DÜNYA
60 yaşıma
Mən
o mən deyiləm, dinlə, əzizim,
Məni məndən alıb apardı dünya.
Bir zaman baxçamda güllər əkərdim,
Gülümü köksümdən qopardı
dünya.
Arzular qoşmuşdum, arzu dalınca,
Şəklimi qoymuşdun sən də balınca.
Dönüb rüzigara iti qılınca,
Başımı bədəndən apardı
dünya.
Qoşa
çinar idik, gənclik çağında
Boy atıb bitmişdik cənnət bağında
Günəş gülümsərdi al yanağında
Ömrü minib sürən çapardı dünya.
Axır
ürəyimdə duyğular
seli,
Şöhrətim, nüfuzum bürüyüb
eli.
İllər yavaş-yavaş qatlayıb
beli,
Məni bir də haradan
tapardı dünya.
İllər ötüşdükcə adım ucaldı,
Ömrümü günümü məndən
bac aldı.
Məni
qocaltdıqca özü
qocaldı,
Bir tabuta qoyub apardı dünya.
İlahi
əlimdən alma dünyamı,
Qoy yansın hələlik ömrümün şamı.
Bilmədi cavanam, yoxsa qocamı,
Məni bu dünyadan apardı dünya.
HƏSRƏTİM
VURUŞUR XATİRƏLƏRDƏ
Susub telefonun özündən əvvəl,
Çoxdandı əlimə dəyməyib
əlin.
Həsrətim vuruşur xatirələrdə,
Nağıla bənzəyir ötən
günlərim.
Saçlarına düzə bilmədiyimdən,
Vaxtından çox qabaq solub güllərim.
Söyüdlər yenə də başını əyib,
Amma ki, əlinə dəymir əllərim.
Çoxdan unutmuşam nizim
sözünü,
Gülüm də güllərlə bərarər solub.
On birdən on birə çəkən günümüz,
İndi intizarla, həsrətlə
dolub.
Xəyallarla yüklü tənha
bir qayıq,
Üzür xatirələr okeanında.
Gecələr yuxuma girisən
yaman,
Yenə
danışmırsan adam yanında.
Qəmli
gözlərinə baxıb
susuram,
Tez yadıma
düşür Leylinin
sözü.
Özgə əlindədir bilirəm
məhar,
Həsrətlə qapanır könlümün
gözü.
Bəlkə utanırsan qocalığımdan?
Bəlkə çəkinirsən ucalığımdan?
Sənə ev qurmuşam xatirələrdə,
Mənə boy verməyən bu yad şəhərdə.
Əzəldən tufana düşdü
güllərin,
Orda-burda
keçdi gözəl
günlərin
Kimlərə qismətdir bilmirəm
nəyin
Mənə kifayətdir xatirələrin.
Xəyal
baxçasında əkmişəm
səni,
Xatirə bağıdır gülün
məskəni.
Allaha əmanət qoyub gedərəm,
Bir gün bu dünyadan aparsa məni.
AVQUST
BAYATILARI
Cırılıbdır köynəyim,
Qırılıbdır eynəyim.
Pulum yoxdur almağa,
Heç bilmirəm neyləyim?!
SÖZ-ün için oymuşam,
Yerinə
can qoymuşam.
Yaşamaq istəmirəm,
Bu dünyadan doymuşam.
Sözün içində mələk,
Qanad verdi kəpənək.
Bu günü başa vuraq,
Sabah nə olar görək?!
Gölə bir daş atmışam,
Muradıma çatmışam.
Tanrı
bəxtimi verib,
Bilməmişəm, yatmışam.
Dedin: söylə bayatı,
Dedim: qalıb boyatı,
Əlimi
saza atdım,
Kişnədi türkün atı.
Əlimdə sazım telli,
Sevgilim incə
belli.
Bir öpüş almaq üçün,
Çıxardım ilan dili.
Saçları sinə üstə,
Qulacı dəstə-dəstə.
Mənə bir öpüş
verdi,
Dərdindən düşdüm xəstə.
TƏRSİNƏMİ
AXIR ÇAYLARIN SUYU
Yaman kədərliyəm yenə
bu axşam
Titrəyir əlimdə ömür
adlı şam
Uçur
xəyalımda ölüm
qorxusu
Gəlir
pəncərədən halva qoxusu
Nə tez dəyişildi sevginin donu
İlğımtək görünür
ömrümün sonu
Nə tez cılızlaşdı
böyük arzular
Tərsinəmi axır çaylarda
sular ?!
lll
Səndən ayrılmağın çarəsi
ölüm
İzin
ver yenidən qoynuna dönüm
Özünə qaytarım məhəbbətini
Yaşayaq ilahi səadətini.
AZAN
SƏSİ
Bəşərin musiqisi,
İnsanlıq fəlsəfəsi,
İlahinin nəfəsi,
Müqəddəs azan səsi.
Haqqın
mədhi-sənası,
Məhəmmədin duası,
Zəvvarların sədası,
Müqəddəs azan səsi.
Bu səs deyil, işıqdı,
Sevgidi, barışıqdı,
Səmaların nəğməsi,
İlahi azan səsi.
Ay Günəşlə opüşür,
Ulduzlar yerə düşür,
Sevgililər görüşür,
Gələndə azan səsi.
Axşam
ulduzla bitər
Səhər şəfəqlə dönər
Allahın imzasıtək
Səmalarda görünər
Əbədiyyət nəğməsi
Müqəddəs azan səsi.
SƏN MƏNİ
SEVƏ BİLMƏDİN
Sən məni sevə bilmədin
Sevə bilməzsən.
Çünki sən özümə
Məxsus
deyilsən
Arabir boynumu qucaqlasan da
Hönkürüb uşaqtək
Hey ağlasan da
Peşiman gözlərdən süzülən
yaşlar
Bizim aramızda düzülən
daşlar
Məhəbbət ətirli çiçək
açsa da
Dünya
cadugər
Bir qarı kimi
Aramızı vurub
Dərhal
qaçsa da
Mən sənin eşqinlə yaşayacağam
Nə edim,
Sən məni sevə bilmədin
Adım
ağır gəldi
Sözlərim çətin
Adı əbədidir
Bu məhəbbətin
Neyləyək sən məni
Sevə
bilmədin
Bir zaman günəşə
Bənzətdim səni
Dəftərə yazırdım
Hər bir kəlməni
Eşqin
zirvəsinə
Qaçırdım səni
Bircə
istəyimi
Verə
bilmədim
Ən çox sevdiyini
Sevə
bilmədin
Tarixə
iz qoydu
Böyük eşqimiz
Vacib deyil bunu
Dərk
eləyək biz
Yaxandan qırılan
Kiçik düyməni
Yadigar saxlaram
Unutma məni
Məhəbbət adasız
Dərin
bir dəniz
Sən dənizi sevdin
Mən isə dağı
Sənin
dənizini
Sevirəm mən də
Mənim
dağlarımı
Sən sevməsən də...
Nizaməddin Şəmsizadə
525-ci qəzet.- 2015.- 13 iyun.- S.29.