Vətəndaş cəmiyyətinin
inkişafında dövlət qayğısının müstəsna
rolu
Azərbaycanın
vətəndaş cəmiyyəti institutlarının
keçdiyi inkişaf yoluna nəzər saldıqda, göz
önünə ilk olaraq 1990-cı illərin əvvəllərinin
böhranlı vəziyyəti və bundan doğan ictimai,
iqtisadi çətinliklər gəlir. Müstəqilliyini
yenicə bərpa etmiş Azərbaycanda nəinki QHT
sektorundan, yaxud yüksək hüquqi pilləyə
ucalmış vətəndaş cəmiyyətindən
danışmaq mümkün idi. Bu zaman ümummilli lider Heydər
Əliyev xalqın tələbi ilə yenidən hakimiyyətə
gəldi və nəticədə dövlətçiliyin
bütün vacib sferalarda möhkəmləndirilməsi ilə
yanaşı güclü vətəndaş cəmiyyətinin
formalaşması məsələsi də prioritet istiqamət
kimi diqqətə alındı. Təbii ki,güclü vətəndaş
cəmiyyətinin qurulması üçün ilk növbədə
ölkədə hüququn aliliyi təmin edilməli, sabit
ictimai münasibətlər zəmini
formalaşdırılmalı, beynəlxalq təcrübə
öyrənilməli, QHT sektoru cəmiyyətə
daşınmalı və bir sıra digər zəruri
adımlar atılmalı idi. Heydər Əliyevin bu sektorun
strateji planda inkişafı üçün planlı şəkildə
atdığı addımlar qısa zaman kəsimində
müsbət nəticələrini verməyə
başladı.
Heydər
Əliyev 1993-cü ilin avqustunda ilk olaraq vətəndaş cəmiyyəti
institutlarının ən fəal təbəqəsi olan gənclər
təşkilatlarını bir araya gətirərək onlarla
birinci görüşünü keçirdi. Bunu tarixi
görüş kimi də qiymətləndirmək olar.
Çünki bu addımla gənclərə vətəndaş
cəmiyyəti quruculuğu prosesində öncül yer verilərək, mühüm əhəmiyyət kəsb
edən ictimai münasibətlərə start verildi. Nəticə
olaraq ölkəmizdə vətəndaş cəmiyyəti təmsilçilərinin
sərbəst, aşkar çalışma imkanının, fəaliyyətlərinin
stimullaşdırılmasının, gənc, bacarıqlı,
dövlətinə sadiq yeni liderlərin meydana
çıxmasının əsası qoyuldu. Ulu Öndər tərəfindən
atılan mühüm addımlardan biri də Konstitusiyanın
qəbulu oldu. Bu ali qanunda milli niyyətlərdən olan "vətəndaş
cəmiyyətinin bərqərar edilməsinə nail olmaq"
müddəası ölkəmizin sivil gələcəyinə
hesablanmış məqsədyönlü dövlət
sisteminin qurulmasından xəbər verirdi. Sözün həqiqi
mənasında bu Konstitusiya həm dövlətçiliyin əsaslarının
güclü sütunlar üzərində
formalaşdırılması, həm də vətəndaş
cəmiyyətinin geniş dairədə təşəkkül
tapması üçün mühüm tarixi sənəd oldu.
Çünki buna qədərki bütün hüquqi-normativ
aktlarda və sənədlərdə insan hüquq və
azadlıqları, o cümlədən insanların birləşmək
hüquqları çox məhdud çərçivələr
daxilində şərtləndirilirdi. 1995-ci il
Konstitusiyasının 58-ci maddəsində təsbit edilmiş
birləşmək hüququ QHT-lərin yaranması
üçün ilkin hüququ baza rolunu oynadı. Təsadüfi
deyil ki, bu gün beynəlxalq standartlara uyğun şəkildə
fəaliyyət göstərən müasir QHT-lər məhz
Azərbaycanın müstəqillik əldə etməsindən,
xüsusilə 1995-ci il Konstitusiyasının qəbulundan sonra
yaranmağa başladı. Ölkədə QHT fəaliyyətinin
böyük populyarlıq qazanması məhz bu zamana təsadüf
edir. Ulu öndər tərəfindən vətəndaş cəmiyyəti
qurumları üçün yaradılan münbit şərait
çoxlu sayda yeni QHT təsis olunmasını
stimullaşdırdı. Bu proses 1995-ci ildə gənclər təşkilatlarının
ilk konfedarativ birliyi olan Azərbaycan Respublikası Gənclər
Təşkilatları Milli Şurasının təşəkkül
tapması ilə nəticələndi.
