“Maddi
problemlər elmdə yeniləşməyə ciddi
mane olur”
Milli Məclisin deputatı,
AMEA-nın müxbir üzvü Gövhər Baxşəliyevanın “525”-ə müsahibəsi
- Gövhər xanım, ötən həftə parlamentdə 3 günlük
büdcə müzakirələri
keçirildi və qeyd edək ki, ayın 28-də də büdcə zərfinin səsverməyə
çıxarılaraq qəbulu
nəzərdə tutulur.
Bəs Siz bir millət
vəkili olaraq növbəti ilin büdcə zərfi barədə nə düşünürsünüz?
– Azərbaycan Respublikasının dövlət
büdcəsi zərfi və onun əsas istiqamətlər üzrə
əsaslandırılması ildən- ilə təkmilləşir. Milli
Məclisin müzakirəsinə
təqdim olunan 2015-ci ilin büdcə
layihəsi əslində
çox ciddi elmi-analitik sənəddir ki, bu da
ölkədə çox
təkmil büdcə
sisteminin yaranmasına
dəlalət edir. Dünyada istər siyasi, istər sosial-iqtisadi sahədə baş verən proseslərə nəzər salsaq, Azərbaycanın bu gün sözün əsl mənasında sabitliyi və davamlı inkişafı təmin edən çox nadir ölkələrdən
olduğunu etiraf etməliyik. Bu isə
Prezidentimizin, Azərbaycan
iqtidarının apardığı
çox düzgün,
hərtərəfli ölçülüb
biçilmiş, bütün
riskləri, dünya bazarının konyukturasını nəzərə
alan uzaqgörən siyasətin nəticəsidir.
Odur ki Azərbaycanın iqtisadi reytinqi ildən-ilə artır və bunu beynəlxalq
təşkilatlar da etiraf edirlər. Büdcə layihəsində təqdim olunan çoxsaylı statistik rəqəm və məlumatlar sübut edir ki, bu
gün Azərbaycan dünyada ən sabit və dinamik
inkişaf edən ölkələrdəndir.
Mən konkret
elm sahəsi haqqında
danışmaq istərdim. Təqdim olunan
layihədə elmin inkişafının əsas
istiqamətləri kifayət
qədər dəqiq və ətraflı müəyyənləşdirilib. Bunlar əsasən elmi-texniki potensialın qorunub saxlanılmasından, elm və
təhsil sahəsində
yüksək ixtisaslı
kadrların hazırlanmasından,
cəmiyyətdə elmi
işçilərin nüfuzunu
yüksəldilməsinə nail olmaq üçün məqsədyönlü tədbirlər
həyata keçirilməsindən
və sairədən ibarətdir. AMEA-da, digər elmi-tədqiqat müəssisələrində və ali təhsil
müəssisələrində aparılan fundamental tədqiqatların
səmərəliliyinin artırılması,
onların nəticələrinin
sosial-iqtisadi və digər sahələrdə
tətbiqinin təmin edilməsi, ölkədə
elmi-texniki potensialın
qorunması və inkişaf etdirilməsi, dövlətin informasiya ehtiyatlarının artırılması
və innovasiya proseslərinin surətləndirilməsi,
elmi müəssisələrdə
və ali məktəblərdə aparılan
elmi-tədqiqatların əlaqələndirilməsi üzrə işin gücləndirilməsi
və alimlərinin yaradıcılıq potensialının
tam reallaşdırılması üzrə şəraitin
yaradılması elm sahəsində
qarşıda duran əsas məqsədlərdəndir.
Bu məqsədlərə nail olmaq üçün layihədə bir sıra tədbirlər nəzərdə tutulub. Düşünürəm ki,
tezliklə onların reallaşmasının şahidi
olacağıq...
– Elmi tədqiqatların səmərəliliyi haqda
nə deyərdiniz? Parlamentdə bu məsələ ətrafında
birmənalı olmayan
fikirlər səsləndi...
– Mən bu məsələdə
həmkarlarım İsmayıl
Hacıyev, İsa Həbibbəyli və Əhliman Əmiraslanovla tamamilə həmrəyəm.
