Bir polis dostu da olmadı anamın

 

 

 

İlk dəfə onunla Təbrizdə görüşmüşdüm. Oxuduğu şeirlərindən kəşf eləmişdim Məhəmməd Rza Çalğını.  Söhbət elədik. "Dərd indi dəbdir" adlı müsahibəm Səlim Babullaoğlunun "Kitabçı" jurnalında dərc olundu. Bu günlərdə 5 iyun Şairlər günü üçün Çalğın da dəvət edilmişdi Bakıya.

 

Çalğının çıxışını hamı maraqla qarşıladı. Böyük yazıçımız Anarın təşəbbüsüylə Yazıçılar Birliyinin üzvlüyünə qəbul edildi Çalğın. Şairlər günündə Müşfiq mükafatına layiq görüldü.

 

Çalğın istedadlı və öncül düşüncəyə malik bir şairdir. Oxuyun şeirlərini, inanıram ki, siz də mənimlə razılaşacaqsınız. Qədəmin mübarək, Çalğın.

 

Fərqanə Mehdiyeva

 

Bir polis dostu da olmadı anamın

Biz də sapand ataq quşlara

Biz də qıraq kimsənin camını

Biz də qaz verək arabamıza bu şəhərdə

Adamsızlığımızdan duvarlara sığına-sığına yeridik küçələrdə

Bir baqqal dostu da olmadı anamın

Biz də şişirdək uvutlarımızı

Biz də dolduraq çantamızı

Biz də göstərək özümüzü

Biz də...

Bir şair dostu da olmadı anamın

Yazsın bizim poemamızı

Yazsın bizim dərdlərimizi

Heç kimsəni bəyənmədi anam

Heç kimsəni...

Yalnız atamdan başqa

O da ki cansız

O da ki adamsız

Odur ki solğunuq biz

Odur ki cürətimiz yox

Odur ki...

Bəli, dostum

Silkələn xiyavanlarda

Qoy saçların yellənsin

Sərinlət küçələri

Qaz ver arabana

Dağıt bu şəhəri

Sənə nə var ki

Sənin anan polis

Sənin anan qanun

Sənin anan para

Para

Para

Oğlan para...

 

lll

 

Təbriz

qızarır uzaqlardan

Bir gözü yaşıl

Bir gözü dəniz

Ölümdən bir saat öncə gördüm sarişin qızı

Kölgədə, döşləri çılpaq, əlləri əlcəksiz, Təbrizə gedir

Dostum yuxularında yol gedir gecələr

Duvarlara sığına-sığına yol gedir dostum

Polislərin gözlərindən iraq

Təbrizə gedir

Təbriz

qızarır uzaqlardan

Bir gözü yaşıl

Bir gözü dəniz

 

lll

 

Dərd şirin

Xiyavan qızlarının ürəgini sərinlədən

akvariumdakı şüvərən

Dərd acı

Halal qadınların haram qazancı

Biranklarda Doğum evlərinə götürülən sancı

Dərd yəni bacı

Dərd tanış

Biarti utubuslarında xanımların oralarına uzanan əllər

Dərd yabancı

İransel cənablarının sənə bağışladığı avans

Qara bankın qabağında papiyonlanmış şans

Qardaşını ölümə götürən eleqans

Dərd baş ağrıların toxtadan həbdir

Gücün çatırsa qorxma

Dərd indi dəbdir

Qonqa başında ayaqıyalın qaçır dönmüş arabanın ardınca

Qurd meydanında üstünə qar yağmış dərdin

Dərd düşüncə

Sətir-sətir oxuduğun kitablar

Gördüklərinin yanında görmə

diklərin

Görmədiklərinin yanında gördüklərin

Sevmədiklərinin yanında sevdiklərindir

Dərd yəni qürurun vitrinlərə  əl  açması

Gözləri anamın şəvə mıncığına bənzəyən qızın əzrailə qoşulub qaçması

Dərd yəni mən

Qanadından yaralanmış gövərçinəm elə keçmə böyrümdən

Dərd yəni sən

Göy məscidin həyətindəki dərdlərin çox suyu şirindir giləm

Ooooooy  Təbrizim

Dərdlərini görəndə ölürəm

lll

Mənə rahatlıq duası oxumadınmı?

Mənim ciblərimə para duası oxumadınmı?

Mənim qucağıma övlad duası oxumadınmı?

Mənə sonsuzluq, kimsəzlik duası oxudun, ana?

