Azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamülündə yeni mərhələ
- İlham Əliyev mərhələsi
Azərbaycançılıq
ideologiyasının tarixi məzmununu, yaxud tarix fəlsəfəsini
aydın dərk (və ya ən azından təsəvvür)
etmək üçün
fikrimizcə, üç mühüm məqama diqqət
yetirmək lazım gəlir ki, bunlardan biri həmin ideologiyanın etnoqrafik kökləri
(qaynaqları, mənbələri, əsasları…), ikincisi, XIX
əsrin sonu XX əsrin əvvəllərinə
təsadüf edən təşəkkül və ya
formalaşma dövrü, üçüncüsü isə
XX əsrin 20-ci illərindən başlayan təkamül mərhələləridir.
Azərbaycançılıq ideologiyası, etnoqrafik
köklərini də nəzərə alsaq, heç
şübhəsiz, Azərbaycan xalqı ilə
yaşıddır. O mənada ki, hər bir xalq tarix səhnəsinə
çıxa- çıxa öz milli ideologiyasının etnoqrafik əsaslarını
da yaradır… Və bunu adət-ənənələrində,
şah əsərləri olan eposlarında, dahi mütəfəkkirlərinin
yaradıcılığında, böyük qəhrəmanlarının,
xüsusilə dövlət xadimlərinin fəaliyyətində
(və mübarizələrində!) əks etdirir.
Sübuta ehtiyac yoxdur ki, Azərbaycan xalqının "Dədə
Qorqud", "Koroğlu" kimi eposları, Nizami, Nəsimi,
Füzuli, Vaqif kimi mütəfəkkirlərinin
yaradıcılığı, Atabəylər, Şah
İsmayıl Xətai, Nadir şah kimi qəhrəman dövlət
xadimlərinin fəaliyyəti (və mübarizələri!),
mahiyyət etibarilə, azərbaycançılıq
inersiyasının bilavasitə ifadəsi, təzahürləridir.
Əgər bu zəngin, çoxşaxəli, ümumiyyətlə,
ciddi tarixi varisliyi olan "ifadə"lər (və "təzahür"lər)
olmasaydı, XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində
Azərbaycan xalqının milli ideologiyası da formalaşa,
mükəmməl müddəalarla meydana çıxa, formulə
oluna və yeni tarixi şəraitdə xalqa aydın yol
göstərə bilməzdi.
Azərbaycançılıq
ideologiyası XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində
təşəkkül tapıb formalaşdıqdan sonra bir əsr sürən
təbəddülatlı, lakin mənsub olduğu xalqın
iradəsini ifadə etdiyindən ardıcıl, davamlı bir təkamül
yolu keçmişdir ki, onun - azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamül tarixinin, fikrimizcə,
aşağıdakı mərhələləri mövcuddur:
1) XX əsrin
20-ci illərinin əvvəllərindən həmin əsrin 30-cu illərinin
sonlarına qədər,
2) XX əsrin
30-cu illərinin sonlarından həmin əsrin 70- ci illərinin
əvvəllərinə qədər,
3) XX əsrin
70-ci illərinin əvvəllərindən həmin əsrin
80-ci illərinin sonlarına qədər,
4) XX əsrin
80-ci illərinin sonlarından XXI əsrin 10- cu illərinin əvvəllərinə
qədər,
5) XXI əsrin
10-cu illərindən sonra...
Azərbaycançılıq ideologiyasının təkamülündə
(və milli ruhun gücləndirilməsində!)
İlham Əliyev mərhələsi XXI əsrin
10-cu illərinin əvvəllərindən başlayır.
Və bizim
günlərdə həm inamla,
böyük enerji ilə, həm də miqyasını
genişləndirərək (və təkmilləşərək)
davam edir...
Müşahidələr
(və araşdırmalar) göstərir ki, müasir mərhələdə
-İlham Əliyev mərhələsində azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamülünü
bir sıra mühüm əlamətlər şərtləndirir
ki, onlardan birincisi həmin ideologiyanın tarixinə (bu tarixin
bütün yönlərilə obyektiv öyrənilib mənimsənilməsinə)
elmi, ictimai-siyasi və mədəni marağın indiyə qədər görünməmiş
bir şəkildə
artmasıdır.