1997-ci ildə
bilavasitə H.Əliyevin təşəbbüsü ilə BMT
və Azərbaycan hökuməti arasında "Azərbaycan
qeyri-hökumət təşkilatlarının institusional
inkişafı və vətəndaş cəmiyyəti
quruculuğuna kömək" adlı birgə layihənin həyata
keçirilməsi haqqında saziş imzalandı. Layihənin
icrası üçün yaradılmış "QHT-lərin
Resurs və Təlim Mərkəzi" 1998-ci ilin iyun
ayından etibarən ictimai sektorun inkişafı istiqamətində
fəaliyyətə başladı. QHT-lərin institusional
inkişafı və praktiki fəaliyyətinin beynəlxalq
standartlara doğru istiqamətləndirilməsi müəyyən
ictimai-siyasi gərginliklər dövrünü yaşayan Azərbaycan
üçün çox cəsarətli addım idi. Bu,
keçmiş sovet məkanı ölkələri arasında
qəbul edilmiş ilk tarixi qərar idi.
"QHT-lərin
Resurs və Təlim Mərkəzi" qarşısında
duran əsas vəzifələrdən biri də
ayrı-ayrılıqda və pərakəndə şəkildə
fəaliyyət göstərən QHT-ləri birgə fəaliyyətə
cəlb etmək, onların fəaliyyətini əlaqəndirə
bilən çevik bir mexanizm yaratmaq və bununla da ölkənin
III sektor təmsilçiləri arasında ümumi məsələlərdə
həmrəyliyi və iş birliyini təmin etməkdən
ibarət idi. Həmin dövrdə QHT-lərin fəaliyyətinin
əlaqələndirilməsi, hökumət strukturları,
beynəlxalq və donor təşkilatlar, eləcə də
ictimaiyyətlə effektiv əlaqələrin qurulması,
onların bürokratik əngəllərdən və təzyiqlərdən
birgə müdafiə olunması, ictimai sektorun
inkişafına hərtərəfli yardım göstərilməsi
üçün onların koalisiyasının
yaradılmasına böyük ehtiyac vardı. Dünya təcrübəsinə
əsaslanan belə bir əlaqələndirmə və III
sektorun ehtiyaclarını qarşılamaq mexanizmi kimi Forumun
yaradılması ideyası QHT-lər tərəfindən
böyük dəstək aldı. Beləliklə, vətəndaş
cəmiyyəti quruculuğu sahəsində özünəməxsus
təcrübə sayılan, fəaliyyəti ilə ona olan
ümidləri doğruldan, QHT ictimaiyyətinin güc mərkəzinə
və güvənc yerinə çevrilən Milli
Qeyri-Hökumət Təşkilatlarının Forumu (MQF) təsis
edildi. Sözügedən qurumun yaradılması ilə QHT hərəkatı
ölkə üzrə geniş vüsət aldı, ictimaiyyət
arasında anlayış olaraq bütün dairələrdə
qəbul edilməyə, ən vacibi isə paytaxtdan regionlara
yayılmağa başladı.
