ZÜLMƏT
OLMASA...
Bütün aləmləri öz işığına qərq edən Günəşdən soruşdular:
- Bu qədər əzəmətin, bu qədər işığın ola-ola, nədən batmaqla, qeyb olmaqla barışıb qaranlığa meydan verirsən?
Günəş cavab verdi:
- Yenidən doğulmaq, yenidən işıq saçmaq üçün!
- Belə "oyuna" ehtiyac varmı?
- Var. Gözlə görülən "əbədilərin" dəyişməməsi adamı yorur, bezdirir. Hətta, dəyişməzsə, həyatın təkamülünü öhdəsinə götürən işıq da bu sırada qərar tutar. Hər şeyin, hər kəsin qiyməti, dəyəri onun hansı dərəcədə arzu olunması ilə bağlıdır. Zülmət olmasa, işıq arzulanmaz...
HƏDİYYƏ
İlk dəfə əl tutduğumuz gündən sevdaya düşmüşdük, əllərim əllərini sevmişdi. Xoşbəxt gələcək bu tutuşdan, bu sevgidən başlamışdı. İllər uzunu ürəklərimizdə, yaddaşlarımızda qorunan bu sevgi hissi iki insanın arasındakı körpü kimi iki misraya çevrilmişdi.
Bayram günüdür. Yəqin məndən hədiyyə gözləyirsən - ən qiymətli, ən orijinal hədiyyə. Mən də mənəm... Çox düşünüb-daşındım. Nə hədiyyə edim ki, Sənin könlüncə olsun. İllər öncəsi Sənə hər cür güldən, hər cür zinət əşyasından qiymətli olan bir hədiyyə seçmişdim. O vaxt bərk sevinmişdin.
Ənənə köməyimə çatdı. O, misilsiz hədiyyəni yenidən Sənə təqdim edirəm. Zənnimcə, hədiyyəm ürəyincə olacaq. Qatlanmış açıqcamı aç, oxu. O misralar mənim dodaqlarımla pıçıldayacaq:
Sənin
əlin torpaq, mənim əlim dən,
Su içdi, göyərdi əlim əlindən...
SIFIR HAQQINDA ƏMİR MÜƏLLİMİN
DEDİKLƏRİ
Coğrafiya müəllimi Əmir
Mehdiyevin əziz xatirəsinə
Əmir
müəllim hesab, riyaziyyat elmindən uzaq adam
idi. O, coğrafiya fənnindən dərs deyirdi. İnsafla danışsaq, coğrafi
bilgiləri şagirdlərə
yaxşı mənimsətmişdi.
Bu sahədə əməyi hədər getməmiş, müəyyən
mükafatlarla dəyərləndirilmişdi.
Bununla belə, o, camaat arasında riyaziyyata müdaxiləsilə məşhurlaşmışdı.
Əmir müəllim cəmi bir rəqəmlə riyaziyyatın sərhəddini
pozmuşdu. Və bu
uğurlu pozuntu müəllimin "0" (sıfır)
rəqəmi haqqında
dediklərini yaddaşlara
həkk etmişdi.
Özü də Əmir müəllim ov nişangaha gələndə
atəş açan
"ovçulardan" idi. Bu səbəbdən "heybəsi"
həmişə dolu olardı. Deyəcəyini fikir orbitinə
çıxarmaq məqamı
yetişəndə o, nə
ədəbiyyatı, nə
fəlsəfəni, nə
də coğrafiya elmini köməyə çağırardı. Gərəkli
aksioma üçün
ancaq riyaziyyatın
"gərəksiz" bir
rəqəminə üz
tutardı:
- A bala, uzaq durun
bu 0-dan. "0" (sıfır) dediyin elə bir bədzad
rəqəmdir ki, onu hansı rəqəmə vurursan-vur,
yenə öz halına - "0"a salacaq.
Əmir müəllim riyaziyyatçı
olmasa da, deyimində yanlışlığa
yol vermirdi. Nədənsə onun bu deyimini
əsasən yumor kimi qəbul edirdilər. Dəxli yoxdur,
Əmir müəllim
üz tutduğu fikri üzə çıxarana qədər
"0"-dan əl çəkəsi deyildi.
Günlərin birində ondan soruşdum:
- Əmir müəllim,
"0"-ı hər hansı
rəqəmə vuranda
"0" alındığını hamı bilir. Sizi qayğılandıran
nədir ki, bu "0" məsələsindən
əl çəkmirsiniz.
Elə
hey "0"-ı yada salır,
adamları nədənsə
çəkindirməyə çalışırsınız?
Əmir
müəllim əlini
üzünə çəkib
hikmət sahibi kimi dilləndi:
- Məqsədim sizi qorumaq, sizi ayıltmaqdır.
O qədər rəqəm
xasiyyətli adam
var ki... Xüsusilə, "0" təbiətli adamlar daha çoxdur.
İstəyim budur ki, belələrindən kənar
olasınız. "0"
təbiətli adamlarla
dostluq edənlər axırda "0"-a bərabər
olurlar.
- Atanıza rəhmət, ay
Əmir müəllim.
Nə yaxşı bu sirli hikməti vaxtında açdınız.
"0" təbiətli bir
adamın məsləhətləriylə
əyilə-əyilə az qala "0"-a çevrilmişdim...
Qərib Mehdi
525-ci qəzet.- 2015.- 12 iyun.- S.7.