Bu gün
ölkədəki iqtisadi, ictimai-siyasi və intellektual-mədəni
şərait imkan verir ki, azərbaycançılıq
ideologiyasının keçdiyi
tarixi yol hərtərəfli, dərindən və geniş
müzakirələr əsasında necə varsa o cür
araşdırılıb öyrənilsin, xüsusilə gənc nəslin Azərbaycan
xalqını, Azərbaycan dövlətini müstəqilliyə gətirib
çıxaran milli ideologiya, onun hansı müzakirələrdə,
mübahisələrdə və münaqişələrdə
formalaşdığı, eləcə də Əli bəy
Hüseynzadə, Məhəmməd ağa Şahtaxtinski,
Əhməd bəy Ağayev, Nəriman Nərimanov, Məmməd
Əmin Rəsulzadə, Səməd Vurğun, Mirzə
İbrahimov kimi müxtəlif
miqyaslı və mövqeli milli ideoloqların təfəkkür
tərcümeyi-halları haqqında kifayət qədər
aydın (və mükəmməl) təsəvvürləri
olsun. Halbuki bu imkan əvvəlki mərhələlərdə
ya yox idi, ya da müxtəlif səbəblər üzündən
bu və ya digər dərəcədə məhdud olmuşdu.
Azərbaycan
Prezidenti İlham Əliyevin 21 yanvar 2014-cü il tarixli sərəncamı
ilə "türk xalqlarının mədəni inteqrasiyasının məfkurə
kimi təşəkkül
tapmasında mühüm rol oynayan, müasir cəmiyyət
quruculuğunda demokratik prinsiplərin
ənənəvi dəyərlər zəminində bərqərar olmasının vacibliyini irəli
sürən və müstəqil milli dövlətçiliyin
nəzəri əsaslarının hazırlanmasında
yaxından iştirak edən… görkəmli ictimai xadim"
Əli bəy Hüseynzadənin 150 illik yubileyinin keçirilməsi
müasir Azərbaycan dövlətçiliyinin (və Prezident
İlham Əliyevin), ilk növbədə, milli ideologiyanın
tarixinə münasibətinin
göstəricisidir. Və bu sözləri cənab
Prezidentin bir sıra digər sərəncamları (xüsusilə,
azərbaycançılıq ideologiyasının banilərindən
biri olan, uzun illər adının çəkilməsi belə qadağan edilmiş Məmməd
Əmin Rəsulzadənin yubileyinin keçirilməsi
haqqındakı sərəncamı) barəsində də demək
olar. Onların hər biri, bir tərəfdən,
milli ideologiya klassiklərini geniş ictimai miqyasda
tanıtmağa; ikinci tərəfdən, milli ictimai
şüuru zənginləşdirməyə, onun
polifoniyasını təmin etməyə;
üçüncü tərəfdən isə, milli ideologiyanın köklərini,
mənbələrini (və ümumən tarixini!) onun müasir təzahür
texnologiyaları ilə
üzvü vəhdətdə - bir bütöv
halında təsəvvür eləməyə münbit (və
rəsmi!) şərait yaradır.
Məlum
olduğu kimi, istər təşəkkül dövründə,
istərsə də müxtəlif təkamül mərhələlərində,
xüsusilə XX əsrin 20-ci illərinin əvvəllərindən
70-ci illərinin əvvəllərinə,
yəni Heydər Əliyev dövrünə qədər azərbaycançılıq
ideologiyası həm ölkə daxilində, həm də
ölkə xaricində
(mühacirətdə) biri digərindən, demək olar ki, təcrid
olunmuş halda fəaliyyət göstərmişdir. Ölkə
daxilində bu ideologiya get-gedə məhdudlaşdırılmış,
hətta tamamilə unutdurulması üçün hər cür cəhdlər
edilmiş, az-çox təzahürləri isə müxtəlif
mənəvi-ideoloji istiqamətlərə (məsələn,
liberal vətənpərvərlik) yönəldilməklə
amorflaşdırılmış və ya
"simasızlaşdırılmışdır"… Xaricdə (mühacirətdə)
isə sosial bazası olmayan romantik xəyallara
çevrilmişdir… Və bütün hallarda Azərbaycan
xalqının milli
ideallarının qarşısını həm administrativ
(aqressiv!), həm diplomatik
(aldatma!), həm də ekspressiv (şirnikləndirmə!)
