Mənim sevdalarım edam
yeridir
Ayağım yer tutmur, mənim yerimə
dərdim ayaq tutdu, qadam yeridi.
Ölümün neçəsi dəyər dirimə,
İçimdə göynəyən adam yeridir.
Sevdiyimin məndən sirri olmasın,
Baş qoysun dizimə, piri olmasın,
Gül-çiçək içində yeri olmasın,
Qəlbim cənnətidir, odam yeridir.
Bu yazın çiçəyi, gülü qanlıdır,
Axsın gözlərimin seli, qanlıdır,
Mənim arzularım əliqanlıdır,
Mənim sevdalarım edam yeridir.
Adamın sevməyə üzü də gəlmir
Eh, mənim sevməli yaşım deyil ki...
Vurula bilərəm, mənim əzizim,
Qorxuram ki, gücüm tükənər bir gün,
Yorula bilərəm,
mənim əzizim.
Mən uşaq deyiləm, nağıl dinləyim,
Səbr edim sonunu axırda
bilim.
Mənim
saçlarımda ağ tel qalmayıb,
Sevginin yolunda ağarda bilim.
Mən eşqə düşmənəm,
sevgiyə yadam,
Özüm öz içimdə aza bilərəm.
Mən tanrı deyiləm, bəxt yazım, adam,
Mən sənə
nəğmələr yaza
bilərəm.
Başlanır ömrümün yarpaq
tökümü,
Payızı da bitmir, yazı
da gəlmir.
Uşaqlar adama elə baxırlar,
Adamın sevməyə üzü də gəlmir.
Mən elə dəliyəm, elə ağıllı,
Çağırsan, ardınca gələ bilərəm,
Eh, mənim sevməli yaşım deyil ki...
Eləcə yolunda ölə
bilərəm!
Gözəl qadınların bəxti
çirkindir
Sən məni sahibsiz qoyma, əzizim,
Qısqan
yada məni, yaxına məni,
Qadınlar sahibsiz yazıq
olurlar,
Ümid
edib getmə "çoxu"na məni.
Qoyduğun torpaqda yatmır
ki qadın,
Axtar, məzarının yeri tapılmaz,
O "çox" dediklərin nanəcibdilər,
Vallah, axtaranda
biri tapılmaz.
Sən məni sahibsiz qoyma, yazığam,
Hərdən gəl telimi qoxla, bəsimdir,
Bilirəm mənimki deyilsən,
adam,
Gündə bircə dəfə yoxla, bəsimdir.
Bütün nahaqların dili
uzundur,
Nahaqlar həmişə
meydan sulayar.
Məni
tənha qoyma, Allah eşqinə,
Üstümə it hürər, çaqqal ulayar.
Mənim səndən başqa yaxınım varmı?!
Bütün adamların adı
"heç kim"dir.
Mən gözəl qadınam, heyif, səd heyif ,
Gözəl qadınların bəxti çirkindir.
Düş gəl, bağışlayaq
bir-birimizi...
Bütün nağılların almayla
bitdi,
Bütün başlanğıclar sondan
başladı.
Ən böyük yalanı anam danışdı,
Ömrümün yalanı ondan başladı.
Mən bir az aldatdım, bir az aldandım,
Gəlirim, çıxarım nə oldu axı?
Sənə tapşırdığım pis adamların,
Demədin - axırı nə oldu axı?
Yadına gəlirmi yalvarışlarım?
Yadına gəlmirsə, nə deyim sənə?!
Yadına gəlirmi aldanışlarım?
Bağışla unutdum, məndən sənə nə?!
Qələmdə doğulur, kağızda
ölür,
Bu şəhid şeirlər,
qazi şeirlər.
Oxuma, cırıb at, məktublarımdır,
Bu dərdli şeirlər, asi şeirlər.
Mənim
də olanım budur, incimə,
Haqq da tapdayıram, haqq da yeyirəm.
Sən məni bağışla,
qurbanın olum,
Mən hərdən
sənə də yalan deyirəm.
