Günümüzün gözəllik
kriteriyaları və harmoniya
anlayışı
ŞƏMSİYYƏ NAMAZLI: “HƏR KƏS ÖZ DÜŞÜNCƏSİNƏ, MƏNƏVİ ALƏMİNƏ UYĞUN GÖZƏLLİK AXTARIR”
Hər kəsin
istəyi gözəl
görünməkdir. Qadınlar isə
gözəl görünmək
üçün müxtəlif
üsullara əl atırlar. Belə bir deyim var:
iyirmi yaşınızda
üzünüz təbiətin
hədiyyəsidir, əlli
yaşınızda onun
necə olacağı
isə sizdən asılıdır.
Zaman keçdikcə
zahiri gözəllik qismən dəyişir, amma daxili mənəvi
zənginliyi qoruyub saxlamaq insanın öz əlindədir. Gözəl görünmək
üçün ilk növbədə
sağlam bədənə,
sağlam ruha sahib olmalıyıq. Sağlam yaşamağın
açarı insanın
düzgün qidalanmasından
asılıdır. Gün ərzində
qəbul etdiyimiz qidalar orqanizmi gündəlik ehtiyac duyduğu vitamin və minerallarlı təmin etməlidir.
Beləliklə, mövzumuz gözəllik və harmoniyadır. Harmonik gözəlliyə necə
nail olmağın yolları
ilə bağlı tibb
və fəlsəfə
üzrə fəlsəfə
doktoru, dietoloq Şəmsiyyə Namazlı
ilə söhbətləşdik.
Harmonik gözəllik deyəndə...
- Sağlamlıq gözəlliyin
təzahürü kimi
insanın fiziki və mənəvi qabiliyyətlərinin harmoniyası,
birliyi deməkdir. Cinsindən asılı olmayaraq biz kimisə zahiri görkəminə görə gözəl görürüksə, fiziki
cəhətdən yetkin,
danışıq qabiliyyəti
olan, ümumiyyətlə
sağlam təsir bağışlayan insan hesab ediriksə, lakin onun mənəvi
ruhi aləminə doğru dönüş
hiss etmiriksə, əlbəttə
ki, bu insanın
təbii gözəllik
harmoniyası ola bilməz. Çünki harmonik gözəllik
deyəndə insanın
sağlamlığı və
fiziki qüvvələrinin
harmoniyasından söhbət
gedir. Biz əgər sadəcə zahiri gözəlliyi nəzərə almış
olsaydıq, bu cizgilərin hələ
ilk işartılarını qədim yunan fəlsəfəsində görürük.
O zaman yunanlar insanların fiziki və mənəvi vəhdətini bir yerdə götürərək
bu vəhdətin müxtəlif tiplərini
yaradıblar. Məsələn,
hər kəsin bildiyi Afrodita şəhvət hissini, Gero məğrurluq hissini, Artemida bakirəliyi ifadə edən ilahi varlıqlar sayılıb.
Bu o deməkdir ki, eramızdan əvvəl antik yunan fəlsəfəsindəki
qədim filosoflar insanın zahiri gözəlliyinə tam müsbət
qiymət verməyiblər.
Məsələn, dahi Platon insanın zahiri gözəlliyini birinci xosbəxtlik, mənəvi
zənginliyi isə ikinci xoşbəxtlik adlandırıb. Əgər bu
xoşbəxtliklər ikisi
də birgə cəmləşərsə, artıq
təbii insan gözəlliyinin bir ampluasına çevrilə
bilər. Yox, əgər
bu hər ikisi eyni bir
ampluada cəmləşə
bilmirsə, dediyimiz kimi, tam olaraq, mütləq mənada gözəllikdən danışa
bilmərik. Bu, nisbi bir gözəllik
sayılır. Çünki insan fiziki cəhətdən
normal inkişaf etməlidir.
Biz sağlamlıq dedikdə insanın yalnız zahiri görkəmində təcəssüm
edən plastik hərəkətləri, zərif
cizgiləri, mütənasib
hissələri nəzərdə
tutmuruq, eyni zamanda onun daxili,
psixi inkişafından
söhbət gedir.
Təsəvvür edin, fiziki cəhətdən
möhkəm, sağlam
insanlar qrupu bir cəmiyyətdə birləşib. Ancaq bunların daxili
mənəvi zənginliyi
yoxdursa, bunu sosial mühit adlandıra bilmərik.
Çünki bunlar sağlam
kütlədir. Əgər insanda
mənəvi zənginlik
yoxdursa, o zaman vətənə, ailəyə
məhəbbət, torpağa
bağlılıq kriteriyalarını
bu şəxsdə görə bilmərik.
