Qanunları qoruyub,
qaydaların pozulmasından zövq almaq iddiası
YAXUD, SƏMƏD VURĞUN SƏTİRLƏRİ ÇİNARA MEH GƏTİRMƏK GÜCÜNDƏYMİŞ...
Qardaşım Respublika Xəstəxanasının reanimasiyasında,
oğlum qəbul imtahanında,
ürəyim
çantamdakı
kardioloji dərmanların “yanında”,
özüm işdə,
gözüm pəncərədən görünən çinarların yarpaqlarında.
Hansısa budağın bir yarpağı əssə, ona muştuluq verməyə hazıram. “Küləklər
şəhəri”ndə nəinki
külək, heç
adi bir meh
də yoxdur. İş gününü necə axşam edəcəyik, bilmirəm. Tək onu bilirəm
ki, Allah hamının
yoluna işıq salandır.
...Qapı açılır
və İlqar Musaoğlu (Hamı onu belə çağırdığına
görə bəlkə
də soyadının
Həsənov olduğunu
əksər tanışları
bilmir )
sanki onu qovan istinin əlindən
qaçırmış kimi
özünü içəri
salır:
- Salam, qərdeeeeş! (Azərittifaqda
işləyəndə dostluq
etdiyi bakılı oğlanın salam
vermək jestini hələ də yaşadır).
Cavab verməyə halım olmadığını dərhal
hiss edir və damarımın zəif yerini yaxşı bildiyimə görə əleykəssalamı gözləmədən
söhbətə başlayır:
- Hacı, bilirsən bayaq maşında yadıma hansı şeir düşmüşdü?
“Allah kömək olmuş,
mənim şeirlik vaxtımdır?” - deyə
fikirləşsəm də,
sualını da salamı kimi cavabsız qoyuram. Yenə susduğumu görəndə şeiri
başlayır:
- Maşını sür görək, Anatoli, sür!
Bu yaxın komada dincələk bir az.
Qoyun sürüləri nə çox görünür,
Bir dələmə
tapıb içsək,
pis olmaz.
Deyəsən, külək əsdi axı. Atam deyirdi ki, istini də, soyuğu da əvvəlcə adamın
ürəyi hiss edir, sonra əllərin, ayaqların isinir və ya üşüyür.
Mənasını bilmədiyim həmin
məntiqlə razılaşmamışdım.
Amma indi ürəyimə sərinlik gətirən misraların möcüzəsiydi,
ya nə idi, qeyri-ixtiyari çinarlara baxdım.
Yarpaqlar əsmirdilər.
Səməd Vurğunun “Muğan” poemasının “Dördüncü
nəğmə”si çinar
yarpağı kimi titrəyir, pıçıldaşır
və... sərinlik gətirirdi. Bu məqamda İlqarın üçüncü
ali təhsili
köməyimizə çatmışdı.
O, Jurnalistika fakültəsindən
sonra iqtisadçı
olmaq üçün
daha bir ali təhsil
almış, sonra isə universitetin Hüquq fakültəsində
oxumuşdu.
İndi
“yuristliyi” işə yaramışdı və rəngimin açıldığını
hiss edəndə davam
etdi:
...Çoban qarşılayır
bizi xoşsifət,
Tuluqdan süd tökür: - Buyurun, - deyə,
Atüstü olsa da, qısa bir söhbət
Dönür unudulmaz bir xatirəyə.
Kimsən, haralısan? Danış, ay çoban!
- Dağıstan əhliyəm,
ləzgiyəm, qardaş!
Qışlaq yerimizdir qədimdən
Muğan,
Biz ona həmdəmik,
o bizə sirdaş.
- Yaxşı, nə verəcək sənə bu qışlaq?
Yoxsa bir qoyunun iki olacaq? -
Çoban gülümsəyir, bilmirəm nədən
Verir cavabını fikirləşmədən:
- Muğan Muğan olsa, biri üç
elər,
Muğan
tufan olsa, üçü heç elər...
Oxucum! Belədir aqil babalar,
Bir dastan yaradir ikicə sözlə;
Bu kamal dünyası gülər bir üzlə,
Nəsildən nəsilə keçir
yadigar...
Bura qədər olanlar dəqiq yadımda olsa da, sonrakı
“proses”, yəni “dünyanın dərdini” tamamilə yaddan çıxartmağım necə
baş vermişdisə,
bilmirəm. Sonralar bu əhvalatı
dəfələrlə yaşlı
həmkarlarımıza danışdım.