yolları ilə məhz Sovet-
sosialist ideologiyası kəsmiş,
lakin milli idealları məhv etmək mümkün
olmadığı kimi, milli ideologiyanı da sona qədər
unutdurmaq, yaddaşlardan silmək
mümkün olmamışdır.
Azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamülündə İlham Əliyev mərhələsinin
ikinci mühüm əlaməti
Azərbaycan xalqının ümummilli lideri Heydər
Əliyevə, onun milli dövlət quruculuğu fəlsəfəsinə
ölkə, eləcə də dünya miqyasında layiq
olduğu bir ehtiramla, intellektual-
analitik həssaslıqla
yanaşılmasıdır. Və bu, ona görə zəruridir
ki, Heydər Əliyev azərbaycançılıq ideologiyasının bir-birindən
əsaslı şəkildə fərqli olan iki-
üçüncü və
dördüncü təkamül
mərhələsinin lideri (müəllifi!) olmaqla
yanaşı, bu gün davam edən
beşinci mərhələsinin perspektivlərini də
müəyyənləşdirmişdir.
Heydər Əliyevin tarixi xidmətlərinin həm
ölkə, həm də dünya miqyasında yüksək
qiymətləndirilməsi, geniş təhlil (və təbliğ)
olunması azərbaycançılıq ideologiyasının,
Azərbaycan xalqının milli ideallarının təntənəsi
deməkdir. Və heç də təsadüfi deyil
ki, bugünkü siyasi leksikonda
"heydərəliyevçilik" anlayışı "azərbaycançılıq"
anlayışının yeni tarixi şəraitdəki məzmununu
(və mahiyyətini!) ifadə
edir. İstər Sovet
dövründəki məlum (və mürəkkəb!)
şərtlər daxilində, istərsə də müstəqillik dövrünün
ondan heç də az mürəkkəb
(və ziddiyyətli!) illərində ümummilli lider Azərbaycanı
Azərbaycan və Azərbaycan xalqını Azərbaycan
xalqı edəcək
bütün milli mənəvi enerji mənbələrinin tam gücü ilə işləməsi
üçün hər cür
tədbirləri görməklə azərbaycançılıq
ideologiyasını legitimləşdirə, reallaşdıra,
beləliklə də, bu gün Azərbaycan Prezidenti İlham
Əliyevin cəsarətlə (və
qürurla!) "bizim siyasətimiz -
bizim işimizdir" deməsinə
əsas verə bildi.
Üçüncü
mühüm əlamət, heç şübhəsiz, azərbaycançılıq
ideologiyasının tərkib hissələri olan
türkçülük, müsəlmançılıq və müasirliyin üzvi vəhdətdə,
heç birinə digərindən daha böyük
üstünlük vermədən, bir bütöv halında qəbul
edilərək xalqın milli mənafeləri naminə həyata keçirilməsidir. Bu məsələ ona görə
çox əhəmiyyətlidir
ki, Azərbaycan xalqı müxtəlif tarixi dövrlərdə (azərbaycançılıq
ideologiyasının təşəkkül tapıb
formalaşdığı XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq) gah
türkçülüyə, gah müsəlmançılığa,
gah da müasirliyə əlahiddə
üstünlük verilməsindən irəli gələn
ictimai-siyasi problemlərlə üz-üzə dayanmağa məcbur olmuşdur. Və bunun da mənfi
nəticələrini, xüsusilə milli
inteqrasiyasının,
mütəşəkkilliyin süni olaraq
pozulmasını, yaxud zəifləməsini tarix, yəqin ki,
həmişəlik öz yaddaşına yazmışdır.