Sadəcə olaraq belələri
sağlam, fiziki cəhətdən yetkin insanlar qrupudur. Biz deyirik ki,
sağlamlıq gözəlliyin
təzahürüdür. Doğrudur, amma dediyimiz kimi, daxili-mənəvi yetkinliklə bərabər.
Bəli,
hər kəs öz düşüncəsinə,
mənəvi aləminə
uyğun gözəlliyi
axtarır. Amma yenə
də bütün bunların hamısının
mərkəzində insanın
sağlam fiziki və əqli inkişafı dayanır.
Məsələn, Afrika ölkələrində
insan doğulur, nəsil artır. Lakin görün, nə qədər eybəcərliklə
doğulan uşaqlar
var. Bu uşaqlar böyüyür
və xəstə bir cəmiyyət əmələ gəlir.
Çünki cəmiyyətin sosial
sağlamlığı hər
bir fərdin, ailənin tibbi bioloji sağlamlığından
asılıdır. Ona
görə də bunu nəzərə alaraq dünyada 21-ci əsr sağlamlıq, ekologiya və sabit inkişaf əsri adlandırılıb.
Bu, BMT tərəfindən səsləndirilən konsepsiyadır.
Daxili gözəlliyin zahiri görünüşə təsiri
Daxili gözəllik
zahirdən aşkarlanır. Məhz buna
görə də normanın estetik dəyərləri ön plana gəlir. Məsələn, biz bəzən
müşahidə edirik
ki, kiminsə gözəl qədd-qaməti,
düzgün bədən
quruluşu var, plastik-elastik hərəkətləri,
hətta onun yerişinin növü hansı
formadadır. Qadındırsa bir başqa, kişidirsə yenə fərqli olaraq, səsinin tonu, tembri, danışığı,
yəni bütün bunların hamısı insanın daxili aləmindən xəbər
verən atributlardır.
Yox, əgər sadəcə, maneken kimi bir
insanın zahiri gözəlliyində bu atributları görəriksə,
təbii olaraq burda gözəllikdən söz gedə bilməz. Eynən yunanlarda olduğu
kimi, Afrodita, Gero kimi ilahiləri
qoyub sadəcə onlara baxıb keçərdilər. Çünki onların daxili aləmi yox idi. Sadəcə, onlar insan təxəyyülündə özlərinin
arzuladığı bir
obrazı yaratmışdılar
ki, gözəllik belə olmalıdır.
Belə bir söz var
ki, “filankəs çox nurlu insandır”. Doğrudan da,
daxili işıq hər zaman insanın üzündə
təcəssüm edir.
Əgər daxilində kin-küdurət,
paxıllıq varsa, başqalarının sevincinə
sevinə bilmirsə, insandan asılı olmayaraq mimika dəyişir. Bu zaman insanda hormonal dəyişiklik baş verir, onda endorfin
düşür, adrenalin aşağı
səviyyədə olur
və insanda üz ifadəsi dəyişir. Bu mimika
dəyişən anda,
əlbəttə ki,
o insanın üzündə
təbəssüm ola bilməz. Artıq daxildə hormonal dava-dalaş
gedir. Daxildə belə mübarizə
getdiyi anda qan təzyiqi qalxa, müxtəlif dəyişiklik baş verə bilər. Bu zaman insanın
üzündə o nuru,
işığı, daxildən
gələn o müsbət
enerjini görə bilmərik. Çox təəssüf ki, cəmiyyətdə belə insanlar çoxdur.
Gözəllik görənin gözlərindədir
Qarşısındakı insanın gözəlliyi ona baxanın mənəviyyatından, intellektindən,
düşüncəsindən asılıdır. 21-ci əsrdə
bütün dünyanın
alimləri, nəhəng
filosofları yenidən
insanın mənəvi
aləminə qayıdıb
bir dönüş etdilər. O qədər
elmi-texniki inkişaf baş verdi
ki, insan özünün oxşarını
da yaratmağa nail oldu. Kosmik layihələr, kəşflər,
elmlərin bir-birinə
inteqrasiya edərək
yeni elmlərin yaranması və sair ağlasığmaz elmi-texniki nailiyyətlər
əldə olundu.
Amma bununla yanaşı insanın mənəvi-ruhi
aləmində elə
bir dəyişiklik əldə olunmadı.
Əksinə, bu sahədə
göstərici aşağı
düşdü. Çünki hər insanın öz baxış bucağı, hər kəsin özünün daxili aləminə uyğun axtardığı
gözəlliklər var. Əgər
bu gün insanlar arasında fizioloji instinktlər onun intellektual səviyyəsini üstələyirsə,
əlbəttə ki, dediyiniz o gözəllik bir ildən, altı aydan sonra artıq nəzərdən düşüb
sıradan çıxır.
