DÜNYA

 

60 yaşıma

 

Mən o mən deyiləm, dinlə, əzizim,

Məni məndən alıb apardı dünya.

Bir zaman baxçamda güllər əkərdim,

Gülümü köksümdən qopardı dünya.

 

Arzular qoşmuşdum, arzu dalınca,

Şəklimi qoymuşdun sən balınca.

Dönüb rüzigara iti qılınca,

Başımı bədəndən apardı dünya.

 

Qoşa çinar idik, gənclik çağında

Boy atıb bitmişdik cənnət bağında

Günəş gülümsərdi al yanağında

Ömrü minib sürən çapardı dünya.

 

Axır ürəyimdə duyğular seli,

Şöhrətim, nüfuzum bürüyüb eli.

İllər yavaş-yavaş qatlayıb beli,

Məni bir haradan tapardı dünya.

 

İllər ötüşdükcə adım ucaldı,

Ömrümü günümü məndən bac aldı.

Məni qocaltdıqca özü qocaldı,

Bir tabuta qoyub apardı dünya.

 

İlahi əlimdən alma dünyamı,

Qoy yansın hələlik ömrümün şamı.

Bilmədi cavanam, yoxsa qocamı,

Məni bu dünyadan apardı dünya.

 

HƏSRƏTİM  VURUŞUR  XATİRƏLƏRDƏ

 

Susub telefonun özündən əvvəl,

Çoxdandı əlimə dəyməyib əlin.

Həsrətim vuruşur xatirələrdə,

Nağıla bənzəyir ötən günlərim.

 

Saçlarına düzə bilmədiyimdən,

Vaxtından çox qabaq solub güllərim.

Söyüdlər yenə başını əyib,

Amma ki, əlinə dəymir əllərim.

 

Çoxdan unutmuşam nizim sözünü,

Gülüm güllərlə bərarər solub.

On birdən on birə çəkən günümüz,

İndi intizarla, həsrətlə dolub.

 

Xəyallarla yüklü tənha bir qayıq,

Üzür xatirələr okeanında.

Gecələr yuxuma girisən yaman,

Yenə danışmırsan adam yanında.

 

Qəmli gözlərinə baxıb susuram,

Tez yadıma düşür Leylinin sözü.

Özgə əlindədir bilirəm məhar,

Həsrətlə qapanır könlümün gözü.

 

Bəlkə utanırsan qocalığımdan?

Bəlkə çəkinirsən ucalığımdan?

Sənə ev qurmuşam xatirələrdə,

Mənə boy verməyən bu yad şəhərdə.

 

Əzəldən tufana düşdü güllərin,

Orda-burda keçdi gözəl günlərin

Kimlərə qismətdir bilmirəm nəyin

Mənə kifayətdir xatirələrin.

 

Xəyal baxçasında əkmişəm səni,

Xatirə bağıdır gülün məskəni.

Allaha əmanət qoyub gedərəm,

Bir gün bu dünyadan aparsa məni.

 

AVQUST BAYATILARI

 

Cırılıbdır köynəyim,

Qırılıbdır eynəyim.

Pulum yoxdur almağa,

Heç bilmirəm neyləyim?!

 

SÖZ-ün için oymuşam,

Yerinə can qoymuşam.

Yaşamaq istəmirəm,

Bu dünyadan doymuşam.

 

Sözün içində mələk,

Qanad verdi kəpənək.

Bu günü başa vuraq,

Sabah olar görək?!

 

Gölə bir daş atmışam,

Muradıma çatmışam.

Tanrı bəxtimi verib,

Bilməmişəm, yatmışam.

 

Dedin: söylə bayatı,

Dedim: qalıb boyatı,

Əlimi saza atdım,

Kişnədi türkün atı.

 

Əlimdə sazım telli,

Sevgilim incə belli.

Bir öpüş almaq üçün,

Çıxardım ilan dili.

 

Saçları sinə üstə,

Qulacı dəstə-dəstə.

Mənə bir öpüş verdi,

Dərdindən düşdüm xəstə.

 

TƏRSİNƏMİ AXIR ÇAYLARIN SUYU

 

Yaman kədərliyəm yenə bu axşam

Titrəyir əlimdə ömür adlı şam

Uçur xəyalımda ölüm qorxusu

Gəlir pəncərədən halva qoxusu

tez dəyişildi sevginin donu

İlğımtək görünür ömrümün sonu

tez cılızlaşdı böyük arzular

Tərsinəmi axır çaylarda sular ?!

 

lll

 

Səndən ayrılmağın çarəsi ölüm

İzin ver yenidən qoynuna dönüm

Özünə qaytarım məhəbbətini

Yaşayaq ilahi səadətini.

 

AZAN SƏSİ

 

Bəşərin musiqisi,

İnsanlıq fəlsəfəsi,

İlahinin nəfəsi,

Müqəddəs azan səsi.

 

Haqqın mədhi-sənası,

Məhəmmədin duası,

Zəvvarların sədası,

Müqəddəs azan səsi.

 

Bu səs deyil, işıqdı,

Sevgidi, barışıqdı,

Səmaların nəğməsi,

İlahi azan səsi.

 

Ay Günəşlə opüşür,

Ulduzlar yerə düşür,

Sevgililər görüşür,

Gələndə azan səsi.

 

Axşam ulduzla bitər

Səhər şəfəqlə dönər

Allahın imzasıtək

Səmalarda görünər

Əbədiyyət nəğməsi

Müqəddəs azan səsi.

 

SƏN MƏNİ SEVƏ BİLMƏDİN

 

Sən məni sevə bilmədin

Sevə bilməzsən.

Çünki sən özümə

Məxsus deyilsən

Arabir boynumu qucaqlasan da

Hönkürüb uşaqtək

Hey ağlasan da

Peşiman gözlərdən süzülən yaşlar

Bizim aramızda düzülən daşlar

Məhəbbət ətirli çiçək açsa da

Dünya cadugər

Bir qarı kimi

Aramızı vurub

Dərhal qaçsa da

Mən sənin eşqinlə yaşayacağam

edim,

Sən məni sevə bilmədin

Adım ağır gəldi

Sözlərim çətin

Adı əbədidir

Bu məhəbbətin

Neyləyək sən məni

Sevə bilmədin

Bir zaman günəşə

Bənzətdim səni

Dəftərə yazırdım

Hər bir kəlməni

Eşqin zirvəsinə

Qaçırdım səni

Bircə istəyimi

Verə bilmədim

Ən çox sevdiyini

Sevə bilmədin

Tarixə iz qoydu

Böyük eşqimiz

Vacib deyil bunu

Dərk eləyək biz

Yaxandan qırılan

Kiçik düyməni 

Yadigar saxlaram

Unutma məni

Məhəbbət adasız

Dərin bir dəniz

Sən dənizi sevdin

Mən isə dağı

Sənin dənizini

Sevirəm mən

Mənim dağlarımı

Sən sevməsən də...

 

 

Nizaməddin Şəmsizadə

525-ci qəzet.- 2015.- 13 iyun.- S.29.