Bitdi, səni ağrıdan
O, acı sevgi bitdi!
Ürək saldı taxtından -
O tacı, sevgi bitdi!
Günü səpib hədərə
Boyun əydi qədərə...
Yeddi qardaş kədərə -
Bir bacı - sevgi bitdi...
Sənə oldu baş qatmaq
Onu başdan başlatmaq
Əbülfəti yaşatmaq -
Əlacı - sevgi bitdi!..
lll
Sən bütün ümidlərin
Qapısın kilidlədin.
Qopmuş vərəqlərini
Topladın, cilidlədin -
kədərin...
Sübhün kirpiyindəki
Şehi mənə qurutdun.
Nələr yaşatdığını
Bilə-bilə unutdun -
kədərin...
Baxdım, ölçdüm, düşündüm
Gözüm yolda bozardı.
Mən həsrətdən üşəndim
Yanaqları qızardı -
kədərin!
Bu sevginin hər anı
Məni aldı qoynuna.
Yerdə qoyma bu qanı
Sən onu yıx boynuna -
kədərin...
lll
Halım, günüm ortadadı,
Gün verəydin, gün görəydim.
Hallandıqca orda adım,
Könlü necə güldürəydim?!
Söylə görüm nə çin olub,
Olubsa, bəs neyçün olub?
Ürəyim ki, elçin olub,
Özgə kimi göndərəydim?!
Öz içində sıxılmayıb,
Künc-bucağa sığınmayıb.
Hələ dözür, yıxılmayıb -
Ürək, sənə bildirəydim!
lll
Allahım, yoruldum daha,
Dincəlmək keçir içimdən...
Yır-yığış eyləyən ruhum -
Sakitcə köçür içimdən!
Allahım, səsim də qırıq,
Dilim d işimə dolaşır.
Didilməkdən yaxam cırıq -
Dırnağıma qan bulaşır.
Allahım, üzümdəki qan,
Quruyur gözüm dibitək...
Sənindi bu sevdalı can -
Alıb götür, özünə çək!
lll
Gördüm ovcumun içitək
Gördüm bütünlüklə səni...
İçim qayğıyla doluydu -
Seçdim bu tünlükdə səni!
Bir-bir tanış cizgiləri,
Oxşadım, ovdum durmadan...
Mənə yad olan hisslərin -
Birin də üzə vurmadım!
Pərdəsin qaldırıb cismin
Ruhunun gözünə baxdım...
Kirpiyində damla idim -
Yanağın aşağı axdım...
lll
Uşaq
kimi gülümsəyir
-
Hamıdan öncə dan üzü!
Çiçəklərin ən gözəli -
Açılan qönçə, dan
üzü!
Gecənin canın qoparır
Yuxusun alıb
aparır.
Dünəndən sanki top alır
-
Çəkilir küncə dan
üzü!
İnsan
gəlir görə-görə,
Min cürə dəyişir hərə...
Sevgisin anamız yerə -
Qoymur ki, dincə
Dan üzü!
lll
Bir umud ağacım var,
Yarpağı hələ yaşıl.
Sən də öz umuduna,
Gəl,
dərib bələ yaşıl!
Uymadan fitnə-fəndə,
Öyünsün saçda dən də.
Bu dünyada heç bəndə
Görməyib belə yaşıl!
Bəxt
öncədən yazılıb,
Sinəmizdən asılıb.
Üzümüzə açılıb
-
Hər səhər gələ yaşıl!
lll
Məni
“ah”ına tapşır,
Son günahına tapşır,
Uzaq uzaq tutacaq
Sən
lap yaxına tapşır
-
Üzünü görə bilim...
Məni
qəzəbində boğ,
Sevgi əzabında boğ...
Küsmərəm, incimərəm,
Təki
mən hamıdan çox -
Gözünü görə bilim...
Sən ağrıt, mən də dözüm,
Közün yandırsın közüm
İmkan
ver axşam, səhər -
Gözünə baxsın gözüm
Özümü görə bilim...
lll
Kədərinə şükür et
Hamıdan boldu səndə.
Damarına su qaçdı
-
O xoşbəxt oldu səndə!
Yazı,
qışı bilmədi
Gözdən yaşı silmədi.
Demə
yanlış ilmədi
-
Yox, yaşıl yoldu səndə!
Özünə bax , ona bax
Səsindəki tona bax...
Ay Əbülfət, sona bax -
Gör nələr soldu səndə...
lll
İllərin ələyində
Əridi getdi ömür.
Bir ağrı bələyində
-
Kiridi, getdi ömür!
Əli ələ yetməmiş,
Üzündən su getməmiş,
Uşaqlığı bitməmiş -
Yeridi, getdi ömür!
Yar dilin öyrənəndə
Özünə öyrədəndə,
Sevgisin göyərdəndə -
Çürüdü getdi ömür!
lll
Durub üzü dan yerinə
Unut, nə qədər ki, dərd var!
Unut, bil ki, bu
dünyada,
Sevinmək üçün də
şərt var!
Yaxanı
aç şəfəqlərə
Nura bələnib,
nurdan keç.
Düşün imtahan verirsən
-
Neçə mininci turdan keç!