İlham
Əliyevin siyasi-ideoloji fəaliyyətində
türkçülük Azərbaycan xalqının öz mənşəyi
etibarilə türk etnosundan yaranması həqiqətinin milli
ictimai dərkindən başlayıb müasir türk
dünyasının üzvi tərkib hissəsi olması, beynəlxalq
aləmdə türk dünyasının ortaq
maraqlarının cəsarətlə müdafiəsinə qədər
gedir. Və təsadüfi deyil
ki, Azərbaycan Prezidenti türk dünyasının öndə
gedən liderlərindən biri kimi böyük nüfuz sahibidir.
İslam
(müsəlman) dünyasına mənsubluq da bugünkü Azərbaycanın həm mənəvi-mədəni,
həm də ictimai- siyasi xarakterində bütün
parlaqlığı ilə təzahür edir. İlham
Əliyevin müsəlman xalqlarına qarşı
müəyyən beynəlxalq
dairələrdə aparılan mürtəce, antihumanist
kampaniyalara dəfələrlə ən yüksək tribunalardan öz etirazını
bildirməsi, Azərbaycanın bir nümunəvi müsəlman
ölkəsi olaraq inkişafı buna sübutdur.
Və eyni zamanda bugünkü Azərbaycan xalqı
dünyaya açıq, müasir dünyanın iqtisadi,
sosial-siyasi və mədəni texnologiyalarını inamla mənimsəyən,
onun (müasir dünyanın) qlobal
idarəçiliyində get-gedə güclənən
imkanları səviyyəsində iştirak edən xalqdır.
Türkçülük,
müsəlmançılıq və müasirlik triadası
bu gün Azərbaycanda
klassik formulunda (və tipologiyasında) tətbiq edilməklə
qalmayıb mərhələnin (və dövrün) tələblərinə uyğun olaraq
yaradıcılıqla
yaşanır ki, bu da Azərbaycan dövlətinin
yürütdüyü
tarazlaşdırılmış, humanist və uzaqgörən
(mövcud problemlərin tezliklə həllinə yönəlmiş perspektivli) siyasətin
nəticəsidir.
Müxtəlif
mədəniyyətlərə, dünyagörüşlərinə
təmkinli dialoq əsasında hörmətlə
yanaşılması, qloballaşan dünyanın
çağırışlarına həssas, anlamlı
münasibət, multikulturalizm azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamülündə İlham
Əliyev mərhələsinin, fikrimizcə, mühüm əlamətlərində
dördüncüsü hesab oluna bilər. Nə
üçün? Ona görə ki, hər
hansı ideologiya, nə qədər mütərəqqi olsa
da, özünü təcrid edirsə, həm tarixi (passiv), həm
müasir (aktiv), həm də gələcək (perspektiv)
çox müxtəlif (biri digərini inkar, yaxud təsdiq edən,
yaxud da bir-birinə loyal və ya liberal münasibətlərdə
olan) ideologiyalarla hesablaşmazsa, prinsip etibarilə, yaşaya
bilməz.
Azərbaycan
xalqı (və dövlətçiliyi) tərəfindən azərbaycançılıq ideologiyasının tətbiqi,
müdafiəsi və inkişaf etdirilib təkmilləşdirilməsi
dünya miqyasında çox müxtəlif (və qaynar!)
ideoloji proseslər kontekstində baş verdiyi hamıya məlumdur.
Və bu proseslər
azərbaycançılığı birmənalı inkar edə
bilmədiyi kimi, birmənalı təsdiq də edə bilməz.
Beşinci
əlamət Azərbaycan xalqının dünya miqyasında
milli-mənəvi, mədəni bütövlüyünün
möhkəmlənməsi üçün ardıcıl
mübarizə aparılmasıdır ki, bunun müsbət nəticələrini
görməmək mümkün deyil.