Önümdə yollar bütün düymələndi köynəyim kimi

Arzularım üzümə qabar idi nanəcib övlad kimi

İçərimdə vurnuxdum yaralı göyərçin kimi

əllərim oxunmasın deyə

çox gecələri asfaltlarla savaşdım ana

çox gecələri üzümə dirəndi başmaqlarım

üzümə dirəndi əllərim, ayaqlarım

doslarımın yanında su olmayım deyə

çox gecələri cibini yardım ana

çox gecələri əllərim boşuna yumuldu ciblərində

çox gecələri

deyim

hey

  deyim

illərdir mən yoxam, ana,

illərdir heç kimsəm yox

illərdir yalqız düşmüşəm çinar ağacıtək

onunçün addım-addım yıxılıram küçələrdə

onunçün qapı-qapı dilənirəm bu şəhərdə

onunçün təmənnam var qadınlardan

onunçün vurulmuşam qırx yaşında bir qadına

illərdir yanıram onun oduna

illərdir beş çocuq atasıyam

hamısı nanəcib

hamısı müsafir dolu

hamısının kələləri göbəklərində bitmiş

hamısının...

deyim, ana,

deyim

başım ağrıyır

başım ağrıyır illərdir

lll

Aqilli bir kimsəm olmadı mənim

Atam -

Boşuna eşinən bir ərkək

Anam -

Özünü bəyənmiş bir qadın

Qardaşlarım -

Birisi faşist

Birisi də kölgəsiylə savaşır hər gün

Gündüzlərim məhkum insan kimi darda

Gecələrim qabıq kimi soyulur buralarda

Üzümə qayıdır bütün dam-duvar

Üzümə qayıdır burda hər nə var

İçərim oxunmasın deyə

Özümü axtarıram kitablardan

Özümü axtarıram küçələrdən

Özümü dara asmışam bir qadınnan

Siçan kimi çeyniyir gündüzlərimi

Bıçaq kimi soyur dərimi

Ağıllı bir kimsəm olmadi mənim

Nə özüm boyda bir oğlum oldu adını Bülənt qoyum

Nə sənin kimi bir qızım oldu Günəş qoyum adını

Nə də…

Ağıllı bir kimsəm olmadı mənim

lll

Məni yuxularında da görmə

Dodaqların uçuqlayar birdən

Qorxarsan

Məni özümdən tez doğmuşlar

İnandığım saatlara vaxt çoxdur

 

Qulaqlarına oxuduğum şeirləri poza bilərsən

Poz barmağındakı üzügə qazdırdığın (M) hərfin

Kimligini hamamda islat pozulum səndən

Sən məni sevməsən də olar

Məni yuxularında da görmə

Sənin qapıların günçıxana açılırlar

Mənə gələn yolların üzləri gün batanadır

Ayaqlarındakı qabları üzdən salma

ətəgindəki daşları qapınıza boşalt

boşalt vabalini meydan çayına

boşal

boşan

mənim saatlarım özümün deyil

ciblərimə baxarsan

baxma

qorxarsan

Dodaqların uçuqlayar birdən

Məni yuxularında da görmə

Kart çək bu kalabalığlı şəhərin otobuslarına

Uzaq duraqlarda enərsən

Sən öz tüpürcəginən yaşamaq nədir bilmirsən

Qoşulma mənə

Ölərsən

lll

Sən evlənə bilməzsən, Çalğın,

Gözləri soyuq cənazədir dəniz rəngində

Saçları gün bozartmış asfalt

Yanaqlarında Günəş yayılmışdır

Dodaqlarında dalğa

Qadınlığı unudub oturmuşdu böyrümdə

Sağ əlində hövüşnə

Sol əlində sevgi

Üzümə dedi bu sözləri parkda

Xınagözlü qız

Sən evlənə bilməzsən, Çalğın,

Sənin atan

Qaş-qabağına baxarsan qarğa rəngində

Anan

Göz yaşlarımın iyisin verir

Qardaşların

Təşərligindən əylənməyən mankenlər

Masğaran bəyləridir yoldaşların

Sən evlənə bilməzsən, Çalğın,

Çünki sən

Ölçə bilmirsən dərdi toxtaqlığınan

Sevgini barmaqlarınan ölçə bilmirsən

Etirafdır sevgi

Səni sevirəm

Qızarır ufuq

Səni sevirəm

Buludlar kişnəşirlər

Səni sevirəm

Ağaclar gül açıllar

Səni sevirəm

Sən məni sevmirsən

Sən evlənə bilməzsən, Çalğın.

