“Naşir”in
yeni sayı
Bugünlərdə “Naşir” jurnalının növbəti sayı nəşr olunub.
Dərgi
ölkədə və
xaricdə baş verən ədəbi yeniliklərlə açılır:
Yeniliklər sırasında
Ağdamda keçirilən
kitab bayramı, Mədəniyyət və
Turizm Nazirliyinin “Qızıl kəlmə” mükafatının təqdimatı,
Vaşinqtondakı Bibliya
muzeyi, azərbaycanlı
alpinist Murad Aşurlunun
“Öz Everestini tapmaq” kitabının
ABŞ-da təqdimatı,
Gənc yazarlarla təcrübəsini bölüşən
Stiven Kinqin tövsiyələri, Nobel mükafatçısı
Günter Qrassın vəfatı
ilə bağlı xəbərlər yer alıb.
“Naşir”də həmçinin
Türkiyənin Azərbaycandakı
səfirliyi ilə Yazıçılar Birliyinin
birgə Şanlı Çanaqqala savaşının
100 illiyi münasibətilə
təşkil etdiyi ədəbi müsabiqənin
yekunları haqqında
informasiya verilib. Eləcə
də müsabiqənin
birinciləri - Sevinc Mürvətqızının “Yüz
il oxunan türkü” hekayəsi, Sevinc Nuruqızının
“Çanaqqala keçilməz”
poeması və Namiq Əhmədovun “Türkün böyük zəfəri: Çanaqqalada
nələr gördüm”
yazısı “Naşir”in
bu sayında dərc edilib.
Gülnar
Mayisqızının tanınmış
jurnalist Mirşahin Ağayevdən götürdüyü
“Dünyada ən pis şey həyatdır”
başlıqlı müsahibəsi jurnalın
“Qonağımız” rubrikasında
işıq üzü
görüb.
Gülnar Mayisqızının daha bir maraqlı söhbəti Xalq yazıçısı Anarla
olub. “Keçən keçdi, olan oldu” başlıqlı müsahibədə Xalq yazıçısının nostalji
ruhlu, yaradıcılıq
eşqi ilə dolu düşüncələri
öz əksini tapıb.
Mustafa Çəmənlinin “Satirik şeirimizin bayraqdarı” yazısında
onun Qasım bəy Zakirin ev-muzeyində olarkən aldığı təəssüratlar,
yaradıcılığı ilə bağlı fikirlər qələmə
alınıb.
Dilqəm
Əhmədin “Azərbaycanın
ilk maarifçi qadını
Hənifə xanım
Məlikova” yazısında
Həsən bəy Zərdabinin həyat yoldaşının həyatı
və fəaliyyəti
ilə bağlı maraqlı məqamlar işıqlandırılıb: “Hənifə xanımla evləndikdən sonra artıq onu anlayacaq, dəstək olacaq bir yaxını
vardı. Ona görə də
Həsən bəy maarifçilik yolunda daha uğurlu addımlar atır.
O, 1873-cü ildə öz
şagirdləri ilə birlikdə Bakıda türk dilində ilk teatr tamaşasını təşkil
edir. M. F. Axundzadənin
“Hacı Qara” əsəri səhnələşdirilir.
1875-ci il iyulun 22-də
isə Azərbaycanda türk dilində ilk qəzet olan “Əkinçi” çap edilir...” Jurnalın “Maraq dünyası”
rubrikasında “Ən qədim kitabxanalar”, “Kitabdan qalma nişanə-əlfəcinlər” haqqında məlumat verilib.
Birinci Bakı
Avropa oyunları ilə bağlı Elmin Nurinin yazısı
da “Naşir”in bu sayında təqdim olunub.
Türk musiqisinin əfsanəvi ismi Ayten Alpmandan
bəhs edən “Sevgidən üstün qadın” yazısında sənətkarın həyat
yoluna nəzər salınıb.
“Güneyimiz” rubrikasında
Pərvanə Rəhimlinin
“İran ədəbiyyatında
modernizmin Sadiq Hidayət mehi” yazısı, eləcə
də adıçəkilən
yazıçının “Avara
it” hekayəsi oxucuların
ixtiyarına verilib.
Aynur Əliqızının
hazırladığı Orxan
Pamukun “Oxucular bu dəfə qüsuruma baxmasınlar” başlıqlı müsahibəsində
çox maraqlı məqamlar diqqət çəkir. Yazıçı
növbəti (“Kafamda
bir tuhaflık”) romanı ilə bağlı İstanbuldakı
Caddəbostan Mədəniyyət
Mərkəzində oxucularla
keçən son görüşdə
maraqlı fikirlər səsləndirib: “Hər bir romanın ilk cümləsi çox önəmlidir. Və bu ilk cümləni
qurmaq çox çətindi. Bu cümlə bütün əsərin havasını,
dadını, rayihəsini
bizə hiss etdirməlidi.
Və
ilk cümlə ilə
son cümlə bir-birini
tamamlamalıdı. “Kafamda
bir tuhaflık”ın
son cümləsində Mövlud
deyir: “Mən bu dünyada ən çox Rayihəni sevdim”. Bir romanı bitirməmişdən
təxminən altı
ay öncə son cümləsinin
nə olacağını
bilirəm və bunu dostlarıma da söyləyirəm.
Amma digər romanlarımdan fərqli olaraq, bu roman oxucuda nakaut effekti yaradan bir cümlə
ilə başlamır,
oxucular bu dəfə qüsuruma baxmasın”.
Yazıçı oxucusuna zarafatyana
müraciət etməyi
də unutmur: “Assistentim və ən yaxın dostlarımdan biri olan Emre Ayvaz
bəzən mənə
deyir: “Orxan abi, özünü çox yorma, onsuz da bundan
sonra “Qara kitab”dan yaxşı roman yaza bilməyəcəksən. Amma mən “bir daha filan kitabdan
yaxşısını yaza
bilməyəcəyəm” deyə
heyfslənərək yaşamıram.
Zaman-zaman mən də
ən yaxşı romanımın “Qara kitab” olduğunu düşünürəm. “Məsumiyyət muzeyi”ni, “Qar”ı, “Kafamda bir tuhaflık”ı da yaxşı romanlar hesab edirəm... Amma indiyə kimi heç bir əsərimi oxumayanlara bunu məsləhət görürəm: “Orxan Pamuku oxumağa “Yeni həyat”la başlama, qardaşım”.
Qəşəm İsabəylinin “Ay külək,
nə əsirsən və ya “Siz
ey Yunanıstanın başı qarlı dağları”, dosent Mahmud
Mahmudovun “Müasir dövrdə mütaliə”
yazıları da “Naşir”in bu sayında təqdim edilən oxunaqlı materiallardandır.
Sevinc Nuruqızının “Uşaq
ədəbiyatı və
ədəbi tənqiddə
Füzuli Əsgərli
imzası” yazısında
uşaq ədəbiyyatının
problemlərindən və
perspektivlərindən bəhs
olunub.Yazını S. Nuruqızının
rus dilindən tərcümə etdiyi
Anna Valenberqin “Trollun hədiyyəsi” adlı İsveç nağılı
izləyir.
Dərginin bu sayında fotoqraf Dilavər Nəcəfovun “Mən heç vaxt Kevin Karter kimi “Pulitzer” uğrunda vicdanımı susdurmazdım” başlıqlı
müsahibəsi də
öz əksini tapıb.
S. ABDULLAYEVA
525-ci qəzet.- 2015.- 6 iyun.- S.24.