Dözümün ümid böyütsün,
Özün özünə mayak
ol!
Həsrət bir az
fürsətcildi,
Sən öz sevgində oyaq ol!
lll
Mən gün işığı
kimi,
Gözləyirəm tər dərdi.
Nəmdisə kirpiyindən,
Gətir gülüm, sər dərdi.
Diş-dırnaqla qazıram,
Sinəmə ad yazıram.
Ovutmağa hazıram -
Kürlük edən hər dərdi...
Elə sev, hamı bilsin,
Ov, əllərim
isinsin.
Ömründən Tanrı silsin -
Qada, bəla, şər dərdi!
lll
Bir sevginin qorunu,
Səbrimlə tonqal saydım.
Kirpiklə od götürüb,
Sinəmi manqal saydım.
Dözüb durdum inadla,
Uçdum sınıq qanadlı.
Qoymadım ki, qanada -
Dərdləri yonqar saydım.
Ömrə işıq çilədim,
Günü günə bələdim.
Saçıma dən ələdim,
Onu da son qar saydım.
lll
Zarafatyana
Dərdi
yaxın buraxıb,
Fikir eləmə, gülüm!
Hər addımı niyyətlə
-
Zikir eləmə, gülüm!
Həsrət sinəmdə çaxıb,
Qanım su kimi axıb.
Sənə bir dəli baxıb -
Şükür eləmə, gülüm!
Ruhumdakı hər zərrə,
Həm xeyirlə,
həm şərlə.
Birləşib sən bəşərlə,
Fikir eləmə, gülüm!
lll
Mən bir az özümü sevdim,
Ondan bir az artıq səni!
Özümü sevib qurtardım,
Sən oldun ruhun vətəni!
Nə ağ, nə
qara seçmədim,
Necə var, elə götürdüm.
Çəkdim buludu başıma
-
Hər gün ildırım ötürdüm...
Tapdım
ruhumun sözçüsün,
Bir gözəl
üfüq açıldı.
İtirdim yolun ölçüsün
-
Ürəyim sənə qaçırdı...
lll
Sən bu şəhərdə idin
Mən bu şəhə rə gəldim.
Bu, alın yazım imiş -
Mən üzümə açılan
-
Nurlu sabaha gəldim.
Sən bu şəhərdə idin -
Gəlmişdin məndən öncə.
Bu, alın yazım imiş,
Yolumu gözləyirmiş -
Mənim
burda bir qönçə...
Sən bu şəhərdə idin -
Ürəyindəki odla.
Bu, alın yazım imiş
Sevgindən dəli olub -
Tanınmağım bu adla!..
Sən bu şəhərdə idin
Mən də gəldim, tam olduq!
Bu, alın yazısıydı
-
Bir ürəkdə ikimiz -
Məşəl olduq, şam olduq!
lll
Özün özünə, gülüm,
Çox
olsa da dost-tanış
Hərdən məndən də
danış -
Yadında təzələnim...
Söylə üzümə, gülüm,
Mənəm sənin qadan da...
Şirin
tikə dadanda -
Dadında təzələnim...
Kaş ki, özüm də, gülüm,
Qəlbə işıqtək dolan
Sevgimə ana olan -
Qadında təzələnim!
Açılan səhər üçün
Dua etdim - əl açıb.
Bu açılan səhərdə
Bir ümidim
dil açıb.
Duyğularım elə bil
Yaz şehinə
bələnib.
Günəş şüalarıtək -
Üst-başıma ələnib!
Könlümdə həyat eşqi
Bir ümiddən od
alıb.
Bu ümid açılacaq -
Səhərlərə od
salıb!
lll
Sarmaşıb bir-birinə
Doğmalaşıb gül-çiçək.
Arılar
aman vermir,
Gül-çiçəyə əl çəkək -
Oxşayaq...
Al-əlvan kəpənəklər
Yaman çaşdırır
bizi.
Gözləyr qanadları,
Görünmür gülün üzü
-
Oxşayaq...
Sərgi
açıb özünə
Bu talada gözəllik.
Açılan bu sərgini
Gözümüzdə üzərrik -
Oxşayaq...
lll
Oturmuşuq, kiminsə
Günahını çözürük.
Günahların yerinə
Özümüzü üzürük
Budaqdan yarpaq kimi.
Gah çöhrəmiz dəyişir,
Gah səsimizin
tonu.
Bütün üzüntülərin
Bəllidir bizə sonu
Bir ovuc torpaq kimi.
Kiminsə günahından,
Danışıb, küsüşürük.
Sevgimizin ahından,
Utanıb büzüşürük,
Saralan yarpaq kimi.
lll
Bir dan üzü havası,
Bir qürub
nəğməsi çal.
Onların arasında
Sən bir ruh körpüsü
sal,
Düşünək...
Atlanaq ağır-ağır,
Tələsmədən, səbirlə.
Bitəcək hər bir cığır -
Yol beşikdən qəbirə!
Düşünək...
Çölümüzdən içəri,
İçimizdən çöləcən
Yanlış addım atmayaq,
İnsanlığı böləcək -
Düşünək...
Əbülfət MƏDƏTOĞLU
525-ci qəzet.- 2015.- 26 dekabr.- S.29