lll

Qapını açıq qoy, ana,

Açıq qoy qapını lütfən

Nə başmaqlarını oğurlayacaq oğru

Nə astanaya suvaşacaq bir dilənçi

Qapını açıq qoy ana

Açıq qoy qapını lütfən

Saatlarıma baxarsan sanki

Günlərimə baxarsan

Baxma

Ulduz falımda qapqara palçıqdır

Qapını açıq qoy ana

Açıq qoy qapını lütfən

əzraili incitmə

lll

Məni buraxıb getmə

Nə şeir yazaram

ac qalarsan

Nə Mayakovski oxuyaram

Nə də Kafka

Məni buraxıb getmə

Həndəvərində dığırladaram saatlarımı

Masamızı təmizlərəm axşam üstəli

Uşağının südündə alaram söz verdim

Məni buraxıb getmə

Məni on doqquz yaşıma tay tutma

Qəlbimin aort dərbəçəsi plastikdir

Unutma

lll

Kölgəmi əllərimnən baltaladım

Baramaqurdu kimi gələcəyimi düymələdim

Uşaqlığımnan günü kimi keçindim

Arzularım vitrinlərin qucağında göyə ulaşdı

Qürurum qara asfaltlara suvaşdı

Sındım əyilmiyəsən

Səni gurur köpükləri kefləndirdi

Səni sənə qalmıyanlar oynatdı

Yunan tanrıları kimi həvəsini becərtdin

Sən mənə düşmən türətdin,

Ata.

Həyatın döngələrində

Tapança kimi əllərim boşuna açıldı

Hayf sənə yaşadığım günlər

Hayf sənə güvəndigim günlər

Qorxundan qucağına sığındığım günlərə hayf

Hayf...

İnsan təzadlar dünyasıdır

Məni gördükcə çimçəşirsən

Düşünürəm

Məni yoxsulluq adında oynaşım gözdən saldı

Ovuclarından muğayat ol

Paraların düşüb itməsin

Məni də qoy qapı-qapı süründürsün sevda

Kişi tüpürdügün yalamaz ki

lll

Küməmizin çobuğuna bağladığım köpək səndən vüqarlıdır

Hey...

Gözləri gəcilə bənzəyən qız

Dodaqlarının nümrəsi şəhərin boyaxanalarına sığışmayır

Geyinişin mitqalçıları cana gətirmiş

Gülüşün yalnız həvəsdir

Qurquşumla dağınıq baxışlarını

Daha bəsdir

 

Mən buradan başlandım, Müjgan,

Utubusdakı on səkkiz yaşındakı qızın gözlərindən doğuldu on doqquz yaşım

Dodaqlarının hövüşnəsindən çövzə tökdü yanaqlarım

Baxışlarının suyu şirinligindən anamın pasyo çiçəkləri kimi boyatdı buğlarım

Saçlarından pöhrələndi qara günlərim

Mən buradan başlandım Müjgan

Sən facebook pəncərəsindən boylanan türk qızı

Sabah çağlarında günəşin üzünə gülümsəyən günə baxan

Gözlərimə sataşırsan

Hövşənədən düşür içərimdə qorxu

Gözlərinə sataşıram

Yox oluram səndə

Mən aylədən üzülmüş bir oğlancıq

Aylənin altından keçirəm qaralır nə varsan

Aylənin üstündən keçirəm açılır pərdə

Üşüyürəm

Yandır duvarlarımızda pöhrələnmiş tikanları

Dədəmin kitablarını yandır üşüyürəm

Sən xiyavanları adsız , küçələri çıxılmaz

Mən, başmaqları nəfəsdən düşmüş postçı

Ayaqlarıma yazıram yolların yanlışlığını

Fəsillər uzaqlaşırlar

Yağış yağır bir axşamüstü

Xəyalımdan keçirsən islanırmasam

İslanır ağaclarda domuşmuş sərçələr

Fəsillər uzaqlaşırlar

Qar yağır göylərə

Ağarır saçım

Ağarır qol saatımın əqrəbləri

Nə yazdığım şeirlər xına gözlərinə quş verə bilir?!

Nə göndərdigim elçilər

Mən buradan başlandım, Müjgan,

Min doqquz yüz doxsan altıncı ilin qış ayında

Küçəmizdən bir utubus keçdi

Şüşələrində bəyaz çiçək

İçərisində on doqquz yaşında bir qız

Dışarısında

Oooooy

Yandm

Yandım

Yandım

Bağışla Müjgan

Çaydan aşdı üstümə...

 

 

 

Məhəmməd Rza Çalğın

525-ci qəzet.- 2015.- 10 iyun.- S.8.