Azərbaycanda
vətəndaş cəmiyyətinin dəstəklənməsinə
və inkişafına yönələn ən mühüm
addımlardan biri vətəndaş cəmiyyətinin
aparıcı elementlərindən olan qeyri-hökumət təşkilatlarının
xarici donorlardan asılılığının
azaldılması və dövlətin bu təşkilatlar
üçün əsas donora çevrilməsi
üçün mexanizmin formalaşdırılması idi. Belə
ki, son bir neçə ilə qədər Azərbaycanda fəaliyyət
göstərən QHT-lər öz təşəbbüslərini
həyata keçirmək üçün ancaq xarici
donorlardan, beynəlxalq təşkilatlardan və fondlardan maliyyə
dəstəyi ala bilirdilər. Dövlətlə QHT-lər
arasında tərəfdaşlıq o qədər də
inkişaf etməmişdi. QHT-lərin xarici donorlardan
asılı olması həm də milli təhlükəsizlik nöqteyi-nəzərindən
müəyyən narahatlıqlar meydana
çıxarırdı. Geniş ictimai müzakirələrdən,
bu sahədə beynəlxalq təcrübənin öyrənilməsindən
sonra Azərbaycanda da bir çox inkişaf etmiş Avropa
ölkələrində olduğu kimi dövlət-QHT tərəfdaşlığı
üçün mexanizmin yaradılması məsələsi
həllini tapdı. Azərbaycanın iqtisadi qüdrətinin
artması QHT-lərin təklif etdikləri layihələrin,
sosial-ictimai həyatın ən müxtəlif aspektlərinə
dair faydalı təşəbbüslərin dövlət tərəfindən
maliyyələşdirilməsinə də imkan yaradıb.
"Qeyri-Hökumət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi
Konsepsiyası"nın təsdiqlənməsi və Dövlət
Dəstəyi Şurasının yaradılması ilə
ölkədə QHT sektorunun inkişafının yeni mərhələsinin
başlanması üçün baza prinsiplərini müəyyənləşdirdi.
Dövlət
büdcəsindən QHT-lərin dəstəklənməsi
üçün ayrılan vəsaitlər qeyri-hökumət
təşkilatlarına dövlət dəstəyinin məqsədləri
cəmiyyətdə yeni münasibətlər modelinin
formalaşdırılması, vətəndaş cəmiyyəti
institutlarının müasirləşdirilməsi, vətəndaş
təşəbbüsünün artırılması, milli
maraqların qorunması sahəsində QHT-lərin fəaliyyətinin
təşviq edilməsi, onların sosial əhəmiyyətli
problemlərin həllinə cəlb olunması, dövlət və
cəmiyyətin inkişafı üçün əhəmiyyət
kəsb edən proqram və layihələrin maliyyələşdirilməsidir.
Şuraya dövlət büdcəsindən ayrılan vəsaitlərin
həcminin ilbəil artırılması da dövlətin vətəndaş
cəmiyyətinin inkişafına dair uzunmüddətli
strategiyasına xidmət edir. Vəsaitin həcminin ildən-ilə
artırılması ölkədə vətəndaş cəmiyyətinin
formalaşdırılması prosesinin inkişafı istiqamətində
milli qeyri-hökumət təşkilatlarının daha səmərəli
iştirakını təmin etmək, həmçinin
qeyri-hökumət təşkilatlarına dövlət
qayğısını gücləndirmək məqsədi
daşıyır.
Azərbaycan
dövləti vətəndaş cəmiyyətinin
inkişafında KİV-lərin rolunun nə dərəcədə
mühüm olduğunu nəzərə alaraq bu sahənin
inkişafına nail olmaq üçün xüsusi mexanizmlər
formalaşdırıb. Prezident İlham Əliyev dəfələrlə
öz nitqlərində bəyan edib ki, ölkədə
inkişaf etmiş, peşəkar və müstəqil
KİV-lərin fəaliyyətinin dəstəklənməsi
Azərbaycan dövlətinin siyasətinin əsas prinsiplərindən
biridir. Bu prinsip daxilində cəmiyyətdə söz
azadlığını, insanların obyektiv informasiya əldə
etmək hüququnu, həmçinin kütləvi informasiya
vasitələrinin müstəqilliyini təmin etmək məqsədi
ilə dövlət tərəfindən müəyyən
olunan tədbirləri həyata keçirmək
üçün 2008-ci ildə Prezident Yanında Kütləvi
İnformasiya Vasitələrinə Yardım Fondu (KİVDF)
yaradılıb. 2009-cu ildən
fəaliyyətə başlayan
Fondun yaradılmasında məqsəd vətəndaş
cəmiyyəti quruculuğu prosesində KİV-lərin
mühüm rolu nəzərə alınmaqla ölkədə
fikir, söz və məlumat azadlığını
inkişaf etdirmək, kütləvi informasiya vasitələrinin
müstəqilliyini dəstəkləmək, redaksiyalara
yardım mexanizmini təkmilləşdirmək, informasiya
sektorunda yeni informasiya-kommunikasiya texnologiyalarının tətbiqini
stimullaşdırmaq, cəmiyyət və kütləvi informasiya
vasitələri arasında səmərəli əməkdaşlığı
gücləndirmək, jurnalistlərin peşəkarlığının
və məsuliyyətinin artmasına şərait yaratmaq,
sosial müdafiəsini gücləndirmək, dövlət və
cəmiyyət üçün prioritet təşkil edən məsələlərin
həllində kütləvi informasiya vasitələrinin
potensialından səmərəli istifadə etmək kimi vacib
vəzifələrin həllidir. Bu sahədə dövlət
dəstəyi siyasətinin başlıca prinsiplərindən
biri KİV-lərin müstəqilliyinin qorunması, onların
fəaliyyətinə hər hansı müdaxilənin istisna
edilməsidir. Bu prinsip KİVDF-in fəaliyyətinə dair
ölkə prezidentinin sərəncamı ilə təsdiqlənmiş
konsepsiyada rəsmən əksini tapır.