Tarixi
taleləri elə gətirmişdir ki, azərbaycanlıların
və ya Azərbaycan türklərinin bu gün yalnız beşdən
biri müstəqil Azərbaycan Respublikasının vətəndaşıdır. Təxmini
hesablamalara görə, dünya azərbaycanlılarının
beşdən dördü öz tarixi Vətənində
yüz (hətta min!) illərlə necə məskun
olmuşdursa bu gün də məskundur… Ona görə də əsası ümummilli lider Heydər
Əliyev tərəfindən qoyulmuş bir siyasətin -
Dünya azərbaycanlılarının həmrəyliyinin
miqyasının genişləndirilməsi siyasətinin
müasir mərhələdə Azərbaycan dövlətçiliyi tərəfindən
uğurla davam etdirilməsi
heç bir alternativ qəbul eləməyən bir zərurət
olub azərbaycançılıq ideologiyasını zənginləşdirən,
ona güclü enerji verən, onun məzmununu (hətta fəlsəfəsini)
bütövləşdirən konseptual hadisədir. Hər
şeydən əvvəl ona görə ki, dünyanın
harasında məskunlaşmasından asılı olmayaraq,
kiçik istisnaları nəzərə almasaq, azərbaycanlılar
eyni etnik mənşəyə, eyni dinə mənsub olub eyni mental xüsusiyyətlərin,
eyni adət-ənənələrin
daşıyıcısıdırlar. Və onların eyni bir
dilləri - Azərbaycan dili, yaxud Azərbaycan türkcəsi
mövcuddur...
Əlbəttə,
qloballaşan müasir dünyada azərbaycanlıların
siyasi- inzibati sərhədləri aşaraq bir- birlərilə
sıx ünsiyyətə girmələri,
ümummilli maraqlarını
humanizm, insan hüquqları çərçivəsində təmin
etmələri yalnız milli yox, həm də insani (ümumbəşəri!) bir
ehtiyacdır ki, əlahiddə hadisə olmayıb bütün
millətə xasdır...
Azərbaycan
xalqının (və insanının) dünyanın
inkişaf etmiş xalqları (və insanları) ilə müqayisədə
ikinci, hətta üçüncü dərəcəli
olması kompleksinin sürətlə aradan
qaldırılması baxımından görülən
işlərə (və onun uğurlu nəticələrinə),
fikrimizcə, altıncı əlamət
kimi baxmaq olar.
Etiraf etməliyik
ki, azərbaycanlılarda uzun on illər (hətta əsrlər!)
belə bir kompleks
olmuşdur. Ziyalıların öz ana dillərindən (və
prinsip etibarilə, mənsub olduqları xalqdan) imtina edib
müxtəlif əcnəbi dillərdə danışıb
yazmaları, özlərinə əcnəbi soyad formaları qəbul etmələri
və s. həmin "gerilik" kompleksinin təzahürləri
(və nəticələri) idi ki, milli tarixin son mərhələsinə
qədər bu və ya digər dərəcədə davam
edirdi… Ancaq bu gün heç bir azərbaycanlı
özünü nə bir rusdan, nə bir almandan, nə bir
fransızdan, nə də bir ingilisdən aşağı hesab
etmir. Və milli qürur
yalnız sözdə deyil, həm də işdə, əməldədir.
Ölkədə abadlaşan, "yeni rəmzlər"ini
yaradan şəhərlər (xüsusilə Bakı!), kəndlər,
çəkilən yollar, yaradılan təhsil müəssisələri,
tətbiq edilən müasir idarəçilik texnologiyaları, dünya
standartları ilə müqayisə olunan müxtəlif təsisatlar,
idmanda, mədəniyyətdə indiyə qədər bu
miqyasda görünməmiş
beynəlxalq uğurlar Azərbaycan insanını mənən, ruhən
yüksəldən, əgər belə demək mümkünsə,
onun katarsisini təmin edən elə
hadisələrdir ki, yalnız bu günlə məhdudlaşmayıb onun (Azərbaycan insanının) gələcək
taleyini, xarakterini müəyyən edir. Və bu taleyüklü işlər,
əməllər Azərbaycan xalqının tarixində həmişəlik
olaraq İlham Əliyevin adı ilə qalacaqdır...
Azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamülündə İlham
Əliyev mərhələsinin yeddinci əlaməti həm
iqtisadi, həm siyasi, həm də mədəni sahələrdə
(bu sahələrin təsəvvürə gətirilməsi belə
çətin olan çox geniş spektrində) beynəlxalq əlaqələrin,
başqa sözlə,
Azərbaycan- Dünya dialoqunun zəngin təcrübəsinin qazanılmasıdır.
