YANMIŞ GAVALI AĞACINA AĞI

Xilas edə bilmədim onu,

ürəyimə axan göz yaşımla.

Zülümlə vidalaşdım

ağac qardaşımla.

Yazda çiçəkləriylə

nəğmə səpirdi,

işıq səpirdi üstümüzə.

Yayda meyvələriylə

ləzzət verirdi ürəyimizə.

Yellədə-yellədə yarpaqlarını,

sərinlik çiləyirdi istimizə.

İndi yarpaq xəzəlləri

ölü kəpənək kimi qonur

torpaqda izimizə.

Yaşıl ömrü qalıb yadımızda

Səməd Vurğunun “Azərbaycan”

şeiri kimi.

Onu sevə-sevə

əli üzüldü əlimizdən,

yaşıl nəğməsi dilimizdə.

İnsan ömrü kimi

pöhrələri təsəllidir

ürəkdən qopan ahlara.

Estafet kimi bir ömrü

aparırlar sabahlara...

BİGANƏLİK

Qar yağmışdı, şaxta idi,

Dedim: - Arvad,

narıngini bağlamadıq,

şaxta vuracaq onu.

Bu qış olacaq

ömrünün sonu...

Dedi: - Sağ olsun canımız.

Soyuqdur, yerində otur,

şaxta adam udur...

Yaz gəldi,

puçurlanmadı narıngi,

Yad etdim keçənləri

acı-acı.

Biganə qaldıq,

bürümədik ağacı,

olmadı əlacı.

Biganəlikdən yandı ağac

olmadı yaşamağına

bir əlac.

Həyat da belədir,

biganəlik yıxır insanı,

axırına çıxır insanın...

NAĞIL KİMİ

Bu yoldu,

ömür yoludu.

Nə qədər arzularımızı,

nə qədər işıqlı fikirləri

sərt caynağıyla yoldu.

Sevincləri az olsa da,

əzabları boldu.

Fikirlərin harayı,

xəyalların çoxu,

gözə getməyən yuxu

zaman üçün nataraz.

Hara aparacaq,

harda dayanacaq bu yol?

Bəzən sevinci az,

kədəri bol,

ömür yoludu bu yol.

Söyüdlərin kölgəsindən,

uca zirvələrdən,

babamın cırıldayan arabasının

təkərləri altından keçib,

gəlir bu yol,

aparacaq uzaqlara

Bu yol nağıl kimi görünəcək

nəvələrə, uşaqlara...

CAVABSIZ SUALLAR

Cavabsız suallar çox olur bəzən,

Bütün suallar da ürəyi əzən.

Suallar hardadır, kim tapa bilər?

Çətindir, hazırca alasan cavab.

Özün tapmalısan bu cavabları,

Özün almalısan bu savabları.

heç kim də hazırca cavab söyləməz.

Çalış sualları cavabsız qoyma,

hər yetən cavaba asanca uyma!

Cavabsız suallar çoxdur həyatda,

Nə qədər gizlinlər qalıb qor altda!

LƏPİRLƏR

Ləpir- mən burdan keçdim,

Ləpir- bu bulaqdan əyilib

şirin-şirin su içdim.

Ləpir düşür həyata

ayağımızdan, sözümüzdən.

Bir fikri söyləməkçin

nur dolu gözümüzdən.

Ləpirimiz əl-ələ

verib, aparır bizi,

yolların sərtliyindən

bizi keçirə-keçirə.

Sevincləri, qəmləri

bizə içirə-içirə.

Ləpir-burdan keçmişəm,

burda yaşamışam mən.

Allah verən bu ömrü

çiynimdə, ürəyimdə

belə daşımışam mən.

İşıqlı əməllərlə

Ləpirlər qalır bizdən.

Gələcəyə aparır

tutaraq əlimizdən!

İltifat Saleh

525-ci qəzet.- 2015.- 20 iyun.- S.29