Biri dedi, ona olan hörmətim
birə beş
artdı, biri xahiş etdi ki, İlqar bizim otaqda olanda
yada salarsan, biz də eşidək. Yada saldım. Amma İlqar “Muğan” poemasından deyil, “Bakının dastanı”ndan,
“Aygün”dən, “Zəncinin
arzuları”ndan oxudu. Hər dəfə də biz mat qalırdıq.
O, Səməd Vurğun
yaradıcılığını əzbər bilirmiş. Ömrü boyu paxıllıq hissindən kənar olanları da paxıllığa sövq
edə biləcək xoşbəxtlikdir.
lll
Bir dəfə dedim ki, onun jurnalist
kimi peşəkarlığı,
qabiliyyəti və bölgə müxbiri kimi keyfiyyətləri haqqında çox yazılıb. Amma hüquqşünaslığı barədə yazılmayıb,
Güldü: - Universiteti
başa vurandan sonra bir gün
belə işləmədiyim
ixtisas haqqında nə yazacaqlar ki?...
Əslində o, hər gün qanunların, hüquqlarımızın
keşiyindədir. İstənilən
söhbətdə kimsə
səhv danışırsa,
İlqar Musaoğlu düzəliş verir:
- Qanunla, qanunla, (Gəncəlilərin əksəriyyəti
kimi danışıq
dilindəki cümlənin
ilk sözünü elə
deyir ki, ifadə mütləq əkiz kimi səslənir. “Bu gün” sözünü “böyün, böyün”-
deyəndə isə daha çox gəncəli olur) məsələ o şəkildə
həll olunmalı deyil. Qanun belədir ki... Beş dəfə, on dəfə
deyil, daim ondan qanun belədir
ki, ifadəsini eşitmişik. Həqiqətən, qanunları bilir və müdafiə etməyə çalışır.
Bəziləri deyirlər ki,
daim prokurorlarla, məhkəmə hakimləri
ilə dostluq etdiyinə görə qanuna münasibəti belədi. Amma yox. Öz canında
olan odur.
Maraqlıdır, qanunları sevən
və qorumağa çalışan adam qaydaların, daha çox isə konkret olaraq bir qaydanın
pozulmasından zövq
alır və bunu təbliğ edir:
- Hacı, sən Allah, qol vuran futbolçunun
stadiondakı sevincini,
maykasını çıxarıb
azarkeşlər tərəfə
qaçdığını görmüsənmi? Öz canım
üçün, elə
bilirəm ki, o qolu vuran da
mənəm, sevinci stadionu başına götürən də.
- Ay kişi, futbolçunun o hərəkətini alqışlama. O, qayda pozuntusudur. Hakim sarı kartla cəzalandırır.
- Qoy cəzalandırsın. Mən o sevinci yaşayım, istəyir lap qırmızı kart versinlər.
Orijinal yanaşma tərzidir.
lll
...Bu yaxınlarda mənim cəmi yeddi il çalışdığım Dövlət Radiosundan “Xalq qəzeti”nə gəlməyimin 20 ili tamam olacaq. Bu kollektivdə çox şeyə nail olsam da, ürəyim daim radioda qalan səsimin yanında olub.
Orada çox böyük xəzinə var. İstənilən verilişin maraqlı alınması üçün minlərlə lent yazısı arasından seçim edə bilirsən. Çox maraqlı və qəzetdəkinə nisbətən daha məsuliyyətli işdir. Qərəz, hələ qulağım radioda, oradakı həmkarlarımın yanındadır. Ancaq maraqlıdır ki, Radio Günündə telefonun dəstəyini götürüb məni ilk təbrik edən həmişə İlqar Musaoğlu olur.
Qeyd eləmişdik ki, onun yaxşı
yazmağı, yaxşı danışmağı, Səməd
Vurğunu əzbər bilməyi,
poemanın ayrı-ayrı parçalarını məhz
lazım olan səviyyədə səsləndirməyi
jurnalistliyindən irəli gəlir. Bir
sıra başqa məsələləri
isə onun hüquqşünaslığı,
digərlərini iqtisadçılığı ilə əlaqələndirmişdik.
Bəs ürəyi 20 il radio efirində, səsyazma studiyasında qalan, iki on
il müddətdir ki, mikrofondan ayrılıb qələmlə
işləyən insanı hər il əvvəlki
peşə bayramı münasibətilə təbrik etmək
diqqəti hansı ixtisasdan qaynaqlanır?
Məgər insanlıq adlı ixtisas da varmı? Qərəz, avqustun
24-də əziz dostumuzun, insanlıq da daxil olmaqla,
dörd ixtisaslı İlqar
Həsənovun daha bir
ad günü qeyd ediləcək. Cansağlığı və
uğurlar arzulayırıq.
İttifaq MİRZƏBƏYLİ
525-ci qəzet.- 2015.- 22 avqust.- S.15.