Bu isə
ilk növbədə o deməkdir ki, azərbaycançılıq
ideologiyası (və Azərbaycan xalqının milli
idealları), bir vaxtlar olduğu kimi, məhdud bir miqyasda
qalıb, "özümüz deyib, özümüz eşidək"
prinsipi ilə mövcud olmur, universallaşır,
hüdudlarını genişləndirir, ümumən insan ( və dünya) təfəkkürü
mövqeyindən görünüb etiraf olunur… Tarixi (və
cari) rəqibləri açıq mübarizəyə çəkir,
onların hansısa gizli "laboratoriyalar"da
hazırlanmış məkrli planlarını alt-üst
edir...
Beynəlxalq
"Dialoq"lara ev sahibliyi edən Azərbaycan
indiyə qədər görünməmiş bir miqyasda
müxtəlif ideyaların, ideologiyaların həmsöhbət
olmasına inamla münsiflik etdikcə azərbaycançılıq
məfkurəsi də zənginləşir, beynəlxalq
nüfuzunu gücləndirir, yüksək standartlı
paradiqmalara yiyələnir...
Səkkizinci
əlamət Azərbaycan xalqının intellektual səviyyəsinin
yüksəldilməsi, müasir texnologiyalara yiyələnməsinin
sürətlənməsi, perspektivli özünüifadə (və
özünütəsdiq)
metodlarının, üsullarının və vərdişlərinin
xüsusilə gənc nəsil tərəfindən mənimsənilməsidir.
Etiraf etmək
lazımdır ki, azərbaycançılıq
ideologiyasının gənc nəsil tərəfindən bu qədər
kütləvi (və intellektual!) səviyyədə mənimsənilməsi
heç bir mərhələdə mümkün
olmamışdır…
Azərbaycanın
regionda, ümumən beynəlxalq aləmdə söz sahibi
olması, onun mövqeyi ilə hesablaşılması,
çoxstandartlılığı, xüsusilə cari
konyukturluluğu ilə
tanınan dünyanın "haqq-hesab"ından kənarda
qalıb təcrid olunmaması, çox güman ki,
doqquzuncu əlamətdir.
Və bu əlamətin
özünəməxsusluğu ondan ibarətdir ki, Azərbaycan
xalqının milli ideologiyası çevik, elastik, diplomatik
resurslara yiyələnmiş, hər
hansı "gözlənilməz" ideoloji hücumlara
qarşı müqavimət (hətta əks-hücum)
"immunitetlər"i qazanmışdır...
Nəhayət, Azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamülündə İlham
Əliyev mərhələsinin onuncu əlaməti həmin
ideologiyanın inkişafı üçün geniş
perspektivlər təmin etməsidir ki, bu, milli ideologiyanın
(azərbaycançılığın) gələcəyi barədə
tamamilə nikbin fikirdə olmağa hər cür imkanlar verir. Xüsusilə
o mənada ki, azərbaycançılıq ideologiyası
qarşısında bu gün polemika üçün
hüdudlar qoyacaq heç bir maneə, yaxud həmin
ideologiyanın təkamülünü ya ləngidəcək,
ya da süni şəkildə sürətləndirəcək
heç bir konyuktur müdaxilə yoxdur.
Azərbaycançılıq
ideologiyasının təkamülündə İlham
Əliyev mərhələsi özünəməxsus dinamizmi
ilə zənginləşməkdə, milli ictimai
şüurun əsaslarını müəyyənləşdirməkdə
və Azərbaycan xalqının dünya birliyindəki mövqelərini inamla yüksəltməkdədir.
Qorqudşünaslığın
işığında
Mədəniyyət
və Turizm Nazirliyi, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti
yanında Bilik Fondu və Bakı Beynəlxalq Multikulturalizm Mərkəzinin
birgə təşkilatçılığı ilə Azərbaycan
Dövlət Akademik Milli Dram Teatrında "Kitabi-Dədə
Qorqud"un alman dilində ilk tərcüməsi və nəşrinin
200 illiyinə həsr olunmuş elmi-bədii yubiley tədbiri
keçirilib. Fondun informasiya təminatı sektoru bildirir ki, tədbirdən
əvvəl iştirakçılar teatrın foyesində təşkil
olunmuş sərgi ilə tanış
olublar.