Çünki elm mənəvi fəaliyyət
sahəsi olduğundan
burada ilk stimul rolunu, təbii ki, mənəvi amillər oynayır.
Yəni,
qəlbinin hökmü
ilə elmə gələn hər bir kəs onun
vurğunu, müəyyən
mənada fanatı olur. Amma biz maddi dünyada
yaşayırıq və
maddi təminat olmadan hər hansı bir fəaliyyət, o cümlədən
elmi fəaliyyət qeyri-mümkündür. Bu
bir həqiqətdir ki, fundamental elm böyük
məsrəflər tələb
edən bir sahədir. Və bu məsrəflər heç də dərhal öz bəhrəsini vermir,
yalnız perspektivdə
özünü doğruldur.
Amma güclü olmaq istəyən hər bir dövlət, gələcəyini düşünən
hər bir millət bu məsrəflərə getməlidir.
Maddi problemlər elmdə yeniləşməyə,
varislik ənənələrinə
qorunmasına ciddi
əngəl törədir.
Bu gün mövcud
maliyyə təminatı
gənclərin elmdə
qalmasına stimul yaratmır. Nəsillər arasında əlaqə
qırılır, bu isə elm üçün
böyük təhlükədir.
Məsələnin ciddiliyi onunla izah olunur ki,
bu təkcə elmi və intellektual
problem deyil, həm də mənəvi-əxlaqi
bir məsələdir. Belə ki,
bu, gənclərin elmə, biliyə həvəs ruhunda tərbiyəsinə mənfi
təsir göstərir
və indi haqqında çox danışılan mənəvi
dəyərlərin itirilməsinə
gətirib çıxarır.
Halbuki elmə qiymət, alimə hörmət tarixən milli ənənə və mentalitetimizin ayrılmaz xüsusiyyəti olmuşdur.
Odur ki, bu vəziyyətin
aradan qaldırılması
birbaşa milli dəyərlərin qorunmasına,
gənclərin mənəvi
tərbiyəsinə dəxli
olan məsələlərdir.
Osmanlı dövlətinin banisi Osman qazinin oğlu
Orhan qaziyə vəsiyyəti mənbələrdə
zəmanəmizə qədər
gəlib çatıb. O oğluna
elm və sənət
adamlarına hərtərəfli
qayğı və diqqət göstərməyi
tapşırır və
fikrini belə əsaslandırır: “Çünki
onlar (yəni elm və sənət adamları) dövlətin
bədəninin gücüdür!”. Bəzən elmə qoyulan vəsaitlərin gəlir gətirməməsindən danışılır.
Düşünürəm ki, elmə biznesmen təfəkkürü
ilə yanaşmaq qətiyyən yolverilməzdir.
Əvvəla, elə elm sahələri
var ki, onların
gətirdiyi mənfəət
heç bir maliyyə vahidi ilə ölçülmür.
Məsələn, humanitar və ictimai elmlər. Ziya Bünyadovun “Azərbaycan
VII-IX əsrlərdə”, yaxud
“Azərbaycan Atabəylər
dövləti” əsərlərini
hansı pul ekvivalenti ilə ölçmək olar? Bu əsərlər qiymətsizdir!
Eləcə də Milli Elmlər Akademiyasında yazılmış və nəşr olunmuş yüzlərlə digər
fundamental əsərlər. Məhz belə əsərlər bütün tətbiqi araşdırmaların, təhlillərin,
dərsliklərin, tədris
vəsaitlərinin, ensiklopedik
əsərlərin bünövrəsini
təşkil edir.
Bünövrənin itirilməsinin nə
demək olduğu isə hər kəsə aydındır.
Yadıma 2007-ci ildə Ankarada
keçirilən Şərqşünasların
38-ci Dünya Konqresi düşür. Belə
konqreslər XIX əsrin
ortalarından etibarən
dörd ildən bir dünyanın müxtəlif ölkələrində
keçirilir və dünya şərqşünaslarının
ən ali
məclisi hesab olunur.