Mən elə bilirdim, sən unutmazsan,
Dərdlərim yadında qalar,
ilahi!
Bağışla, bilmirdim sən
olan yerdə,
Bu boyda haqsızlıq olar, ilahi!
Sən bir yaxşılıq et, mən də
bir dua,
Ağlayım, göz yaşım ovutsun bizi.
Eh, mənim gəlməyə
üzüm qalmayıb,
Düş gəl, bağışlayaq
bir-birimizi.
Haqqını yediyim adam
Hamı
layla çalır yatan bəxtinə,
Kədəri gözündə oyaq gəzdirir.
Hamı
ürəyində nakam
arzular,
Hamı kürəyində bıçaq
gəzdirir.
Bu dünya köhnəlmir,
biz qocalırıq,
Köhnə ləbbadə təkatacaq səni.
Varını, yoxunu verib aldığın,
İkicə qəpiyə satacaq səni.
Od vurub odlama köhnə yurdunu,
Bir gün dönəcəksən gəldiyin
yerə.
Dünyada qadınlar çeşid-çeşiddir,
Dünyada kişilər cürəbəcürə.
Adamlar beş arşın
ağı bəyənmir,
Tələsmə, onu da geyən
tapılar.
Ağlama,
haqqını yediyim adam,
Mənim də haqqımı yeyən tapılar.
Hamı
layla çalır yatan bəxtinə,
Kədəri gözündə oyaq gəzdirir.
Hamı
ürəyində nakam
arzular,
Hamı kürəyində bıçaq
gəzdirir.
Üç nöqtə...
Sevmədi yerdəki adamlar
məni,
Mən küsüb gələcəm
göyə, ilahi!
Üzümə boyayla gülüş
çəkirəm,
Bir az gülümsəyim
deyə, ilahi!
Bir az rəhmin
gəlsin qu adamlara,
Bağrı daş, gözləri
su adamlara,
İnanma,
inanma bu adamlara,
Guya xoşbəxtdilər, guya,
ilahi!
Yıxmısan evimi yıxdığın
qədər,
Baxmadın üzümə, baxdığım
qədər,
Bir quşa, böcəyə çıxdığın qədər
Sən mənə çıxmadın
yiyə, ilahi!
Bəlkə...
İlahi,
batacaq bu Yer kürrəsi,
Bu qız göz
yaşını boğmadı
bəlkə.
Gözünü ovcuna sıxır
buludlar,
Bu payız leysanı
yağmadı bəlkə.
Ayrılıqlar tutub dar küçələri,
Kim dilləndirəcək lal gecələri?
Küçəyə dağılmış
xatirələri,
Bir bəndə
tapılıb yığmadı
bəlkə.
Hərənin bir dəli baxır içindən,
Payıza
göz yaşı yağır içindən,
Çıxar bu adamı, çıxar içindən,
Allah da üzünə
baxmadı bəlkə.
Dünyanın işləri oyun,
oyuncaq,
Gündoğan, günbatan yanar
od, ocaq,
Bu leyla gecəylə gəl vidalaşaq,
Bu gecə səhərə
çıxmadı bəlkə.
Başlayaq ayrılmağa
Nə günəş qalıb nə də ay,
Dünya qaranlıqdı daha.
İç bu vüsalı doyunca,
Hər şey bir anlıqdı daha.
Təşnə oldum, lal buludlar,
Üstümə yağmadı, getdi.
Sən tərəfdən doğan
günəş,
Bu səhər doğmadı,
getdi.
Həyat
mənə nə verdi ki,
Mənasız öyüddən başqa?
Mən həyatdan nə istədim,
Bir ovuc ümiddən başqa?
Sən həyatdan şirinmişsən,
Necə keçim, necə doyum?
Yer üzündə yer tapmıram,
Alım səni hara qoyum?
Həsrəti dəmə qoymuşuq,
Bir ömürə
dəmin çəkər.
Dur başlayaq ayrılmağa,
Ölənəcən həmin çəkər.
Vəfa MÜRSƏLQIZI
525-ci qəzet.- 2015.- 8 dekabr.- S6.