Sərgidə
"Kitabi-Dədə Qorqud"un tədqiqinə aid nəşrlər,
bu eposla bağlı məktəblilərin çəkdiyi rəsmlər,
eləcə də Bakı Beynəlxalq Multikulturalizm Mərkəzi
tərəfindən görkəmli alman şərqşünası
və diplomatı Henrix Fridrix fon Ditsin 1815-ci ildə alman dilinə
tərcümə edərək çap etdirdiyi "Basatın
Təpəgözü öldürməsi" boyunun 25 dildə
nəşri nümayiş olunub.
Təntənəli yubiley tədbirində Bilik Fondunun
"Qardaşlaşmış məktəblər" layihəsinin
iştirakçıları olan məktəblilər də
iştirak ediblər. Quba şəhər 3 nömrəli tam orta məktəbin
şagirdi Flora Səlimova tədbirdə Ümummilli lider Heydər
Əliyevin "Kitabi-Dədə Qorqud" dastanının
1300 illik təntənəli yubileyi mərasimindəki
çıxışından fraqmenti xüsusi maraq və diqqətlə
izlədiyini deyib. "İlk dəfə idi ki,
belə yüksək səviyyəli dövlət tədbirində
iştirak edirdim. Təhsil
aldığım məktəb Bilik Fondunun
"Qardaşlaşmış məktəblər" layihəsinə
qatılıb. Biz Fondun maarifçilik
istiqamətində həyata keçirdiyi layihələrdə
həvəslə iştirak edirik. Mən
ilk dəfə belə böyük bir auditoriyanın
qarşısında - Dram Teatrın səhnəsində
çıxış edirdim. Doğma ləzgi
dilimdə "Kitabi-Dədə Qorqud"un "Təpəgöz"
boyundan bir fraqment oxudum. Bu, mənim
üçün çox xoş oldu".
Bilik
Fondunun Beyləqan rayonu üzrə nümayəndəsi,
N.Allahverdiyev adına 1 nömrəli tam orta məktəbin
direktoru Gülbəniz Cəfərova Beyləqan məktəblilərinin
Fondun xətti ilə "Qardaşlaşmış məktəblər",
"Kitabi-Dədə Qorqudun izi ilə" layihələrində
yaxından iştirak etdiklərini, "Kitabi-Dədə
Qorqud" və H.Fridrix fon Dits - 200" Beynəlxalq Şagird
Konfransında uğurla çıxış etdiklərini
xatırladıb. "Yerli ziyalılar,
şagirdlərimiz Bilik Fondunun layihələrinə
böyük həvəslə qatılırlar. Bax belə mötəbər bir tədbirə bizim də
dəvət almağımız bölgə ziyalısına,
bölgə məktəblisinə dövlətin diqqət və
qayğısının bariz nümunəsidir. Yubiley mərasimində
Azərbaycan Respublikasının millətlərarası,
multikulturalizm və dini məsələlər üzrə
Dövlət müşaviri, akademik Kamal Abdullayevin
çıxışı bir məktəb direktoru kimi mənə
çox mətləbləri xatırlatdı. Doğrudan da,
ölkə başçısının müvafiq Sərəncamı
qorqudşünaslığa yeni bir nəfəs verdi,
ruh gətirdi, onun perspektivlərini müəyyənləşdirdi".
Sabunçu rayonu 252 nömrəli tam orta məktəbin
VII sinif şagirdi Dilan Abdullayeva tədbirdə "Kitabi-Dədə
Qorqud" dastanından bir hissəni kürd dilində səsləndirib. Dilan bu tədbirdə
iştirakını ömrü boyu unutmayacağını
deyib. "O qədər xoş təəssüratla
ayrıldım ki... Məktəbdə
"Kitabi-Dədə Qorqud" dastanı haqqında
eşitmişəm. Dastandan bəzi
boyları oxumuşam. Burda isə ilk dəfə
mənsub olduğum xalqın dilində - kürd dilində
dastandan bir parça oxudum. Yaşım az
olsa da anlayıram ki, 25 dildə dastanın "Təpəgöz"
boyunun tərcümə olunaraq dərc edilməsi Dədə
Qorqudun bizi birləşdirməsi deməkdir".
