç yollarında,

Bədöylər kişnəməz doloylarında.

O ötən illərin aloylarında,

Ocaqlar qaraldı, kül fağır oldu.

lll

“YAHU” Allaha sevdadı,

Sevdalı dillər Yahudu.

Üstündə şehlər titrəşən

Çiçəklər , güllər Yahudu.

Kimi nisgilli, kimi şən.

Bizik ağlaşan, gülüşən.

Sonalar, qular çimişən

Dəryalar, göllər Yahudu

Hər zirvənin öz qarı var,

Hər bağın öz nübarı var.

Hər aşiqin bir yarı var,

Lilparlar, lillər Yahudu.

Kimdi o neyi dinləyən,

Varmı dinləyib ölməyən?

Sazda, kamanda inləyən

Pərdələr, tellər Yahudu.

Quş nə söylər,daş nə dilər,

Bilməyənlər hardan bilər.

Meh söylədər, yarpaq dinər

Yarpaqlar, yellər Yahudu.

Getmək, gəlmək də sevdadı,

Yanmaq, sönmək də sevdadı.

Billah, ölmək də sevdadı,

Ocaqlar, küllər Yahudu.

Kədərin mənzərəsi

Bu gün də ötdü beləcə.

Hardasa quşlar oxudu

ətəyində nərgizlər bitmiş

çiçəkli zoğal ağacının budaqlarında.

Sular daşlar üstündən

sığallanıb axdılar

şırşırlı döngələrdən.

Payız yarpaqlarının

torpağa dönən yerindən

cücərib ağ-ağ çiçəklər hardasa.

Uzaqdan göy dağlar görunür

sıldırımın üstündən burulan yerdən.

Hardasa duman sürünür

dərələrin ətəyindən...

Bu günüm də belə ötür

qüruba enən günəşlə,

pəncərəmin önündən.

Saraldı pəncərəmdə

Ağ rəngli pərdələr də

Sapsarı şəfəqlərdən.

bu gün də

nə darıxdığım dostları gördüm,

nə çiçəkli zoğal ağacında

oxuyan quşu,

nə şırşırları,

nə də o ağ çiçəkləri.

Bu gün də belə ötdü

Pəncərəmin önündən.

Bir qəfəs bülbülü tək

Arxasınca boylandım

sükutla ötən günümün

Ömrümdən lələk kimi

Düşən ağ varağına.

“sil gözünün yaşını”-

dedilər hardansa.

lll

Bu bahar da gəldi,

Sən, baxçanızda puçurlayan

Qızıl gül kollarına bax.

Xatırla son payızda

Sazağa düşmüş,

Açılmamış qönçəni.

O mənim güldanımda

Ölümə gülümsəyərək

Açıldı da, soldu da.

Bir də o böcəyi xatırla.

Su qabına düşüb,

Məhkum olmuş ölümdən

Azad etdiyim o böcək

Alğış eyləmişdi bizə.

Güldanda solmuş o gül

Sənin yaş dolu gözlərindən

Su içə bilmədi.

Nə də mən silə bilmədim

Göz yaşlarını

Qarğadı bizə göz yaşların.

Bu qarğışdan

Məni qurtara bilmədi

O böcəyin alqışları

İndi batıram özümdə

Ölümə məhkum böcək kimi,

Əlini uzat mənə.

lll

Bir sözün qapısında

Hənir və işıq gözləyən

Ümidlər kimiyəm

Səhərini itirmiş

Səfil və yorğun gecənin

zümzüməsində.

Səmitsiz küləklər gətirən

Sahibsiz lələklər kimi

Qurd ağzında ulayan,

maral baxışlı, bənövşə qoxulu,

yarı oyaq yarı yuxulu

bir kəlmə söz yazmaq istəyirəm.