O prizmadan baxan insan yenidən digər bir gözəllik axtarışına
çıxır.
Arıqlıq niyə dəbdədir...
Qədim italyan rəssamların əsərlərinə baxanda görürük ki, əsasən dolu xanımların rəsmləri üstünlük təşkil edir. Bəlkə də bu ondan irəli gəlirdi ki, dövrünün ən irəlidə gedən rəssamlarının obrazları idi o qadınlar. Və ona baxaraq hər kəs çalışırdı ki, o obraz tipində bir qadını tapa bilsin, sevə bilsin. Mən hesab edirəm ki, indikindən fərqli olaraq o dövrün insanları öz zamanında yaşayan dahi rəssamların əsərlərinə daha çox baxıblar, nəinki bizim dövrümüzdəki insanlar. Onların çəkdiyi o obraz elə bil ki, onların beyninə mənəvi cəhətdən həkk olunmuşdu. Hər kəs istəyirdi ki, sevdiyi insanı ona bənzətsin. Amma zaman keçdikcə, təbii ki, elmi-texniki inqilablar, tibbi dietologiyanın inkişafı bu sahədə dəyişikliyə gətirib çıxardı. Tibdə müəyyən göstəricilər, düsturlar var ki, insanın normal çəkisi nə qədər olmalıdır. Həmin düstura, çəkiyə uyğun olaraq hər şey dəyişdi. Dediyim kimi hər sahədə inkişaf getdiyi kimi təbabət sahəsində də inkişaf getdi. Kök insanların çəkisi normadan artıq olur, hormonal pozğunluqlar baş verir, şəkər xəstəliyi, hipertoniya, qan təzyiqinin yüksəlməsinə gətirib çıxarır. Hələ mənəvi cəhəti kənara qoyaraq tibbi bioloji tərəfindən yanaşsaq burda artıq normaların dəyişildiyini görürük. Çəki artdıqca bütün bu fəsadlar baş verir, insanın sağlamlığına birmənalı olaraq ziyan vurur. O baxımdan hər hansı həkimin qəbuluna xəstə gələndə əgər aşağı ətraf, oynaqlar xəstədirsə ilk növbədə çəkinin azalması deyilir. Yaxud qan təzyiqi yüksək olan xəstə gəlirsə ilk növbədə çəki azalmalıdı. Çünki hər kiloqram çəkiyə hesablamalar göstərir ki, bir ml civə sütunu səviyyəsində insanın təzyiqi aşağı düşür. Ürəyə gələn yük azalır. Əlbəttə ki, bu zaman-zaman belə inkişaf etdikcə artıq başlayır zahiri gözəlliyə təsir etməyə.
Ataların belə bir misalı var, çox yemək insanı az yeməkdən qoruyar. Bütün məsələlərdə insan tamahını saxlaya bilərsə, hər şeyə nail ola bilər. Elmi-texniki inkişafla bağlı olaraq insanlar adinamik həyat tərzi keçirirlər. İstər kişilərdə, istərsə də qadınlarda fiziki aktivlik çox azalıb. Hərəsi bir cür problem yaşayır.
Sakit həyat tərzi keçirən bir insana gün ərzində iki min beş yüz kilo kalori yetərlidir. Amma bəzən insanlar gün ərzində beş min kilo kalori qida qəbul edirlər. Qida qəbulundan sonra həmin qida parçalanmalıdır, əgər parçalanma baş verməzsə, bu qida piy halında lokal şəkildə digər yerlərə toplanır. Hesab edirəm ki, xəstəliyi olmayan insanın qidalanması normal olarsa, şirniyyatdan, xəmir xörəklərindən uzaq olarsa və qəbul etdiyi qidanı hərəkətə sərf edərsə, bu insanlarda çəkinin artması, piylənmə müşahidə edilməyəcək.
Estetik əməliyyatlar nəticəsində individuallıq itir
Tanrının yaratdığı insanlardakı simptomlardan biri də incə cizgilərdir. Əməliyyatlar nəticəsində artıq biz o cizgiləri itirmiş oluruq. Hər bir nəslə, millətə məxsus cizgilər olur. Bu gün isə hamı eyniləşib. Burun əməliyyatları, dodaqların silikonlaşdırmaq, eyni makiyaj, eyni saç düzümü. Estetik əməliyyatlar nəticəsində insanın zahiri cizgiləri itir və bir-birinə oxşayır. Təbii ki, buna gözəllik demək olmaz.
Samirə QULİYEVA
525-ci qəzet.- 2015.- 5 dekabr.- S27