Tədbirə Astaradan qatılan N.Gəncəvi adına orta məktəbin XI sinif şagirdi Şəbnəm Qurbanzadə deyib ki, belə bir tədbirdə iştirak etmək ona nəsib olduğu üçün çox sevinir. "Mən zala daxil olanda, belə möhtəşəm bir tədbirə qatıldığıma görə çox qürur duydum. Kamal Abdulla, Anar kimi yazıçılarla, nazirlərlə, görkəmli dövlət və mədəniyyət xadimləri ilə bir tədbirdə iştirak etmək, hələ onların qarşısında çıxış etmək bir Astara məktəblisi üçün məsuliyyətli və sevindirici idi. Talış dilində "Kitabi-Dədə Qorqud"dan bir hissəni oxudum. Bu, mənim üçün həm də gözlənilməz idi. Qəlbimdə belə bir istək yarandı - "Dədə Qorqud" dastanının tərcümə olunmadığı dil qalmasın! Qoy bütün dünya Azərbaycanın bu möhtəşəm abidəsi ilə tanış olmaq imkanı qazansın".
Qəbələ rayon Nic qəsəbə 1 nömrəli tam orta məktəbin şagirdi Ronaldo Köçəri udi xalqının təmsilçisi kimi səhnəyə qalxıb, udi dilində dastandan bir parçanı səsləndirib. "Türkiyə, Almaniya, Rusiya, İran, Gürcüstan, İtaliya və digər ölkələrdən gəlmiş alimlərin, qorqudşünasların iştirak etdiyi bir yubiley tədbirində Qəbələ məktəblisi kimi iştirakım məni çox sevindirdi. Xüsusilə Dram Teatrın səhnəsinə çıxmağım, ana dilimdə - qədim udi dilində "Dədə Qorqud"dan seçmələri səsləndirməyim heç vaxt yadımdan çıxmayacaq. Tədbirdəki musiqi nömrələrindən böyük zövq aldım. Dastan haqqında çoxlu yeni biliklər əldə etdim. Nicə qayıdanda dostlarımla bölüşəcəyim çox şey var".
Bakıdakı 46 nömrəli məktəbin şagirdi, Nicat Fərəcullayev "Kitabi-Dədə Qorqud" və H.Fridrix fon Dits - 200" Beynəlxalq Şagird Konfransında da maraqlı məruzə ilə çıxış edib: "Bilik Fondunun təşkil etdiyi Şagird Konfransı mənə çoxlu dostlar qazandırdı. Bizi "Dədə Qorqud" birləşdirir. Yubiley tədbirində isə mən dastandan bir fraqmenti ivrit dilində oxudum. Çox xoşbəxtəm ki, ilk dəfə bu möhtəşəm dastanı belə yüksək səviyyəli tədbirdə ivrit dilində məhz mən səsləndirdim".
2015-ci il bitir. Artıq dünya ədəbiyyatının və mədəniyyətinin əvəzsiz abidəsi olan "Kitabi-Dədə Qorqud"un tədqiqata cəlb olunmasının 200 ili tamam oldu. İl ərzində həm ölkə daxilində, həm də xaricdə Respublika prezidentinin "Kitabi-Dədə Qorqud"un alman dilində ilk tərcüməsi və nəşrinin 200 illiyinin qeyd olunmasına dair imzaladığı Sərəncama əsasən, müxtəlif tədbirlər keçirildi. Lakin bu, yekun deyil, hələ qarşıdakı onilliklərdə də bu Sərəncamdan irəli gələn məsələlər tədqiq olunacaq, qorqudşünaslıq daha da inkişaf etdiriləcək, şaxələnəcək. Bir məktəblimizin dediyi kimi - Qoy "Dədə Qorqud"un tərcümə olunmadığı dil qalmasın"!
Nizami Cəfərov
525-ci qəzet.-
2015.- 24 dekabr.- S.4.