Ankaradakı konqres də çox yüksək səviyyədə keçdi. Konqresin birinci günü iştirakçılar qarşısında Türkiyənin o vaxtkı Prezidenti Abdullah Gül çıxış etdi, ikinci gün isə baş nazir Rəcəb Tayyib Ərdoğan. O zaman onların alim zəhmətinə verdiyi yüksək qiymət, alimlərə göstərdikləri böyük ehtiram məni valeh etdi. Ərdoğanın alimlərə müraciət edərək dediyi sözləri isə həmişəlik yaddaşımda həkk olundu: “Sizlər ömrünüzü elə işə sərf etmisiniz ki, bu iş bilavasitə sizin özünüzə böyük gəlir gətirmir. Amma sizin gördüyünüz iş bütövlükdə insanlığa, bəşəriyyətə, sülhə, barışa böyük mənfəət gətirir”.
– Büdcə müzakirələrində televiziya kanallarının fəaliyyəti, xüsusilə, milli teleseriallarla da bağlı tənqidi fikirlər yer aldı. Siz də həmin tənqidlərlə razısınızmı, yoxsa?..
– Söz yox ki, milli televiziya efir məkanı bu gün təkmilləşmə prosesini yaşayır, axtarışlar və eksperimentlər mərhələsindədir. Amma razılaşaq ki, bu mərhələ bir qədər uzanıb və bu gün efir məkanımızda orta səviyyəli tamaşaçının zövqünü oxşayan verilişlər azdır. Hələ onu demirəm ki, bəzən çox xoşagəlməz məqamların şahidi oluruq. Məsələn, bu yaxınlarda ailə münasibətləri haqda bir veriliş gedirdi. Mən bilərəkdən kanalın adını çəkmirəm. İştirakçılardan biri – cavan müğənni uzun-uzadı müzakirədən sonra belə nəticəyə gəldi ki, “arvadı hərdən vurmaq lazımdır”. Bu sözlər sivil, dünyəvi bir dövlətin efir məkanında səslənir! Kim zəmanət verə bilər ki, sağlam məntiqə sığmayan bu sözlər həmin verilişə baxan gənclərə təsirsiz ötüşəcək? Xüsusən nəzərə alsaq ki, ailə-məişət zorakılığı bu gün ölkəmiz üçün hələ də aktualdır. Nə qədər qadınlar bu zorakılığın qurbanı olur.
Düşünürəm ki televiziyaların ilk vəzifəsi həyatımızda yer alan eybəcərliklərlə, mənfi hallarla mübarizədir, geniş maarifləndirmə işinin aparılmasıdır. Teleefirin təsir gücünü nəzərə alsaq, düşünürəm ki televiziyalar işi düzgün qursa, bu sahədə tezliklə böyük uğurlara imza atıla bilər. Müəyyən maarifləndirici roliklərin-narkomaniyaya qarşı, qız uşaqlarının ana bətnində tələf edilməsinə qarşı, ailə-məişət zorakılığına qarşı və sair mütəmadi nümayişi qısa zamanda bu problemlərin həllində müsbət effekt verə bilər. Dünyəvi həyat tərzinin üstünlükləri, qadınlara, ahıllara hörmət və ehtiram, uşaqlara qayğı və sevgi, dini radikallığa, cəhalətə, mövhumata qarşı mübarizə-bunlar hamısı televiziyaların bilavasitə üzərinə düşən vəzifələrdir.
İnanmaq istərdim ki, televiziya kanallarımız bu istiqamətdə yaxın gələcəkdə dönüş yaradacaqlar.
Digər
müzakirə mövzusu
isə təbii ki,
milli teleseriallardır.
Onların tamaşaçı zövqünü oxşamaması,
ideya-mövzu və bədii-estetik cəhətdən
zəif olması cəmiyyətimizdə sübuta
ehtiyacı olmayan aksiom kimi qəbul
olunur. Halbuki bu gün ölkəmizdə
seriallara, xüsusən
xalqımızın şanlı
tarixini işıqlandıran
seriallara böyük ehtiyac var. Onlardan biri hazırda şəxsiyyəti
və fəaliyyəti
geniş müzakirə
olunan, bəzən isə qonşu ölkələrdə insafsızcasına
təhrif olunan, xalqımızın böyük
oğlu Şah İsmayıla həsr olunmalıdır.
Kamil HƏMZƏOĞLU
525-ci qəzet.- 2014.- 29 noyabr.- S.8.