Min ildi gözləyirəm

bir sözün qapısında

Solmayan ümidlər

Sahibsiz lələklər kimi

Bir udumluq nəfəs

Bir baxımlıq işıq həsrətiylə.

lll

Yuxusuz gecələr puçurladı

Açıq pəncərəmdən dolan

Ay işığının budaqlarında

Bahar qoxulu ümidlər kimi.

Min ilin yuxusuzluğu

Sönmüş şam piltəsinin

Tustülü kölgəsində

Uyudu ruh adlı səyyarələr kimi.

Yuxusuz gecələrin çiçəkli budaqları

Solacaq səhərədək.

Uçub gedəcək yuxulu səyyarələr,

Yenə qalacaq

Piltəsi tüstülənən şam kölgəsində

Yazılmamış bir varaq.

lll

Bütün dostlar tükəndi,

Varılacaq yer də yox.

Mənə həmdəm olacaq

Daha bu yerlərdə yox.

Perikdi yuvalardan

Qərib quşlar hürkərək.

Perikirəm içimdən,

İçimə sığınan tək.

Hara vardı olanlar,

Qalanlar niyə yaddır.

Sabah yenə təzədi,

Dünən yenə boyatdı.

Heç kim ölmək istəmir,

Baldı dünyanın tamı.

Amma hamı tələsir,

Ölümə qaçır hamı...

Məni tərk edə bilmir,

Bir nəfəsdi bu həvəs.

Tanrımdan əmanətdi,

Uçub getmir bu nəfəs.

Qərib quşdan betərdi,

Neyə sal nəfəsimi.

Bu nəfəs qoymur öləm,

Allah, al nəfəsimi.

Dəvəsi ölmüş ərəbə

Bulud kölgələri səhrada xaldı,

Buludlar da laldı, səhra da laldı.

Sarvansız karvanlar səhrada qaldı,

Gəlmədi, gəlmədi bir ərəb atdı.

Yarı şiyələrik, yarı sünnülər,

Qarı düşmən bizə onunçün gülər.

Atılan nizələr, oxlar, süngülər

Tuşlanıb, tuşlanıb bir ərə batdı.

Sağalmaz yaramız sarı, ha sarı,

Keçilməz bu yolun ilğım hasarı.

Dayanır, yol gedir ilğıma sarı,

Bir ərəb piyada, bir ərəb atdı.

Yoxun mənzərəsi

İşıqlar axıb gəlir,

Bizdən o yana yoxdan.

Əyan olan nə varsa,

Gəlib bəyana yoxdan.

Bu dünyanın surəti,

Yeddi rəngli işıqdı.

Yer ilə göy arası,

Yox ilə barışıqdı.

İçində gizlənibdi,

Baxıb gördüyün adam.

Vardan yoxa varışdı,

Yerə hördüyün adam.

Mən yoxun adamıyam,

Yoxdan vara gətirmə.

Gətirsən sal könlünə,

Yerə salıb itirmə.

Sarıbulaq yaylağına

Yenə yaylaqların bahar vaxtıdı,

Yenə binə qurdu el yaxasından.

Çiçəkli ağaclar gəlinlik geyib,

Asıldı dağların tül yaxasından.

Qarlı gədiklərə göllər aynadı,

Port-portun suları coşub qaynadı...

Göylər guruldadı, şimşək oynadı

Axdı quzeylərin sel yaxasından.

Qarannıq dərədən sular sallanıb,

Daşlar şır-şırları içib, hallanıb.

Çiçəklər allanıb, qönşə ballanıb

Arılar sallanıb gül yaxasından.

Körpəcə bulaqlar nə sızlar yenə,

Başına cəm olub o qızlar yenə.

Sallaşdı lilparlar, yarpızlar yenə

Köklü yoxuşların lil yaxasından...

Dostum, gəl sevindir bu oylaqları,

Küsgün bənövşəyə bənd olan yarı.

Nisgili, həsrəti, dərdi,qübarı,

Mamırlı daşların sil yaxasından.

Məmməd Dəmirçioğlu

525-ci qəzet.-2014.- 17 may. - S.31.