Yaradıldığı vaxtdan etibarən 2012-ci ilə qədər
KİVDF-yə dövlət büdcəsindən 10 milyon manata
yaxın vəsait ayrılıb. Həmin vəsait hesabına
ölkədə fəaliyyət göstərən qəzetlərə,
informasiya agentliklərinə həm birbaşa, həm
müsabiqəli əsasda konkret layihələrin həyata
keçirilməsi üçün vəsaitlər
ayrılıb. Bu vəsaitlərin ayrılması KİV
redaksiyalarının müasir texnologiyalarla təmin
olunmasına, jurnalistlərin iş şəraitinin
yaxşılaşdırılmasına və peşəkarlıqlarının
artırılmasına dəstək verib.
Azərbaycan
dövləti vətəndaş cəmiyyətinin
inkişafına yönələn siyasət çərçivəsində
ölkədə insan haqları və azadlıqlarının
müdafiəsini də gücləndirir. Bu məqsədlə
2011-ci ilin dekabrında prezident tərəfindən Azərbaycanda
insan hüquq və azadlıqlarının müdafiəsinin səmərəliliyini
artırmaq sahəsində Milli Fəaliyyət Proqramı təsdiq
edilib. Milli Fəaliyyət Proqramı insan haqlarının daha
etibarlı müdafiəsi üçün qanunvericilik, məhkəmə-hüquq
sistemi, normativ-hüquqi bazanın təkmilləşdirilməsi
sahəsində islahatları nəzərdə tutan əhatəli,
uzunmüddətli sənəddir. Milli Fəaliyyət
Proqramı konseptual, miqyaslı xarakter daşıyır və
"Azərbaycan 2020: gələcəyə baxış"
inkişaf strategiyası çərçivəsində
qarşıya qoyulan vəzifələr kontekstində nəzərdən
keçirilməlidir. Bu sənəd insan
hüquqlarının müdafiəsinin Azərbaycan
Prezidentinin həyata keçirdiyi siyasətin prioritetlərindən
biri olduğunu təsdiqləyir. Milli Fəaliyyət
Proqramının qəbul edilməsi Azərbaycanın
Yaxın Qonşuluq Siyasəti və Şərq Tərəfdaşlığı
təşəbbüsləri çərçivəsində
yaxın tərəfdaşlıq etdiyi Avropa İttifaqı,
habelə ATƏT tərəfindən insan haqlarının
qorunması istiqamətində mühüm addım kimi qiymətləndirilib.
Bu bir faktdır ki, vətəndaş cəmiyyətinin,
KİV-lərin, siyasi partiyaların dəstəklənməsinə
yönələn siyasət Azərbaycanın mütərəqqi
sosial siyasəti, inkişaf etmiş iqtisadiyyatı və
regionda möhkəmlənmiş mövqeyi olan müasir və
demokratik ölkəyə çevrilməsinə dair ölkə
prezidentinin seçdiyi strateji xəttin həyata keçirilməsinə
xidmət edir.
AQİL
525-ci qəzet.- 2014.- 17 yanvar.- S.6.